joan_nicol

Παιδιά, όποιος θέλει ν' αποκτήσει μια πρώτη επαφή με τη jazz (έστω και στη swing/lounge εκδοχή της), συστήνω ανεπιφύλακτα την παρακάτω παράσταση στο Half Note : QUINN LEMLEY "Sexy Swinging Standards" Αποτελεί πια το αγαπημένο image (ή, μάλλον, icon) του κοινού του Half Note – πράγμα που αποδεικνύεται και από τον πιο πρόσφατο δίσκο της, που είναι ηχογραφημένος live το 2003 στο κλαμπ. Η εικόνα της Quinn Lemley δεν χρειάζεται πολλά λόγια: αναδίδει ομορφιά και κλασικό glamour, καθώς είναι σα να βγαίνει από το παλιό σινεμά και το Χόλυγουντ. Quinn Lemley: φωνή Karl Spicer: μπάσο Peter Retzlaf: ντραμς David Epstein: πιάνο Marcus McDonald: σαξόφωνο Όπως όλες οι μεγάλες σταρ, που μάγευαν πάνω στη σκηνή με γοητευτική τζαζ και σουίνγκ πίσω τους, η Quinn Lemley μαγεύει με τα τραγούδια της, την παρουσία της, την κίνησή της. Αναβιώνοντας αρχικά όλες τις θρυλικές φιγούρες του σινεμά – και κυρίως την Rita Hayworth, για την οποία έχει φτιάξει ολόκληρο μιούζικαλ, η Quinn Lemley θεατρικοποίησε επί σκηνής μια σειρά από κλασικές και αθάνατες επιτυχίες των δεκαετιών του ’30, του ’40 και του ’50 και τις ξαναζωντάνεψε με αυθεντικό και σημερινό feeling. Η Quinn Lemley φέρνει το πραγματικό lounge στη σκηνή, με πάθος και με χιούμορ, τραγουδώντας κομμάτια που όλοι ξέρουμε από την Julie London, τον Frank Sinatra ή την Jo Stafford, μετατρέποντας τη σκηνή σε αυθεντικό καμπαρέ. Ένα όνειρο για τους λάτρεις της κλασικής lounge τζαζ και ποπ γίνεται, κάθε φορά, πραγματικότητα... Την έχω δει δύο φορές και η κυρία είναι καταπληκτική!

Πολύ επαναλαμβανόμενος για τα γούστα μου. Σαν σεναριογράφος δεν είναι κακός - τουλάχιστον να είχε το γνώθι σ' αυτόν και να μην πρωταγωνιστούσε στις σειρές που γράφει: σαν ηθοποιός είναι χάλια! Το χειρότερο είναι ότι φέτος έπαιξε και Αριστοφάνη, και μάλιστα στην Επίδαυρο (νομίζω)! Άλλη αρπαχτή κι αυτή! Α ρε τι έχουν ακούσει κι αυτές οι μαύρες πέτρες εκεί μέσα...

Φίλτατε kallx συμφωνώ απόλυτα. Το να πηγαίνεις στα village και σ' αυτού του τύπου κινηματογραφικές αίθουσες, είναι κάτι χειρότερο και από επικίνδυνη αποστολή: πολύς κόσμος, ουρές στα εισιτήρια, ουρές στο bar, ουρές στην έξοδο - στην πλειοψηφία των αιθουσών η ποιότητα των καθισμάτων και της προβολής είναι δευτεροκλασάτη, και τις περισσότερες φορές αν κάτσει κανείς άνω του 1,80 μπροστά σου δε βλέπεις τίποτα - το να μην υπάρχει διάλειμμα είναι έγκλημα! [μιλάω ως ταλαιπωρημένη καπνίστρια] - το να πρέπει να κλείνεις τα εισιτήρια σου τη Δευτέρα χρεώνοντας την πιστωτική σου κάρτα, για να πας σινεμα το Σάββατο είναι ηλίθιο [οι άνθρωποι δεν μπορούν να κανονίζουν μία εβδομάδα πριν τι θα κάνουν - υπάρχει και ο αστάθμητος παράγων] και δεν μου αρέσει να μου λένε που να κάτσω. Γενικά, όσες φορές έχω πάει (μετρημένες 3 σε Village & 1 Odeon), δεν έχω ευχαριστηθεί ταινία. Αγαπημένες μου αίθουσες είναι στο κέντρο το Αττικόν (με ιδιαίτερη προτίμηση στον εξώστη - οι καλύτερες πολυθρόνες σε κινηματογραφική αίθουσα και δεν τις πληρώνεις βαπορίσιες!), το Απόλλων (έργο τέχνης!), το Οπερα (καταπληκτικό bar) και στην Πατησίων το ΑΕΛΛΩ (φέρνει λίγο σε multi plex, αλλά έχει αρχίσει να κάνει διάλειμμα και είναι κοντά στο σπίτι μου :D ).

Να υποθέσω δηλαδή ότι κι εσύ τα κακά παιδιά που συναντάς στη δουλειά σου ή που σε κλείνουν στο δρόμο ή που σε βρίζουν, τα στέλνεις στα θυμαράκια? :) Πλάκα κάνω, απλά εννοούσα ότι στην πραγματική ζωή οι μυστικοί πράκτορες ΙΣΩΣ δεν σκοτώνουν τόσο εύκολα τους υπόπτους. Anyway, προσωπικά λατρεύω τον James Bond και μου αρέσει η νέα διάσταση που δόθηκε στον ήρωα (και από άποψη χαρακτήρα και από άποψη εμφάνισης :O ). Ελπίζω η συνέχεια να είναι ανάλογη...

Τρομακτική 1) Στην Έκτη Αίσθηση, το φάντασμα μιας γυναίκας περνάει πισώ από την πλάτη του πιτσιρικά την ώρα που είναι στο μπάνιο. 2) Στο What lies beneath, όταν ο Harrison Ford αφήνει το σώμα της γυναίκας του στη μπανιέρα και βλέπει αντί για το πρόσωπο της το πρόσωπο της νεκρής φοιτήτριας. Ρομαντική 1) Η Meryl Streep στις Γεφυρες του Μάντισον, στη σκηνή όπου είναι στο αυτοκίνητο με τον άντρα της και το χέρι της πιάνει το χερούλι της πόρτας για να βγει να πάει στον Clint Eastwood - σε μια χειρονομία όλη η απόγνωση, το πάθος, ο έρωτας, όλα εκεί μέσα! (Απίστευτη σκηνή - τρελό κλάμα πάντα:cry: :cry: ) 2) Στον Άγγλο Ασθενή, ο Ralph Fiennes και Kristin Scott Thomas παγιδευμένοι μέσα στο τζιπ που είναι θαμμένο στην άμμο - εκείνος την αγγίζει για πρώτη φορά...:love: 3) Ο Daniel Day Lewis υπόσχεται στην Madeleine Stowe στον Τελευταίο των Μοϊκανών ότι θα τη βρει, αν μείνει ζωντανή. Classic 1) O Robert De Niro τα λέει με τον καθρέφτη του στον Ταξιτζή. 2) Ο Jack Nicholson καταφέρνει ν' ανοίξει μια σχισμή στην πόρτα του μπάνιου χρησιμοποιώντας ένα... τσεκούρι και χαιρετάει τη γυναίκα του με την ατάκα "Here's Johnny!" - στη Λάμψη του Κιούμπρικ. 3) Φιλί Debora Kerr - Burt Lancaster στο Όσο Υπάρχουν Άνθρωποι (το γνωστό με την παραλία). and many others...

Ο James Bond δεν τη βρίσκει να σκοτώνει κόσμο, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι σκοτώνει μόνο όταν είναι σε αυτοάμυνα ή όταν ο τύπος είναι κακό παιδί (!). Το να σκοτώνει είναι στη φύση του, ειδάλλως τους μισούς από αυτούς που έχει φάει θα τους είχε αφοπλίσει και στη συνέχεια θα τους είχε συλλάβει και παραδώσει στην αστυνομία! Δεν είναι ο μπάτσος της γειτονιάς μας, αλλά ένας πράκτορας που το να σκοτώνει είναι απόλυτα φυσικό και επακόλουθο (στην πράξη όμως όχι και απαραίτητο). Και να σας θυμίσω ενδεικτικά και τα ακόλουθα: For your eyes only - Roger Moore Σκοτώνει τον Emile Locque κλωτσώντας το αυτοκίνητο του που αιωρείται στο κενό - δεν υπήρχε θέμα αυτοάμυνας, καθώς βρισκόταν σε πλεονεκτική θέση - αν δεν ήθελε να τον σκοτώσει θα τον έβγαζε από το αυτοκίνητο και θα τον παρέδιδε στις αρχές - :lol: :lol: :lol: λέμε τώρα... Tomorrow never dies - Pierce Brosnan Σκοτώνει τον Dr. Kaufman, αφού τον έχει αφοπλίσει (δεν λέω να τον άφηνε alive & kicking), αλλά αν τον τραυμάτιζε απλώς και τον άφηνε στο δωμάτιο να τον βρούν οι μπάτσοι θα ήταν πιο ανθρώπινο (:lol: ) και θα εξυπηρετούσε και τον σκοπό του. Και μη μου πείτε ότι ήθελε να εκδικηθεί για την Paris... Thunderball - Sean Connery Σκοτώνει τον Vargas, ο οποίος απλά τον παρακολουθεί που μιλά με την Domino στην παραλία. Αν τον ενοχλούσαν οι φόνοι, θα τον είχε απλά σπάσει στο ξύλο ή κάτι πιο mild από το να τον καρφώσει με ένα καμάκι! Προφανώς ο Bond δεν αισθάνεται τύψεις και δεν κλαίει το βράδυ σκοτώνοντας αυτά τα καθάρματα :) - απλά είναι στη φύση του και στη δουλειά του να τους ξαπλώνει, ακόμα κι αν δεν είναι σε κατάσταση αυτοάμυνας και δε συντρέχει ιδίαιτερος λόγος να τους σκοτώσει...

Εξαιρετικό το χθεσινό επεισόδιο! :) :happy: :) :happy: :) Τολμώ να πω ότι ήταν ένα από τα καλύτερα και των δύο κύκλων! Τα είχε όλα, και στις σωστές αναλογίες! Εντυπωσιάστηκα ιδιαίτερα με το μονόλογο της γιαγιάς του Σπύρου: ανθρώπινος και σπαραχτικός! :( Για άλλη μια φορά ο Καπουτζίδης έδειξε ότι διαθέτει μεγάλο ταλέντο, και όχι μόνο στο να δημιουργεί σπαρταριστές ατάκες αλλά και στο να αναπτύσσει δραματικές σκηνές, με αληθινούς διαλόγους και χωρίς να εκβιάζει συναισθηματικά το θεατή, πετυχαίνει να τον συγκινήσει! Μπράβο αγόρι μου! :respect: Εξαιρετική η ανατροπή και στο τέλος! Αν κι έχω μια μικρή ανησυχία για τη συνέχεια :confused: : αν θεωρήσουμε ότι ο Σπύρος δεν μπλόφαρε, και η αστυνομία συλλαμβάνει τον Πολίτη, για πρώτη φορά η πεντάδα θα βρεθεί ακάλυπτη, θα έχουμε εμπλοκή της αστυνομίας, ενώ δεδομένης της φήμης του Πολίτη, η υπόθεση θα αναφερθεί σίγουρα στα ΜΜΕ. Πώς θα το χειριστεί αυτό σεναριακά ο Καπουτζίδης? Απο την άλλη, δεν νομίζω ότι η αποκάλυψη του Πολίτη και το πιθανό βγάλσιμο του από την υπόθεση, μειώνει το ενδιαφέρον της υπόθεσης. Υπάρχουν ακόμα οι δύο άγνωστοι που συμπληρώνουν την πεντάδα των κακών, για τους οποίους δεν ξέρουμε τίποτα, και το μεταφυσικό στοιχείο της υπόθεσης που δεν έχει διερευνηθεί ακόμα... Εχει πολύ ψωμί ακόμα!!! :drool:

Δεν ξέρω αν έχεις δει ΟΛΕΣ τις ταινίες του James Bond, αλλά αν ναι, θυμήσου ότι σχεδόν σε όλες ο Bond εκτελεί κάποιον έν ψυχρώ, χωρίς να είναι σε αυτοάμυνα ούτε σαν να χρειάζεται απαραιτήτως για κάποιον ανώτερο σκοπό (π.χ. ανάκριση ή εκδίκηση). Εξαλλου, το 00 στέκει για την άδεια που έχει να σκοτώνει, χωρίς να χρειάζεται έγκριση ή δικαιολογία. Νομίζω ότι αυτό τον κατατάσσει στους επαγγελματίες δολοφόνους, άσχετο αν ο εργοδότης του είναι κρατική υπηρεσία. :)

Όπως λέει και ο λαός: " Ουδείς αναντικατάστατος"!!! :lol: :lol: :lol: Ο Pierce Brosnan είχε ζητήσει 40 εκ. $ για να συνεχίσει να παίζει τον James Bond. Ούτε ο Marlon Brando να ήταν! Πήρε λοιπόν τα γνωστά τρία και ευτυχήσαμε εμείς να δούμε έναν πραγματικό ηθοποιό και έναν πραγματικό άντρα να υποδύεται τον αγαπημένο μας ήρωα όπως πραγματικά είναι: ένας επαγγελματίας δολοφόνος, που απλά εργάζεται για τους καλούς. Η ταινία είναι καταπληκτική και παρά τη μεγάλη διάρκεια δεν κουράζει. Τέρμα τα gadgets που έκαναν όλη τη δουλειά για τον πράκτορα: αυτή τη φορά, ο Bond πρέπει να βγάλει ο ίδιος το φίδι από την τρύπα, στηριζόμενος μόνο στον εαυτό του. Και ναι, ακόμα κι αυτός πρέπει να μελανιάσει και να ματώσει όταν τον χτυπάνε, και όχι να σηκώνεται από κάτω με το gel να μην έχει φύγει από το μαλλί! Η συνέχεια προβλέπεται συγκλονιστική! Υ.Γ. Η σκηνή του βασανιστηρίου μεταφέρθηκε στην οθόνη αυτούσια, ακριβώς όπως περιγράφεται στο βιβλίο του Ian Fleming - ouch!:X :blink: