liberostelios

Μεγειά σ' όποιον κάτσει...

Μεγεια σε οποιον το κερδισει...

Χαιρομαι που υπηρξε ενδιαφερον για το αρθρο. Θα ηθελα να σχολιασω καποια πραγματα που ειπωθηκαν: 1) Δε υπαρχει καμια ενδειξη οτι το ανοικτο λογισμικο ειναι λιγοτερο ασφαλες απο το κλειστο.Οταν η πλειοψηφια του web βασιζεται σε Linux/Apache/Php/MySQL (ολα ανοικτα πακετα) μαλλον καταρριπτετα ο μυθος. Αντθετως, τα XP ηταν κλειστο λογισμικο, αλλα "σουρωτηρι"... Ιδιως οσον αφορα το signing, δεν παιζει κανενα ρολο το ανοικτο λογισμικο, διοτι ο ιδιος ο αλγοριθμος της κρυπτογραφησης ειναι γνωστος (συνηθως RSA), κι ομως δε σπαει. Αλλωστε και το Android εχει signing, απλως μπορεις να το απενεργοποιησεις. 2) Υπαρχει μια ιδιαιτεροτητα με την Apple. Ειναι το παραδειγμα ανελευθεριας... Δεν εχει να κανει με τον κωδικα, αλλα με τα παντα. Οταν παιρνεις προιον Apple πληρωνεις νταβατζιλικι για τα παντα γιατι εξαρτασαι οχι μονο απο κλειστο λογισμικο, αλλα και απο κλειστα προτυπα και πρωτοκολλα που δημιουργησε και χρησιμοποιει μονο ο vendor επειδη τον βολευει στο performance (και τις πωλησεις). Κι ολα αυτα, για να θυσιασει την ελευθερια στο βωμο της αισθητικης και του rendering. 3) Τα επιχειρηματικα μοντελα κερδους απο το ανοικτο λογισμικο ειναι πολλα. Δεν ειναι μονο η Google με το Android, αλλα και οι Red Hat, Novell με το Linux και πολλες αλλες εταιριες που πληρωνουν προγραμματιστες για να εξελισσουν ανοικτο λογισμικο το οποιο πουλανε μαζι με το Support. Αυτο που πουλανε ειναι και ακριβο και αξιοπιστο. Πχ, το Red Hat Enterprise Linux ειναι ενα πανακριβο και αξιοπιστο προιον που χρησιμοποιειται απο πολυ μεγαλες εταιρειες. Ειναι ελευθερο, ειναι ανοικτο αλλα οχι τζαμπα και χωρις υπογραφη. Το αρθρο, παντως, αφορα στα ελευθερα και ανοικτα προτυπα, εν γενει, οχι στο ανοικτο λογισμικο απολειστικα ουτε φυσικα ο τσαμπα η οχι. Δεν υπαρχουν ανοικτες λυσεις για τις αναγκες ολων, οποτε δε θελω να ταυτισω τη χρηση του ανοικτου λογισμικου με το συνειδητοποιημενο χρηστη, ομως μπορουμε με λιγο περισσοτερο ψαξιμο να εξασφαλιζουμε οτι στηριζουμε τις ελευθερες τεχνολογιες, οπου ειναι δυνατον.

Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει το «κλισέ» πως ζούμε την εποχή της πληροφορίας. Ταυτόχρονα, μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι ζούμε «βίαιες» αλλαγές στον ίδιο τον τρόπο που γνωρίζαμε την πληροφορική μέχρι σήμερα. Η έννοια του παραδοσιακού υπολογιστή με τα τοπικά δεδομένα έχει αρχίσει να απαξιώνεται, την ίδια στιγμή που η μοντέρνα αισθητική επιτάσσει φορητές συσκευές ως τερματικό μέσο και τα πραγματικά δεδομένα να βρίσκονται στο cloud και διάφορες άλλες εμπορικές υπηρεσίες. Όμως, σε ένα κόσμο που οι εταιρείες-κολοσσοί αρχίζουν να «οχυρώνονται» στα δικά τους οικοσυστήματα, μήπως πρέπει να αρχίσει να μπαίνει στην κουβέντα των καταναλωτών η έννοια της ελευθερίας επιλογής, χρησιμοποιώντας αυτά τα μέσα; Σήμερα, μετά από χρόνια «ζυμώσεων», αγοραπωλησιών και δοκιμών, βλέπουμε Google, Microsoft και Apple να μάχονται να δημιουργήσουν ο καθένας ένα πλήρες οικοσύστημα, από το λειτουργικό μέχρι τις υπηρεσίες. Κάθε χρήστης, πλέον, καλείται να επιλέξει το λειτουργικό που θα αγοράσει (συχνά άρρητα συνδεδεμένο με το υλικό του) και, αναλόγως, θα αναγκαστεί να περιοριστεί σε ότι υποστηρίζει το δικό του σύστημα καλύτερα. Οι εξελίξεις δείχνουν ότι η διάθεση συνεργασίας μεταξύ εταιρειών μειώνεται δραστικά και, τελικά, όποιος εξαρτάται από το εκάστοτε λειτουργικό αναγκάζεται να ακολουθεί τα «καπρίτσια» του. Τα παραδείγματα δεν είναι λίγα... Από τον (σχεδόν) «αποκλεισμό» του Gmail στα Windows Phome, μέχρι τις κομμένες φωτογραφίες του Instagram στο Twitter, είναι σαφές το που βαδίζουμε. Δημιουργείται η αίσθηση ότι ο κόσμος θα επιλέξει αν θα επικροτήσει ή όχι αυτές τις τακτικές. Μήπως, όμως, ο κόσμος έχει διαλέξει ήδη; Σύντομη ιστορική αναδρομή Η ιστορία μερικές φορές κρύβει τις απαντήσεις για το αύριο. Πριν αρκετές δεκαετίες, όταν οι υπολογιστές ήταν ακόμα για τους λίγους, δεν υπήρχε η έννοια της συμβατότητας και της ελευθερίας της επιλογής. Μέχρι και τη δεκαετία του '70, η ιστορία ήταν περίπου όπως είναι τα σημερινά προϊόντα της Apple: Αγοράζεις το κουτί μας, το λογισμικό μας, σου δίνουμε τη γλώσσα προγραμματισμού μας (συνήθως στο extra πακέτο) και δουλεύεις μόνο στο δικό μας οικοσύστημα. Σας θυμίζει κάτι; Η «χειραφέτηση» του λογισμικού από το υλικό προέκυψε με την ίδρυση της γλώσσας C και του Unix. Η ιδέα ήταν απλή: Γιατί να μη φτιάξουμε ένα λειτουργικό σύστημα βασισμένο στη C (που είναι ανεξάρτητη υλικού), ώστε να μπορούμε με λίγο κόπο να το κάνουμε να τρέξει σε διαφορετικούς υπολογιστές... Και σιγά-σιγά, φτάσαμε στο σήμερα, να μπορεί δηλαδή ο καθένας να φτιάξει το σύστημα που θέλει και να τρέχει το λογισμικό της αρεσκείας του! Κατά ειρωνία, ένας εκ των κυριότερων «οραματιστών» αυτού του εγχειρήματος, ο Dennis Ritchie, απεβίωσε μόλις λίγες μέρες μετά από τον πρόσφατο «οραματιστή» του ακριβώς αντίθετου concept, το Steve Jobs, λαμβάνοντας σαφώς λιγότερη δημοσιότητα και αναγνωρισημότητα. Ο κύβος ερρίφθη Αυτό το «αναχρονιστικό» μοντέλο, έχει γίνει πλεόν η σύγχρονη πραγματικότητα. Σήμερα, όλοι γνωρίζουμε ότι η Apple κερδίζει περισσότερα από όσα όλοι οι άλλοι κύριοι ανταγωνιστές της μαζί. Και, όπως είναι προφανές, όποιος κερδίζει τα περισσότερα χαράσσει το δρόμο και στους υπόλοιπους για να ακολουθήσουν την τακτική του. Η στρατηγική της Apple με την τεράστια εμπορική της επιτυχία, είχε δύο βασικούς άξονες: Περισσότερες υπηρεσίες, λιγότερες επιλογές χρήστη. Η τακτική αυτή είναι ξεκάθαρη μέσα από τα προϊόντα της... Από την απλή απουσία επιλογών στις ρυθμίσεις της κάμερας, μέχρι το κλειδωμένο υλικό των Mac, η φιλοσοφία είναι "εμείς ξέρουμε καλύτερα τη δουλεύει για σένα, εσύ μας πληρώνεις για να στο παρέχουμε". Δεν είναι καθόλου περίεργο ότι κάτι αντίστοιχο δήλωσε και η νέα υπεύθυνη για τα Windows, Julie Larson-Green, σχετικά με την επιλογή να «επιβληθεί» το Metro UI στα Windows 8: "Δεν θέλαμε να αναγκάζεσαι να κάνεις την επιλογή εσύ". Ο καταναλωτής, λοιπόν, επέλεξε ήδη λιγότερο κόπο, λιγότερη ταλαιπωρία, λιγότερες επιλογές. Η σημερινή εξέλιξη των υπολογιστών δε βασίστηκε στη νοοτροπία ότι θα παιδευθούμε καλύτερα, ως χρήστες, θα μάθουμε τις τεχνολογίες και θα γίνουμε καλύτεροι κύριοι των συσκευών μας, αλλά στο ότι θα ψωνίζουμε ότι δουλεύει εύκολα και όμορφα με την πρώτη ματιά ακόμα κι αν κοστίζει περισσότερο. Τι καλύτερο, λοιπόν, για κάθε εταιρεία, να παραμερίσει κάθε έννοια διαλειτουργικότητα και συμβατότητας και να προωθήσει τα συμφέροντα της. Ένας ανοικτός και ελεύθερος κόσμος Είναι γεγονός ότι η επιλογή είναι στα χέρια μας. Τίποτα δεν είναι πραγματικά δωρεάν, αλλά το θέμα είναι πως επιλέγει κανείς να επενδύσει: Με χρήματα ή με γνώση. Συχνά το καλύτερο μοντέλο είναι ο συνδυασμός των δύο. Ουδείς μπορεί να απαιτήσει από τον κάθε χρήστη να αφιερώσει... όλη του τη ζωή στο να γίνει τεχνολογικός «παντογνώστης». Όμως οφείλουμε να είμαστε πιο συνειδητοποιημένοι και πιο προσεκτικοί στις επιλογές μας. Και μπορεί τα gadgets να θεωρούνται για κάποιους ένα απλό χόμπι ή διασκέδαση, όμως σήμερα η σημασία του τομέα της πληροφορικής είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Είναι πεδίο ανταλλαγής και διαμόρφωσης απόψεων και κάτι που, πλέον, όχι απλά βοηθά αλλά και καθορίζει τη ζωή μας. Είναι σημαντικό, λοιπόν, να επενδύσουμε στα ανοικτά και ελεύθερα πρότυπα, επειδή μόνο ακολουθώντας τα μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν περιοριζόμαστε στις επιταγές της εκάστοτε εταιρείας. Κάτι τέτοιο δεν είναι κάποιου είδους «ακτιβιστική» δράση, αλλά μία έκφραση ελευθερίας. Συχνά, μπορεί να πρέπει να... διαβάσουμε και κανένα manual για να καταλάβουμε τι κάνει κάτι. Η άποψή μου είναι «διαβάστε το». Μάθετε τι είναι αυτό που χρησιμοποιείτε, τι κάνει και γιατί αξίζει να το επιλέξετε. Όταν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κάτι ελέυθερο και ανοικτό, προτιμήστε το από μία κλειστή και κλειδωμένη λύση. Μερικές φορές μπορεί να μην είναι τόσο όμορφο, εύχρηστο ή και πλήρες, αν όμως μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες έστω και με λίγη παραπάνω προσπάθεια, αξίζει τον κόπο να επενδύσετε σε αυτό. Κι όταν οι ανάγκες σας δεν ικανοποιούνται από ένα ελεύθερο λογισμικό, τότε αγοράστε (με την πραγματική έννοια) το λογισμικό που σέβεται καλύτερα τα πρότυπα και τα πρωτόκολλα, επιβραβεύοντας την εταιρεία που δείχνει σεβασμό προς εσάς. Δεν έχω σκοπό να «ενοχοποιήσω» ούτε το εμπορικό λογισμικό, εν γένει, ούτε την έννοια του κέρδους. Ζούμε σε ένα κόσμο που κινείται με βάση το εταιρικό κέρδος και οφείλουμε να το αποδεχθούμε. Το ζήτημα είναι ότι αυτό το σύστημα δουλεύει σωστά όταν όλες οι πλευρές γνωρίζουν τις παραμέτρους που το διέπουν. Οφείλουμε με τις πράξεις μας να υποδεικνύουμε στις εταιρείες το δρόμο που συμφέρει όλους μας. Η επιτυχία έγκειται στο κατά πόσο μπορούμε να ταυτίσουμε το εταιρικό κέρδος, με το κοινωνικό όφελος. Και γι αυτό πρέπει να γινόμαστε καλύτεροι χρήστες, πιο συνειδητοποιημένοι καταναλωτές, με περισσότερη ενημέρωση και καλύτερη τεχνολογική παιδεία... Disclaimer: Το παρόν κείμενο αποτελεί υποκειμενική άποψη του συντάκτη, ο οποίος διατηρεί το δικαίωμα να κάνει λάθος. Σκοπός είναι η συζήτηση επί του θέματος και όχι η επιβολή της συγκεκριμένη γνώμης.

MicroSD και κουραφέξαλα! Άμα το κινητό δε βγάζει μωβ φωτογραφίες, δεν αξίζει! :lol: Προτιμώ να υπάρχει επιλογή MicroSD, αλλά ποτέ δεν έχω χρησιμοποιήσει περισσότερα από 8GB σε μία συσκευή μου (κι αυτά κυρίως λόγω nandroid backups που πιάνουν πολύ χώρο).

Γενικώς, συμφωνώ, αλλά δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά στη συγκεκριμένη περίπτωση και αφορά στην πρακτικότητα που εξυπηρετεί μία τέτοια συσκευή. Είναι πολύ μικρότερος ο αριθμός αυτοκινήτων "πολυτελείας", από τις αντίστοιχες συσκευές "πολυτελείας" που αγοράζουμε (σε αναλογία) και, φυσικά, δεν μπορεί να συγκρίνει κανείς την αναγκαιότητα ενός οχήματος, ενός ψυγείου, ενός κομπιούτερ ή ενός ρούχου, με την αναγκαιότητα ενός smartphone, ούτε την αναλογία κόστους/οφέλους (σύγκρινε πόσα δίνεις για ένα PC και πόσα μπορείς να κάνεις και πόσα δίνεις για ένα smartphone -σχεδόν τα ίδια- και τι μπορείς να κάνεις εκεί). Μην κρίνεις με βάση τις δικές σου ανάγκες που είναι απλές και περιορισμένες. Εσύ ζεις σε ένα αστικό περιβάλλον με λίγες απαιτήσεις και με κύρια προτεραιότητα την κατανάλωση. Πάρε, όμως, το 1000αράκι και πήγαινε να ζήσεις σε κανένα βουνό με χωματόδρομους ή μεγάλες ανηφόρες, πχ. Ή πήγαινε να ζήσεις σε κάποια παραλία που να θες να βάζεις/βγάζεις καμιά βάρκα...

Δυστυχώς η εικόνα μίας κοινωνίας που δε σπαταλά τα χρήματά της για μη ουσιώδη πράγματα είναι πολύ μακριά, όμως η ανεκτικότητά μας απέναντι σε κάποια πράγματα κοστίζει τη ζωή κάποιων άλλων ανθρώπων στη γη (για φανταστείτε πόσοι άνθρωποι θα βρίσκανε φαγητό ή νερό αν σπαταλούσαμε αυτά τα χρήματα για να βοηθήσουμε φτωχές χώρες της Αφρικής ή της Ασίας, αντί να καταλήγουν σε τεράστια budgets κατασκευαστών). Ακούγεται πολύ ουτοπικό και, ίσως, υπερβολικό και δυστυχώς δεν είναι καθόλου εύκολο να το θυμόμαστε (ούτε φυσικά έχω υπάρξει κι εγώ ιδιαίτερα συνεπής, απέναντι σε αυτή τη σκέψη), αλλά αν δεν μπορούμε να περιορίσουμε την καταναλωτικότητά μας στα απολύτως απαραίτητα, τότε είναι καλό τουλάχιστον να κρατάμε τα προσχήματα σε ένα βαθμό... Αν οι ναυαρχίδες πουλούσαν λιγότερο ή κατέληγαν σε χέρια ανθρώπων που τουλάχιστον θα τις αξιοποιούσαν για κάποιο προσωπικό όφελος (δουλειά, γνώση, επένδυση κλπ.), θα συμφωνούσα μαζί σου. Η εξέλιξη είναι καλό πράγμα και μας βοηθάει πάντα. Εφόσον, όμως, γινόμαστε θύματα της εξέλιξης και δεν την προκαλούμε ως φυσιολογική ανάγκη μας, τότε έχουμε πρόβλημα. Ξαναλέω, υπάρχει ένας βαθμός στον οποίο μπορούμε να είμαστε ανεκτικοί με τους εαυτούς μας, αλλά όλα έχουν ένα όριο... Κάθε φορά που βλέπω κόσμο να ασχολείται με το ύψος των κερδών των επιχειρήσεων ή με τα ποσοστά πωλήσεών τους, σαν οπαδοί, αισθάνομαι ότι έχουμε χάσει το παιχνίδι προ πολλού...

Συμφνώ με την άποψη του άρθρου, γενικώς, αλλά θεωρώ κάπως επιφανειακή την προσέγγισή του. Νομίζω ότι η εστίαση στα ελαττώματα των συσκευών (ως μοναδικό κριτήριο) είναι λίγο αποπροσανατολιστική. Και θα πάρω ως παράδειγμα το πιο ακριβό (σήμερα) smartphone της αγοράς, το iPhone, που κοστίζει 730€ (αρχική τιμή). Αν προσπεράσουμε κάθε ελάττωμα και κάθε αδυναμία που έχει, το ερώτημα είναι "υπάρχει λόγος να πληρώσει κανείς 730€ για να το αγοράσει"; Δικαιολογείται η διαφορά της τιμής από κάτι παραπάνω που προσφέρει το συγκεκριμένο κινητό έναντί (ας μην πω ενός φτηνότερου Android) ενός προγενέστερου μοντέλου που μπορεί να κοστίζει 400€; Κάνει περισσότερα πράγματα; Είναι πιο ανθεκτικό (αν όντως έχω ανάγκη την αντοχή); Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με το S3 ή την κάθε διαφημισμένη ναυαρχίδα: όταν σήμερα υπάρχουν πολύ δυνατές και αξιόλογες λύσεις σε χαμηλότερες τιμές, υπάρχει λόγος να δώσεις τα διπλάσια για να έχεις 0,2GHz περισσότερα ή οθόνη SuperDuperAMOLED HD LCD PLS matsupitsu ή μεταλλικό επίχρησμα κομμένο από ειδικό διαμάντι σε εγκάρσια τομή για να χαίρεσαι; Συνεπώς, πριν από όλα, πρέπει να τεθεί το ζήτημα της καταναλωτικής συνείδησης: βάζω κάτω τις ανάγκες μου, κάνω έρευνα αγοράς, βρίσκω την καλύτερη αναλογία αξίας προϊόντος προς τιμή και, εφόσον μπορώ να πληρώσω μία συσκευή που αξίζει τον κόπο, αγοράζω. Σε αυτόν τον παράγοντα, μπορεί κάποιος να κάνει και μία "υποχώρηση" στο τι ορίζεται ως ανάγκη (οκ, σχεδόν κανένας δεν έχει ανάγκη ένα smartphone, αλλά για το x, y λόγο θα δώσω λίγα λεφτά παραπάνω να πάρω κάτι που θα μου δώσει μία... προστιθέμενη αξία), αλλά μέχρι ενός ορίου... Αυτός ο οργασμός αγοράς κινητών τούμπανων, σε εξωφρενικές τιμές, για να παίζουμε μετά παιχνιδάκια με 3D γραφικά και να τη λέμε στο φίλο μας που έχει iOS/Android ότι "το δικό μου κάνει αυτό, ενώ το δικό σου δεν το κάνει", είναι απλώς αυτό που θέλουν οι εταιρείες... Κι αφού πουλάνε, ούτε τα email, ούτε τα fb posts, ούτε τίποτα άλλο θα τους ενοχλήσει... Προσωπική άποψη, πάντα...

Ψήφισα το Nexus 4, διότι είναι το καλύτερο Value For Money από τα τρία. Εξίσου VfM είναι και το 7, βέβαια, αλλά αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο και γι αυτό μπαίνει σε 2η μοίρα. Το 10άρι είναι εξαιρετικό, αλλά η τιμή δεν είναι τόσο εντυπωσιακή όσο των υπολοίπων, πιστεύω. Νομίζω ότι συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια! Μόνος σου το λες, "για διπλάσια χρήματα". Και φυσικά κάνεις συμβιβασμούς (τιμή και φορητότητα). Είναι τελείως άλλη ιστορία τα Win 8 tablets. Επί της ουσίας, είναι περισσότερο laptop replacements (ή καλύτερα, laptops με χαρακτηριστικά tablets) από ότι μία συσκευή για απλή καθημερινή χρήση, όπως είναι τα φτηνά tablets.

Δεν εννοεί αυτό, δίνει σαν παράδειγμα την ίδια εφαρμογή σε phone και tablet UI για να δείξει το πόσο πιο εύχρηστη είναι, επειδή οι περισσότερες δεν είναι. Εγώ, πάντως, εχω να πω ότι έχει γίνει πολύ μεγάλη βελτίωση όσον αφορά τις tablet εκδόσεις εφαρμογών κι αυτό μέσα σε ελάχιστους μήνες από την κυκλοφορία του Nexus 7, κυρίως. Είναι σίγουρο ότι το Android είναι ακόμα πίσω, αλλά κινείται με πολύ γοργά βήματα και δε θα αργήσει καθόλου να καλύψει το όποιο κενό. Προς το παρόν, πάντως, σχεδόν όλες οι γνωστές και χρήσιμες εφαρμογές, έχουν tablet UI, επομένως μην ακούω υπερβολές ότι μόνο οι εφαρμογές της Google είναι έτσι... Θα βρεις πάντα εφαρμογές για κάθε κατηγορία που έχουν tablet UI, τουλάχιστον όσον αφορά mail/browsing/news readers/file managers/downloaders κλπ.

Θεωρώ λίγο ατυχή τη χρονική στιγμή της δημοσκόπησης, τη στιγμή που σε 3 μέρες αναμένεται να έχουμε τουλάχιστον αλλαγές στις τιμές του Nexus 7 προς τα κάτω και, πιθανόν, να έχουμε και Nexus 7 3G αλλά και Nexus 10! Πάντως, κακά τα ψέμματα, τα tablets είναι πάνω-κάτω συσκευές "άχρηστες" (ή "πολυτελείας", ας τις πούμε). Υπό αυτή την έννοια, το να δώσεις οτιδήποτε περισσότερο από 300€ (και πολλά λέω) είναι σπατάλη, από εκεί και πέρα παίρνεις netbook που κάνει τα ίδια πράγματα και 1000άδες περισσότερα (γιατί είναι σαν PC). Από εκεί και πέρα, κάποιος που δεν πολυασχολείται καλύτερα να πάρει κάποιο "καλό" κινέζικο (τα Ainol μοιάζουν εξαιρετικό vfm), ενώ κάποιος που θέλει το κάτι παραπάνω νομίζω ότι μπορεί να πάει σε Nexus 7 με την τέλεια υποστήριξη και τα πολύ καλά χαρακτηριστικά. Συγνώμη, αλλά έχω την αίσθηση ότι δε γνωρίζεις καν για τι πράγμα μιλάς! Το Honeycomb (3.0) ήταν η έκδοση λογισμικού που βγήκε μαζί με τη 2.3, προκειμένου να δημιουργήσει ένα Tablet UI, μέχρι να ενοποιηθούν οι δύο πλατφόρμες. Μάλιστα, δεν έδωσε τον πηγαίο κώδικα της Honeycomb, μέχρι να βγει η Ice Scream Sandwich που έκανε αυτή την ενοποίηση (phone με tablet UI).

Καλησπέρα, Ήθελα να ρωτήσω αν επιτρέπεται να γράψω για ανταλλαγή μιας συσκευής (tablet) με μια άλλη στο επίσημο topic της συγκεκριμένης συσκευής που με ενδιαφέρει, εκτός από το buy & sell. Ευχαριστώ

Άλλη: Canonical (ή ίσως Red Hat) ρίχνοντας tablet με Gnome 3 (Linux) στην αγορά. Πιστεύω ότι η αγορά που βασίζεται στο OSS μπορεί να αποδειχθεί πολύ κερδοφόρα (βλέπε Android) και ένα αυθεντικό και απολύτως ελέυθερο Linux με ευχριστία σε επίπεδα tablet θα μπορούσε να μας απαλλάξει από τον κόπο να "πουλάμε" δεδομένα στη Google ή να χρυσοπληρώνουμε τα κλειδωμένα προϊόντα της Apple.

Το 5+3=8 δεν είναι άποψη, είναι αντικειμενική αλήθεια/γεγονός, που βασίζεται σε αριθμητικούς κανόνες και μπορεί να αποδειχθεί απαρέγκλιτα! Δεν είπα ότι δεν υπάρχει η έννοια της αντικειμενικής αλήθειας ή ότι κάθε λέξη που γράφεται είναι υποκειμενική, είπα ότι κάθε ΑΠΟΨΗ είναι υποκειμενική και, άρα, δεν υπάρχει "αντικειμενική άποψη"! Αν υπάρχει κάποιο αντικειμενικό μέτρο για να ορίσεις την καλύτερη συνδεσιμότητα, τότε πράγματι ένα κινητό που έχει ότι και το άλλο + bluetooth είναι καλύτερο... Όμως αν σε αυτό με τα περισσότερα πρωτόκολλα, παρατηρηθεί ότι το WiFi και το 3G είναι χειρότερο (παρουσιάζει χαμηλότερες ταχύτητες) από αυτό που δεν έχει bluetooth, τότε ποιό είναι καλύτερο; Προφανώς σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, είναι θέμα προτίμησης γιατί μπορεί εγώ να μη χρησιμοποιώ bluetooth. EDIT: Η Γη δεν έχει κανένα γεωμετρικό σχήμα. Για λόγους διευκόλυνσης των υπολογισμών, προσπαθούμε να ορίσουμε γεωμετρικές επιφάνειες που να ταυτίζονται όσο το δυνατόν καλύτερα με το σχήμα της Γης (να παρουσιάζουν, δηλαδή, την ελάχιστη μέση απόκλιση από τη γήινη επιφάνεια) και το καλύτερο που έχει βρεθεί αυτή τη στιγμή είναι το ωοειδές. Εν τούτοις, αναλόγως με τις ανάγκες μίας συγκεκριμένης διαδικασίας, μπορεί ο καθένας να ορίσει μία γεωμετρική επιφάνεια που να του επιτρέπει να κάνει τη δουλειά του. Εδώ κάθε χώρα έχει το δικό της σύστημα συντεταγμένων, όπου προσαρμόζει το ωοειδές με διαφορετική γεωμετρία και θέση για να έχει την καλύτερη ακρίβεια...

Όχι, με παρεξήγησες ή δεν το διατύπωσα εγώ καλά... Όταν είπα να "χάνονται" οι δημοσιεύεις από την κεντρική σελίδα, εννοούσα ότι αντί να γίνονται pinned (που μένουν για 2-3 μέρες στην κορυφή) θα ήταν στη (χρονική) θέση τους οπότε, με τη ροή των ειδήσεων θα "εξαφανίζονταν" από την πρώτη σελίδα. Ελπίζω να έγινε κατανοητό, τώρα, το τι ήθελα να πω. Νομίζω ότι εξήγησα ότι υποκειμενικότητα είναι και το ποιά είδηση επιλέγεις να γράψεις, ποιά επιλέγεις να βάλεις ως pineed, πως θα αποδόσεις τον τίτλο και διάφορα άλλα. Και δεν είναι ότι το λέω επειδή θεωρώ ότι το site ευνοεί κάποιο προϊόν/εταιρεία, αλλά επειδή θεωρώ ότι συχνά αναδεικνύει (είτε με pin, είτε με κάποιο τίτλο) ειδήσεις που είναι πιο "πιασάρικες" (αλλά ταυτόχρονα και ικανές να προκαλέσουν αντιπαράθεση). Αυτό δεν το γνωρίζω (και δεν μπορώ να το γνωρίζω). Εγώ αναφέρω ότι διαπυστώνω και αυτό μπορεί να είναι λάθος και ελλειπές. Εγώ έχω την αίσθηση ότι η ανάρτηση ειδήσεων γίνεται με βάση το "γκελ" που θα κάνουν στον κόσμο και, συνήθως, αυτό προκύπτει μέσα από τις αντιπαραθέσεις. Όλα αυτά, φυσικά, είναι απόρρειες και παλιότερων "αμαρτημάτων"... Όταν επί 2-3 χρόνια, κάθε συσκευή με touch που έβγαινε της "πλασάρατε" (κι εσείς και όλα τα site πληροφορικής) το γνωστό "είναι το iPhone killer?" δίπλα, είναι δυνατόν αυτό να μη φέρει αντιπαραθέσεις; Όταν αναδεικνύονται και μένουν στην κεντρική σελίδες όλες οι ειδήσεις για πατέντες και προβληματικές συσκευές, περιμένει κανείς ότι δε θα γίνει χαμός. Το ότι οι διαχειριστές δε θέλουν να ξεφύγει η κατάσταση, δεν αναιρεί την αρχική πρόθεση να μαζέψουν σχόλια οι αναρτήσεις. Φυσικά και θα εποπτεύετε το site, δεν είπε κανείς ότι θέλετε να γίνει "ζούκλα". Ούτε σημαίνει, απαραίτητα, ότι δεν κάνετε τίποτα άλλο από το να θέλετε ο κόσμος να "πλακώνετε" στα σχόλια! Απλώς, είναι μια κατάσταση που κατά περιόδους την καλλιέργησαν (άλλωτε με ήπιο τρόπο, άλλωτε πιο έντονα) τα site πληροφορικής. Btw, να ευχαριστήσω και τα δύο μέλη της ομάδας του myphone που απάντησαν. :)

Καταρχήν, δεν ανέφερα τίποτα για διαφήμιση ή προώθηση, διότι δε θεωρώ ότι είναι κάτι που αφορά το συγκεκριμένο ιστότοπο. Αν υπάρχει κάποιο μεροληψία, αυτό θεωρώ ότι ίσως οφείλεται σε κάποιες συγκεκριμένες (και ίσως μεμονωμένες και αναπόφευκτες) προτιμήσεις κάποιων μελών, που δεν το θεωρώ κάτι ιδιαίτερα επιλήψιμο (κοινότητα είναι, άλλωστε, λογικό να υπάρχουν και οι συμπάθειες). Επίσης, δεν είπα, ούτε υπενόησα ότι πρέπει να πάψουν να υπάρχουν σχόλια. Δεν έχει σημασία, για το συγκεκριμένο ζήτημα, αν προσπαθείτε να διατηρείτε ουδετερότητα μεταξύ των εταιρειών/προϊόντων. Υπάρχουν διάφορες ειδήσεις που ποστάρονται και δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα, απλώς περιέχουν τη "μαγική" λέξη "πατέντα" και μπαίνουν ως κεντρικές ειδήσεις. Μάλιστα, μία φορά μπήκε στην κεντρική σελίδα, είδηση για δικαστική μάχη μεταξύ 2 εταιρειών (νομίζω Samsung/LG) για καταπάτηση βιομηχανικών μυστικών και ο τίτλος έλεγε για πατέντες! Φυσικά, όποιος διάβαζε την είδηση απλά απορούσε από που προέκυπτε ο τίτλος, όμως ο συντάκτης θεώρησε ότι άλλη μία είδηση για πατέντες (που θα έχει από κάτω μερικές δεκάδες σχόλια "μας έχετε κουράρει" ή "φαγώνονται μεταξύ τους" κλπ.) θα ήταν ενδιαφέρουσα στην κεντρική σελίδα, παρότι δεν είχε καταλάβει το νόημα της είδησης (όπως και αρκετοί που αρκέστηκαν στον τίτλο και σχολίασαν χωρίς να διαβάσουν την είδηση). Υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις που παρουσιάζονται λάθη ή αποδόσεις σε τίτλους, που τους κάνουν πιο "πικάντικους". Για να ξεκαθαρίσω κάτι: δε λέω ότι απαραίτητα όλο αυτό έιναι ένα "σατανικό" σχέδιο για να μαζεύει το site χρήστες ή ότι όλα αυτά γίνονται επίτηδες... Απλώς θεωρώ ότι και οι ίδιοι οι συντάκτες μερικές φορές παρασύρονται και όταν δουν κάτι που μοιάζει "πικάντικο" (και που ίσως να έχουν καταλάβει λάθος), προτιμούν να το ποστάρουν γιατί ξέρουν ότι θα έχει πέραση. Δε νομίζω ότι μπορεί κανείς να αρνηθεί την ύπαρξη τέτοιων αναρτήσεων. Ίσως κάποιοι να θεωρούν και "προσωπική ικανοποίηση" το να δουν την είδησή τους να έχει πολλά σχόλια. Όσο για την απλή ύπαρξη άλλων, λιγότερο δημοφιλών, αναρτήσεων δεν αναιρεί αυτό που λέω. Αν το site όντως ήθελε να ρίχνει τους τόνους, θα μπορούσε να μην έβαζε σχεδόν κάθε είδηση που αφορά δικαστική διαμάχη ή για προβληματικές συσκευές ως pinned στην κεντρική σελίδα για 2-3 μέρες! Δε λέω ότι είναι υποχρέωση, αλλά σίγουρα θα συνέβαλε στο να πέσουν οι τόνοι... Αν η είδηση "χαθεί" από την κεντρική σελίδα λίγες ώρες (ή μία μέρα), πιθανότατα λιγότερος κόσμος θα ασχοληθεί να κάτσει να τσακωθεί (γιατί κακά τα ψέματα, δε γίνεται και κάτι άλλο ιδιαίτερα επικοδομητικό στα συγκεκριμένα topics).

Αγαπητέ vlachaquito, Θα μου επιτρέψεις να είμαι ο "γκρινιάρης" σε ένα άρθρο που σκοπεύει να είναι συναινετικό (αλλά, ταυτόχρονα, είναι και κάπως επικριτικό απέναντι στους χρήστες ως μοναδικούς υπευθύνους). Θα ξεκινήσω από κάτι που θεωρώ τεράστιο λάθος, τόσο δικό σου ως ερασιτέχνη (με την κυριολεκτική έννοια) δημοσιογράφου/αρθρογράφου όσο και των δημοσιογράφων κατ' επάγγελμα, κυρίως στην Ελλάδα. Γράφεις: Αναφέρεσαι, λοιπόν, στη αδυναμία των "νεοελλήνων" να αναγνωρίσουν τις αντικειμενικές απόψεις. Ποιός ορίζει ότι μία άποψη είναι αντικειμενική ή όχι; Υπάρχει κάποιο συμβούλιο ανώτερων ανθρώπων που ορίζουν ότι η δική τους άποψη είναι η αντικειμενική ή είναι απλώς η άποψη που ταυτίζεται με αυτή των περισσοτέρων; Και πως μετριέται η άποψη των περισσοτέρων, για να θεωρηθεί αυτή η "επίσημη αντικειμενική" και οποιαδήποτε αποκλίνουσα από αυτήν (κατά μία απόσταση) ως αντίστοιχα υποκειμενική; Κάθε άποψη είναι υποκειμενική, εξ ορισμού. Ίσως η λέξη που ψάχνεις να βρεις είναι η "αμεροληψία" ή κάποια άλλη λέξη που να μου διαφεύγει, αλλά δεν μπορείς να εκφέρεις οποιαδήποτε άποψη ή να κάνεις οποιαδήποτε επιλογή που να είναι αντικειμενική! Ακόμα και ο τρόπος που επιλέγεις και παρουσιάζεις ειδήσεις (τα σημεία στίξης, το σημείο που θα το τοποθετήσεις, ο τίτλος που επιλέγεις) εμπεριέχει υποκειμενικότητα! Γι αυτό, λοιπόν, πρέπει να συνειδητοποιεί ο καθένας μας ότι τα λόγια που γράφει και αυτά που αναδεικνύει είναι πάντα μία υποκειμενική άποψη και αποτελούν πάντα τη δική του οπτική η οποία εμπεριέχει πάντα την πιθανότητα του λάθους. Και αυτό, ισχύει ακόμα περισσότερο για κάποιους που έχουν ένα "βήμα" παραπάνω από κάποιους άλλους (όπως, πχ., οι παντώς είδους αθρογράφοι/δημοσιογράφοι) που οφείλουν να υπογράφουν και να αναλαμβάνουν την ευθύνη των κειμένων τους και όχι να θεωρούν ότι η οποιαδήποτε προσπάθεια (ειλικρινής ή όχι) καταβάλουν να έιναι αμερόληπτοι ή "ουδέτεροι", καθιστά το τελικό τους προϊόν μία αντικειμενική άποψη, αλλά απλώς μία ακόμα άποψη ενός ακόμα ατόμου... Όταν δεν το αντιλαμβάνονται αυτό πρώτα από όλα οι γράφοντες, είναι αδύνατο να το αντιληφθούν οι αναγνώστες. Όσον αφορά στον "πόλεμο" μεταξύ των χρηστών και τα "πυρά" που δέχονται τα άτομα του site για μεροληψία, θα έλεγα ότι είναι κάτι που προκύπτει ως επίπτωση της ίδιας της συμπεριφοράς του site. Αρκετές φορές διαπιστώνω ειδήσεις ανηρτημένες (κατά τη δική μου κρίση) με τέτοιο τρόπο που να "αποζητούν" τα γνωστά flame wars, τα οποία ανεβάζουν το post count του site και, ταυτόχρονα, τη δημοτικότητά του. Δεν ξέρω αν μπορεί κανείς να με πείσει ότι δεν... τρίβουν τα χέρια τους κάποιοι όταν βλέπουν δεκάδες ή εκατοντάδες απαντήσεις κάτω από κάθε ανάρτηση που περιέχει συγκεκριμένες λέξεις/μάρκες με τη μαγική ικανότητα να δημιουργούν ντόρο (και πολλά επιθετικά σχόλια) στους χρήστες, όμως εγώ νομίζω ότι αυτό το κλίμα "πολέμου" είναι κάτι που τα περισσότερα site τεχνολογίας (και κάποιες εταιρείες πληροφορικής) το αποζητούν, διότι αποτελεί, στην ουσία, τον τρόπο να αναδεκνύονται. Και αυτό δεν αφορά αποκλειστικά το συγκεκριμένο site, αλλά τα περισσότερα αυτού του είδους. Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, δεν μπορώ να θεωρήσω τους διαχειριστές και τους συντάκτες των ιστοτόπων αυτών, θύματα ενός "πολέμου" για τον οποίον δεν ευθύνονται. Υ.Γ.: Ζητώ συγνώμη για το μακροσκελές κείμενο και, δρώντας "αναδρομικά" στα λεγόμενά μου, θεωρώ a priori ότι και η δική μου άποψη είναι μία προσωπική υποκειμενική οπτική που αποτελεί αντικείμενο συζήτησης και αμφισβήτησης από οποιονδήποτε και θα χαρώ να τη συζητήσω.

Χρόνια πολλά.

Όποιος το κερδίσει να το χαρεί!

Μεγεια, σε όποιον το κερδίσει.

Μεγεια, σε όποιον το κερδίσει.

Άντε, καλορίζικο σε όποιον το κερδίσει και καλό καλοκαίρι σε όλους!

Οποίος το κερδίσει να το ευχαριστηθεί...

Καλή επιτυχια.

Καλή επιτυχία