isolde

Κανονικά θα πρεπε να είμαι εκεί Παρασκευή βράδυ ή Σάββατο πρωί αλλά όσες πτήσεις έχω κοιτάξει είναι εντελώς ασύμφορες. Δεν φταίνε οι εταιρείες βέβαια, αλλά εγώ που το κοιτάζω τελευταία στιγμή :p

Eυχαριστώ για τις απαντήσεις ! :) Ήταν να πάω Βαρκελώνη σε λίγες μέρες αλλά πραγματικά με προβληματίζει η ώρα της πτήσης (φεύγει από Αθήνα 3:05 το πρωί :wacko:) και έχω μάθει ότι έχει μερικές καθυστερήσεις, που σίγουρα δεν βελτιώνουν την κατάσταση. Άλλες εταιρείες αποκλείονται γι'αυτήν την εποχή, λόγω κόστους. (Τις ίδιες περίπου μέρες η Lufthansa έχει 900 ευρώ :wacko:)

Καλημέρα :) Μήπως έχει ταξιδέψει κανείς πρόσφατα με την Ισπανική Vueling, για να μου πει εντυπώσεις?

Το μπλε είναι το χρώμα της Εθνικής Ιταλίας- "Squadra Azzura", την ονομάζουν αν έχεις ακούσει σχολιαστές κλπ. Νομίζω ότι ήταν το χρώμα της δυναστείας που ενοποίησε την Ιταλία.

Εν πάση περιπτώσει, στη ληξιαρχική πράξη που παίρνεις από το Δημαρχείο, για γάμο που έγινε στην Ελλάδα, δεν υπάρχει κάτι ανάλογο και δεν ξέρω γιατί η αντίστοιχη φόρμα για γάμους που έγιναν στο εξωτερικό περιέχει μια τέτοια διευκρίνιση- Όπως και να χει, δεν αμφισβητείται αν είναι "νόμιμο" ή όχι- σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, η γυναίκα διατηρεί ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ το πατρικό της όνομα.

Δε νομίζω ότι στη ληξιαρχική πράξη γάμου λέει κάτι τέτοιο. Το μόνο που λέει είναι τα στοιχεία των συζύγων. Και πριν το γάμο, στις αιτήσεις στην εκκλησία κλπ, το μόνο που χρειάζεται διευκρίνιση είναι το επώνυμο των παιδιών, όχι των συζύγων. Φρηκ, όταν παντρεύτηκε η μητέρα σου δεν είχε αλλάξει ο νόμος ακόμα και όντως, οι γυναίκες έπαιρναν το όνομα του συζύγου υποχρεωτικά. Από το 1983 και μετά, απαγορεύεται να πάρεις το όνομα του συζύγου, ακόμα κι αν θέλεις. Μπορείς να το χρησιμοποιείς μόνο σε κοινωνικές εκδηλώσεις, να συστήνεσαι δηλαδή σε παρέες κλπ. Ποτέ επισήμως. Αυτό λένε ότι θα αλλάξουν τώρα, και θα μπορείς να παίρνεις, αν θες, το επώνυμο του συζύγου, το οποίο είναι και το πιο λογικό, γίνεται σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο κλπ.

Όχι, αν με την τροποποίηση αυτή μπορεί η γυναίκα να πάρει το επώνυμο του συζύγου, φυσικά και λέει κάτι διαφορετικό. Με τον νόμο που ισχύει, ΔΕΝ μπορείς να πάρεις το όνομα του συζύγου, ακόμα κι αν το θέλεις. Ήταν μια εντελώς ανόητη ρύθμιση, μία ακόμα παγκόσμια πρωτοτυπία της χώρας μας (υποθέτω, αφού δεν γνωρίζω καμία άλλη χώρα στον κόσμο που να γίνεται αυτό). Αναρωτιέμαι: ξέρει κανείς τι γίνεται με όσους έχουν ήδη παντρευτεί?

@Hellaslover, Δεν γνωρίζω τι ελέγχους κάνουν στα αεροδρόμια όταν ταξιδεύεις από Ευρώπη σε Αμερική (είχα πάει προ 9/11), τι διατυπώσεις χρειάζονται, τι έγγραφα συμπληρώνεις κλπ., ούτε αν έχει διαφορά για σένα που είσαι μόνιμος κάτοικος ΗΠΑ, αλλά το βρίσκω λίγο χλωμό το σενάριο που περιγράφεις. Επειδή όμως έχεις αυτή την εκκρεμότητα με το στρατό, θα σε συμβούλευα να ρωτήσεις κάποιον πιο ειδικό σ'αυτά τα θέματα.

Έχει δίκιο η Φρηκ, σίγουρα έχει λήξει το δικό σου και επίσης δε νομίζω να μπορείς πια να χρησιμοποιήσεις παλιού τύπου διαβατήριο. Όσο για τον έλεγχο που ρωτάς, δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοείς. Έλεγχο όταν μπαίνεις στην Αμερική ή όταν βγαίνεις από Γερμανία? Όσον αφορά το πρώτο, εσύ το ξέρεις καλύτερα τι ισχύει, αφού είσαι μόνιμος κάτοικος ΗΠΑ. :) Βγαίνοντας από τη Γερμανία, δεν ξέρω και πάλι τι μπορεί να γίνει, το σίγουρο όμως είναι ότι χρεάζεσαι documentation στο αεροδρόμιο έτσι κι αλλιώς στον έλεγχο του εισιτηρίου στο γκισέ. Το ότι γενικώς έχουν γίνει πιο ελαστικά τα πράγματα και δεν σε ελέγχουν και τόσο όταν μπαίνεις και βγαίνεις στα σύνορα, δεν σημαίνει και ότι δεν είσαι υποχρεωμένος να έχεις έγκυρα έγγραφα μαζί σου.

Δεν είμαι σίγουρη, αλλά νομίζω αναφέρεσαι στη Schengen visa? Από τη στιγμή που έχεις ελληνικό διαβατήριο, γιατί να χρειάζεσαι οποιουδήποτε είδους visa για να ταξιδέψεις εντός της Ευρωπαικής Ένωσης? (Αν και νομίζω ότι ούτε οι US citizens χρειάζονται βίζα για Ευρώπη, τουλάχιστον για παραμονή 3 μηνών). Στις χώρες Σένγκεν πάντως, ως έλληνας πολίτης, μπαίνεις και βγαίνεις χωρίς σχεδόν να σε ελέγξουν πια καθόλου. Στην ουσία το διαβατήριο/ταυτότητα τα χρειάζεσαι στο γκισέ του αεροδρομίου και ταυτοποίηση στον έλεγχο για το εισιτήριο.

Το ίδιο κάνει είτε έχεις ταυτότητα μόνο είτε διαβατήριο. Στις περισσότερες ευρωπαικές χώρες πλέον δεν τα κοιτάζουν καν, και εννοώ ότι στην κυριολεξία δεν γίνεται κανένας έλεγχος. Στη Γαλλία και στη Δανία που ήμουν φέτος, στο αεροδρόμιο περάσαμε χωρίς να γυρίσουν να μας κοιτάξουν :) Για το νόμο που αναφέρεις δεν μπορώ δυστυχώς να σου απαντήσω αυτή τη στιγμή σίγουρα 100% αλλά με μια πρόχειρη ματιά νομίζω πως ισχύει.

Δεν συμφωνώ, και είχα γράψει νωρίτερα γιατί. Όσον αφορά το στεγαστικό, τα είπαμε κι από χθες: - ίσα ίσα που έχεις (αρκετά μεγάλη) φοροαπαλλαγή ως παντρεμένος. Οι λογαριασμοί μπορεί να αυξάνονται (που και πάλι σχετικό είναι), υπάρχουν όμως ταυτόχρονα και δύο μισθοι αντί για ένας μόνο. Αναλογικά, πολύ φθηνότερα σου έρχεται η ΔΕΗ σε ένα 3αρι αν τη μοιράζεσαι με κάποιον άλλον, παρά αν μένεις μόνος στο ίδιο σπίτι, νομίζω είναι αυτονόητο. Μην σου πω ότι κόβονται μερικά έξοδα από αλλού γιατί ως παντρεμένος σιγά μην βγαίνεις μέρα παρά μέρα για "ποτάκι". :p Αυτό με την ηθική ικανοποίηση που λες στο τέλος, Bianca δεν το κατάλαβα και ομολογώ ότι το ακούω πρώτη φορά. Τι είναι η δουλειά, δυστύχημα να πρέπει να πάρεις αποζημίωση για ηθική βλάβη επειδή δεν κάθεσαι σπίτι?

Ρωτάω από το πρωί και δεν έχω πάρει απάντηση Ώς προς τι αυξάνονται οι υποχρεώσεις έτσι και παντρευτείς? Με σκέτο γάμο, δεν μλάω για την απόκτηση παιδιού.

Συμφωνώ με gmac, είναι καθαρό discrimination. Όταν υπάρχουν παιδιά, σαφώς και έχει και νόημα το επίδομα, χωρίς παιδιά όμως για ποιο λόγο? Από πού κι ως πού αυξάνονται οι οικονομικές υποχρεώσεις έτσι και παντρευτείς?Μιλάω φυσικά για ζευγάρι που δεν έχει (ακόμα) παιδιά και εργάζονται και οι δύο (που είναι και το σύνηθες σήμερα). Δεν θα μπορούσε εδώ να αντιτάξει κανείς, ότι ναι μεν, αλλά υπάρχουν δύο άνθρωποι που συνεισφέρουν στα έξοδα/ενοίκιο/δόση δανείου κλπ κλπ, σε αντίθεση με τον καημένο τον εργένη που τα πληρώνει όλα μόνος του (σπάνια περίπτωση στην Ελλάδα βέβαια, αλλά οκ)??. Τέλος, κάτι άσχετο, αλλά επειδή το βλέπω από χθες και θέλω να κάνω μια διευκρίνιση. Δεν είναι ο θρησκευτικός γάμος που έχει πολλά έξοδα (σε σχέση με τον πολιτικό) αλλά το τραπέζι/γλέντι/ whatever που κάνουν τα περισσότερα (σχεδόν όλα) ζευγάρια μετά. Ούτε υποχρεωτικό είναι όμως, ούτε σημαίνει φυσικά ότι δεν μπορείς να κάνεις θρησκευτικό γάμο αν δεν έχεις μαζέψει 30.000 στην άκρη ας πούμε. Επίσης πάντα είχα την απορία γιατί ο πολιτικός γάμος δεν συνοδεύεται απαραιτήτως από γλέντι/τραπέζι, ενώ είναι σώνει και καλά αυτονόητο μετά από θρησκευτικό. Δηλ. αν κάνεις θρησκευτικό και μετά πας σπίτι σου όπως μετά το δημαρχείο (ή κάνεις κάτι πιο μαζεμένο σε στενό κύκλο, όπως κάνουν συνήθως μετά τους πολιτικούς γάμους) τι θα γίνει?

Έχω την εντύπωση ότι υπάρχει ένα είδος φοροαπαλλαγής για τους παντρεμένους που παίρνουν στεγαστικό, γι'αυτό και πολλοί επισπεύδουν τον γάμο όταν θέλουν να αγοράσουν σπίτι. Διορθώστε μα αν κάνω λάθος, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι υποχρεωτικό να είσαι παντρεμένος για να πάρεις δάνειο, το ξέρω από προσωπική εμπειρία, και φίλων κλπ. Κατά τ'άλλα ο πολιτικός γάμος είναι γάμος, δεν είναι απαραίτητο να ακολουθήσει και θρησκευτικός. Επίσης, βρήκα αυτές τις πληροφορίες στο ίντερνετ: Πηγή: http://www.kep.gov.gr

Χμ. Δεκτικοί σίγουρα δεν είμαστε όλοι, αυτό εξάλλου φαίνεται και από την κουβέντα που κάνουμε εδώ. :) Τώρα σε σχέση με το αν θα "ορθοποδήσει", δεν ξέρω τι να σου απαντήσω, γιατί δεν είμαι σίγουρη πώς το εννοείς. Σίγουρα κάποιοι άνθρωποι (στρέιτ αλλά και γκέι -όταν και αν αποφασισθεί ότι καλύπτει και αυτούς) θα επιλέξουν να το εφαρμόσουν, άλλοι ίσως το θεωρήσουν περιττό. Ήδη ξέρω περιπτώσεις στρέιτ γυναικών, με παιδί εκτός γάμου αλλά με μόνιμο σύντροφο που δεν το θεωρούν απαραίτητο ας πούμε. Όπως και ζευγάρια που προτιμούν να παντρευτούν από το να συμβιώνουν απλά (έστω και με τέτοιο σύμφωνο). Το πολύ πολύ λοιπόν, να μην εφαρμόζεται τόσο συχνά (τουλάχιστον για τα πρώτα χρόνια). Αλλά δεν καταλαβαίνω πώς εννοείς το "φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε". Θα υπάρξουν ξαφνικά περισσότεροι γκέι, έτσι και εφαρμοστεί ο νόμος? Όχι φυσικά ότι κι αυτό θα ήταν λόγος για να φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε, απλώς αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που μας απειλεί τελικά.

Είναι απαραίτητο, από τη στιγμή που πάρα πολλά ζευγάρια σήμερα (και όχι μόνο γκέι, για να μην ξεχνιόμαστε, αλλά και στρέιτ!) επιλέγουν να συζήσουν χωρίς γάμο και δεν καλύπτονται από την υπάρχουσα νομοθεσία σε όλα τα θέματα που έχουν αναφερθεί. Και δεν υπάρχει "λίγο/πολύ/άκρως απαραίτητο" στην περίπτωση που διαπιστώνεται ένα νομοθετικό κενό. Για σένα μπορεί να μην είναι, για μένα προσωπικά σίγουρα δεν είναι, για άλλους όμως είναι πάρα πολύ. Ή μήπως εννοείς αν θεωρώ ότι είναι έτοιμη η ελληνική κοινωνία να δεχθεί μια τέτοια ρύθμιση?

Κατ'αρχάς δεν μιλάμε για γάμο, μιλάμε για ένα ιδιωτικό συμφωνητικό με το οποίο δύο άνθρωποι που ούτε γνωρίζεις ούτε πρόκειται να σε ενοχλήσουν ποτέ, έχουν την δυνατότητα να ρυθμίσουν τα περί περιουσιακών τους στοιχείων, να αποφασίσουν για την τύχη της κοινής τους περιουσίας σε περίπτωση χωρισμού, θανάτου του ενός από τους δύο κλπ. Και αυτή η ρύθμιση είναι απαραίτητη γιατί έως τώρα, σε αντίθεση με ό,τι λες στο ποστ σου, όχι, οι γκέι, σε ΑΥΤΑ τα θέματα που προανανέφερα, δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους μη-γκέι. Σε σχέση με αυτό που λες στην αρχή του ποστ σου, η νομοθεσία ενός κράτους έχει να κάνει ΚΑΙ με την ηθική, με την έννοια ότι κατά την σύνταξη ενός νομοσχεδίου λαμβάνονται υπόψη και οι αντιλήψεις που λίγο πολύ "επικρατούν" στη συγκεκριμένη κοινωνία σε μια δεδομένη χρονική περίοδο. Πολλές φορές, ολόκληροι νόμοι συντάσσονται ακριβώς για να καλύψουν ένα κενό που προκύπτει από τις συνεχώς μεταβαλλόμενες αντιλήψεις και νέες ανάγκες που προκύπτουν. (Πριν από 20 χρόνια, πολλές διατάξεις του νόμου περί υποβοηθούμενης αναπαραγωγής πχ. θα είχαν ξεσηκώσει -μεγαλύτερη από αυτές εδώ- θύελλα αντιδράσεων. Σήμερα αυτές οι ρυθμίσεις κρίθηκαν επιβεβλημένες και δεν είδα κανέναν να διαμαρτύρεται.) Με τον ίδιο τρόπο, και αυτό το νομοσχέδιο καλύπτει άλλου είδους κενά, όπως αυτά που ανέφερα πιο πάνω, την εξασφάλιση των μερών σε μια σχέση συμβίωσης κλπ κλπ. Ωστόσο δεν μπορεί ο νομοθέτης να ρωτάει προσωπικά τον καθένα από εμάς αν μας αρέσει ή όχι, και σίγουρα οι αντιρρήσεις αισθητικής φύσεως για τα γκέι ζευγαράκια που κρατιούνται χέρι χέρι, δεν μπορούν (και ούτε πρέπει) να αποτελούν εμπόδιο για μια τέτοια ρύθμιση. Τα δικά σου δικαιώματα δεν θίγονται, ούτε φυσικά η δική σου θέση απέναντι στο κράτος, έτσι δεν είναι? Άρα πού είναι το πρόβλημά σου, μάλλον η αντίρρησή σου στο να έχουν οι γκέι άντρες ή γυναίκες μια εξασφάλιση στην προσωπική τους ζωή, ή γενικά τη δυνατότητα να ρυθμίζουν αυτά τα θέματα όπως τους εξυπηρετεί/επιθυμούν?

Mήπως έχει κανείς υπόψη του αν έχει προκύψει κάποια συζήτηση σχετικά με την συνταγματικότητα του νόμου αυτού, όσον αφορά την μη εφαρμογή του σε ομόφυλα ζευγάρια? Δεν είμαι σίγουρη αν έχει τεθεί τέτοιο θέμα (και αν υπάρχει όντως) - θα με ενδιέφερε να διαβάσω απόψεις πάνω σ'αυτό. Κατά τ' άλλα είμαι υπέρ. Προσωπικά δεν θα το επέλεγα για τον εαυτό μου, αλλά φυσικά και είναι μια σωστή και ευπρόσδεκτη ρύθμιση, αφού δίνει μια δυνατότητα επιλογής, και κυρίως σε περίπτωση που θα επεκταθεί και στα ομόφυλα ζευγάρια. Όπως είναι αυτή τη στιγμή, έχω κάποιες αμφιβολίες ως προς την πραγματική του χρησιμότητα, δεδομένου ότι σε αρκετά σημαντικά θέματα τα ετερόφυλα ζευγάρια καλύπτονταν ήδη από την υπάρχουσα νομοθεσία (αναγνώριση παιδιού εκτός γάμου κλπ), αλλά σίγουρα η ύπαρξη του συμφώνου δεν βλάπτει και κανέναν. ;)

Νομίζω ότι εξαρτάται από την εκκλησία πάντα. Να το γλιτώσεις τελείως δεν γίνεται μάλλον. Εδώ για τα πιστοποιητικά της ενορίας κλπ που πρέπει να πάρεις για την άδεια γάμου δίνεις ένα 50ευρω στάνταρ, και μιλάμε για κάτι τελείως αστείο, για 2 υπογραφές που βάζει ο παπάς. Πάντως, όπως λέει και η Φρηκ, τα έξοδα είναι τόσο πολλά (όσο συντηρητικός και να είναι ο γάμος), που αυτά μοιάζουν τίποτα μπροστά στα άλλα. Από μακρυά όλοι λένε "σιγά μην δώσω λεφτά γι αυτό και το άλλο", αλλά μέσα στον πανικό της οργάνωσης,΄δίνεις πολλά περισσότερα απ' όσα είχες υπολογίσει. Δεν το λέω για καλό βεβαίως :p, αλλά δυστυχώς έτσι γίνεται, ακόμα και στην περίπτωση των πιο απλών γάμων. Για τους κουμπάρους: ξέρω ότι τελευταία τα πράγματα έχουν αλλάξει, δεν μένουν όλα τα ζευγάρια τόσο προσκολλημένα στις παραδόσεις. Δηλαδή ανάλογα και με τη σχέση που έχεις με τους φίλους, μπορείς να συμφωνήσεις να μην κάνετε μεταξύ σας πανάκριβα δώρα, ας πούμε.

Μόλις είδα το Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford. Δεν μπορώ να γράψω κριτική αυτή τη στιγμή γιατί θα αρχίσω να παραληρώ.:) Απίστευτο μεγαλείο, κατά τη γνώμη μου. Και όσο για τις ερμηνείες, ναι μεν άψογοι οι Casey Affleck και Sam Rockwell, αλλά αυτός που δίνει ρέστα είναι ο Brad Pitt. Δεν το περίμενα καθόλου. Αριστούργημα, από όλες τις απόψεις. Να έχετε υπόψη σας πάντως ότι είναι πολύ μεγάλο σε διάρκεια και δεν είναι "τυπικό γουέστερν".

To αγαπημένο μου άθλημα (για να βλέπω από την τηλεόραση εννοώ :p), πέρα από το ποδόσφαιρο, είναι το τέννις. Και χαίρομαι πολύ που αρχίζει τη Δευτέρα το Australian Open. :)

Έχω την εντύπωση ότι το μπερδεύω με κάποια άλλη σειρά με παρεμφερή τίτλο. Έχει κυκλοφορήσει στα video club εδώ? Είναι καθόλου crime-drama? Σόρρυ για την ανάκριση :p αλλά ψάχνω μανιωδώς τέτοιες σειρές (Το criminal minds που ξεκίνησα να βλέπω πρόσφατα, είναι καλό αλλά δεν με ενθουσίασε).

Στις άλλες χώρες πώς γίνεται και υπάρχουν πελάτες σε εστιατόρια κλπ που δεν επιτρέπεται το κάπνισμα? Είναι "αλλιώς" οι καπνιστές εκεί? Ή είναι θαύμα? Ή δεν καπνίζει κανείς στη μισή Ευρώπη? Άσε που δεν έχω μπει ποτέ σε Starbucks (τα μοναδικά καφέ όπου απαγορεύεται το κάπνισμα εδώ) που να μην είναι γεμάτο κόσμο.

Ναι, νομίζω ότι και στις εθνικές οδούς μπορούν να βάλουν ένα "kutio paraponwn". "Σας χτύπησε μεθυσμένος οδηγός και σας εγκατέλειψε αιμόφυρτο? Συπληρώστε την ειδική φόρμα και πείτε μας τώρα την άποψή σας και κερδίστε!"