isolde

Ούτε για το Beeyond έχει ανακοινωθεί πότε/ από πού θα πάρουμε εισιτήρια? Δεν βρίσκω κάτι σχετικό στο ίντερνετ.

Δεν είναι και το καλύτερό μου, αλλά μέρα που είναι, επιβάλλεται http://img181.imageshack.us/img181/7867/maldini2au5.th.jpg

Μπα, ακόμα καλύτερα: είμαι σχεδόν σίγουρη ότι ούτε

^ Η περιγραφή είναι right on the money που λένε, αλλά το πρόβλημά μου μ' αυτήν (τη Σκάρλετ) είναι ότι είναι όοοολα αυτά που περιγράφεις , αλλά όχι με την καλή έννοια. Θα λεγα κάτι που συνηθίζουν να λένε οι γυναίκες, ότι είναι κάπως "δεύτερη", αλλά θα με πάρετε με τις ντομάτες κλπ κλπ:p Αντιθέτως, νομίζω ότι η Αντζελίνα είναι απλώς uber. Αυτή και η Ζιζέλ νομίζω ότι είναι ο ορισμός των γυναικών που απλώς δεν τυχαίνει ούτε μία στο εκατομμύριο να συναντήσεις στο δρόμο.

Ακριβώς crazygirl! Αν και εμένα δεν μου αρέσει ούτε ως ηθοποιός ιδιαίτερα, με εξαίρεση το Lost in Translation ίσως. Ον τόπικ, αν και δεν προλαβαίνω να ποστάρω φωτογραφία, έχω καταλήξει ότι απ'όοοοολους τους άντρες που κυκλοφορούν τελευταία στο Χόλυγουντ, προτιμώ Hugh Jackman.:)

Χμ...σχετικά με τη λίστα: κατά την ταπεινή μου γνώμη, (καθότι γυναίκα ) καμία αξιοπρεπής λίστα δεν δικαιολογείται να έχει Ζιζέλ και Αντζελίνα σε χαμηλότερη θέση από 1 και 2.. @Μάρβιν: συμφωνώ για Σιέννα Μίλερ αλλά ....Σκάρλετ στο 3?? Μάλλον τελικά είμαι η μόνη που δεν την αντέχω αυτήν την κοπέλα (και μάλιστα από την εποχή του "Γητευτή"). Διαπιστώνω ότι έχει μεγάλη επιτυχία

Ναι ναι, το κατάλαβα!:) Γενικώς μιλούσα, για ένα από τα θέματα που με ενοχλούν στο 24 (τι κάθομαι ακόμα και το βλέπω θα μου πείτε τώρα, αλλά...). Και σαφώς δε συμπαθούμε το ίδιο τους χαρακτήρες, και πιστεύω πως φταίει και το σενάριο. Άλλο οι αληθοφάνειες που λίγο-πολύ σε όλες τις περιπέτειες ειναι δεδομένες και άλλο οι Τόλμη και Γοητεία επιπέδου διάλογοι του τύπου "Μόρις, δεν πιστεύω να ήπιες πάλι" και "Μάιλο, αυτο που έγινε πριν μεταξύ μας....":wacko:

^ Ναι, να πω την αλήθεια κι εγώ αυτό σκεφτόμουν, ότι ίσως να πρεπε να ξεκολλήσουν από τη CTU. Δηλαδή έλεος πια, τα άλλο μπορεί να γίνει? Πυρηνικές βόμβες είδαμε, συνομωσίες κατά του Προέδρου (και όχι μόνο μια φορά :rolleyes: ), θανάτους φίλων Τζακ κλπ. Όσο γι αυτό πάντως, θεωρώ κάπως "φτηνιάρικο" μέσο εντυπωσιαμού τους ξαφνικούς θανάτους, άσε που μερικές φορές δεν τους βγαίνει και σε καλό, πχ στοιχηματίζω ότι θα προτιμούσαν να μην είχαν ξεκάνει τον Τόνι. Σίγουρα ως χαρακτήρας θα βοηθούσε περισσότερο σ' αυτή την (εντελώς μέτρια έως χάλια)σαιζόν απ'ό,τι ο Ντόυλ ή πώς αλλιώς τον λένε.

Συμφωνώ. Όχι ότι δε γινόταν και σε παλιότερους κύκλους λίγο-πολύ αυτό, αλλά εδώ το παρακάνανε πχ με το θέμα του . Έλεος δηλαδή. Δεν είμαι σίγουρη όμως ότι φταίνε οι σεναριογράφοι. Θέλω να πω, με το στυλ της σειράς (το 24ωρο και το real time) και με τις πολλαπλές ανατροπές, πιστεύω πως θα ήταν εκ των πραγμάτων αδύνατον να διατηρήσει το ίδιο ενδιαφέρον για τόσες πολλές σεζόν.

Αχ μακάρι να ισχύει το 18/7 με Tori Amos.. Αν και προς το παρόν στο επίσημο σάιτ της δεν έχει αναφερθεί ΄κάτι τέτοιο...

Βγήκε κιόλας το 19? Αν και έχω χάσει πλέον κάθε περιέργεια...Σε παλιότερους κύκλους έβαζα απανωτά τουλάχιστον 4 επεισόδια ενώ τώρα βαριέμαι από τη μέση του ενός επεισοδίου! Μπορεί να φταίει και που είδα τον δεύτερο κύκλο του Sleeper Cell πρόσφατα, που, χωρίς να συγκρίνεται , είναι κατά τη γνώμη μου πολύ ανώτερο.

Μόλις γύρισα απ το The Fountain . Από τις ωραιότερες ταινίες που έχω δει, όχι μόνο φέτος αλλά και γενικότερα. Δεν είναι απ' αυτές που βλέπεις για να περάσει η ώρα, δηλαδή όχι ιδιαιτέρως εύκολη, αλλά είναι σκέτη ποίηση. Να προσθέσω ότι ο Χιου Τζάκμαν, (όπως και στο Prestige) με έχει αφήσει άφωνη.

Νομίζω ότι ανεξάρτητα από το πότε γυρίστηκαν δε θα μπορούσαν να θεωρηθούν sequels γιατί είναι μεταφορά βιβλίων-μέρους τριλογίας. ΄ Όπως είπαν κι άλλοι το Godfather II είναι μάλλον από τα πιο επιτυχημένα. Επίσης, αν και δεν ξέρω αν εμπίπτει σε αυτήν την κατηγορία, (γιατί μάλλον είναι prequel) μου άρεσε πάρα πολύ το Batman Begins του Νόλαν.

Μέχρι ποιο επεισόδιο έχει παιχτεί στην Αμερική? 'Εχω τα 12 πρώτα μόνο, έχω δει ακόμα μέχρι το 7 :wacko: Το εμότικον πάει κυρίως στο θέμα του . Αχ τι άλλο θα δούμε. Επίσης να κάνω μια παρατήρηση λιγάκι άσχετη:

^ Ναι, ούτε εγώ είδα άλλα μου είπαν ότι ήταν αρκετά ομαλή η κατάσταση..

Επειδή μέχρι πριν από λίγο καιρό ήμουν 100% ανακατεμένη στο θέμα αυτό, δεν είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα. Εάν κάποιος επιθυμεί να κάνει διδακτορικό μετά το μεταπτυχιακό (που όπως είπε σωστά και ο Johny B οι περισσότεροι το κάνουν επειδή πλέον έτσι συνηθίζεται), σε γενικές γραμμές αυτό που χρειάζεται είναι μια δυο επαφές με καθηγητές. Όχι μέσο, το τονίζω, εννοώ επαφή με τον καθηγητή προκειμένου να συνεννοηθεί για το θέμα του διδακτορικού κλπ. Πραγματικά δεν ξέρω τι εννοείτε όταν μιλάτε για κομπόδεμα και βύσμα. Εκτός αν με το βύσμα εννοείτε ότι θα πρέπει να πατάς πού και πού στη σχολή, να έχεις καλή σχέση με τους καθηγητές σου και να σε έχουν και κάπως σε εκτίμηση ως καλό φοιτητή.

Πήγα κι εγώ χθες, (Village@The Mall) και μπορώ να πω ότι μου άρεσε περισσότερο απ'ό,τι περίμενα. Ως μεταφορά κόμικ πραγματικά είναι τέλεια. Και το στόρυ νομίζω αρκετά πιστό. Εντάξει, δεν τρελάθηκα με τα ΑΟΥΑ κλπ αλλά με τίποτα δεν στέκουν οι θολοκουλτουριάρικες κριτικές με το τετραγωνάκι.

Για το θέμα της ορθογραφίας : όσο άκομψη θεώρησες την προ ημερών παρατήρηση περί ανορθογραφίας των φοιτητών, επίτρεψέ μας να θεωρούμε εξίσου άκομψη την αναφορά σε "φανερά κόμπλεξ" (βλ. μερικά μηνύματα πιο πάνω). Και να υπενθυμίσω ότι κανείς δεν σου είχε επιτεθεί προσωπικά εκείνη τη μέρα, ενώ, εσύ αποκαλείς - εμμέσως πλην σαφώς-φανερά κομπλεξικό συνομιλητή σου στο φόρουμ. Πέρα απ΄άυτό. LOL . Και πάλι lol. Έτσι, συνεχίστε να γράφετε για πράγματα για τα οποία δεν έχετε την παραμικρή ιδέα.

Δε θυμάμαι να αμφισβήτησα πουθενά το ότι εσύ έχεις κάνει κάδρο το σύνταγμα. Είπα, με πιο απλά λόγια, ότι συχνά ακούω μεγάλες κουβέντες από ανθρώπους που δεν έχουν επαρκώς ενημερωθεί πάνω στο θέμα για το οποίο συζητάνε. Δεν το συνεχίζω, διότι ο σκοπός του τόπικ δεν είναι αυτού του είδους οι αντιπαραθέσεις. Αλλά ρε παιδιά προσέξτε λίγο τι διαβάζετε πριν αρπαχτείτε.

Ναι, συμφωνώ, ούτε εγώ θεωρώ ότι χρειάζεται καμιά βαθιά γνώση, αλλά όταν το επικαλείσαι σε κάθε δεύτερη πρόταση, ε, καλό είναι να έχεις διαβάσει, έστω και διαγωνίως κανένα άρθρο του. Συμφωνώ απολύτως.

^ Στο τσακ γλίτωσα την κρίση προ ημερών που πέρασα μπροστά από το κτίριο του Πανεπιστημίου. Καφρίλα είναι η μόνη λέξη που μπορούσα να σκεφτώ. Οκ οι διαδηλώσεις, οκ οι κουκούλες, οκ τα δακρυγόνα ληγμένα ή τρέντυ, αλλά αυτό που είδα στην Πανεπιστημίου ήταν ο ορισμός της ντροπής και του ξεπεσμού.

Συμφωνώ με κάθε γραμμή αυτού του ποστ. Όπως επίσης και με τα ποστ του gmac. Αυτό που κυρίως μου κάνει και μένα εντύπωση σε διάφορες τέτοιες συζητήσεις είναι ακριβώς τα κενά γνώσης όπως και οι αβίαστες και με τεράστια ευκολία αναφορές σε δημοκρατίες, δικαιώματα και συντάγματα (αλήθεια, η συζήτηση περί αντισυνταγματικότητας του νόμου 2 σελίδες πιο πριν, μόνο σε μένα φάνηκε σουρεαλιστική?) χωρίς το παραμικρό υπόβαθρο.

Denior σωστός είναι ο τρόπος που το έθεσες, μόνο που (και επειδή βλέπω ότι παίζει πολύ στο θρεντ το κριτήριο της "σιγουριάς") θα ήθελα να προσθέσω ότι πάνω κάτω ο περισσότερος κόσμος όταν παντρεύεται σίγουρος νιώθει/νομίζει ότι είναι. Και μετά χωρίζει, ενδεχομένως, δηλαδή κάποιοι απ'αυτούς. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ανεξαρτήτως βαθμού ωριμότητας, όλοι οι άνθρωποι συνεχίζουν να αλλάζουν ή μπορεί να αλλάξουν σε περίπτωση που κάτι σημαντικό/αναπάντεχο τους συμβεί. Με λίγα λόγια, στην πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί να είναι ποτέ σίγουρος για τίποτα. Άρα και το να πω, παντρεύομαι γιατί νιώθω σίγουρος/έτοιμος κλπ δεν σημαίνει και πολλά τελικά. Δεν εννοώ ότι το θέμα του γάμου είναι για να το παίρνουμε στην πλάκα, αλλά και όλη αυτή η "σιγουριά" που περιμένουμε να μας έρθει προκειμένου να παντρευτούμε, δεν είναι και βέβαιο ότι θα μας έρθει. Και πολύ φοβάμαι ότι (όπως έχουν επισημάνει και άλλοι στο θρεντ) πολλοί συγχέουν το άγχος τους μήπως μείνουν ανύπαντροι (επειδή περνάνε τα χρόνια),με σιγουριά.

Ναι, συμφωνώ εν μέρει. Δεν είναι θέμα οπισθοδρομικότητας , γιατί κι εγώ είμαι (φανατικά) υπέρ των παιδιών. Απλώς θεωρώ ότι άλλο το ένα άλλο το άλλο. Υπάρχουν ένα σωρό πράγματα που το ζευγάρι μπορεί να μοιραστεί και χωρίς / πριν τα παιδιά. Βέβαια οκ, δεν είναι ανάγκη να παντρευτείς, μπορείς απλώς να συζήσεις, αλλά επιτρέψτε μου να πω (ως παντρεμένη:) ) ότι δεν είναι και απολύτως το ίδιο πράγμα. Ο γάμος, κατά τη δική μου άποψη, σου δίνει την αίσθηση μικρής οικογένειας, ακόμα κι αν δεν υπάρχουν παιδια. @ Μπιλάκο, επιτέλους ! συμφωνώ απολύτως με την τελευταία φραση

@Johny B, ναι, συμφωνούμε, απλώς το έγραψα γιατί έχω ακούσει πολύ τραβηγμένες περιπτώσεις, ζευγάρια που δεν παντρεύονται αν δεν έχουν μαζέψει το χ τρελό ποσό για τη δεξίωση γάμου, ούτε καν για την κοινή τος ζωή δηλαδή:wacko: @Σόφι-κ αυτό ισχύει για όλες τις ηλικίες. Σήμερα όλα τα ζευγάρια μπορούν να είναι απλώς μαζί, και χωρίς γάμο. Δεν, δεν, δεν το καταλαβαίνω αυτό με τα παιδιά. Δεν μπορούν δύο άνθρωποι να θέλουν να παντρευτούν αν δεν σκοπεύουν άμεσα να κάνουν παιδιά? No offense, αλλά εγώ θεωρώ ότι πρόκειται περί δύο διαφορετικών πραγμάτων.