isolde

Σωστά άκουσες. ΔΕΝ πρέπει να κοιμάσαι με φακούς. Μπορεί να μην πάθεις τίποτα για μία ή δύο φορές αλλά είναι ό,τι χειρότερο μπορείς να κάνεις. Θα σου δηιμιουργήσει προβλήματα μακροπρόθεσμα. Ξέρω ότι είναι άβολο, αλλά καλύτερα βγάζε τους πάντα, ακόμα και για μία ώρα μεσημεριανού ύπνου. Και μία ερώτηση: Οι μηνιαίοι αστιγματικοί, μέχρι τι βαθμούς αστιγματισμού καλύπτουν? Δύο ή παραπάνω. Εγώ παίρνω εδώ και χρόνια τους φακούς που είναι για ένα-δύο χρόνια γιατί χρειάζομαι πολλούς βαθμούς αστιγματισμού και δεν υπήρχαν μέχρι πρόσφατα. Ξέρει κανείς αν έχει βγει τίποτα?

΄ Εκ πρώτης όψεως δεν μου φαίνοντα πολλά. Πόσο αστιγματισμό έχεις?

Μου χει μείνει μόνο ένα (το 13ο δηλαδή):geek: Τι κακό κι αυτό...Τουλάχιστον στο 24 έπαιρνα ολόκληρο το κουτί από το video club και δεν είχα να περιμένω να παιχτεί στην Αμερική, να κατεβάσω επεισόδια κλπ...Πάντως υποπτεύομαι (δεν έχω διαβάσει σπόιλερς) ότι . Λογικό βέβαια, σιγά μην γινόταν τόσο εύκολα.

Είδα μέσα στην τελευταία εβδομάδα τρεις από τις υποψήφιες για όσκαρ ταινίες , :wacko: το Crash, Brokeback Mountain και το Μόναχο. Μπορώ να πω ότι μου άρεσαν και οι τρεις, και αν προσθέσω και το Goodnight and Good Luck, το οποίο επίσης είναι πολύ καλό, χάρηκα που οι ταινίες φέτος στα Όσκαρ ήταν τόσο αξιόλογες. Συνολικά θα έλεγα πάντως ότι to Brokeback Mountain μου άρεσε περισσότερο απ'όλα. Το Crash καλό, αλλά υπερβολικά σχηματικό για τα γούστα μου. Και το Μόναχο είχε αρκετό ενδιαφέρον, όχι κανά αριστούργημα (η Λίστα του Σίντλερ του ιδίου είναι πολύ καλύτερη ταινία) αλλά σίγουρα μία σοβαρή και αξιοπρεπής ταινία με εξαιρετικά δύσκολο θέμα.

Μάρβιν το ξέρω, . No big deal, αλλά με εκνευρίζουν λίγο τα cheap thrills. Επίσης, θυμάμαι ότι και στο 24 γίνεται κάτι ανάλογο, αλλά δεν σου φαίνεται ότι ξεπερνιούνται με υπερβολικά μεγάλη ευκολία τα προβλήματα? Θα μπορούσε ίσως κάποια story lines να διαρκούν περισσότερο IMO. To edit το είδα μετά ..Ισχύει αυτό που λες, αλλά δεν ξέρω γιατί το συγκεκριμένο μου φάνηκε τόσο τραβηγμένο

Χθες παρακολούθησα το 10ο επεισόδιο και εντόπισα μια σοβαρή ανακρίβεια που με νευρίασε, γιατί γενικώς θεωρούσα τη σειρά λίγο καλύτερη από το 24 στο θέμα των αναληθοφανειών..:mad: Λοιπόν Τώρα θα μου πείτε με τι κάθομαι κι ασχολούμαι -εδώ ο Τζακ Μπάουερ μέσα στο ίδιο εικοσιτετράωρο πέθανε και αναστήθηκε και συνέχισε να σκοτώνει κόσμο, αλλά το συγκεκριμένο περιστατικό το θεώρησα μεγάλη βλακεία, ενώ είχα καταφέρει να παραβλέψω στη σειρά αυτή κάποιες -ψιλοχοντρές- αναληθοφάνειες . Αυτά.:)

Το μπορντώ είναι πολύ ωραίο και πιο ζεστό κατά τη γνώμη μου από το γαλάζιο αλλά αν δε θες να δείχνει σκοτεινός ή μικρός ο χώρος, βάψε μόνο ένα ή δύο τοίχους και τους άλλους βάψε τους σε μπεζ, που είναι πιο ζεστό από το κλασικό άσπρο. Μπορείς να σπάσεις το άσπρο ρίχνοντας λίγο από κάποιο άλλο χρώμα (όχι ψυχρό) και θα δένει πολύ ωραία με τα ξύλινα σουηδικά έπιπλα -σίγουρα , γιατί κι εμένα το μισό σπίτι σουηδικό ξύλο σημύδας έχει.

Σόρυ, μιλάτε για την 5η σειρά? Δεν υπάρχει ακόμα στην Ελλάδα, έτσι δεν είναι?

Έτσι κι έτσι. Ψιλομούφα, ακόμα και για την εποχή της νομίζω. Υπάρχουν καλύτερα αυτού του είδους.

Τώρα που έχω δει 4 επεισόδια μπορώ να πω ότι κι εγώ έχω αρχίσει να ξετρελαίνομαι :) . Και να διευκρινίσω κάτι: Με το σχόλιο για το 24, δεν εννοούσα ότι το 24 είναι καλύτερο, απλώς ότι αν είναι η πρώτη από αυτού του στυλ σειρές που βλέπεις, τα υπόλοιπα σου φαίνονται αρκετά φυσιολογικά, δηλ. μετά τα τρελά του 24, ό,τι ανατροπή και να δεις σε άλλη σειρά δεν συγκλονίζεσαι. Ίσα ισα που (προς το παρόν) βρίσκω ότι το Πρίζον Μπρέικ είναι καλύτερο από το 24 (το οποίο από ένα σημείο δεν μπορούσα με τίποτα να το πάρω στα σοβαρά και ειδικά τον τρίτο κύκλο) και κάπως πιο αληθοφανές (από το σημείο που θα αποδεχθείς την αρχική ιδέα !!!!!!

Καλή είναι σε σχέση με Μπρίτνυ, Αγκιλέρα κλπ, αλλά νομίζω ότι απευθύνεται σε μικρότερες ηλικίες από τη δική μου ;) Υ.Γ. No offense, αλλά έπειδή αναφέρθηκε πιο πάνω: το Knockin' on heaven's door είναι του Bob Dylan και όχι των Guns'n'Roses (που το χουν διασκευάσει)

Το ξεθάβω λίγο γιατί είδα το πρώτο επεισόδιο χθες. Καλό μου φάνηκε, αν και τίποτα συγκλονιστικό. Ειδικά αν έχεις δει άλλες σειρές με πιο δεμένη σκηνοθεσία (και όχι αναγκαστικά ρεαλιστικές π.χ. 24) δεν σου κάνει τρομερή εντύπωση. Το έχει δει κανείς τελικά?

:) Το είχα ξεχάσει αυτό. Όπως και κανά δυο άλλες του Μάικλ Μαν - σίγουρα το Ali (η ζωή του Μοχάμεντ Άλι)- από τις σπάνιες φορές που μόλις τελείωσε η ταινία την έβαλα την ξαναείδα σχεδόν όλη από την αρχή.

Λοιπόν. Με τυχαία σειρά (και σόρυ που είναι πάνω από 7) All that Jazz Ελαφοκυνηγός Don't look now Traffic The Limey (είμαι πολύ φαν του Σόντεμπεργκ:) ) Kramer vs Kramer Tootsie Cactus Flower Usual Suspects Castaway Spy Game

You're welcome:) Είναι από τα αγαπημένα μου τραγούδια των U2. Θα προσπαθήσω να βρω τη διασκευή που λες, πρέπει να είναι πολύ καλή.

Πλάκα έκανα εννοείται. Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε πολύ κάποτε (εποχή Λεόν) αλλά μετά άρχισα να βαριέμαι να τον βλέπω να κάνει τον κακό ή τον ψυχοπαθή ή και τα δύο μαζί. Όσο για το Χάρυ Πότερ, όντως ήταν στην καλύτερη περίπτωση ψιλοαδιάφορος, αλλά εμένα δε μου άρεσε πολύ η τρίτη ταινία έτσι κι αλλιώς.

Όταν είχε βγει, πρέπει να την είχα δει 2-3 φορές και άλλες τόσες από τότε. Είναι πραγματικά πολυ καλή ταινία. Και: μα καλά, δεν ντρέπεσαι να θάβεις τον Γκάρυ Όλντμαν???:lol: :p

Δεν ξέρω τι ακριβώς εννοείς, αλλά αυτό είναι το One των U2 από το Ahchtung Baby. Ο Τζόνι Κας το είχε διασκευάσει. Δες εδώ όλες τις διασκευές του τραγουδιού μήπως και σε βοηθήσει να βρεις αυτό που ψάχνεις http://www.u2wanderer.org/disco/covero.html

Μου αρέσει πολύ το Ster, αν και δε με βολεύουν πολύ οι περιοχές γι'αυτό και πηγαίνω μάλλον συχνότερα στο Village. Την Κυριακή πάντως πήγα Village στο Mall και ξετρελάθηκα με τις πολυθρόνες (σε κανονική αίθουσα, όχι Γκόλντεν). Απείρως καλύτερο από το κλασικό Village. Και τα δύο πάντως μου αρέσουν εξίσου γιατί είναι τα μόνα σινεμά που έχουν τόσο καλή απόσταση μεταξύ των θέσεων και είναι και πολύ αμφιθεατρικά, ώστε δεν ανησυχώ για το αν θα κάτσει κανένας ψηλός μπροστά μου (λόγω ύψους έχω μονίμως αυτό το πρόβλημα :( ) Το Κοσμόπολις δεν είναι τίποτα τρομερό κατά τη γνώμη μου.

:) Κατ'αρχήν δεν αναφερόμουν σε τόσο παλιά επεισόδια, αλλά τους τελευταίους 2-3 κύκλους (και όχι ότι έχει καμία σημασία, αλλά αν δεις σχόλια στο imdb, θα δεις ότι δεν είναι μόνο δική μου άποψη). Όπως και να χει, είναι η εντύπωση που έχω, και σου είπα και 2-3 παραδείγματα για ποιο λόγο δεν μου άρεσε ο χαρακτήρας της από ένα σημείο και μετά. Άσε από το συγκεκριμένο παράδειγμα που είπες με τα τρίδυμα ήταν μια εντελώς τυχαία προσθήκη στην εξέλιξη του χαρακτήρα, γιατί η Lisa Kudrow έμεινε έγκυος στην αρχή της 4ης σειράς και δεν ξέρανε τι να την κάνουνε. ΥΓ Ίσως να μην το εξήγησα καλά-δεν εννοώ ότι ήταν κακιά ή κάτι τέτοιο. Απλώς υπήρχε κάτι που στη σειρά άρχισαν να το κάνουν συστηματικά όταν άρχισαν να ξεμένουν από ιδέες, δηλαδή να βάζουν τους χαρακτήρες να κάνουν κάτι τελείως out of character απλώς και μόνο για να φτιαχτεί μια ιστορία και ένα δυο αστεία- για παράδειγμα: το επεισόδιο που η Φίμπι και ο Μάικ μετανιώνουν που έδωσαν τα λεφτά του γάμου τους στο φιλανθρωπικό ίδρυμα και τα ζήτησαν πίσω. Αυτό, κρίνοντας από διάφορες ιστορίες παλιότερων επεισοδίων, δεν υπήρχε η παραμικρή περίπτωση να γίνει στους πρώτους κύκλους.

Ναι, κι εγώ πολύ χάρηκα. Τώρα όσο για τα κιλά της Τζένιφερ ας μην αρχίσω να βρίζω καλύτερα για το Χόλυγουντ που έχουν τρελαθεί όλοι με τις ανορεξίες :mad: Αλήθεια, έχουν συζητηθεί καθόλου στο φόρουμ τα αγαπημένα επεισόδια? Τα δικά μου αγαπημένα είναι από τη 5η σεζόν το The One Everyone Finds Out απ' την 4η το The One With The Embryos (αυτό με το στοίχημα που αλλάζουν διαμέρισμα) και από την 3η το The One Where Noone's Ready. (Είμαι λίγο :geek: ή μου φαίνεται??):lol:

Ακριβώς. Για να πω την αλήθεια αυτά τα επεισόδια τα έχω δει ελάχιστες φορές γιατί δεν είναι από τα αγαπημένα μου, αλλά αν το σκεφτείς, εμφανίζεται λιγότερο και κυρίως χωριστά από τους άλλους. Επίσης είχα διαβάσει ότι οι παραγωγοί της σειράς του είχαν κάνει συστάσεις (?!) επειδή είχε παχύνει πολύ (αν είναι δυνατόν).

(Για τον ηθοποιό Μάθιου Πέρυ μιλάω φυσικά) Απ'ό,τι ξέρω μετά από ένα ατύχημα (ανάμεσα στο 2ο κ 3ο κύκλο νομίζω) εθίστηκε σε παυσίπονα (οπιοειδή- δεν μπαίνω σε άλλες λεπτομέρειες) και είχε πολύ σοβαρό πρόβλημα που φάνηκε και στη σειρά με τις αυξομειώσεις του βάρους του που οφείλονταν σ'αυτό, συν σε πρόβλημα αλκοολισμού. Προς την 8η σειρά μπήκε σε κέντρο αποτοξίνωσης - και γι'αυτό υπάρχουν κάποια επεισόδια που δεν εμφανίζεται πολύ, οι δικές του σκηνές απ' ό,τι έχω διαβάσει γυρίζονταν ξεχωριστά. Επίσης διάβασα κάπου ότι ο ίδιος είπε ότι δεν αντέχει να βλέπει τα επεισόδια του 3ου κύκλου, όπου είναι υπερβολικά αδύνατος, λόγω του εθισμού του στα ναρκωτικά εκείνη την εποχή. Αυτά.

Δεν διαφωνώ- η αλλαγή στο χαρακτήρα της ήταν αρκετά ομαλή. Από την άλλα μεριά η Ρέιτσελ μου άρεσε κυρίως από τον 4ο ως τον 7ο κύκλο - από την εγκυμοσύνη και μετά όχι και τόσο. Σχεδόν όλα τα αγαπημένα μου αστεία είναι από τον Τσάντλερ. Τρελό γέλιο! :rotfl: Και είναι πολύ κρίμα που είχε τόσα προβλήματα με την υγεία του..

Οι περισσότερες αλλαγές που έγιναν στους χαρακτήρες ήταν λογικές, όπως είπες, γιατί θα ήταν αδύνατο να ήταν οι ίδιοι επί δέκα χρόνια. Π.χ. η Ρέιτσελ είχε τεράστια αλλαγή, η οποία όμως ήταν και πολύ λογική και εξηγήσιμη (από την άλλη μου την ψιλοέσπαγε το πόσο επιτυχημένη μπίζνεσγούμαν την έκαναν από ένα σημείο και μετά - από κει που ούτε ένα καφέ δεν μπορούσε να φτιάξει, δεν αντέχανε στο Ραλφ Λώρεν που έλειπε δυο μήνες- για να μη σχολιάσω το πόσο μη ρεαλιστικό είναι αυτό για κάποια που δεν έχει πάει ούτε στο κολλέγιο, γιατί θα μου πείτε ότι είναι σειρά και δεν είναι ανάγκη να είναι ρεαλιστική). Δεν ήξερα ότι οι φανς δεν ήθελαν τον Ντέιβιντ- δεν μπορώ να καταλάβω γιατί, εμένα μου άρεσε και ήταν πιο ταιριαστός με τη Φίμπι. Πάντως η σχέση Τσάντλερ/Μόνικα τους βγήκε καλά. Προτιμούσα τον Τσάντλερ μόνο του, αλλά και τα μετά της σxέσης τους επεισόδια είχαν πολλή πλάκα, με αποκορύφωμα ένα από τα αγαπημένα μου, The One Where Everybody Finds Out!:p