DesertSMisSRaiN

Η συζήτηση πάει στο πολιτικό και απ'όσο θυμάμαι στο forum απαγορεύονται οι πολιτικές συζητήσεις. Δεν έχει σημασία εξ άλλου ούτε και με ενδιαφέρει το πολιτικό κομμάτι καθόλου, απλά μεταξύ μας δεν καταλαβαίνω τι μπορεί να σε κάνει να θέλεις να τη δεις, ιδιαίτερα από τη στιγμή που φαίνεται ότι έχεις ήδη διαμορφωμένη άποψη για τα τότε γεγονότα. Αν τον αντιπαθείς, τι σε έκανε να πιστεύεις ότι μία ταινία βασισμένη σε δικό του βιβλίο για το τι βίωσε το 2015 θα ήταν ποτέ δυνατόν να τον παρουσιάζει ως κάτι λιγότερο από ήρωα της υπόθεσης;

Για να καταλάβω τι ακριβώς περιμένεις να δεις... Ας πούμε π.χ. ότι εγώ αύριο γράφω ένα βιβλίο στο οποίο εξιστορώ, ξέρω 'γω, τη σχολική μου ζωή, για την οποία ούτε μετανιώνω τίποτα ούτε θεωρώ ότι έκανα κάτι λάθος και θεωρώ μάλιστα πως ήμουν μόνος μου εναντίον όλων στα δύσκολα. Άσχετα αν έχω δίκιο ή άδικο, εγώ έτσι τα ένιωσα έτσι τα έγραψα. Υπάρχει ποτέ περίπτωση ένας σκηνοθέτης να μεταφέρει αυτό το βιβλίο στον κινηματογράφο και να είναι "αντικειμενικό" όταν ουσιαστικά πρόκειται για τη δική μου πλευρά των γεγονότων και όχι για ιστορική μελέτη;

Εξαιρετική σειρά. Είχα να ενθουσιαστώ τόσο με σειρά από το Six Feet Under. Επίσης, εξαιρετικές ερμηνείες (ιδιαίτερα η Carrie Coon και η Ann Dowd ειναι έγκλημα που δε βραβεύτηκαν για αυτές τις ερμηνείες) και πολύ ωραία μουσική. Το βιβλίο στο οποίο βασίζεται, αν και η σχέση του με τη σειρά τελειώνει περίπου στο τέλος της πρώτης σεζόν, επίσης πολύ καλό

To OA δε μοιάζει σε τίποτα με το Stranger Things. Το ότι έχει υπερφυσικά στοιχεία δε σημαίνει τίποτα. Ένας σκασμός σειρές έχουν υπερφυσικά στοιχεία, δε μοιάζουν όλες μεταξύ τους. Από το στυλ της σειράς, μέχρι την υπόθεση, το είδος (το OA είναι υπερφυσικό αλλά καθαρό δράμα, το Stranger Things είναι supernatural περιπέτεια με έντονα κωμικά στοιχεία) και την ατμόσφαιρα, δε μοιάζουν σε τίποτα. Για την ακρίβεια θα έλεγα ότι κάποιου που του άρεσε το Stranger Things και ΑΥΤΟ είναι το είδος σειράς που ψάχνει να δει, το ΟΑ θα του φαινόταν αφόρητα αργό και κουραστικό. Γενικά και οι δύο σειρές έχουν πολλά στοιχεία που τις κάνουν μοναδικές. Ούτε Stranger Things υπάρχει αντίστοιχο, με την 80s αισθητική του που ίσως μόνο σε πραγματικά 80s ταινίες μπορείς να βρεις (όπως το Goonies), ούτε OA υπάρχει άλλο. Προσωπικά το Stranger Things μου άρεσε μόνο στην πρώτη του σεζόν, η δεύτερη δε με τράβηξε γιατί το βασικό στοιχείο της 80s nostalgia μου τελείωσε. Και το OA μου φάνηκε κουραστικό. Αν κάποιος θέλει να δει υπερφυσικό δράμα, το The Haunting of Hill House είναι για εμένα η ιδανική supernatural σειρά αυτή την εποχή. Έχει τόσα στοιχεία υπερφυσικού τρόμου όσα χρειάζεται για να σε κρατάει σε εγρήγορση, τόση δράση ώστε να μη βαριέσαι (σε αντίθεση με το OA) και τόσο ψυχολογικό βάθος χαρακτήρων ώστε οι χαρακτήρες να μην είναι σχεδόν καρτούν (σε αντίθεση με το Stranger Things).

Σα να υπερβάλλεις κάπως... ΟΚ, δεν είναι αγγούρι ο Will Smith, αλλά δεν είναι και ο Al Pacino ή ο Anthony Hopkins, για όνομα του Θεού...

Καλά, μεταξύ μας, το "προφανές" στο Nymphomaniac ήταν κάτι παραπάνω από απλά προφανές. Ήταν επί τούτου βαλμένο για να δημιουργηθεί φασαρία. Και εμένα μου αρέσει ο Trier - Melancholia, Breaking the Waves, Dancer in the Dark και φυσικά το εξαιρετικό Dogville (και η για εμένα ψιλοελλειπής συνέχειά του) - αλλά το Nymphomaniac ήταν ομολογουμένως μία ημι-τσόντα με βαθύτερα νοήματα. Και σε μία τσόντα κανείς δεν ψάχνει τα βαθύτερα νοήματα. Όταν το προφανές βγάζει μάτι είναι λογικό οι περισσότεροι να ασχοληθούν με αυτό παρά με το νόημα της ταινίας. Και το πιο κουφό είναι ότι είναι το άκρως αντίθετο του Dogville όπου το να καταλάβεις το νόημα είναι το μοναδικό που μπορεί ουσιαστικά να σε κερδίσει στην ταινία.

Καλά είναι και τα δύο. Το πρώτο απλά είχε την πρωτότυπη ιδέα. Το δεύτερο ήταν αρκετά τραβηγμένο από τα μαλλιά. Πόσες φορές πια να χάσεις/ξεχάσεις το παιδί σου; Μέχρι και η ίδια η ταινία αυτο-δουλευόταν σε κάποια σημεία γιατί καταλάβαιναν το υπερβολικό του πράγματος. Και εντάξει, προφανώς η ιστορία με τη γυναίκα στο πάρκο (αυτή με κάτι περιστέρια δεν ήταν; ) είχε ως σκοπό να σε βάλει στο κλίμα των Χριστουγέννων, αλλά θυμάμαι ότι ακόμα και μικρός που το είχα δει μου είχε φανεί κάπως "εύκολο" αυτό το κόλπο. Αλλά είχε γενικά πλάκα. Βέβαια από 3ο και μετά ήταν απαράδεκτα... αλλά δεν είναι ο ίδιος πιτσιρικάς οπότε ΟΚ.

Ναι, και συγκεκριμένα λέει ότι οι βαθμολογίες του imdb είναι για τον... Κανονικά αυτό το έκτρωμα θα έπρεπε να έχει το πολύ 1.7

The Haunting of Hill House Επιτέλους μία καλή νέα σειρά στην οποία η ανάπτυξη των χαρακτήρων είναι εξ αρχής βασικό συστατικό της και όχι κόλπο για να μειωθεί το budget της (βλ. Walking Dead). Έχει την πιο αργή εξέλιξη που μπορώ να θυμηθώ από σειρές των τελευταίων ετών και τα συνεχή μπρος πίσω στο χρόνο μπορεί να μπερδέψουν ή να γίνουν λίγο κουραστικά, αλλά πραγματικά είναι από εκείνες τις σειρές που αν αγαπάς το είδος τους, μπορείς να τα παραβλέψεις. Έχει πολύ ωραία ατμόσφαιρα, πολύ καλές ερμηνείες και τόσα στοιχεία τρόμου ώστε να είναι ανατριχιαστική χωρίς να γίνεται αντιγραφή του Conjuring.

Predator (2018) - 1/10 What. The. F^^CK. Was. That? Μία από τις χειρότερες ταινίες που έχω όλη τη χρονιά. Κάνει το μέτριο Alien vs Predator να μοιάζει έργο τέχνης. Πραγματικά ντρέπομαι για λογαριασμό των ηθοποιών και λυπάμαι που για λόγους βιοποριστικούς ή ανάγκης να παραμείνουν relevant (πόσο ξέπεσε η Munn; τι κατάντια ο Jane; ) αναγκάστηκαν να παίξουν σε αυτό το τερατούργημα. Σε μια σκηνή ο Predator, ένα από τα πιο iconic τέρατα του κινηματογράφου, αρπάζει ένα κομμένο ανθρώπινο χέρι και κάνει thumbs up. Δεν έχω κάτι άλλο να πω. Δεν είμαι κανένας ιδιαίτερα μεγάλος fan του Predator, αλλά πραγματικά είναι ντροπή.

Χρόνο παρα χρόνο το ίδο τροπάριο. Θυμάμαι ήταν να την αυξήσουν και ο 2013 και πιο πριν το 11 κτλ. Από το 2014 που τελείωσα εγώ, όλο ότι την αυξάνουν ακούω :lol:

υποθέτω εννοούν αυτή ( ? ) Αν ναι, ενδεχομένως τα 1800€ που έδωσαν για να αγοράσουν δικαίωμα προβολής της 1 φορά να ήταν και το budget της ταινίας. Φαίνεται κάκιστη. Χίλιες φορές καλύτερα του 2009 με τον Carrey. (...και ακόμα καλύτερα το Scrooged του 88 με τον Murray)

Το Halloween στην Ελλάδα είναι μία ανοησία. Δεν είμαι ούτε υπέρ ούτε κατά, αν κάποιος θέλει να το γιορτάσει, είναι ελεύθερος να το κάνει. Αλλά παραμένει μία ανοησία. Είναι μία θρησκευτική γιορτή, η δυτική εκδοχή της γιορτής των Αγίων Πάντων, που οι ανατολικές εκκλησίες γιορτάζουν μετά την Πεντηκοστή. Και έχει ξεχωριστό νόημα για τις δυτικές χώρες γιατί τα έθιμα που συνδέονται με αυτήν (το μασκάρεμα, το trick or treating κτλ) είναι μέρος της κουλτούρας τους. Εμείς προσπαθούμε (για κάποιο αδιανόητο λόγο) να οικειοποιηθούμε μίας γιορτής που δε μας λέει τίποτα γιατί δεν έχουμε συναισθηματικό δέσιμο μαζί της ούτε έθιμα που να τη συνοδεύουν. Το παράδειγμα με την Τσικνοπέμπτη δεν είναι καλό, άλλωστε το μοναδικό που συμβαίνει εκείνη την ημέρα είναι ότι τρώμε κρέας (ότι και καλά ο σύγχρονος Έλληνας τρώει κρέας τόσο σπάνια που είναι σημαντική ημέρα; :lol::lol: ). Ένα καλό παράδειγμα (που ταιριάζει και οπτικά) είναι οι Απόκριες. Στις ΗΠΑ δεν υπάρχουν απόκριες, όχι όπως εδώ τουλάχιστον. Στη Βραζιλία ωστόσο (όπως και στην Ελλάδα) είναι μια μεγάλη γιορτή. Έχουμε συναισθηματικό δέσιμο με τη γιορτή αυτή, έθιμα που τη συνοδεύουν και αναμνήσεις από τα παιδικά μας χρόνια. Ξαναλέω ότι είναι ελεύθερος ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει και να γιορτάζει αν θέλει και το ότι ο θερμοσίφωνάς του έβγαλε ζεστό νερό. Είναι όμως προφανές παράλληλα ότι είναι και μία εξαιρετική ευκαιρία για τα μαγαζιά να κάνουν λίγο τζίρο, πατώντας στην μόνιμη και ακόρεστη ανάγκη του Έλληνα να γιορτάσει. Για κάτι. Για οτιδήποτε. Γιορτή δώσε του Έλληνα και ας είναι και επειδή η Παπαρίζου κέρδισε στη Eurovision ή γιατί ο Γαύρος πήρε το πρωτάθλημα.

Η οποία φυσικά κλέβει την παράσταση και είναι αρκετός λόγος για να δει κανείς AHS.

Υπάρχουν δύο "σειρές" Η πρώτη είναι τα Halloween 1 - 6 (αν και το 3ο δεν έχει καν τον Michael Myers), το H20, που αγνοεί πολλά από αυτά που συνέβησαν από το 3 και μετά και τέλος είναι το Halloween Resurrection, το οποίο όμως είναι τόσο κακό που δεν αξίζει καν να αναφέρεται. Γυρίστηκε την εποχή που τα big brother τύπου ριάλιτι ήταν trendy και έχει μια υπόθεση που "παντρεύει" Big Brother και Halloween με τραγελαφικά αποτελέσματα. Οι δύο ταινίες του Rob Zombie είναι reboot της σειράς. Οπότε αυτά πάνε ξεχωριστά (1 και 2). Η φετινή ταινία ανήκει στην original σειρά, και είναι reboot.. του sequel του πρώτου-πρώτου Halloween, δηλαδή του original Halloween 2 ( :wacko: ), μιας και αγνοεί όσα συνέβησαν στα 2 έως 6, το H20 και το Resurrection.

Έτυχε να ακούσω ένα τραγούδι από την ταινία στο ραδιο. Ούτε που ξέρω ποιο ήταν, αλλά η φωνή της Gaga, ενώ μια χαρά την έχει εξελίξει, ήταν σα να πατάνε την ουρά γάτας.

Αυτό που σου έγραψα παραπάνω ειναι μια αιτία για την οποία θα μπορούσαν θεωρητικά να αρνηθούν την αναβολή. Αν δεν πειστούν ότι ήσουν εκεί για βιοποριστικούς λόγους (που σημαίνει ότι θα πρέπει να δούλευες), έχω ακούσει περιπτώσεις που η απάντησή τους ήταν αρνητική. 'Εχω γνωστό που έκανε στην αρχή της διαμονής του στο εξωτερικό το διδακτορικό του και δεν το αναγνώριζαν ως βιοποριστικό λόγο. Αφού έχεις ήδη στείλει το φαξ καλό θα ήταν να τους καλέσεις εσύ ή κάποιος δικός σου (αν και δεν ξέρω αν μπορούν να δώσουν τέτοιες πληροφορίες σε τριτο άτομο, ακόμα και συγγενή) και να ρωτήσεις ο ίδιος. Τα τηλέφωνα βέβαια είναι σχεδόν πάντα κατειλημένα αλλά αν το προσπαθήσεις αρκετά φαντάζομαι κάποια άκρη θα βγάλεις.

Δες εδώ Γενικά πάντως, το προξενείο είναι υπεύθυνο για την βεβαίωση ότι είσαι ΜΚΕ. Για την αναβολή λογικά είναι θέμα της στρατολογίας, στην οποία θα πρέπει να καταθέσεις τα χαρτιά σου. Έχω ακούσει περιπτώσεις πάντως που υπήρξαν θεματα με ανυπότακτους εξωτερικού επειδή τα χρόνια που ζούσαν στο εξωτερικό δεν είχαν σημειωθεί ως για βιοποριστικούς λόγους (π.χ. έκαναν το διδακτορικό τους), οπότε καλύτερο είναι όποιος ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο να το ψάξει αρκετά νωρίτερα από την ημερομηνία που είναι να παρουσιαστεί. (αν φυσικά τον ενδιαφέρει να γυρίσει-ζήσει Ελλάδα, διαφορετικά who cares?)

Από τις πιο σημαντικές ταινίες του παλιού Hollywood. Εξαιρετικές ερμηνείες και ενδιαφέρουσα υπόθεση. Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα βέβαια είναι η υπόθεση της θρυλικής έχθρας μεταξύ των δύο πρωταγωνιστριών, που αναλύθηκε στη σειρά Feud πριν λίγα χρόνια με επίσης φανταστικές ερμηνείες από τη Susan Sarandon, τη Jessica Lange, τον Alfred Molina και τον Stanley Tucci. Η ταινία πάντως αποτέλεσε σταθμό για τα θρίλερ/ταινίες ψυχολογικού τρόμου και χωρίς αυτή πολλές ταινίες που ακολούθησαν (συμπεριλαμβανομένης της Hush...Hush, Sweet Charlotte που ανέφερες σε προηγούμενο post) κατά πάσα πιθανότητα δε θα είχαν κυκλοφορήσει ποτέ.

Είναι όντως μία ταινία που ούτε χρειαζόταν ούτε μπορούσε να έχει ένα αξιόλογο sequel, κατί που συμβαίνει πάντα με τις αξιόλογες ταινίες. Ήταν όμως και μία ταινία που - παραδόξως για την εποχή της - άφηνε πολύ ανοιχτό με το φινάλε της το ενδεχόμενο sequel. Το βιβλίο είναι πολύ καλό επίσης και είχε και sequel - το Son of Rosemary - που όμως δεν είχε σχέση με την υπόθεση του sequel της ταινίας και δε γνώρισε ποτέ την επιτυχία του πρώτου βιβλίου. Μπέρδεμα :wacko:

Απόλυτα σωστά αυτά που λες με μία μικρή διόρθωση. "Διαμαντάκι" είναι π.χ. το Insidious. Το Μωρό της Ρόζμαρυ δεν ειναι διαμαντάκι. Είναι η καλύτερη ταινία ψυχολογικού τρόμου όλων των εποχών και μία από τις καλύτερες ταινίες υπερφυσικού τρόμου (μαζί με τον Εξορκιστή).

H Michelle Pffeifer στα 60 είναι πιο γκόμενα από πολλές instagramογκόμενες. Ή από τη συμπρωταγωνίστριά της Daisy Ridley. Κατά τα άλλα ούτε καν μπήκα στη διαδικασία να το δω. Φαντάζομαι ο Depp θα έπαιζε για ακόμα μια φορά ένα από τα δύο "αρχέτυπά" του: ή κάποια μικρο-παραλλαγή του Jack Sparrow ή τον ultra-σοβαρό τύπο που δε σηκώνει πολλά-πολλά.

Εντάξει, η Meryl Streep έπαιζε. Η γυναίκα και τον τηλεφωνικό κατάλογο να διάβαζε πάλι θα το έκανε απίστευτα.

Το Δανέζικο; Όχι, αλλά έχει ανθρώπους που είναι τέρατα :p

Τι το νέο έφερε ο Σιάμαλαν με την έκτη αίσθηση; Δε θέλω να μειώσω την ταινία, ξέρω ότι θεωρείται μία από τις καλύτερες, αλλά τι ακριβώς εισήγαγε που δεν το είχαμε ξαναδεί; Το plot twist; Ναι καλό ήταν, δε λέω αλλά μέχρι εκεί. Δεν το λες και επανάσταση. Το The Others που είναι περίπου στην ίδια κατηγορία ήταν κλάσεις ανώτερο και πιο ατμοσφαιρικό (αν και είχε το πλεονέκτημα και της εποχής στην οποία διαδραματιζόταν που βοηθάει στο γενικότερο κλίμα τρόμου). Κατά τα άλλα ήταν μία ατμοσφαιρική ταίνια ψυχολογικού τρόμου που είχε καλές ερμηνείες και ήταν γυρισμένη καλά. Γιατί ΟΚ αν η Έκτη Αίσθηση έκανε επανάσταση, τότε το Scream και το Saw που έφτιαξαν (ή επανέφεραν στη μόδα, όπως θες πες το) δικές τους υποκατηγορίες ταινιών τρόμου, τι έκαναν;