Είναι πολύ σημαντικό να μιλάμε για το είδος και το μέγεθος της καταστροφής, όταν αξιολογούμε τέτοιες καταστάσης. Δεδομένου ότι τα δίκτυα κινητής δεν έχουν όλους τους κόμβους τους συγκεντρωμένους σε μια περιοχή και δεν καταλήγουν σε ένα μοναδικό κόμβο (single point of failure) η ολοκληρωτική κατάρρευση μπορεί να συμβεί μόνο μετά από μια κατακλυσμιαία καταστροφή.
Αν θεωρήσουμε ότι συνέβαινε το ίδιο συμβάν με της Ιαπωνίας (κορυφαίας έντασης σεισμός, τσουνάμι και μαζική εγκατάλειψη περιοχών) τότε σίγουρα θα διαλύονταν οι υποδομές στις περιοχές που θα ήταν το επίκεντρο της καταστροφής, αλλά όσο απομακρυνόμασταν θα υπήρχε δίκτυο, ίσως με περιορισμούς στη χωρητικότητα.
Πάντως ακόμα και ένας μεγάλος σεισμός στην Αθήνα -όπου οι εταιρίες κινητής έχουν συγκεντρωμένους τους περισσότερους κόμβους τους- δεν θα έπαυε ολοκληρωτικά το δίκτυο. Θα δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα κάλυψης και χωρητικότητας και θα παίρνονταν μέτρα απόρριψης μέρους των κλήσεων για να μην υπερφορτωθούν οι εναπομείναντες κόμβοι.
Γι' αυτό και σίγουρα θα γινόταν συστάσεις από τους παρόχους και τις Αρχές για διακοπή κάθε επικοινωνίας πέρα του απολύτως αναγκαίου.