Μέχρι πόσα μαθήματα έχετε φτάσει να χρωστάτε;

[maria4790]

εγω εχοντας παρατησει τη σχολη τα 2 πρωτα χρονια.. και αποφασιζοντας να τη ξανααρχισω στο 4ο ετος.. χρωστουσα τα 40 απο τα 43 χαχαχα σε 2 χρονια τα τελειωσα ολα. για πτυχιο ειχα αφησει 4.. αλλα 4 γολγοθας

[mol]

καπως ετσι και γω. 2 χρονια παρολο που ημουν στην πολη (νοικιαζα, εξοδα, κλπ) ΔΕΝ πατουσα στη σχολη. και να πεις οτι δουλευα... ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ.

2 χρονια ρεμαλι, καφεδες, βολτες, κλπ, κλπ

 

μετα το πηρα αποφαση ομως. περασα αρκετα σε 2 εξεταστικες. καποια απο αυτα πολυ δυσκολα.

ΟΜΩΣ αφησα το πιο παλουκι για το τελος. θα μπορουσα να διαβαζα ετσω λιγο παραπανω, να προσπαθουσα και να το περνουσα πιο παλια.

τελικα με λιγο παραπανω διαβασμα, σωστες σημειωσεις και σωστα σκονακια (για ασφαλεια πιο πολυ, μη ξεχασω κατι) το περασα. με 5 βεβαια αλλα κλαιν

[alkis_7]

Συνήθως έτσι γίνεται με όλους mol ;)

[gnt]

Eγώ πρέπει να είμαι outlier. Τελείωσα δύο σχολές χωρίς να χρωστάω ούτε ένα μάθημα. Μάλιστα στο πολυτεχνείο είχα πάρει και ένα μεταπτυχιακό μάθημα και θυμάμαι ότι ήταν μεγάλη η διαδικασία ώστε να αναγνωριστεί και να μετρήσει όταν έκανα το MScEng. Θυμάμαι επίσης ότι είχα πραγματικά πολύ ελεύθερο χρόνο. Δεν κοιμόμουν πολύ 4-5 ώρες συνήθως εκτός από τίποτα αργίες και κανά σ/κ. Από παραδόσεις πήγαινα μόνο σε όσες είχαν κάποιον που να αξίζει να τον ακούσεις και να ανταλλάξεις απόψεις και δεν έχανα χρόνο με φύρες.

 

Ασχολία με τη σχολή μόνο αν υπήρχε κάποιο assignment ή έτρεχε κάποιο εργαστήριο ή project. Διάβασμα (λίγο) μόνο στην εξεταστική και από εκεί και πέρα προπόνηση, βόλτες, ταξίδια, γκόμενες, αρκετά χρόνια δουλειά νύχτα, γενικά αξέχαστες στιγμές.

 

Τώρα με οικογένεια, δουλειά, ένα κάρο υποχρεώσεις δεν προλαβαίνω σχεδόν τίποτα. Απορώ πως στο καλό τα κατάφερνα πριν από λίγα χρόνια και είχα τόσο ελεύθερο χρόνο χωρίς να έχει επίπτωση σε ό,τι είχα αναλάβει. Τώρα οι περιορισμοί είναι τόσοι πολλοί που για να βρεις ελεύθερο χρόνο από κάπου πρέπει να κόψεις και πάντα κατόπιν προγραμματισμού.

[alkis_7]

Αφήνω την τελευταία παράγραφο και μένω στις δύο πρώτες, θέλοντας να εκφράσω μια απορία ρε Κώστα. Πες μου, σε παρακαλώ, πώς το κατάφερες αυτό το πράγμα;! :confused:

[gnt]

Mάλλον ο συνδυασμός του ότι δεν είχα ποτέ άγχος για το αποτέλεσμα ή τη διαδικασία που θα οδηγήσει σε αυτό και του ιδιαίτερου τρόπου που συσχετίζω δεδομένα και πληροφορία. Μπορούσα να κάνω στο μέγιστο βαθμό επιτυχές extrapolation ακόμα και όταν έλλειπαν αρκετά στοιχεία. Αυτό βοηθάει αρκετά στην οικονομία του χρόνου, καθώς στη σειριακή διαδρομή από το Α έως το Ω μπορούσα να παραλείψω αρκετά βήματα χωρίς να αλλάζει το αποτέλεσμα. Είναι σημαντική βοήθεια τόσο σε αναλυτικές όσο και συνθετικές προσεγγίσεις.

 

Όλα αυτά τα χρόνια στα πανεπιστήμια έχω διαπιστώσει ότι κατά κανόνα η προσπάθεια εστιάζει περισσότερο στο να μεταφερθεί ξερή πληροφορία και να αναπτυχθούν περιορισμένου ορίζοντα δεξιότητες, παρά στο να ενισχύσουν την οξυδέρκεια, την αντίληψη και το μηχανισμό σκέψης που ευνοεί τη σύντηξη ετερογενούς πληροφορίας και την αποδοτική δόμηση αυτής σε πλαίσια που μπορούν να παράγουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

 

Είναι αυτό που πολλές φορές περιγράφω σαν ψηλό Ιώτα σε αντιπαραβολή με το Τ.

 

Το σύγχρονο πανεπιστήμιο κατά κανόνα αποδίδει ανθρώπους οι οποίοι διαθέτουν υψηλά εξειδικευμένες γνώσεις/τεχνικές/εργαλεία σε ένα σχετικά στενό γνωσιακό πλαίσιο. Eγώ πάντα προτιμούσα να συνδυάζω τη Renaissance man oδό με την παραπάνω κατάσταση, δηλαδή να καλλιεργώ όσο το δυνατόν περισσότερες ετερογενείς δεξιότητες σε συνδυασμό με υψηλά εξειδικευμένη γνώση, εξού και το Τ. Στη δική μου περίπτωση αποδείχθηκε βέλτιστη προσέγγιση, διότι όταν χρειάστηκε το Τ έγινε εύκολα Π ή και Ο.

 

Δεν μπορώ να δώσω τα παραπάνω ως γενική συμβουλή, καθώς είναι μια κατάσταση που στη δική μου περίπτωση λειτουργεί αποδοτικά. Ο κάθε άνθρωπος συναρτήσει χρόνου, βιωμάτων και αποτελεσμάτων καταλήγει στο συμπέρασμα του τι λειτουργεί καλύτερα και τι όχι.

Edited February 26, 2015 by gnt

[alkis_7]

Άρα απ' ότι καταλαβαίνω, επικεντρώθηκες σε μια πιο σφαιρική γνώση!