ISOBITHS

Καλό νέο έτος!!! Πάντα με χαμόγελο και μέσα απ'τα δύσκολα, εσείς νικητές!!! :)

Το ψάχνω κι εγώ απεγνωσμένα! κάποτε το'χα βρει στο esoterica.gr αλλά δε βρίσκω το comment του παιδιού που το'χε βρει. Το τραγούδι τον τίτλων ήταν κάπως: "είμαστε τα πιτσιρίκια, στη μικρή μας γειτονιά..." Επίσης δε θυμάμαι ηθοποιούς αλλά πολλοί απο αυτους ειναι γνωστοι σημερα! Ειχαν μια δασκαλα πιανου, χωρου, τεχνης. Σ'ενα επεισοδιο ειχε ερθει μια αρκουδα. Η σειρά αυτη ηταν πολυ ποιοτικη-δημιουργικη οπως ολες οι παλιες της ΕΡΤ. Και σημερα να την εκαναν θα'χε επιτυχια. Ξεκιναγε πριν απο το "Του Κουτιου τα παραμυθια" το Σαββατο πρωί.

Γεια σας και από μένα παιδιά. Θυμάμαι τα περισσότερα από αυτά που αναφέρατε. Αληθινές και όμορφες εποχές στην τηλεόραση. Δεν υπάρχει τίποτα σήμερα και αυτό είναι λυπηρό! Η χρυσή δεκαετία της τηλεόρασης ήταν του 90. Λοιπόν, θυμάστε τα εξής: "Mapple Town Stories".Ένα από τα αγαπημένα μου παιδικά. Πολλές συγκινήσεις. Μια λαγουδίτσα που έρχεται σε μια ξένη πόλη. Κάτι άλλο που δεν σχολιάσαμε ακόμη είναι οι φωνές των χαρακτήρων οι οποίες ήταν εξαιρετικές. Μια ηθοποιός της οποίας τη φωνή ακούμε σε πολλά παλιά κινούμενα σχεδια όπως στους Μούμις, στην Κάντι, τη Σάντιμπελ που είναι πολύ κλαψιάρικη είναι χαρακτηριστική των κινουμένων σχεδίων. Δεν ανάφερε κανείς σας την πολύ καλή σειρά κινουμένων σχεδίων "Sophie et Virginie". Η Σοφία και η Βιργινία είναι δυο αδερφές που χάνουν κατά πολύ περίεργο τρόπο τους γονείς τους και ξεκινούν μια περιπέτεια-ορφανοτροφείο κ.λ.π.-για να ανακαλύψουν το μυστήριο. Τη σειρά αυτή, εδώ στην Κύπρο τουλάχιστον πρόβαλλε το ΡΙΚ πριν το "Τα παιδιά του Ήλιου" ένα ακόμη θεσπέσιο cartoon το οποίο νομίζω πως δεν παραλείψατε Μια άλλη σειρά που θυμήθηκα είναι "Τα Φιλαράκια" της ΕΡΤ. Μια παρέα παιδιών 12 χρονών περίπου, 2 κορίτσια και 2 αγόρια που είχαν διάφορες περιπέτειες. Από τις καλύτερες εφηβικές ελληνικές σειρές που υπήρξαν Το Πιφ και Ηρακλής; Φοβερά αστείο καρτούν!!! Σκύλος και γάτος, στην ΕΡΤ. Κίσιφερ!!!!!! ΑΠΙΘΑΝΟ!!! Ψάχνω να βρω τα εξής: Πληροφορίες για τη σειρά "Ο Πύργος των Μοσκώφ". Πολύ ατμοσφαιρική σειρά με μυστήριο! Εξαιρετική σκηνοθεσία. Στην Κύπρο μετέδιδε το ΡΙΚ μια παιδική σειρά κινουμένων σχεδίων με ένα τεράστιο κακό δράκο. Κάτι μικρά πλασματάκια ζούσαν σε ένα χωριό κι ήταν υποχρεωμένα να του παίρνουν κάθε μήνα λίγους από τους φίλους τους να τους φάει ο δράκος για να μη τα φάει όλα. Ο δράκος είχε κι ένα δούλο, ένα που τον φοβόταν πολύ. Κι αποφάσιζαν να επαναστατήσουν. Ήταν πολύ ωραία σειρά. Τη θυμάστε; Επίσης στο ΡΙΚ έδειχνε ένα άλλο, ήταν σειρά κανονική αυτό. Ήταν μια μάγισσα και δυο αδέλφια. Τα αδέλφια προσπαθούσαν να αντισταθούν στη μάγισσα αλλά στην αρχή η αδερφή συμμάχησε μαζί της και μεταμόρφωσαν τον αδερφό της σε πολύ μικρότερο. Μετά έγινε το αντίθετο και ο αδερφός συνεργάστηκε με την κακιά μάγισσα κλπ. Ήταν πολύ ωραία σειρά. Θυμάμαι ότι η οθόνη χωριζόταν στα δύο. Δεξιά έδεχνε τη μάγισσα και αριστερά το άλλο σπίτι με τον αδερφό, κάτι έτσι. Μια ισπανική τηλενουβέλλα που έδειχνε η ΕΡΤ. Ήταν κάτι παιδιά, ένας παππούς και κάτι αερόστατα. αυτό θυμάμαι μόνο. Θυμάμαι κι εγώ αυτό της ΕΡΤ πριν του Κουτιού τα Παραμύθια το Σάββατο. Μια γειτονιά και κάτι παιδιά στα μπαλκόνια και τραγουδούσαν. Κάποια μάθαιναν πιάνο, κάποια ζωγράφιζαν. Μια φορά ειχε εισβαλει και μια αρκούδα. Βοήθεια κανείς;

hi guys!Το δικό μου πρόβλημα με το u600 είναι ότι ενώ κάνω install (vista premium) to pc studio samsung cd όταν το συνδεω με το usb δεν ανιχνεύει το κινητό κι έτσι δε γίνεται connection με αποτέλεσμα να μη μπορώ να κάνω τίποτα.. Τι μπορώ να κάνω γι'αυτό και τι φταίει? Σημείωση ότι συνδέεται κανονικά με το Συσκευή αποθήκευσης και Media player (που δεν ξέρω τι ακριβώς είναι) αλλά με το ίδιο το κινητό δε γίνεται σύνδεση...

Αντιμεπτωπίζω κι εγώ το ίδιο πρόβλημα με τα vista και το SG u600 μου όπως και πολλοί άλλοι. Μετά από εκατό διαδικασίες να κάνω install το samsung pc studio συνδέω τη τηλέφωνό μου μέσω usb με τον υπολογιστή κι εμφανίζεται κανονικά στο mobile η επιλογή αποθήκευση, music player, ή σύνδεση με τον υπολογιστή. Επιλέγω το τρίτο κι όμως το πρόγραμμα δεν αναγνωρίζει το κινητό και δεν γίνεται connection. Προσπάθησα πάμπολλες φορές κι απελπίστηκα γιατί θέλω πολύ να μεταφέρω τραγούδια στο κινητό λόγω του ότι πηγαίνω σχολή και με βολεύει να ακούω μουσική παράλληλα.. Καμιά λύση? Ευχαριστώ πολύ!

Ότι και να πεις είναι μια ακριβή παραγωγή για τα ελληνικά δεδομένα. Αν και όχι τόσο προχωρημένο το χιούμορ όσο στο "Κωνσταντίνου & Ελένης" (που μην ξεχνάτε ότι χωρίς τη μεγάλη Ελένη Ράντου δε θα ήταν και τόσο καλή) σίγουρα υπήρχαν έξυπνα αστεία, ωραία πλοκή, καλοί χαρακτήρες, πολύ καλό καστ, ωραίοι οι χώροι, τα "κοστούμια", η μουσική. Ήταν κάτι πιο άρτιο από όλες τις άλλες δουλειές του Ρώμα και κάτι ακόμη πιο άρτιο νομίζω θα περιμένουμε φέτος με το Δεληγιάννειο-απ'ότι είδα από τις σκηνές. Γενικά όμως ο Ρώμας επαναλαμβάνεται όχι μόνο χρησιμοποιώντας τις ίδιες υποκτριτικές υπερβολές του αλλά ως και προς το ρόλο που μάλλον είναι ο μόνος που-τουλάχιστον έτσι απέδειξε-μπορεί να υποδυθεί. Ο ρόλος του οπισθοδρομικού, στενόμυαλου 40άρη άλλοτε θρήσκου ή άλλοτε τσιγκούνη, πάντοτε όμως προβληματικού. Θα προτιμούσα να έκανε μια σειρά που να μην έπαιρνε μέρος στο καστ. Είναι ικανός σεναριογράφος κι αυτό μας φτάνει! Ο Λευτέρης Παπαπέτρου που έγραψε τα "Εγκλήματα" και το "Είσαι το ταίρι μου" είναι ο μόνος που κι εμπνευσμένος είναι και πανέξυπνο σενάριο γράφει και ποτέ δεν έπεσε σε κακοτοπιές. Έτσι κι αλλιώς έχει ως αρχή του να παρουσιάζει κάτι κάθε 3-4 χρόνια για να μην αναλώνεται και να μη στερεύουν οι ιδέες...Κι έτσι είναι το σωστό κατά τη γνώμη μου.

Το κορυφαίο "Δια εξαιδιαιρέτου" το ξεχνάτε όλοι! Πάνω σε αυτό βασίστηκε και το Κωνσταντίνου και Ελένης αλλά κατά τη γνώμη μου το Δια Εξαδιαιρέτου είχε πιο ώριμο χιούμορ, δεν είχε τόσες υπερβολές και πρωταγωνιστούσαν πιο μεστοί ηθοποιοί (εξαιρετική η Βάνα Παρθενιάδου) Ομολογώ πως λάτρεψα και το "Sex Revolution" των Ρέπα-Παπαθανασίου. Πολύ γρήγορο χιούμορ, μαύρο χιούμορ, καταπληκτικοί οι ηθοποιοί. Δεν ξέρω γιατί δεν έπιασε! Πολύ καλό και το "Κάπου σε ξέρω" με την Καίτη Κωνσταντίνου στο ρόλο του transexual και τη Μαρία Καβογιάννη. Περίμενα να δω και το "Αχ Ελένη", το "Καφέ της Χαράς", "Είσαι το ταίρι μου" και το "Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή".

Ο Hopkins είναι για πολύ καλύτερα πράγματα από αυτά που γυρίζει. Σκεφτείτε ότι είναι θεατρικός ηθοποιός πράγμα σπάνιο στον κόσμο του Hollywood. Η τελευταία αξιόλογη ταινία στην οποία πρωταγωνίστησε για μένα είναι το Proof στο οποίο επίσης αξιόλογα παίζει κι η κάποτε ξύλινη Gwyneth Paltrow.

bored σε μια επίδειξη του ότι δεν είμαι δογματιστής ομολογώ ότι με γοήτευσες. Ξέρεις να εκφράζεσαι πολύ καλά και να περνάς αυτό που θες να πεις. Μου άρεσε η απάντησή σου άσχετα αν διαφωνούμε τελείως. Καταλαβαίνεις τι εννοώ ωραία και εποικοδομητική συζήτηση? Ακριβώς αυτή! Το Εθνικό Θέατρο άντε βάλε και αυτό το Καρολου Κουν έβγαλε τους καλύτερους Έλληνες ηθοποιούς και ανέκαθεν το διοικούσαν πραγματικά ταλαντούχοι άνθρωποι. Ακόμη και σήμερα που υποβαθμίστηκε σε σχέση με πριν, ο ηθοποιός του Εθνικού είναι του Εθνικού. Τελεία. Δυστυχώς ή ευτυχώς έτσι αντιμετωπίζεται αλλά η αλήθεια είναι ότι επειδή είναι κρατικό εν μέρει και ο συναγωνισμός είναι μεγάλος αναγκαστικά θα περάσουν ή καλύτεροι και θα βγουν από κει μέσα ακόμη καλύτεροι. Κι επίσης είναι και το θέατρο που δίνει σημασία στην αρχαία τραγωδία, τη σάτυρα και την κωμωδία αλλά συγχρόνως απαιτεί και ταλέντο στο τραγούδι και στο χορό. Οπότε μιλάμε για κάτι που πραγματικά αξίζει. Ένα πράγμα δεν αμφιβάλλω σ'αυτή τη χώρα. Ότι την αγάπη για το θέατρο την κρατούν ακόμη και σίγουρα πολύ περισσότερο απ'ότι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα.. Τον καιρό που η Αλίκη γύριζε τις ταινίες εκείνες δεν υπήρχε διαχωρισμός σοβαρού και εμπορικού κινηματογράφου! Όπως είπες η κάθε εποχή με τα δεδομένα της. Αν το ψάξεις λιγάκι θα διαπιστώσεις ότι κατά τη δεκαετία του 60 δεν υπήρχε τίποτε άλλο παρά αγνός αυθεντικός ελληνικός κινηματογράφος. Όλες οι ταινίες έπρεπε να πουλήσουν και οι περισσότερες το πετύχαιναν γιατί υπήρχαν καλοί ηθοποιοί, λιγότερα συμφέροντα και γούστο. Ο κόσμος πέθαινε για τις ταινίες αυτές του Κωνσταντάρα, του Ηλιόπουλου, του Γιαννόπυλου, του Ρίτσου! Δεν υπήρχε ο διαχωρισμός σοβαρού κινηματογράφου αλλά υπήρχαν ταινίες με θεματολόγιο λιγότερο ή περισσότερο δραματικό. Δηλαδή ο Κακογιάννης που σήμερα λέγεται ποιοτικός σκηνοθέτης τότε ήταν απλά καλός σκηνοθέτης. Τη "Στέλλα" δε δυσκολεύτηκε να την καταλάβει το κοινό. Αντίθετα λατρεύτηκε. Όπως και τα "Παιδιά του Πειραιά", τα "Κόκκινα Φανάρια" κ.λ.π. Τι ειρωνικό έ? Μετά από 40 και πλέον χρόνια που ο λαός έχει τόση πρόσβαση στην παιδεία το επίπεδό τουλάχιστον στο χώρο αυτό έχει πέσει δραματικά. Και γι'αυτό έγιναν διαχωρισμοί. Τώρα ή βγαίνουν χάλια ταινίες που μπορεί να πετύχουν ή βγαίνουν καλές που μάλλον δε θα πουλήσουν. Κάτι ενδιάμεσο είναι οι "Νύμφες" ή "Πολίτικη Κουζίνα". Πολύ αξιόλογες ταινίες που πούλησαν όπως αυτές του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Διερωτηθήκατε ποτέ γιατί οι ταινίες της Βουγιουκλάκη και των υπόλοιπων αστέρων του 60 παρακολουθούνται τόσο ευχάριστα-λες και δεν έχει αλλάξει τίποτε από τότε!-ενώ αυτές του 80(είκοσι χρόνια μετά) προκαλούν αηδία? Η Βουγιουκλάκη ήταν η τελευταία Ελληνίδα σταρ που έκανε και πολύ καλές δουλειές και που λατρεύτηκε από το κοινό. Αυτός είναι ο λόγος που την υποστηρίζω. Σήμερα οι σταρ κάνουν όση περισσότερη ζημιά στο χώρο τους. Δεν παράγουν τέχνη. Είναι σκέτη διαφήμιση. Περιτύλιγμα και τίποτε άλλο. Κρύβονται και επαναπαύονται πίσω από ένα χάρισμα που έχουν για να καμουφλάρουν την άθλια μουσική τους ή τις χάλια σειρές/παραστάσεις/ταινίες τους. Και όποιος κάνει κάτι ποιοτικό δεν έχει καμία προοπτική να πετύχει. Δεν το επιτρέπει το σύστημα. Παντού μπήκε το χρήμα... Όσο για την Καρυοφιλλιά είναι μια εξαιρετική ηθοποιός. Ίσως η καλύτερη εν ζωή Ελληνίδα ηθοποιός. Απίστευτο χάρισμα η γυναίκα. Την είδα σε παραστάσεις και τη χάρηκα τόσο πολύ. Απίστευτη έκφραση, φωνή, καλλιέργεια σαν ηθοποιός. Έφτασε σε πολύ ψηλά επίπεδα το παίξιμό της και είμαι σίγουρος πως κάποτε θα μιλάμε για την Παξινού της εποχής της. Και σε κάθε της ερμηνεία είναι ακόμη καλύτερη από την προηγούμενη. Και την κρίνω σε σχέση με αυτά που έχει κάνει. Γιατί μπορεί να υπάρχει και ηθοποιός εκατό φορές καλύτερος από τον καλύτερο ηθοποιό του κόσμου αλλά άμα δεν τον ξέρει κανένας δεν έχει νόημα. Δε θ'αφήσει τίποτα πίσω του. Δηλαδή αν υπάρχει καλύτερος μουσικός από το Θεοδωράκη αλλά είναι άγνωστος τι νόημα έχει? Τη μουσική του δε θες ν'ακούσεις? Σίγουρα υπάρχει πάντα κάποιος καλύτερος σε οτιδήποτε σ'αυτή τη ζωή αλλά είναι ουτοπικό να το βλέπεις έτσι γιατί δεν καταλήγεις πουθενά. Κατά τη γνώμη μου πάντα... Η Βλαχοπούλου ναι θεά η γυναίκα, ανεπανάληπτη. Ως άξια διάδοχό της από τις πολύ νέες βάζω τη Ράντου που έχει όμως και ολόδικά της στοιχεία. Περιμένω πως και πως να τη δω ως Σωτηρία Μπέλλου στο "Πότε ντόρτια πότε εξάρες". Κάτι μου λέει πως θα γράψει ιστορία με την ερμηνεία της. Δεν την ξανάδα σε δραματικό ρόλο αλλά με ιντριγκάρει πολύ να τη δω. Εξάλλου ένας καλός κωμικός είναι ένας εξαίρετος δραματικός ηθοποιός όπως συνηθίζουν να λένε οι ειδικοί!

ΟΚ ας πούμε πως η Αλίκη δεν είχε ταλέντο και δεν έλεγε σαν ηθοποιός κι εγώ είμαι παντελώς άσχετος με την ηθοποιία. Δε σας κάνει να διερωτάστε τότε πως η Μαρίκα Κοτοπούλη-μια από τις 2-3 μεγαλύτερες θεατρικές ελληνικές μορφές ever-την επέλεξε να φοιτήσει στο Εθνικό Θέατρο? Έτσι για την ιστορία το Εθνικό Θέατρο ειδικά εκείνο τον καιρό ήταν πάρα μα πάρα πολύ αυστηρό τόσο όσον αφορά την επιλογή των μαθητών όσο και η φοίτησή του ήταν ισιαίτερα απαιτητική. Τα μαθήματα όλα είχαν πολύ ψηλό επίπεδο κι όσον αφορά τον τομέα θέατρο δίδασκαν οι καλύτεροι και οι πιο αυστηροί ηθοποιοί και σκηνοθέτες με απίστευτες γνώσεις και μεγάλο πνεύμα. Τι πιστεύετε ότι είδαν στην Αλίκη? Και σκεφτείτε μετά από τόσα χρόνια φοίτησης εκεί πόσο εξελίχθηκε και πόσα αποκόμησε. Δε βγήκε ατάλαντος ηθοποιός από το Εθνικό. Αν βρείτε ένα πέστε μου τον. Ξέρετε ότι η Λαμπέτη κόπηκε την πρώτη φορά? Κι όμως είναι από τις μεγαλύτερες ηθοποιούς ever. Τίποτα δε γίνεται τυχαία ρε παιδιά. Και μιλάμε για μια εποχή που έπρεπε να'χες ταλέντο για να ανεβείς. Δεν υπήρχαν τόσο τα συμφέροντα, σίγουρα όχι όπως σήμερα. Τα πράγματα ήταν αγνά και αυθόρμητα. Δεν μπορεί να συγκριθεί η αγάπη του κόσμου προς την Αλίκη με κανένα άλλο σημερινό σταρ. Και δεν ξέρω τι θα γίνει μετά το θάνατο του Ρουβά αλλά ξέρω τι έγινε μετά το θάνατο της Αλίκης που κι αυτή τη στιγμή κάνουμε ολόκληρες συζητήσεις. Αν έβλεπες την Καρέζη στα γεράματά της συγγνώμη φίλε αλλά θα απογοητευόσουν απίστευτα. Αλλά εγώ σας είπα πολλές φορές. Καταπληκτική ηθοποιός και στα νιάτα της πανέμορφη γυναίκα! Πώς θα μπορούσα να έχω διαφορετική γνώμη. Όσον αφορά την εξυπνάδα είναι κοινώς παραδεκτό ότι η Βουγιουκλάκη ήταν ένας πανέξυπνος άνθρωπος κι αυτή η αγνότητα στις ταινίες της δεν επισκιάζει τη σπιρτάδα της. Επίσης δεν πάτησε στο πρότυπο της σεξουαλικής και χωρίς ιδιαίτερο IQ ξανθής γυναίκας όπως η Μονρόε αλλά σ'αυτόν της τίμιας και όμορφης Ελληνίδας που αγωνίζεται για τα ιδανικά της ή απλά ερωτεύεται. Με προσωπικότητα και ταμπεραμέντο. Όσον αφορά την Καραγιάννη δε λέω, καλή κωμικός και όμορφη αλλά ήταν κάτι σαν μετεξέλιξη της Ρένας Βλαχοπούλου από την οποία και επηρεάστηκε αρκετά. Η πρώτη της ευκαιρία ήταν ως αντικαταστάτρια της Ρένας σ'ένα μιούζικαλ του Δαλιανίδη. Και είχε κάνει σπουδές χορού. Οι δουλειές που έκανε πάντως την αδικούν-όχι όλες-σαν ηθοποιό. Εγώ πάντως και πάλι φιλικά θα γράφω!

Φίλε FRAK_OF_NATURE όπως σου είπα όλα είναι σχετικά μέχρι ενός σημείου. Πάντα υπάρχει το όριο που λέει π.χ. ότι ως εδώ είναι δημοκρατία από κει και πέρα καταπατάς τα ανθρώπινα δικαιώματα του συνανθρώπου σου. Δηλαδή δεν είναι υποκειμενικό ότι η Mariah Carey μπορεί να τραγουδήσει σε 5 οκτάβες γιατί αν το πάρεις έτσι κι ένας φάλτσος για κάποιον μπορεί να'χει ταλέντο. Ο κάθε άνθρωπος γεννιέται με γονίδια και αναπτύσσει στοιχεία και ανάλογα με το περιβάλλον του μπορεί να τα αναπτύξει ή όχι. Δηλαδή υπάρχουν άνθρωποι που γονιδιακά στερούνται ρυθμού. Έτσι αυτοί δε θα μπορέσουν ποτέ να γίνουν καλοί χορευτές. Αυτό δεν το λέω μόνο εγώ. Το λέει η επιστήμη. Το ταλέντο γίνεται υποκειμενικό από το σημείο που έχεις 3 πολύ καλούς τραγουδιστές από τους οποίους εμένα μπορεί να αρέσει ο ένας εσένα ο άλλος και του τρίτου ο άλλος. Διαφορετικά, αν έχεις ένα καλό κι ένα κακό τραγουδιστή κι ένα κακό κι εσένα σου αρέσει ο καλός κι εμένα ο κακό τι πάει να πει? Ότι το αυτί μου είναι τελείως ανεκπαίδευτο, δεν έχω μουσική παιδεία και δεν μπορώ να αντιληφθώ ότι ο ένας είναι ατάλαντος. Αν δεν υπήρχε αυτό το μέτρο δε θα υπήρχε η τέχνη, θα'ταν όλα ένα και θα ακούγαμε τον Ταμπάκη στο Μέγαρο Μουσικής, φίλε. Το υποκειμενικό στοιχείο συνυπάρχει με το αντικειμενικό, το συμπληρώνει.. Εγώ δεν είπα ήθη, έθιμα και παραδόσεις εκτός αν αγνοείς τη σημασία της λέξης ήθος που ερμηνεύεται ως συμπεριφορά, χαρακτήρας, τρόπος. Και ναι. Όλες οι νεαρές τη δεκαετία του 60 και 70 διατηρούσαν λευκώματα με φώτο της Αλίκης, την είχαν ως ίνδαλμα, την αντίγραφαν και ήθελαν να της μιάσουν. Η Αλίκη έκανε μόδα τόσα πολλά πράγματα που πλέον μιλούμε για κοινωνικό πρότυπο -είδωλο. Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμος περίμεναν ουρά στο σινεμά για να την παρακολουθήσουν σε εποχές που αυτά τα λεφτά που έδιναν ήταν πολύ πιο σημαντικά γι'αυτούς. Άφησε το στίγμα της παντού ακόμη και στο τραγούδι. Πόσα υπέροχα τραγούδια μετά από τόσα χρόνια μας συντροφεύουν ακόμη καθημερινά? Άνθρωποι τη μιμούνται, ατάκες της παρέμειναν στο λεξιλόγιό μας ακόμη και στη ψυχολογία έμεινε ως όρος το σύνδρομο Αλίκη Βουγιουκλάκη ως η γυναίκα που δ εδέχεται να συμβιβαστεί με την ηλικία της. Όσο γι'αυτό με τη διεθνή καριέρα νομίζω πως εδώ πέφτει το επίπεδο και μόνο που χρησιμοποιείς αυτό τον όρο που εφευρέθηκε από τις τατιάνες του μεσημεριού και εκεί πρέπει να μένει. Η Marilyn Monroe για την Ελλάδα δε σημαίνει πολλά κι η Βουγιουκλάκη για τους Αμερικάνους τίποτε απολύτως. Αυτό είναι αυτονόητο δεν ξέρω γιατί σου κάνει εντύπωση. Εκείνο που είπα εγώ είναι ότι όπως ο Elvis, η Monroe κ.λ.π. ακόμη και σήμερα λατρεύονται έτσι κι η Αλίκη μετά από τόσα χρόνια είναι "ζωντανή". Αυτό πάει να πει πως η παρουσία της στο χώρο αυτό είναι ανεξίτηλη. Δε θα μείνει στην ιστορία. Ήδη έμεινε. Όσο για το άλλο με τη γνώμη που επιμένω κ.λ.π. τι θέλεις να κάνω δηλαδή? Να μην έχω δική μου άποψη, να μην την εκφράζω? Μήπως αντί να αντεκρούεις επιχειρήματα βρίσκεις πιο σωστό το να το παίρνεις από άλλο μονοπάτι? Όπως απαντήσατε εσείς απαντάω κι εγώ. Έχω το ίδιο δικαίωμα και πιστεύω μάλιστα πως εκφράζω την πλειοψηφία, την άποψη του μέσου Έλληνα. Και το "αυτο ειναι,ετσι οπως το λεω και αν δεν αλλαξετε γνωμη θα επιμενω" νομίζω πως σου ταιριάζει καλύτερα! Κάθε τρεις γραμμές ανέφερα στα ποστ μου πως άλλο το τι γνώμη έχει ο καθένας κι άλλο το πως την εκφράζει. Θα'ταν καλό να μαθαίναμε να συζητάμε σωστά. Μια συζήτηση μπορεί να πάρει ώρες ολόκληρες χωρίς καμιά πλευρά να οπισθοχωρήσει αλλά και με τις δυο πλευρές να προσπαθούν να πείσουν η μια την άλλη. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο πόσο μάλλον να είναι και κατακριτέο. Αυτό δεν είναι η δημοκρατία εξάλλου? Φιλικά επίσης

Το πρόβλημα είναι ότι δεν αποδέχεσαι ότι αν γίνει μια δημοσκόπηση τουλάχιστον το 85% των Ελλήνων και των Κυπρίων έχουν πολύ ψηλά την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Κι αν τους ρωτήσεις ποια θεωρούν την πιο σημαντική Ελληνίδα ηθοποιό που υπήρξε αυτήν θα σου πουν. Να'σαι απόλυτα σίγουρος ότι καθιερώθηκε στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων και των Ελληνίδων ως έτσι. Άσχετα αν η Κυβέλη, η Κοτοπούλη ή η Παξινού είχαν στόμφο και απίστευτη τραγικότητα και υποκριτικές τεχνικές πολύ ανεπτυγμένες δεν είναι περί αυτού ο λόγος. Όλα έχουν να κάνουν με το ποιος αγαπήθηκε και λατρεύεται μετά από τόσα χρόνια αφοτου έχει πεθάνει. Όπως έλεγαν και οι αρχαίοι μας είναι η υστεροφημία που έχει ουσία τελικά, αυτό που αφήνεις πίσω και με βρίσκει και μένα σύμφωνο. Η πολιτεία έχει υποχρέωση-αλοίμονο-να τιμά και να σέβεται τους ανθρώπους που πρόσφεραν. Η Μαυρογένους πέθανε ολομόναχη και κάτω από άθλιες συνθήκες-το πτώμα της ποτέ δε βρέθηκε-ενώ έδωσε τα πάντα γι'αυτή τη χώρα. Και τα παραδείγματα είναι πολλά. Έτσι διαφωνώ και πάλι. Η Ελλάδα κάνει ελάχιστα στους ανθρώπους που υπήρξαν σημαντικοί για την ιστορία της και η Βουγιουκλάκη αποτελεί κομμάτι της όπως κι ο Μουστάκας που με το Ζορμπά έφτασε ένα κατώφλι πριν το ΟΣΚΑΡ και που υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους κωμικούς της γενιάς του. Το τι λάθη έκανε ο καθένας στην καριέρα του δεν έχει να κάνει με το αν το κράτος θα χρησιμοποιήσει δημόσια δαπάνη. Προς Θεού. Και ούτε τα λεφτά της δημόσιας δαπάνης λένε τίποτε. Είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής σε ανθρώπους της τέχνης, της ζωής, των γραμμάτων κ.λ.π. που άφησαν κάτι πίσω τους. Αν δείτε τι λεφτά πετάνε για πολύ πιο ασήμαντα πράγματα θα καταλαβαίνατε πόσο λίγα κάνει η Ελλάδα για τους ανθρώπους αυτούς! Δεν υπάρχει ούτε ένα κινηματογραφικό μουσείο, ένας σύλλογος που να συλλέγει έστω ιστορικά για την ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου θέματα. Ξέρετε ότι η "Βασίλισσα Αμαλία" στην οποία πρωταγωνιστούσε η Αλίκη, σειρά ιστορική για την ελληνική τηλεόραση και την ΕΡΤ δεν έχει διαφυλαχθεί? Όσον αφορά τη θεοποίηση αυτών που πεθαίνουν δώσε μου παραδείγματα γιατί εγώ δεν ξέρω κανένα άλλο που να θάφτηκε με τόσες τιμές. Ο τελευταίος ήταν ο Κωστής Παλαμάς-που δεν ελπίζω ούτε αυτός να'ναι σημαντικός ε; Συμφωνώ. Αν θες να τιμήσεις κάποιον υπάρχουν άλλοι, καλύτεροι τρόποι. Το να μιλάς γι'αυτόν όταν πέθανε και μετά είναι απλώς το επιβεβλημένο. Το θέμα είναι ότι είναι και το μόνο που έκανε η πολιτεία για την Καρέζη, τη Βουγιουκλάκη κ.ά. αν εξαιρέσουμε τα μνημεία τους. ΚΑι το βασικό πιστεύω είναι να τιμήσεις ένα άνθρωπο ενόσω ζει, να πάρει δύναμη και αγάπη, να νιώσει πως τιμήθηκε και αναγνωρίστηκε από την πολιτεία. Ούτε αυτό έγινε παρά για κάποιους σπουδαίους όντως μουσουργούς όπως ο Θεοδωράκης ή ο Χατζιδάκις που by the way μια και τους ανέφερα, επίσης λάτρευαν την Αλίκη.. Δε θα έλεγαν ότι είναι ατάλαντη στην κηδεία της γιατί αν ήταν ατάλαντη δε θα πήγαιναν καν στην κηδεία της και δε θα γινόταν καν κηδεία με παρόντες όλους αυτούς. Εξάλλου θα μπορούσαν κάλλιστα να μιλήσουν γι'αυτήν ως προσωπικότητα αν δεν πίστευαν ότι είναι σημαντική ηθοποιός. Δεν είχαν κάτι να κερδίσουν με το να την προσφωνούν ως μεγάλη ηθοποιό κ.λ.π. Τόσους παίρνει το στόμα τους κάθε μέρα τη Βουγιουκλάκη θα σκέφτονταν;

Το τι έδωσε μέσα από την τέχνη της νομίζω πως είναι πέρα για πέρα εμφανές. Είναι άτοπο να ισχυρίζεσαι ότι μια τόσο σημαντική ηθοποιός δεν είχε ταλέντο.. Που το στηρίζεις αυτό? Ξέρεις τι σημαίνει να τελειώσεις το Εθνικό Θέατρο ειδικά για την εποχή εκείνη? Εκτός του ότι δεν περνάς αν είσαι ατάλαντος μετά από 4 χρόνια παραστάσεων, μαθημάτων με τους πιο σπουδαίους Έλληνες ηθοποιούς λες να μην καλλιεργούν τίποτα στον άνθρωπο? Ή μήπως δεν είναι πειστική και άψογες οι ερμηνείες της σε τόσα πολλά έργα που παίζονται ακόμη και αντιγράφονται, που επηρέασαν συμπεριφορές ήθη και καταστάσεις? Η συμβολή της είναι παντού! Στη μουσική, στο θέατρο, στον κινηματογράφο. Δεν υπάρχει μεγάλος ηθοποιός στην Ελλάδα-πίστεψέ με ασχολούμαι πολύ με το θέατρο κ.λ.π.-που να αμφισβήτησε το ταλέντο της. Ακόμη κι ο Λαζόπουλος που την κατέκρινε αργότερα παραδέχτηκε πως ήταν πολύ σκληρός και απολογήθηκε αν θυμάστε.. Δεν είπε κανείς ότι όλοι οι ηθοποιοί πρέπει να'ναι καλοί στην τραγωδία για να είναι μεγάλοι. Η κωμωδία είναι ένα δυσκολότερο είδος που απαιτεί και αυτοσαρκασμό και εξυπνάδα από τον ηθοποιό. Σ'αυτό που έκανε η Αλίκη δεν υπήρχε καλύτερη. Αν υπήρχε θα την ξέραμε. Και μη μου πείτε την Καρέζη που όπως σας είπα είναι μετρημένες οι ταινίες που έκανε με αυτό το στυλ.. Κι επειδή μιλώ με στοιχεία η παράσταση "Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα" του Γουίλι Ράσελ, μια πολύ δύσκολη κι απαιτητική παράσταση, αποστόμωσε και τον τελαυταίο κριτικό θεάτρου. Η Αλίκη έδωσε ρέστα, έσκισε με την παράσταση αυτή!! Λένε ότι κανείς άλλος μετέπειτα δεν κατάφερε να δώσει τέτοια ερμηνεία που στιγματίστηκε από αυτήν. Για την ιστορία ο Κιμούλης ανέβασε την παράσταση πέρσι με την Τζένη Ιωακειμίδου στο ρόλο της Ρίτα. Φίλε aimilios είσαι μηδενιστής. Στέκομαι στη φράση σου "παντελώς ατάλαντη" για μια γυναίκα που λατρεύτηκε όσο καμιά άλλη στην Ελλάδα. Λες να συμφωνούν μαζί σου η συντριπτική πλειοψηφία? Και ναι, είναι αυτοί που έχουν τον τελευταίο λόγο στον πολιτισμό και για το ποιος αφήνει πράγματα πίσω του. Το να πουλάς και 10 χρόνια μετά το θάνατο τόσο τρελά αυτό ακριβώς σημαίνει φίλε. Ότι επηρέασες την τέχνη. Σε παγκόσμιο επίπεδο βλέπουμε τη Monroe, Beatles, Elvis Presley κ.λ.π. να έχουν τέτοια υστεροφημία. Και είναι αυτοί που άλλαξαν τα ρότα των τεχνών. Κανένας μα κανένας άνθρωπος στην ιστορία δεν κατάφερε να γίνει γνωστός χωρίς να έχει ταλέντο σε κάτι ή έστω να'χει λεφτά..Δηλαδή πες μου. Πως νομίζεις πως έγινε γνωστή? Αυτή η ερώτηση είναι που νομίζω τα λέει όλα εν συντομία.. dessertmissrain χαίρομαι που εκφράζεις τις απόψεις σου χωρίς να φτάνεις στα άκρα, με γλυκύτητα και μετριασμό.. Αυτό εννοώ εποικοδομητική κουβέντα. Απλά θα μου άρεσε να μιλούσαμε πιο συγκεκριμένα. Δηλ. κρίνοντας από το έργο του ηθοποιού. Όσο για την Αλίκη κ.λ.π. απλά διαφωνούμε. Ο καθένας όπως νομίζει. Προσωπικά θεωρώ τουλάχιστον ιεροσυλία να συγκρίνεις την Ντενίση με τη Βουγιουκλάκη. Η Ντενίση είναι όντως ατάλαντη και δε χρειάζεται να'χει πολλές θεατρικές γνώσεις κάποιος να το διαπιστώσει. Είμαι σίγουρος πως οι περισσότεροι Έλληνες άσχετοι με το χώρο παίζουν πιο φυσικά απ'αυτή. Ευτυχώς όμως βελτιώθηκε μέσα από τα χρόνια και τώρα παρακολουθείται μπορώ να πω. Αλλά ούτε που πλησίασε τη Βουγιουκλάκη έστω στην αγάπη του κόσμου. Και πολύ λίγο εώς καθόλου επηρέασε το θέατρο. Συγγνώμη φίλε αλλά είσαι ανενημέρωτος. Ο Μουστάκας γύριζε τη μια ταινία της συμφοράς πίσω από την άλλη πίσω στα 80ς. Κι επειδή εγώ μιλώ με αποδείξεις: "To ψώνιο", "Μήτσος ο ρεζίλης" , "Ροζ γάτος" είναι από τις πιο γνωστές του. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί το πηγαίο του ταλέντο. Δε λέω ότι ο Ψάλτης είναι του επιπέδου του αλλά είναι ένας επίσης μεγάλος Έλληνας κωμικός που δυστυχώς δεν έκανε καλές δουλειές. Ακόμη και μέσα από αυτές όμως παίζει πολύ καλά και είναι ίσως ο μόνος λόγος να τις παρακολουθείς-αν υπάρχει ένας. Και εκτός αυτού ο Μουστάκας ο ίδιος ζήτησε από τον Ψάλτη να συνεργαστούν στην επιθεώρηση ¨Κότες¨ γιατί τον θαυμάζει ως κωμικό. Αυτό είναι ντοκουμέντο κι έγινε στην εκπομπή "Συν και Πλην" της ΕΡΤ όταν το παρουσίαζε η Μπήλιω Τσουκαλά. Αυτά περί συναδελφικότητας κ.λ.π εγώ δεν τα ξέρω.. Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος "Η Αλίκη Βουγιουκλάκη υπήρξε λαμπρή ηθοποιός και προσέφερε πολλά στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Στη μακρόχρονη και τόσο επιτυχή καλλιτεχνική σταδιοδρομία της έγινε ιδαιτέρως δημοφιλής και σε κάθε προσπάθειά της τη συνόδευε η αγάπη του κοινού" οι υπόλοιποι απλά σιωπούν!" Υπουργός Πολιτισμού "Απώλεια που ξεπερνά τα όρια του καλλιτεχνικού κόσμου." "Απώλεια που ξεπερνά τα όρια του καλλιτεχνικού κόσμου" χαρακτήρισε ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Μιλτιάδης Εβερτ τον πρόωρο θάνατο της Αλίκης Βουγιουκλάκη "Έφυγε όρθια μια σπουδαία καλλιτέχνης, ένας άξιος και δυνατός άνθρωπος" τονίζει στο συλλυπητήριο τηλεγράφημά του ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Νίκος Κωνσταντόπουλος. "θα θυμίζει για πάντα τη δημιουργική, αισιόδοξη εποχή του κινηματογράφου και του θεάτρου μας". "Η Αθήνα, η πόλη που η Αλίκη Βουγιουκλάκη αγάπησε και τραγούδησε την τιμά και την θυμάται" καταλήγει ο κ. Αβραμόπουλος. Κανένας άλλος άνθρωπος δεν συνοδεύτηκε με τόση αγάπη στην τελευταία του κατοικία. Η Αλίκη αναγνωρίστηκε από τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, την πολιτεία, λατρεύτηκε από τον ελληνικό λαό κι αποτελεί σύμβολο αισιοδοξία ναι. Αυτό είναι και για μένα και κανείς δε θα το αλλάξει αυτό. Λυπάμαι αλλά το αν αρέσει στον καθένα είναι προσωπική επιλογή. Αλλά το πόσο λατρεύτηκε και αναγνωρίστηκε συγγνώμη αν δεν αρέσει αλλά είναι γεγονός, δεν είναι στο χέρι κανενός να το αλλάξει. Νομίζω πως αν το πάρουμε τόσο ανώριμα το θέμα θα μπορούσα να σου απαντήσω κι εγώ aimilie πως κι εγώ έχω το δικαίωμα να χαρακτηρίζω γελοίες τις απόψεις που θεωρώ ότι προσβάλλουν την αισθητική. Και όπως είπα δεν είναι οι απόψεις. Αφού οι μισοί εδώ εκφραστήκατε κατά της Αλίκης αλλά δεν ενόχλησε αυτό. Είναι ο τρόπος, το λεξιλόγιο κ.λ.π. Η κακία δεν είναι απαραίτητη στις συζητήσεις εδώ. Μας φτάνει κι αυτή που συναντάμε στο real world. Επίσης θεωρώ ότι είμαι άνθρωπος που εκφράζεται κόσμια και που έχει πολιτισμό, συγγνώμη αν με πήρες αλλιώς. Τέλος εκείνο με τη 2η παράγραφο δεν κατάλαβα τι εννοείς (?) Και κλείνω με αυτό που διάβασα και μ' άρεσε: "στη γειτονιά των αγγέλων μοιράζεται συντροφιά με την αγαπημένη της Τζένη το καμαρίνι του ουρανού, παρέα με το μέντορά της τον Φίνο τώρα σεργιανά ωραιότερη παρά ποτέ η αιώνια έφηβη η Αλίκη της νιότης, της δροσιάς. Μετράει τ'άστρα με τον Λουντέμη ανεβαίνει στο σανίδι με τον Κατράκη και την Κοτοπούλη, ρίχνει τις διπλοπενιές της με τον Τσιτσάνη και ξεκαρδίζεται στα γέλια με τον Λογοθετίδη, αστέρι μακρινό κρυμμένο στην αττική γη, για πάντα στις καρδιές μας. Το πιο λαμπρό αστέρι ως το τέλος, ακόμα και κάτω από τον εκτυφλωτικό ήλιο που τη φώτισε για στερνή φορά όταν άνοιξε το φέρετρο, ένας προβολέας που άστραψε στα ξανθά της μαλλιά, στα γλυκά της χείλη και τα σφαλιστά ματόκλαδά της. Αγέραστη, αέναη, άφθαρτη, αθάνατη Αλίκη"

Αν αυτή η απάντηση με τόση ειρωνεία και εμπάθεια δεν είναι γελοία τότε δεν υπάρχουν γελοίες απαντήσεις φίλε. Πίστεψέ με δε δίνω δεκάρα ακόμη κι αν δεν αρέσει ούτε σε ένα άνθρωπο η Αλίκη Βουγιουκλάκη.. Δεν είμαι ούτε φαν της ούτε συγγενής της. Απλά όλα τα πράγματα έχουν μια αντικειμενική όψη. Είναι μεν σχετικά αλλά μέχρι ενός σημείου. Το να σου αρέσει είναι άλλο και το αν είχε τεράστια συμβολή και προσφορά στην τέχνη μ'αυτό που έκανε είναι γεγονός. Και δημοκρατία σημαίνει πάνω απ'όλα να σέβεσαι τον άλλο και να μπορείς να εκφράζεις ελεύθερα και με σεβασμό κυρίως τη γνώμη σου. Διαφορετικά καταλήγει αναρχία. Και πιο λιανά εννοώ ότι δεν έχει σχέση τι λες, τι πιστεύεις και τι είσαι αλλά πως το λες. Because you have to do it with style που λένε και οι Αμερικάνοι. Δεν είναι πιο ωραία όταν το επίπεδο είναι ψηλά; Όλοι είναι ευχαριστημένοι κι ακόμη και τη γνώμη σου μπορείς να περάσεις έτσι. Έστω λιγάκι δηλαδή.. Και by the way ο Στάθης Ψάλτης δεν είναι καν κακός ηθοποιός. Αν το trash και η σάχλα της βιντεοκασσέτας των 80ς του χρωστάει πολλά είναι άλλο θέμα. Σ'αυτό που κάνει κι ως κωμικός είναι σπουδαίος. Είναι καλά να'μαστε ανοιχτόμυαλοι. Δεν έχουν όλα μια όψη. Μαζί με το Χάρρυ Κλυν έκαναν καταπληκτικές επιθεωρήσεις. Πολλοί μεγάλοι ηθοποιοί τον παραδέχονται ως άξιο κωμικό. Και πρώτους απ'όλους ο σπουδαίος Σωτήρης Μουστάκας που αν τον αμφισβητήσετε κι αυτόν ρε παιδιά δεν ξέρω τι να άλλο να πω. Με το Μουστάκα λοιπόν ανέβασαν πολλές επιθεωρήσεις και εκθείαζε ο ένας τον άλλο. Γνήσια ταλέντα με αυτό το σπάνιο χάρισμα να αυτοσχεδιάζουν. Κι ούτε ο Μουστάκας, ένας τόσο έξυπνος και ταλαντούχος άνθρωπος, κατάφερε να ξεφύγει από τη μανία της βιντεοκασέτας του 80. Τη χειρότερη δεκαετία για την Ελλάδα στον τομέα της έβδομης τέχνης..Κι ακόμη προσπαθεί να βρει τα πόδια του ο ελληνικός κινηματογράφος. Ξέρετε ότι: οι σκηνοθέτες αρχικά δεν μπορούσαν να συμβιβαστούν με την ανεπιτήδευτη συνήθεια της Αλίκης-που την είχε και η Βλαχοπούλου-να κοιτάει την κάμερα πολλές φορές στα πλάνα της. Αυτός ήταν ο δικός της τρόπος να επικοινωνεί με το κοινό της. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές στη "Σωφερίνα" - μια από τις πιο σημαντικές κωμωδίες όχι μόνο στην καριέρα της αλλά και στην "χρυσή ελληνική ταινιοθήκη". Όταν έγινε το όνομα που έγινε κανείς δεν μπορούσε να της το απαγορέψει.

Αν αυτή η απάντηση με τόση ειρωνεία και εμπάθεια δεν είναι γελοία τότε δεν υπάρχουν γελοίες απαντήσεις φίλε. Πίστεψέ με δε δίνω δεκάρα ακόμη κι αν δεν αρέσει ούτε σε ένα άνθρωπο η Αλίκη Βουγιουκλάκη.. Δεν είμαι ούτε φαν της ούτε συγγενής της. Απλά όλα τα πράγματα έχουν μια αντικειμενική όψη. Είναι μεν σχετικά αλλά μέχρι ενός σημείου. Το να σου αρέσει είναι άλλο και το αν είχε τεράστια συμβολή και προσφορά στην τέχνη μ'αυτό που έκανε είναι γεγονός. Και δημοκρατία σημαίνει πάνω απ'όλα να σέβεσαι τον άλλο και να μπορείς να εκφράζεις ελεύθερα και με σεβασμό κυρίως τη γνώμη σου. Διαφορετικά καταλήγει αναρχία. Και πιο λιανά εννοώ ότι δεν έχει σχέση τι λες, τι πιστεύεις και τι είσαι αλλά πως το λες. Because you have to do it with style που λένε και οι Αμερικάνοι. Δεν είναι πιο ωραία όταν το επίπεδο είναι ψηλά; Όλοι είναι ευχαριστημένοι κι ακόμη και τη γνώμη σου μπορείς να περάσεις έτσι. Έστω λιγάκι δηλαδή.. Και by the way ο Στάθης Ψάλτης δεν είναι καν κακός ηθοποιός. Αν το trash και η σάχλα της βιντεοκασσέτας των 80ς του χρωστάει πολλά είναι άλλο θέμα. Σ'αυτό που κάνει κι ως κωμικός είναι σπουδαίος. Είναι καλά να'μαστε ανοιχτόμυαλοι. Δεν έχουν όλα μια όψη. Μαζί με το Χάρρυ Κλυν έκαναν καταπληκτικές επιθεωρήσεις. Πολλοί μεγάλοι ηθοποιοί τον παραδέχονται ως άξιο κωμικό. Και πρώτους απ'όλους ο σπουδαίος Σωτήρης Μουστάκας που αν τον αμφισβητήσετε κι αυτόν ρε παιδιά δεν ξέρω τι να άλλο να πω. Με το Μουστάκα λοιπόν ανέβασαν πολλές επιθεωρήσεις και εκθείαζε ο ένας τον άλλο. Γνήσια ταλέντα με αυτό το σπάνιο χάρισμα να αυτοσχεδιάζουν. Κι ούτε ο Μουστάκας, ένας τόσο έξυπνος και ταλαντούχος άνθρωπος, κατάφερε να ξεφύγει από τη μανία της βιντεοκασέτας του 80. Τη χειρότερη δεκαετία για την Ελλάδα στον τομέα της έβδομης τέχνης..Κι ακόμη προσπαθεί να βρει τα πόδια του ο ελληνικός κινηματογράφος. Ξέρετε ότι: οι σκηνοθέτες αρχικά δεν μπορούσαν να συμβιβαστούν με την ανεπιτήδευτη συνήθεια της Αλίκης-που την είχε και η Βλαχοπούλου-να κοιτάει την κάμερα πολλές φορές στα πλάνα της. Αυτός ήταν ο δικός της τρόπος να επικοινωνεί με το κοινό της. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές στη "Σωφερίνα" - μια από τις πιο σημαντικές κωμωδίες όχι μόνο στην καριέρα της αλλά και στην "χρυσή ελληνική ταινιοθήκη". Όταν έγινε το όνομα που έγινε κανείς δεν μπορούσε να της το απαγορέψει.