Για τον δάσκαλο: Όπως νομίζεις. Είμαι στις μηχανές από τα 15 μου χρόνια κι έχω οδηγήσει πολλά περισσότερα από όσα είναι τα έτη μου. Παραπάνω διαπιστευτήρια δεν πρόκειται να σου αραδιάσω μιας και σκοπός μου δεν είναι (και δεν πρόκειται να συμβεί άλλωστε) να σε πείσω ή να σου αλλάξω την γνώμη. Όσον αφορά τις επιλογές μας αυτές είναι πάντα αποτέλεσμα επιρροών και επιδράσεων. Εκτός κι αν εσύ ήρθες από άλλον πλανήτη και ο μόνος σου φόβος είναι ο κρυπτονίτης...
Για τον γνήσιο Χαρλεά: Όταν θέλουμε να το παίξουμε "γνήσιοι" σε κάτι πρέπει να γνωρίζουμε και την ιστορία του θέματος μας αλλά κυρίως και το θέμα το ίδιο. Δεν μπορούμε να λέμε ό,τι μας κατέβει στην κουρκούτα περιμένοντας να μην δεχτούμε κριτική από κανένα.
Για τις εποχές που άλλαξαν: Μπορείς να μου εξηγήσεις από που σου φάνηκε ότι είμαι οπισθοδρομικός; Μήπως στο ότι ΜΟΥ ΤΗ ΣΠΑΕΙ (αυτό δεν είναι το θέμα του ποστ;) το ψεύτο image και η κουλτούρα του νέο-γιάπι έλληνα που αντικατοπτρίζει το "εγώ" του σε μία μηχανή που δεν ξέρει ούτε καν το παρελθόν της (και δεν αναφέρομαι στον ressurection προσωπικά).;
Για το status του σημερινού νεοέλληνα χαρλέα: Μην προσπαθείς να ταυτίσεις έννοιες που δεν μπορούν να είναι ταυτόσημες μεταξύ τους. Τί προσπαθείς να αποδείξεις, ή ακόμα χειρότερα, τι προσπαθείς να αποδεχτείς; Το ψεύτικο; Το κάλπικο; Την υποκρισία; Όπως δεν μπορώ να βλέπω τα φώτα στα πιτσιλιστίρια, τα προβολάκια (συνδεμένα κατευθείαν στη μπαταρία για να είναι και μόνιμα αναμένα) και τα σπόιλερ σε αυτοκίνητο που σε ρεπρίζ δεν μπορεί να περάσει ούτε παπάκι, έτσι λοιπόν, για τους ίδιους λόγους, δεν αντέχω αυτόν που αγόρασε μια χάρλευ και το ΠΑΙΖΕΙ χαρλεάς ενώ στην αλήθεια είναι ένας χαρτογιακάς και μισός.
Ας αποφασίσουμε λοιπόν: Χάρλευ γιατί αποτελεί κομμάτι ενός τρόπου ζωής το οποίο ασπαζόμαστε και ακολουθούμε όσο πιστά μπορούμε ή Χάρλευ για το image και την μαγκιά. Αλλά μην μπερδεύουμε και τα δύο μεταξύ τους. Δηλαδή μην μου αραδιάζει τον τρόπο ζωής του χαρλεά για να συμπληρώσει το image που ψάχνει...
Για τους ίδιους λόγους απεχθάνομαι αυτούς που παίρνουν 4χ4 για να το κυκλοφορούν στην πόλη, αυτούς που αγοράζουν BMW1200GS για να το κυκλοφορούν στη καφετέρια του δίπλα τετραγώνου κι αυτούς που αγοράζουν SS αλλά δεν δίνουν 400 ευρώ για να πάρουν κι ένα κράνος.
Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν (μέσω των πράξεων του καθενός) πόσο λίγη εκτίμηση και σεβασμό έχει για τον εαυτό του και κατά συνέπεια και για τους άλλους. Υποκρισία αυτοί; Μούτζα εμείς...
;)