Natalia

Mαύρο άσπρο ή θαλασσί.....μέσα στη ζωή είναι όλες οι αποχρώσεις μιας κατάστασης....

Πριγκηπέσσα μου.......με πολύ σεβασμό για αυτή σου την άποψη...σου λέω πως και εγώ τα δίδυμα που απέκτησα και θεωρώ τον εαυτό μου από τους ελάχιστους τυχερούς που κέρδισαν το λόττο μετά από τζακ ποτ 4 χρόνων....βασανάκια τα λέω.... Μπορεί σε ένα, δύο , τρία χρόνια κι εγώ να χωρίσω.....δεν λέει τίποτα αυτό, πίστεψέ με..... Όπως και μπορεί αν είχες ένα παιδί σήμερα, να μην ήσουν αυτή που είσαι.....μα να ένοιωθες πολύ καλύτερα.... Δεν μπορείς να περιγράψεις συναισθήματα ούτε βιώματα σε κάποιον που δεν έχει ζήσει μια παρόμοια κατάσταση....Είναι σαν προσπαθείς να πεις αυτολεξί τι είναι ο έρωτας που καμία σχέση δεν έχει με λέξεις..... Σίγουρα και η επιλογή του καθένα μας, οφείλει να γίνεται σεβαστή, από εκείνους που είναι γύρω του και τον αγαπούν. Έκανες τη δική σου τότε, με εκείνα τα κριτήρια....Δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε, τουλάχιστον όχι εγώ, να είσαι σίγουρη. Μα θλίβομαι όταν ΜΠΟΡΟΥΜΕ να προφυλαχθούμε και δεν το κάνουμε..... ΓΙΑΤΊ;

Supernet αν μιλάς για το χάπι της επόμενης μέρας....χρειάζεται μια σημαντική επεξήγηση: Το χάπι της επόμενης μέρας δεν είναι ΜΕΣΟΝ ΕΚΤΡΩΣΗΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΡΩΤΙΚΟ. ΔΕΝ ΡΙΧΝΕΙ ΠΑΙΔΙ. Το χάπι της επόμενης μέρας είναι ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗ. Άμεση και μόνο αν η τακτική μέθοδος αντισύλληψης έχει αποτύχει ή πιστεύουμε ότι δεν έχει λειτουργήσει σωστά. Και εξηγώ: Αν το χρησιμοποιήσεις στην αρχή του κύκλου θα εμποδίσει τις ωοθήκες να ελευθερώσει ωάριο. Αν έχει ελευθερωθεί τότε εμποδίζει το σπερματοζωάριο να γονιμοποιηθεί. Αν έχει γονιμοποιηθεί, το εμποδίζει να εμφυτευθεί στη μήτρα. Αν το γονιμοποιημένο ωάριο, έχει ήδη εμφυτευθεί στη μήτρα, το χάπι, δεν κάνει τίποτα. Δεν προκαλεί αποβολή. Υπάρχει όμως και το λεγόμενο "χάπι της έκτρωσης"....που κάνει ακριβώς την δουλειά αυτή: Διακόπτει μια εγκυμοσύνη.....

Psoy, χαίρομαι που ο συναγερμός ήταν ψεύτικος και εύχομαι ολόψυχα να σκεφτείτε σοβαρά οι δυό σας πλέον πως μπορεί να αποφευχθεί αυτό στο μέλλον. Είπατε όλοι τις γνώμες σας, και από μένα είναι όλες σεβαστές. Σε άλλους έχει τύχει και γνωρίζουν, κάποιοι άλλοι έχουν την τύχη να μην έχουν περάσει αυτό το μονοπάτι. Προσωπικά θεωρώ το λιγότερο ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ζευγάρι ανεξαρτήτου ηλικίας, να μην γνωρίζει το θέμα προφύλαξη. Αν νοιώθεις την ανάγκη να κάνεις έρωτα με εκείνον/η που είσαι ερωτευμένος/η πρέπει ΠΡΩΤΑ από όλα να σκεφτείς πως μπορείς να προφυλάξεις τον εαυτό σου. Και λέω "προφυλάξεις" γιατί επιστημονικά είναι αποδεδειγμένο ότι γυναίκα που έχει περάσει την εμπειρία της άμβλωσης δεν την ξεπερνά ποτέ. Στα 16 μου είχα κι εγώ αυτή την εμπειρία. Δυστυχώς. Την γλίτωσα.....όπως έλεγα τότε, μα ήρθε ο καιρός να την πληρώσω στο μέλλον. Η δική μου μητέρα αρνιόταν πεισματικά να με συνοδεύσει ως ανήλικη στον γυναικολόγο, πεπεισμένη ότι ήμουν παιδί, και οι μόνες μου επισκέψεις έπρεπε να είναι στον παιδίατρο. Την ώρα που βγήκα και ζήτησα να πάω να στο μπάνιο, είδα ακριβώς τι είχα κάνει....και με έπιασε αμόκ. Χρειάστηκε να εισαχθώ σε κλινική όπου ήμουν με ηρεμιστικές ενέσεις για μία εβδομάδα. Μετά από πάρα πολλά χρόνια, παρά το γεγονός ότι και σε γιατρό με διπλώματα και επαίνους ΝΑ! με το συμπάθειο πήγα....ήρθε ο καιρός να παντρευτώ. Εξαιτίας λοιπόν του γεγονότος είχε δημιουργηθεί μια φλεγμονή στις σάλπιγγες, οι οποίες έπρεπε να αφαιρεθούν και κατόπιν να κουβεντιάσουμε το γεγονός να περάσω την διαδικασία μιας εξωσωματικής για να κάνω παιδιά, μια και ήταν αδύνατον αλλιώς. Δεν θα σας πω την εμπειρία της εξωσωματικής. Ήταν τόσες οι ενοχές μου, οι τύψεις μου, μετάνοιωνα ακόμα για ό,τι είχα κάνει στο παρελθόν, που οι 120 ενέσεις, οι 5 φορές την εβδομάδα Πύργος - Αθήνα, τα 700 χιλιάρικα για την πρώτη επέμβαση, οι 200 χιλιάδες για τα φάρμακα και οι 450 χιλιάδες για την εξωσωματική, δεν τις πήρα είδηση.... Έχασα μια συμμαθήτρια στην άμβλωση επάνω.... Δεν άντεξε η καρδιά της. Η καλύτερη μου φίλη πολεμάει 12 χρόνια να κάνει παιδί επειδή ο τότε αρραβωνιαστικός της και σήμερα άντρας της δεν θεωρούσε κατάλληλη εποχή να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί. Οι μόνες περιπτώσεις που δικαιολογείται για μένα μια άμβλωση είναι αν υπάρχει κίνδυνος για την μητέρα ή το παιδί. Αν ξέρεις να ψάχνεις μέρος για να μείνεις μόνος με το φίλο ή τη φίλη σου, αν ψάχνεις εμπειρίες από φίλους για να δεις τι πρέπει να κάνεις όταν έρθει η πρώτη φορά να κάνεις έρωτα, αν ξέρεις να πλαγιάζεις δίπλα στο σώμα που λαχταράς, θα πρέπει πρώτα από όλα να ξέρεις τον τρόπο που ο ΕΡΩΤΑΣ δεν θα σε στιγματίσει.....

Αχ...πόσα χρόνια πίσω με πήγατε.... Αγαπημένο......ακόμα και σήμερα.....Tweety....

Ένα από τα πιο όμορφα μηνύματα που είχα πάρει .....πριν πάρα πολλά χρόνια και μέχρι σήμερα είναι από τα αγαπημένα μου..... "Αν ο έρωτας περάσει ανάμεσά μας, θα σταθεί να πάρει μαθήματα ρομαντισμού.....Αν πάλι όχι....δεν έχει τίποτα καινούριο να μας διδάξει...."

Επίσης στο χωριό μας, λένε ότι αν δεις άνθρωπο που έχει φύγει από τη ζωή, πολλές φορές αυτά που θα σου πει είναι προφητικά....συνήθως βγαίνουν.... Καλό είναι όταν του δίνεις κάτι στο όνειρο......κακό είναι αν σου πάρει κάτι με τη βία......

Χμ.....μου είχαν προτείνει και εμένα Starbucks...Βέβαια μου είχαν κι έναν υπολογιστή δίπλα μάλλον για να με στρώσουν στη δουλειά.... Εκείνο που γεύτηκα πάντως ήταν το .....πλαστικό του περίβλημα γιατί τον καφέ......ακόμα τον περιμένω.........Γκρρρρρρρρρρρρρ

Άσε.....κι εγώ έκανα αίτηση δύο φορές...αλλά...είχα ένα αστρονομικό νούμερο κατάταξης.... :cry:

Παίζει μεγάλο ρόλο τι σχέση έχει το κορίτσι αυτό με τη μητέρα της. Συνήθως επιστημονικά η συμβουλή είναι τα παιδιά να μαθαίνουν για αυτά τα πράγματα από τους γονείς του ίδιου φύλου με εκείνα. Το σεξ, προσωπικά για μένα, και κυρίως οι γνώσεις για αυτό δεν έχουν ηλικία. Ξεκινούν με την αθώα ερώτηση των νηπίων "Μαμά πως γίνονται τα μωρά" και φτάνουν να έχουν ανάγκη επιστημονικών απαντήσεων.....όπως από έναν γυναικολόγο ας πούμε στην πρώτη επίσκεψη ενός κοριτσιού εκεί. Έπειτα βοηθάνε και οι φίλες. Κάτι στις κουβέντες μεταξύ αστείου και σοβαρού κάτι η ανάγκη για μάθηση που μας ωθεί να ψάξουμε σε βιβλία νομίζω ότι είναι αρκετά για αρχή.

Μην ξεχνάς ότι δεν έχουν όλοι τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά με εμάς. Αν κάποιος σε πλήγωσε με μια απροσεξία του, και το παραδέχεται τότε οφείλεις να δώσεις σε εκείνον αλλά και σε σένα μια δεύτερη ευκαιρία, ή αν θέλεις πιο απλά το χρόνο εκείνος να σου αποδείξει ότι το εννοεί κι εσύ να το ξεπεράσεις. Το να μη σου πει κάποιος κάτι, έχει πολλές παραμέτρους. Από το να μη σε πληγώσει, μέχρι το ότι μπορεί να μην σε αφορά, και να αφορά μόνον εκείνον προσωπικά. Όπως μπορεί να φοβήθηκε την αντίδρασή σου. Δεν ξέρω πως ακριβώς το ορίζεις, μα με το να είσαι καχύποπτη, να τον περιμένεις στην γωνία για το επόμενο λάθος του τότε σε φθείρει....σε εξουθενώνει. Μήπως όμως δεν το αξίζετε κανείς από τους δύο σας αυτό;

Και μία ανακάλυψη: Μάριαν Κηζ - Τεκνο-ποίηση Σε μετάφραση Σταυρούλας Αλεξάκη Φοβερό βιβλίο, άψογες οι περιγραφές μα εκείνο που αξίζει ιδιαίτερης μνείας είναι η μετάφραση...Θα εκπλαγείτε!! Περιγράφει την ιστορία μιας γυναίκας που την ημέρα που φέρνει στον κόσμο το πρώτο της παιδί, την επισκέπτεται ο σύζυγός της για να της ανακοινώσει ότι...την εγκαταλείπει και πάει να ζήσει με μια άλλη γυναίκα....

Θα συμφωνήσω απόλυτα με την Κριστίνα μας... Υπάρχουν άτομα ξεχωριστά ανάμεσά μας..Ο καθένας μας, με διαφορετικά βιωματα και εμπειρίες, έχει και διαφορετικούς βαθμούς αξιολόγησης κάποιου για το αν τον εμπιστεύεται ή όχι. Κάποιοι από εμάς, έχοντας στο δισάκι τους άσχημες εμπειρίες στο παρελθόν, ο πήχης του "εμπιστεύομαι" είναι πολύ ψηλά, βάζοντας αυτόματα τις νέες γνωριμίες στη λίστα του "αγωνίζεσθαι" ... Κάποιες από αυτές τις γνωριμίες το κάνουν...Μένουν και παλεύουν για να σου αποδείξουν ότι ναι, αξίζουν, ότι μπορείς να τις εμπιστευθείς.... Κάποιες άλλες κουράζονται νωρίς και τα παρατάνε, αισθανόμενοι αδικημένοι που η καχυποψία και η κριτική μας διάθεση ξεπερνά κατά πολύ τον μέσο όρο που αυτές αντέχουν. Υπάρχουν άτομα ξεχωριστά ανάμεσά μας... Που σαν τα αντικρύζεις, σαν βλέπεις τα μάτια τους και το χαμόγελό τους, έχουν κερδίσει αυτόματα την εμπιστοσύνη σου. Εκεί απλά λειτουργεί η διαίσθησή σου, που αρκετές φορές μπορεί να μην βγει σωστή, αξίζει όμως ότι ρισκάρισες..... Πόσες άραγε φορές έχει λειτουργήσει αρνητικά σε ένα άτομο που άξιζε πραγματικά την εμπιστοσύνη μας, και εμείς την αρνηθήκαμε; Και πόσο χαμένοι είμαστε........ Μα κι αν ακόμα φοβόμαστε, αν ακόμα γυρίζουν ερωτηματικά για μια νέα γνωριμία που κάναμε, αφήνουμε το χρόνο να μας δείξει... Εκείνος δεν κάνει ποτέ λάθος.... Μην ξεγελιέστε όμως ότι η εμπιστοσύνη σημαίνει να περπατάς χέρι χέρι με εκείνον που εμπιστεύεσαι. Τις περισσότερες φορές, και μιλάω προσωπικά , σημαίνει ότι κάποιον που εμπιστεύθηκα, μπορεί στην πορεία να χωρίσουν οι δρόμοι μας, για τον οποιοδήποτε λόγο, η όποια σχέση είχαμε να κάνει τον κύκλο της, αλλά εκείνος/η να μπορεί να τιμήσει τα όσα περάσαμε, ζήσαμε και θυμόμαστε....

Να το ξαναπείς.....εμάς δεν μας πειράζει.... :D Όμως...μην στενοχωριέσαι τόσο πολύ....είμαι σίγουρη ότι ούτε ο καλός σου φίλος θα το ήθελε αυτό....έτσι δεν είναι; Χαμογέλασε στην καινούρια σου παρέα που σου έφερε....και κράτα τον ζωντανό: Μες την καρδιά σου!!!

Ναι γαμ*το..!!!Δενμπορώ....με πιάνουν κι εμένα τα παράπονα... Θέλεις δεν θέλεις κάτι όμορφο, το κάνουμε τελικά να χάνει την ομορφιά του και να μας μένουν άσχημα πράγματα στο μυαλό... Ξέρω την αίσθηση του να μεγαλώνεις με ένα σκυλί αγκαλιά...κάτι σαν αρκουδάκι, σχεδόν από τη νηπιακή σου ηλικία... Ξέρω ότι είναι επιλογή του καθενός αν θα πάρει ένα ζωάκι να το μεγαλώσει στο σπίτι του. Όπως επιλογή κάποιων είναι σε επαρχιακό δρόμο να μην προσπαθούν να αποφύγουν το ζωντανό αλλά να το κυνηγούν .....μανιωδώς.... :cry: Αυτό που δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω ήταν πόσο εύκολα αποποιούνται την ευθύνη αφήνοντάς το αδέσποτο...με τον όποιο τρόπο. Έχω και συνεχίζω να περιθάλπτω αδέσποτα ζώα...Μου είναι αδύνατον να γυρίσω την πλάτη μου αν δω ζωντανό να υποφέρει, να πεινάει και να κρυώνει.Ήμουν και από τις τυχερές που είχα και τον τρόπο....και δεν φοβόμουν τον κόπο. Ακόμα και τώρα που μετακομίσαμε σε πολυκατοικία, δίπλα από τον κάδο απορριμάτων υπάρχει μπωλ με φαγητό και νερό....Λυπάμαι να πετάξω κάτι φαγώσιμο και να βλέπω τα ζωντανά όλη νύχτα να παλεύουν να ανέβουν για να βρουν κάτι να φάνε... Το καλό είναι ότι κοντά σε μένα, ξεθάρρεψαν και κάποιοι άλλοι ένοικοι της πολυκατοικίας και κατεβάζουν κι αυτοί δειλά δειλά σε ξεχωριστό σακουλάκι φαγητά που δεν θέλουν να πετάξουν.... Πάντα υπάρχει μια λύση..Ακόμα κι εκείνες που δεν τις έχεις σκεφτεί και σου προκύπτουν έτσι απλά... Όμως ας σταματήσουμε για λίγο τα θλιβερά...Σίγουρα έχουμε και όμορφες, παράξενες και αξέχαστες εμπειρίες με τα ζωντανά μας... Ας είναι μήνυμα αισιοδοξίας οι αναμνήσεις που θα μοιραστούμε... :)

Σου έστειλα και δύο ...και τέσσερα....και δέκα λόγια... Μα τι κρίμα....χτύπησαν στον τοίχο της καρδιάς σου.....κι έπεσαν νεκρά στο κατώφλι σου.... Ω......μα τι άτυχος κι εσύ....Άνοιξαν χαραμάδα σε ό,τι είχες χτίσει για να σε προστατέψει.... Δύσμοιρε....τι θα κάνεις σαν οι σταγόνες ξεχειλίσουν......; Πως θα κρατήσεις τον καταρράκτη τούτο; Σε βλέπω με τρόμο να κοιτάς τις σταγόνες που δραπετεύουν κι ας μην τους το επέτρεψες εσύ...... Μείνε να πολεμήσεις.....Μόνος ήσουν.....μόνος είσαι..... Σε λίγο θα είσαι μόνος......μα άδειος.... Μόνος μα.....πνιγμένος.......

Ναι....το έχω διαβάσει εδώ και αρκετό καιρό... Πραγματικά πολύ καλό....

Την έχει ήδη στην τρίτη σελίδα...... :o Πρόσφατα.....τελειωμένα... Stephen King: Σάκος με κόκκαλα, Ντολόρες Κλέμπορν, το Μαύρο σπίτι... Έπαθα μια Kingίαση είναι η αλήθεια......

Αν δεν οφείλεται σε παθολογικό πρόβλημα υγείας ναι.... Όπως οι περισσότερες φίλες μου καπνίστριες, δεν μπορούν να καπνίσουν (εκτός από μερικές σπάνιες περιπτώσεις) αν δεν συνοδεύουν τη γεύση του τσιγάρου με ένα ποτό ανάλογα την ώρα της ημέρας. Το πρωί με καφέ, το απόγευμα με αναψυκτικό ή το βράδυ με αλκοολούχο ποτό.....(Παγωτό; Μιαμ!!!! :D )

Κανένας καπνιστής δεν ισχυρίζεται ότι με το κάπνισμα κάνει καλό στον εαυτό του Βασίλη... Να είσαι σίγουρος για α υτό

Για δοκιμάστε και το http://www.walla.com Και ......δεν χρειάζεται και πρόσκληση....

Αααα.......τώρα το πήρα χαμπάρι η γυναίκα.....ότι ψάχνετε τους τίτλους.... Παρακαλώ σε ό,τι έχει σχέση με ......γαβ.....ειδικότης μου!!!! Και ναι Γιάννη.....λέγεται το κορίτσι του Μπαρ.....και γνωρίζω την κοπέλα για την οποία γράφτηκε...... :)

Nαι....αυτό είναι αλήθεια... Για ένα διάστημα που το είχα κόψει και δεν ήταν πολύ μεγάλο, η όσφρησή μου, η γεύση μου και η ...αρρώστια μου για γλυκά είχαν καλυτερέψει αξιοθαύμαστα. Οι ημικρανίες είχαν σχεδόν εξαφανιστεί.... Αλλά.....το ξανάρχισα....Μην ρωτήσετε το γιατί..... :cry:

Δεν ξεκίνησε σαν χόμπυ......έγινε μάλλον στην πορεία.. Μαζεύω κι εγώ κοχύλια..κεριά.....και ρολόγια!! Επίσης έχω μια αδυναμία σε ό,τι Σβαρόφσκι υπάρχει ..γιαυτό μια και έρχονται γενέθλια.....ξέρετε τι να μου πάρετε!!!!

Ντροπή!!!!! Δεν ρωτάνε μια κυρία ποτέ....την ηλικία της και τα κιλά της!!!!! Αν μάθεις ποτέ τον αριθμό και των δύο....τότε πρέπει να πεθάνεις!!!!Χιχιχιχιχιχιχι!