christina_p

Εγώ βρε παιδιά έχω μονίμως ένα πρόβλημα, κάθε φορά που αγοράζω γυαλιά δεν ξέρω που και πως εξαφανίζονται. Το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που έχω κρατήσει γυαλιά είναι γύρω στους 3 με 4 μήνες και μετά κάνουν φτερά. Και την τελευταία φορά πήρα κάτι Symbol eyewear και εκεί που τα πρόσεχα να μην τα χάσω, πήγα στο λούνα πάρκ και έτσι όπως με χτύπησε ένας στα συγκρουόμενα έπεσαν κάτω, πήγα να τα σηκώσω και τα πάτησα ε και τα έσερνα μαζί μου μέχρι το τέλος της κούρσας. Ε και στο τέλος φαντάζεστε πως έγιναν.

LACTA........................................................

Την συγκεκριμένη στιγμή αυτό που τους νοιάζει καλός ή κακός ναι είναι η εκδίκηση και όποιος πει το αντίθετο πιστεύω πως λέει ψέμματα. Όσο για την ερώτησή σου και εγώ αυτό σκέφτομαι εν μέρη, γι αυτό ακριβώς είπα πως δεν μπορώ να είμαι 100% σίγουρη. Είναι μια ερώτηση στην οποία ότι και απ τα δύο κι αν απαντήσεις κατά βάθος μέσα σου θα αναρωτιέσαι αν έδωσες την σωστή απάντηση.

Έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λέγονται. Για μένα είναι μία ερώτηση στην οποία δεν μπορώ να απαντήσω. Εάν δεν σου έχει τύχει κάτι τέτοιο στο συγγενικό σου περιβάλλον δεν ξέρεις και δεν μπορείς να απαντήσεις αν είσαι υπέρ ή κατά. Σίγουρα είναι κάτι σκληρό και απάνθρωπο αλλά να σκεφτούμε και τις οικογένειες οι οποίες θρηνούν και ξενυχτάνε για τα δικά τους άτομα στα οποία κάποιος έτσι χωρίς λόγο τους αφαίρεσε την ζωή. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον μικρό Άλεξ ή την Κική Κούσογλου. Ο φονιάς της ο κάποια στιγμή θα βγει από την φυλακή,θα συνεχίσει την ζωή του. Η μητέρα του αλλά και οι υπόλοιποι συγγενείς του θα τον δουν να κάνει την ζωή του, να παντρεύεται και να κάνει την οικογένειά του, ενώ η μητέρα της Κικής ? Τι θα κάνει αυτή άμοιρη μάνα που έχασε την κόρη της για πάντα? Που δεν θα μπορεί να την βλέπει και να καμαρώνει για το κάθε βήμα της ζωής της? Δεν είναι εύκολο να βλέπεις τον φονιά του παιδιού σου να κάνει την ζωή του σαν να μην έγινε ποτέ τίποτα. Ούτε μπορείς να ανταλλάξεις 10 χρόνια φυλακής με μία ανθρώπινη ζωή. Δεν ξέρω ρε παιδιά εγώ πιστεύω πως αν μου τύχαινε κάτι τέτοιο νομίζω πως θα ήμουν υπέρ αλλά και πάλι δεν μπορώ να είμαι σίγουρη γι αυτό 100%.

Το άρωμα.( για γερά νεύρα) Και αν δεν κάνω λάθος από τον επόμενο μήνα θα παιχτεί στους κινηματογράφους.

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι όντως απ τα καλύτερα, για να μην πω το καλύτερο της αγοράς. Έχεις απεριόριστο χρόνο ομιλίας προς τους αριθμούς της TIM που έχεις πάρει και ο μόνος όρος που σου επιβάλει η εταιρεία στην συγκεκριμένη σύνδεση είναι ένας. Κάθε μήνα ο λογαριασμός σου να ξεπερνάει τα 12 ή 13 Ευρώ. Δηλαδή θα πρέπει να καλείς συνδρομητές του ΟΤΕ και της Vodafone έτσι ώστε ο λογαριασμός σου να χρεώνεται με το απαιτούμενο ποσό που σου έχει επιβάλει η ΤΙΜ. Και σου δίνει επίσης και πολύ καλή επιδότηση για 4 συνδέσεις δίνει 680Ε δηλ. 170Ε για την κάθε σύνδεση.

Όπως είπες ,το δωμάτιό μας είναι ο προσωπικός δημιουργικός χώρος μας. Είναι ότι καλύτερο να έχεις ένα δωμάτιο το οποίο σου ανεβάζει την ψυχολογία και στο οποίο μπορείς να περάσεις και να νιώσεις από τα πιο χαρούμενα συναισθήματα μέχρι και την μεγαλύτερη απογοήτευση της ζωής σου, χωρίς να σου αποπνέει αντιπάθεια και μιζέρια. Εγώ μέχρι και καφετιέρα έχω στο δωμάτιο, με όλα τα απαραίτητα (ζάχαρη,γαλατάκια κτλ) Γιατί ότι καλό γίνει εκεί μέσα πανηγυρίζω, ότι στραβό ή ανάποδο μου συμβεί εκεί μέσα τα σπάω. Εκεί εκτονώνομαι, εκεί γαληνεύω,ηρεμώ και εκεί τα ξαναβρίσκω με τον εαυτό μου. Έξω αν πάμε να μείνουμε δεν θα έχει κανένας μας προσωπικό χώρο ή ακόμα και σε σπηλιά να μείνουμε, μπορεί να μην είναι από τσιμέντο θα είναι από πέτρα , που είναι η διαφορά? Τέλος, αν νιώθουμε το σπίτι μας τσιμέντο, δεν θα πρέπει να βρούμε μέσα σε αυτό έναν χώρο ή ένα μέρος θαλπωρής? Ποιο μέρος λοιπόν ή ποιος χώρος μπορεί να είναι αυτό-ς ????

Οικονομικά: Τα ίδια με φέτος. Επαγγελματικά: Δούλευα στο ξενοδοχείο της skoda Ξάνθης, στο "Le shalet". Οικογενειακά: Πέρυσι παντρεμένη, φέτος χωρισμένη, αλλά................. Ερωτικά: Καλύτερα από ποτέ άλλοτε.

Εγώ μέχρι σήμερα αν έχω πει τα κάλαντα 3-4 στην ζωή μου. Την πρώτη φορά που τα είπα ήμουνα 9 ετών και είχα πάει με άλλες 2 φίλες μου. Χτυπάμε το κουδούνι, (α και τις 3-4 που πήγα να πω τα κάλαντα ποτέ δεν πήγαινα πριν τις 9 το πρωί, φοβόμουν μην με βρίσουν αν τους ξύπναγα) μας ανοίγει λοιπόν μία κυρία, της λέμε τα κάλαντα και μας ρωτάει : είστε τρεις ε? λέμε: ναι Μας δίνει 20 δρχ, το ξαναγράφω,(είκοσι δραχμές) και μας λέει : μοιραστείτε τα και άντε και του χρόνου. Τι να έρθουμε και του χρόνου να μας δώσεις άλλες 20 δρχ? Θα έπρεπε να πάμε και τα επόμενα δύο Χριστούγεννα για να μπορέσουμε να τα μοιραστούμε και να πάρουμε η καθεμιά μας από 20 δρχ. Υ.Γ. Και το έπαιζε και χουβαρντού σε όλη την γειτονιά. Τι να πεις?

Αποχή απ' το sex, τίποτα και κανένας άλλος τρόπος δεν σε σιγουρεύει πως δεν θα γίνεις "μπαμπάς" ή αλλιώς ''πάπας''

Δεν είπα πως δεν είναι λογικό το να καθαρίζεται ένα κατάστημα.Το θέμα είναι πως το αφεντικό ήταν απών (γιατί είναι αλυσίδα καταστημάτων και επιβλέπει όλα τα καταστήματα,προσπαθεί τουλάχιστον) και έτσι έβαλαν εμένα να κάνω τισ αγγαρείες. Το λογικό δεν θα ήταν να με κατατοπίσουν στο κατάστημα και να μου εξηγήσουν κάποια άλλα βασικά πράγματα σχετικά με το μαγαζί και τις λειτουργίες του ? από το να καθαρίζω και να συμμαζεύω τα ράφια της άλλης πωλήτριας επειδή αυτή βαριόταν προφανώς να το κάνει? Δεν πήγα ως άσχετη στον τομέα των πωλήσεων από το λύκειο ήμουνα σε αυτόν τον τομέα (διαφήμιση, προώθηση και πωλήσεις προϊόντων). Και όσο για την καθαριότητα, θα σας φανεί υπερβολικό και παρατραβηγμένο αλλά η αλήθεια είναι πως ήταν χάλια, όση ώρα καθάριζα τις τζαμαρίες σκεφτόμουνα πως είναι δυνατόν ένα τέτοιο κατάστημα με τόση πελατεία μπορεί να έχει τόσο σκονισμένη και βρόμικη βιτρίνα. Να φανταστείτε πως είναι το δωμάτιο ενός φοιτητή που έχει να βάλει ηλεκτρική από πέρσι τα Χριστούγεννα και έχει γεμίσει σκόνη 5 δάχτυλα,ένα τέτοιο πράγμα ειλικρινά και χωρίς υπερβολή. Υ.Γ. Όταν ρώτησα γιατί η βιτρίνα είναι έτσι μου απάντησαν πως περιμένουν την διακοσμήτρια να έρθει να τους αλλάξει την βιτρίνα (να βάλει την νέα παραλαβή) και τότε θα καθαριστεί,γιατί κατά τα λεγόμενά τους είναι δύσκολο να τραβήξουν τον πάγκο και τις κούκλες που είναι μπροστά στην βιτρίνα. Αντε μετά να βγάλεις άκρη, εγώ τουλάχιστον δεν μπόρεσα. Τέλος πάντων, υγεία και καλή καρδιά πάνω από όλα.

Να σου πω την αλήθεια και εγώ αυτό αναρωτήθηκα.

Αχ παιδιά τι έπαθα σήμερα. Λίγο πιο πέρα από το σπίτι μου ζητούσαν και ζητάνε πωλήτρια για ένα κατάστημα με εσώρουχα κτλ.... Για να μην πολυλογώ, μετά από το βιογραφικό που είχα συμπληρώσει με πήραν τηλ. για να πάω για ένα δοκιμαστικό "μιας και δεν είχα ξαναδουλέψει σε τέτοιο είδος πωλήσεων". Πάω που λέτε και και εγώ όμορφα και ωραία να : δω, μάθω και κατατοπιστώ στο κατάστημα και τι παθαίνω? Μου λένε οι παλιές τάδε θα σκουπίσει και εσύ από πίσω θα σφουγγαρίσεις, μέχρι εκεί ωραία και καλά. Σφουγγαρίζω και είμαι στην τουαλέτα να βγω, και μου λένε : Χριστίνα καθάρισε την λεκάνη της τουαλέτας με την χλωρίνη.... Ωπα λέω τι γίνεται εδώ ρε παιδιά? Βγαίνω έξω και τι μου λένε? Θα πάρετε με την τάδε τα απαραίτητα εξαρτήματα και καθαρίστε τις τζαμαρίες του καταστήματος. Επειδή σάλταρα και δεν φημίζομαι για την υπομονή μου, τους είπα : ΤΑ ΛΕΜΕ 'Αντε από κεί, δεν ζητούσαν πωλήτρια αυτοί αλλά άτομο για όλες τις δουλειές.....

Δεν σε ρώτησαν : "γιατί με ξυπνάς πουλάκι μου μεγάλος και κουρασμένος άνθρωπος είμαι"? Sorry που κάνω χαβαλέ αλλά είναι πολύ αστείο.

Δεν μπήκαμε καν σε αυτή την διαδικασία γιατί η και αυτή η καημένη έψαχνε και ψάχνει ακόμα άντρα..... Και το κατάλαβα όταν μου είπε ο δικός μου πως την πέτυχε πάλι χθες και του ήταν όλο χαμόγελο και "ναζάκια". Τι να κάνουμε όμως, όπως διάβασα λίγο πιο πάνω και συμφωνώ, δεν υπάρχουν πλέον εθελοντές αλλά και να βρεις κάποιον ξεχασμένο, έχουν γίνει πολύ επιλεκτικοί...........