Cristina

«Zombie Nation - Batuna (Bibi drop mix)» :)

«Σταμάτης Σπανουδάκης - Κύματα» :)

«Inner City - Good Life» :)

«Snow - Informer» :)

Από To Die For ή από Gamma Ray; :) Πολύ καλές διασκευές και οι δύο... :) Υπάρχουν κι άλλες, αλλά νομίζω πως αυτές είναι οι πιο γνωστές. :)

Δεν θα μου πεις εσύ τί θα κάνω! Μ! :lol: :p Γούστα είναι αυτά. :) Και το τί θεωρείς εσύ απεχθές και το πως ορίζεις τη λέξη, ίσως να απέχει από αυτό που σημαίνει. :p Και τέλος πάντων, κάποτε ας υπάρξει ένας σεβασμός στα γούστα των άλλων. Ο καθένας μιλά για τον εαυτό του και το πως αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του. Δεν θα του επιβάλλει κανείς τί θα του είναι απεχθές και τί όχι. :) Για μένα, ας πούμε, ο Ψαριανός μου είναι παντελώς αδιαφορος. Δεν τον έχω ακούσει ποτέ, δεν καίγομαι να τον ακούσω. Δεν με αφορά γενικότερα. Μήπως θα πρέπει να με πείσεις πως κάνω λάθος ότι μου είναι αδιάφορος και πως πρέπει ντε και καλά να τον ακούσω επειδή εσύ τον βρίσκεις ενδιαφέρον; :confused: Δεν γίνονται με το ζόρι αυτά. :p Όχι. :p Πολύ προσωπικά και πατριωτικά το έχετε πάρει βρε παιδάκι μου. :lol: Ένα κολπάκι ήταν όλο αυτό και κάθεστε και υποστηρίζετε τί; Κάτι που εξ αρχής βρωμούσε από μακρία πως πρόκειται για trick. Ε... :lol:

Δηλαδή για να θεωρήσεις κάποιον απεχθή, πρέπει να έχεις ζήσει μαζί του μια ζώη; :rolleyes: Και στο κάτω κάτω, σε ότι αφορά την TV και το ράδιο, κρίνουμε αυτό που βλέπουμε και ακούμε. :) Σιγά μην του κάνουμε και μελέτη σε βάθος για να δούμε αν θα πρέπει να το βλέπουμε/ακούμε ή όχι. :p Αυτά τα πράγματα γίνονται ενστικτωδώς. Έτσι ακριβώς όπως επιλέγουμε και τους ανθρώπους που κάνουμε παρέα και συναναστρεφόμαστε μαζί τους. :) Ή σου πάει, ή δεν σου πάει. :)

Μήπως ψάχνεις το original; Δεν κατάλαβα καλά από την διατύπωσή σου στο προηγούμενο post σου, αν θες την διασκευή ή το original... :worry: Αν ναι, τότε θέλεις το «Song For Denise» από τους Piano Fantasia. :)

Μήηηπως... «Ketjak - Song For Her»; :)

Προφανώς και δεν τον έχω ακούσει μιας και δεν κατοικώ σε περιοχή που καλύπτει η εμβέλεια του σταθμού. :) Να τονίσω κάτι που μάλλον δεν έχετε προσέξει και ψάχνετε αφορμές για flaming; :p Είπα: γενικά μιλώντας. Δεν το είπα γι αυτό το περιστατικό συγκεκριμένα. Σαν αφορμή απλώς έκανα μια συνειρμική σκέψη, έχοντας κατά νου διάφορες παρόμοιες συμπεριφορές, ανεξάρτητα από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις. Από την καθημερηνότα είτε real, είτε στο internet. :) Όσο για το πόσο σωστά πράγματα μπορεί να λέει κάποιον, φαντάζομαι πως γνωρίζεις ότι αυτό είναι κάτι άκρως υποκειμενικό. :) Ο καθένας που θα λέει κάτι δημόσια, θα έχει τους φανατικούς οπαδούς του και τους φανατικούς πολέμιούς του. Και το «σωστό» είναι κάτι που επαφίεται στην προσωπική κρίση του καθενός. Άλλοι θα έλεγαν πως είναι σωστό να κλείσει ένας ραδιοφωνικός σταθμός εξ αιτίας ενός καμμένου που την είδε δημοσιογράφος και κάνει σαματά προκαλόντας με τις εκπομπές του, και άλλοι θα θεωρούν σωστό που αυτός ο άγιος άνθρωπος τα λέει έξω από τα δόντια και βάζει τα πράγματα στη θέση τους και καλά κάνει που τα χώνει σε όσους τα χώνει. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή... Άλλωστε το τί πιστεύω πως συμβαίνει, θαρρώ πως το είπα ξεκάθαρα. :) Απλώς με ενοχλεί το πιπίλισμα της καραμέλας «Δημοκρατία» (γενικά), νομίζοντας πως επειδή έχουμε την εντύπωση ότι έχουμε Δημοκρατία, αυτό μας δίνει κάθε δικαίωμα να καταπατάμε ανεξέλεγκτα τα δικαιώματα άλλων και να ποδοπατάμε αρχές, άγραφους νόμους, ήθη, ιεραρχίες, προσωπικότητες, εις το όνομα ενός πολιτεύματος. Η ασυδοσία και η αναρχία δεν έχουν καμιά σχέση με την Δημοκρατία. Με συγχωρείτε για την παρένθεση, μα θαρρώ πως ήταν απαραίτητο να το ξεκαθαρίσω μιας και αντιλήφθηκα πως δεν έγινε κατανοητό εξ αρχής. :)

Μάλλον έχεις μπερδέψει την Δημοκρατία με τον Αναρχισμό. :)

Κάνει κι εκεί εκπομπή ο Ψαριανός; :lol:

Αν και κατά βάθος πιστεύω πως όλο αυτό είναι κολπάκι, είναι μια καλή αρχή μήπως και συνέλθουν μερίκα κανάλια και σταθμοί που έχουν επίπεδο δαπέδου. Ναι, είναι υπερβολική απόφαση, αλλά ίσως ήταν ο μόνος τρόπος για να φτάσει το μήνυμα παντού, γρήγορα και ίσως με άμεση αποτελεσματικότητα. Αν απλώς καταργούσαν την εκπομπή του Ψαριανού, αυτό το μήνυμα δεν θα έφτανε ποτέ σε κανέναν, επειδή τόσος ντόρος δεν θα γινόταν σε καμιά περίπτωση. Πάντως βρε παιδί μου... Με το που πάει κάποιος να βάλει μια τάξη σε ένα μπάχαλο (γενικά μιλώντας), οι θιγμένοι επικαλούνται την Δημοκρατία. Πολύ θα ήθελα να ήξερα αν αυτοί που την επικαλούνται και θεωρούν πως καταπατούνται δικαιώματά τους, αν γνωρίζουν πως η Δημοκρατία δεν σου δίνει μόνο δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις. Μια εξ αυτών είναι και ο σεβασμός προς τους υπόλοιπα μέλη του κοινονικού συνόλου που ζει. Όταν ο Ψαριανός και ο κάθε Ψαριανός με υποστήριξη ενός, κατά τα άλλα, σοβαρού ραδιοφωνικού σταθμού (υποθέτω...), καταπατά μια βασική αρχή της Δημοκρατίας, πώς μπορεί ο καθένας να επικαλεστεί κάτι τέτοιο τώρα που χτύπησε το μαχαίρι στο κόκαλο; Γνώμη μου είναι πως όλο αυτό είναι τέχνασμα και ποιος ξέρει τι μπορεί να κρύβεται πραγματικά πίσω από αυτήν την κίνηση... Σιγά μην πειράζαν τον Λυμπέρη... :lol: :p «Ο ΚΑΙΡΟC ΓΑΡ ΕΓΓΥC» :lol:

«K-OS - The Love Song» :)

Η Β. Χαλκίτη έλεγε το «Άσπρο και Μαύρο». Η Αλέξια έλεγε το «Άσπρο - Μαύρο». :p Το «Έρωτα Πειρατή» είναι της Βίκυ Χαρίτου. Νομίζω πως είχαν βγάλει τον 1ο προσωπικό τους δίσκο την ίδια χρονιά και οι 2 (Χαλκίτη/Χαρίτου). :) Μα τί πάτε και θυμάστε; :lol: songless_bird λυπάμαι, αλλά δεν έτυχε να δω τη διαφήμιση. :( Σημασία έχει πως το βρήκες όμως. :)

Δε γνωρίζω αν έχει διασκευαστεί πρόσφατα από κάποιον, όμως η 1η Ελληνική διασκευή του «Listen To Your Heart» ανήκει στη Σοφία Βόσσου. :)

«Κώστας Μακεδόνας - Στον Λευκό τον Πύργο» :) Θα το βρεις εύκολα στο DC++, στο hub του Angelos0. :)

Λίγα posts πιο πάνω (από εκεί που ξεκίνησε και η αντιπαράθεση), είχα πει: Αυτές οι εξαιρέσεις, είναι τα basic themes των ταινιών που εκεί τα έχει πάει πολύ καλά. Αλλά μόνον εκεί (τώρα να ξαναπω πως αυτό είναι προσωπική άποψη για να μην έχουμε συνέχεια ή είναι αυτονόητο; :p). MIB, ας κλείσω δώ τον κύκλο που άνοιξες με την προσπάθειά σου να με πείσεις (δες το 2ο post σου μετά το 2ο δικό μου, που έχεις κάνει ανάλυση περί J. Williams και μετά πες μου ποιος προσπαθεί να πείσει ποιον :lol: :p), γιατί μέχρι αύριο θα γράφουμε. :lol: :p Και συνεχίζεις την προσπάθεια ακάθεκτος. :lol: John Williams rulez! :lol: (Είδες; Κι εμένα υποκειμενικά με έπεισες! Μπράβο σου! :P)

Καλέ μου MIB, η αναφορά μου στα βραβεία, έγινε επειδή εσύ μιλησες για εμπορικότητα. It's so simple. ;) Anyway, η συζήτηση έχει γίνει ιδιαιτέρως αδιάφορη για τους πιο πολλούς και δεν προσφέρει τίποτα στην εξέλιξη του θέματος. :) Όπως είπα πρωτύτερα, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Απλά, με ενοχλεί να προσπαθούν να με πείσουν για κάτι που βάσει προσωπικού γούστου δεν συμπίπτει με το γούστο των άλλων. :) Την βρίσκω μονότονη και κουραστική την μουσική του και το πιο πιθανό είναι να συνεχίσω να την βρίσκω. Ε, και; :) Γνώμες δεν λέμε στο κάτω κάτω; ;)

Μάλλον εσύ προσπαθέις να με πείσεις πως επιβάλλεται να μου αρέσει ο Williams. :p Η αναφορά μου ήταν στο πως βρίσκω την μουσική του μονότονη. :) Και επειδή παρεξήγεισες τα λεγόμενά μου βγάζοντας άτοπα συμπεράσματα, σαφώς και δεν θεωρώ πως τα βραβεία δεν κάνουν την μουσική. Η αναφορά αυτή έγινε βάσει αυτού που είπες λίγο πιο πάνω: Η εμπορικότητα δεν μου λέει απόλύτως τίποτα. Μα απολύτως όμως. Και δεν είναι τυχαίο που αποφεύγω να διαβάζω κριτικές ή πριν ακούσω κάποιο album, OST, τραγούδι. Θέλω να είμαι «καθαρή» πριν σχηματήσω την δική μου γνώμη για κάτι. :)

Θα μπορούσα να σου κάνω μια μικρή ανάλυση περί προτίμησης του κόσμου αναφορικά με την ποιότητα, αλλά δεν έχει νόημα. Προσωπικά, δεν μου λέει απολύτως τίποτα. :confused: Δεν αμφισβητώ το υπερεκτιμημένο «μεγαλείο» του John Williams λέγοντας πως δεν άντεξα να ακούσω ένα OST του. Πέραν τούτου υπάρχει και η προσωπική προτίμιση. Προτιμώ τον Preisner, τον Glass, τον Nyman, τον Tiersen, τον Σπανουδάκη και αρκετούς ακόμα, που είναι περισσότερο μελωδικοί και ακούγονται και εκτός ταινίας. Αυτό για μένα λέει πολλά, όμως και πάλι δεν έχει καμιά απολύτως σημασία. Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα. :D Σε γενικές γραμμές, με αφήνει παγερά αδιάφορη το αν μια ταινία θεωρήθηκε επιτυχία, ώστε αυτό να είναι το κριτήριό μου για την αξιολόγηση της μουσικής της. Γνώμη μου είναι πως αυτά τα δύο δεν πάνε απαραίτητα μαζί και υπάρχουν πολλά παραδείγματα. Κάνοντας ανασκόπηση μέσα στον χρόνο και βλέποντας ποιες ταινίες έχουν βραβευθεί για την μουσική τους, ενώ οι ίδιες ήταν απλώς καλές, μέτριες κι ενίοτε κάκιστες. :)

«Freiheit - Everytime» :)

Ακριβώς έτσι. ;)

Τον Don Davis εκτός από το Matrix που αλλού τον έχεις ακούσει; Που ακόμα κι εκεί, δεν είναι όλο το OST δικό του, αλλά υπάρχουν και πολλά τραγούδια. Εν αντιθέσει με τον πολύ καλό Yann Tiersen που κρίμα να μην γνωρίζεις τη μουσική του «Goodbye Lenin». :)

«Kelly Family - Fell In Love With An Alien» :) Χρόνια σου πολλά! :D :*