FREAK_OF_NATURE

κανεις δε διαφωνεί. Απλά το να είσαι γραμματέας δεν είναι δουλειά,μόνιμη, με αυτή την έννοια. Και σίγουρα 'εχει και κάποια έξοδα. Εγώ όταν ήμουν , ήμουν πάντα εκτός θεσσαλονίκης,δλδ μακρυά απο το σπίτι μου.Είχα βενζίνες να καλύψω και σε ορισμένες περιπτώσεις και διανυκτέρευση. Θα μου πεις, αμα θέλεις πας. Εν προκειμένω με 50€ προσωπικά δε με συνέφερε, θα ξόδευα πολλά περισσότερα.

ο,ου. 50% κατω στις αποδοχες τους?

νομιζω πως οι γραμματεις δεν πληρωθηκαν στο δημοψηφισμα.

...συνοψιζοντας, ποιους διαθεσιμους τροπους ανανεωσης εχουμε τωρα?

απο υπολογιστη

εχει συμβει το ακολουθο σε κάποιον απο εσας? ενω ειστε κανονικα συνδεδεμενοι, με το που κανετε καποια ενεργεια που απαιτει αλλαγη σελίδας(πχ να μπειτε στο προφιλ καποιου ή και στο δικο σας) να σας δειχνει πως δεν ειστε συνδεδεμενοι και να σας πετατει στην αρχικη για να κανετε login??

σε μένα δεν έδωσε τίποτα... το εψαξα λίγο και ειδα πως"Για να ενεργοποιηθεί η προσφορά ο συνδρομητής πρέπει να έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον μία ανανέωση χρόνου από την 1/5/2015 και μετέπειτα." απντειτ: μου ηρθε σμς πως μπηκαν κανονικα ενω δεν εχω ανανεωσει απο τον μαιο...

Μπορείς να δοκιμάσεις να κάνεις κάποια στάση για 5 λεπτά. Όταν ήταν κουτάβι το έκανε 2-3 φορές, οπότε σταματούσαμε για 5 λεπτά, κατουρουσε όλα τα δεντράκια και συνεχίζαμε

δε χρειαστηκε ποτε να ταξιδεψω με τον Μπέλη. Μονο με το αυτοκίνητο, που καθόταν στο πίσω κάθισμα και έβαζε το κεφαλι του αναμεσα στα 2 μπροστινά για να βλέπει το δρόμο. Αναγνωριζε πότε θα φύγουμε διακοπές, ποτε θα τον πάνε οι δικοί μου στο εξοχικό και έκανε χαρές. Το αγαπημένο του στο παραθαλάσσιο εξοχικό ήταν να κάθεται στη γωνία του μπαλκονιού και να κοιτάει τη θάλασσα. Οταν πηγαίναμε στο "χειμερινο" εξοχικο το αγαπημένο του ήταν να τρέχει στην αυλή, να γαυγίζει τα πουλιά που πετούσαν και να κυνηγάει κότες. Σημερα η μαμά μου μου έλεγε πως φτιάχνοντας τζατζίκι την έπιασαν τα κλάματα. Δεν είχε σε ποιον να δώσει το κουπάκι του γιαουρτιού να το γλύψει :'(

Δεν ξέρω, είναι νωρίς ακόμα. Εδω που ζω τωρα(οχι στο πατρικο μου δλδ, δεν εφυγα σε αλλο μερος) δεν ειναι πολύ Pet friendly. Εκει που θα έχουμε καυγαδες καθημερινα, προτιμω να μην παρω.Ασε που με το ιατρειο δε μου μενει πολύς χρονος.Γυρνάω λιγες ώρες το μεσημερι και μετα το βραδυ παλι.Κρίμα θα είναι να ειναι μονο του. Οι γονεις μου δε ξερω τι θα κανουν. Ισως να ειναι πολυ νωρις για να μιλησουμε για κατι τετοιομ, θα δειξει. Ει, εχειι και κοριτσακια το φορουμ... Πριν 2 μηνες υιοθετησαμε ενα αδεσποτακι.Οχι για εμάς για λογους που προανέφερα, αλλα για τη γιαγια που μενει ενα δρόμο πιο πανω. Ετσι πηγαινω συχνα και παίζω μαζί του. Η ιστορία του και αυτουνου τραγικη. Είναι περιπου 1,5 έτους, και εχει ζησει σε σπιτι μεχρι την ηλικια των 5-6 μηνων. Η τοτε του οικογενεια αποφασισε πως δε τον θελει και τον εριξε σε ενα καναλι για να πνιγει.Οχι να τον χαρίσει, ουτε να τον αφησει στο δρομο για να τον μαζεψει καποιος.Σε καναλι για να μη ζησει αλλο.. Απο την πτωση χτυπησε το πισω του ποδαρακι και οταν τον ειδα πρωτη φορα κουτσαινε, αλλα τωρα σχεδον δεν φαινεται τπτ στο βαδισμά του. Ειχε και εχει απιστευτη φοβια με το νερό και στην αρχη ειχε και με τους ανθρωπους.Οποτε του βαζω λουρακι, μουλαρωνει και ξαπλωνει χωρις να κουνιεται, οποτε ισως να το αφηναν πολλες ωρες δεμενο ή να το χτυπουσαν. Μας τον εδειξε μια κυρια σε μια μαντρα παρατημενη, που μαζευει διαφορα αδεσποτα και τα ταιζει. Ηρθαν διαφορα σκυλακια και μας εκαναν χαρες, αυτος και ενα ακομα μας κοιτουσαν απο μακρυα και το ενα γαυγιζε. Με το που γονατισα αυτος αρχισε να τρεχει καταπανω μου, αρχικα τρομαξα γτ δεν ηξερα με τι διαθεσεις ερχεται, αλλα δε προλαβα και να αντιδρασω. Επεσε πανω μου και αρχισε να με γλυφει στα χερια, μετα να κυλιεται στα πατωματα. Ηταν η ωρα φαγητου και η κυρια πηγε πιο πισω να τα ταισει.Ολα τα σκυλακια την ακολουθησαν εκτος απο αυτο που μου κουνουσε την ουριτσα και με εγλυφε. Τον αντρα μου ουτε που τον πλησιασε. Τελικα το πήραμε.Εγω δεν ημουν βεβαια αν θα θελει η γιαγια του ενα κουτσο σκυλακι, αλλα επεμενε "αυτο σε αγαπησε.ΑΥτο θα παρουμε" Στο αμαξι με κοιτουσε μεσα στα ματια. Το πήγαμε στο νεο του σπίτι και το αφησαμε να ηρεμησει.Την επομενη μερα κουρεμα και κτηνιατρο γιατι δεν ξεραμε τπτ για την υγεια του. Να μη σας πολυλογω, ειναι ενας αξιαγαπητος σκυλακος που βαφτιστηκε Αρης. Απο το κλαψιαρης, επειδη εκλαιγε συνεχεια μεσα στο αμαξι οταν τον πηγαιναμε σπιτι, απο το σαλιαρης γιατι γλυφει πολυ, και απο το κα...ιαρης για ευνοητους λογους :p Ο αντρας μου που ηξερε πως ο Μπελακος μου δε θα ζησει πολύ ακομα, μου ελεγε συνεχεια "να δες τι καλο σκυλί είναι και ποσο σε αγαπαει,εχεις κι εσυ σκυλακι τωρα" Η απάντηση μου, ηταν "ναι αλλά Μπελης δεν ειναι" Και στον ιδιο τον αρη οποτε μιλουσα, που χαιδολογαμε τα σκυλια, του ελεγα ακομα και προχτες που τον ειδα "εισαι πολύ καλος σκυλος.Ο καλύτερος βεβαια ειναι ο Μπελης μου, αλλα εσυ εισαι στη 2η θεση" Δεν εχω διαθεση να παω να παιξω με τον Αρη, ακομα κλαιω για τον Μπέλη μου.ισως παω αυριο, να του πω για τον μεγάλο του αδερφό που δε γνώρισε. Να τα αγαπάτε τα σκυλιά σας.

αναποφευκτα κάποια στιγμή θα έρθει. :( Και όσο πιο πολλά χρόνια τόσο πιο πολύ πονάει. Το μόνο που μπορώ να σε "συμβουλευσω" είναι να τον χορτάσεις. Βγάζε τον και πολλές φωτογραφίες γιατί κάποια στιγμή αυτές θα έχεις...Και τις εικονες με τη μουσουδίτσα του στο μυαλο σου..

Τον Ιούνιο του 1999, κάπου στα τέλη της εφηβείας μου οπου ήθελα πολύ ένα σκύλο, γεννήθηκε ένας σκυλάκος από μαμά γκριφόν και…. άγνωστο πατέρα, μάλλον φοξ τεριέ. Πήγα, είδα τα σκυλάκια που ήταν μόλις 15 ημερών και είπα στην κυρία που τα είχε σε μια μονοκατοικία στην Πυλαία : «Αυτό θέλω. Είναι πολύ μωρό ακόμα όμως.Να σας το αφήσω με τη μαμά του που θηλάζει και να έρθω σε ένα μηνα να το πάρω;» Η απάντηση της απογοητευτική «όσα μείνουν και σήμερα θα τα πετάξω στο δρόμο, δε τα μπορώ άλλο, 3 φορές έχει γεννήσει η σκύλα μου». Ετσι πήρα τον μικροσκοπικό σκύλο που ήταν δεν ήταν ίσος με την παλάμη μου. Το πήγα στο σπίτι, του εβγαλα πολύ προσεκτικά τα τσιμπούρια που το κατατρώγανε, τον πήγα στον κτηνίατρο. Και εκείνος μου είπε πως ήταν πολύ μωρό, αλλά όταν του είπα τον διάλογο συμφώνησε πως στο σπίτι ίσως να είχε μια ευκαιρία να ζήσει. Ονομα του έβγαλε η μαμά μου, καθώς έπρεπε να βρούμε ένα όνομα που να του… πηγαίνει. Ετσι το είπαμε Μπέλη, από το τεμπέλη καθώς όλη τη μέρα κοιμόταν. Το βράδυ έκλαιγε συχνά και έτσι τον είχα βάλει σε ένα καλάθι δίπλα στο κρεβάτι μου, και όποτε άρχιζε το κλαψούρισμα τον χάιδευα και σταματούσε. Ετρωγε με μπιμπερό για αρκετό καιρό. Θυμάμαι ακόμα όταν του πήρα λουράκι και αλυσιδίτσα για τις μετέπειτα βόλτες του! Πόσο μικρούλής αυτός, πόσο μεγάλη η αλυσίδα, και ας ήταν η πιο λεπτή που υπάρχει! Ο Μπέλης τα είχε καταφέρει και από ένα αβέβαιο μέλλον στο δρόμο, που το πιθανότερο ήταν να το πατήσει κάποιο αμάξι ή να πεθάνει από την πείνα, είχε πλέον ότι θα ήθελε ενας σκύλος να ζητήσει αν μπορούσε να μιλήσει: καθαρό νερό, φαγητο, σπιτάκι (και μάλιστα όχι ένα, αλλά 3 καθώς όπου πηγαίναμε τον παίρναμε μαζί μας και είχε σπιτάκι και παραθαλάσσιο και στο βουνό εκτός από την κύρια κατοικία του…), παιχνίδια, χάδια, ιατρική περίθαλψη , μα πάνω από όλα αγάπη. Με τις γάτες στην αρχή τα πήγαινε καλά, μέχρι που όταν ήταν 5-6 μηνων του επιτέθηκε μια και τον γρατζούνισε στο μάτι.Απο τότε τις μίσησε και όποτε έβλεπε κάποια, γαύγιζε και την κυνηγούσε. Με τα μωρά και τα παιδιά- φιλικότατος. Του τραβούσαν την ουρά, τα αυτιά, το ζουπούσαν και αυτος ποτε δε δάγκωσε, ποτε δε γρύλλισε.Ηθελε να του χαιδεύουν την κοιλίτσα και να παίζει μαζί τους. Σα φύλακας; Παρα το μέγεθός του, μας γλίτωσε 2 φορές από διάρρηξη. Το 2004 όταν μου επιτέθηκε αδέσποτο μαντρόσκυλο μπήκε στη μέση και την πλήρωσε αυτος.3 δαγκαματιές στην κοιλιά του και μια στο πίσω πόδι. Μετά για 10 μέρες όποτε τον κοιτούσαμε κούτσαινε και όταν κάναμε πως δε τον βλέπουμε περπατούσε κανονικά. Τέτοιος τύπος!! Δεν έκανε ποτέ ζημιά.Ούτε πράγματα έσπασε, ούτε έπιπλα μασούλησε, ΟΎΤΕ παπούτσια, ούτε λέρωνε.. Ακουγε το ψυγείο και έτρεχε να δει τι λιχουδιά θα τσιμπήσει. Αν με έβλεπε να τρώω κάτι, κοιτούσε σα ζητιανάκι για να του δώσω έστω και 2 ψίχουλα. Όταν μαγείρευε η μαμά μου της έκανε παρέα(πιθανόν για να φάει το κατιτίς του), όταν έβλεπε τον αδερφό μου έκανε χαρες γιατί θα πήγαινε βόλτα. Καταλάβαμε ότι άρχισε να γερνάει όταν εμφανίστηκε καταρράκτης στο ένα του μάτι.Τα έβλεπε όλα λίγο θολά. Στις αρχές του χρόνου περίπου άρχισε να χάνει και την ακοή του. Πλέον δεν έβλεπε. Λειτουργούσε με την όσφρηση. Εγώ πήγαινα στους δικούς μου κάθε Πεμπτη στις 11:30 το πρωί.Δεν με ακουγε, δε με έβλεπε, αλλά όταν με καταλάβαινε-μαλλον από τη μυρωδιά- έκανε σα το κουτάβι που είχα πρωτοπάρει 16-17 χρόνια πριν. Πριν 2 μηνες περίπου ο Μπέλης επεσε πολύ. Δεν έτρεχε, περπατούσε βαριά, στη βόλτα του κουτουλούσε πάνω σε πεζοδρόμια και πασαλάκια καθώς δε τα έβλεπε. Ο κτηνίατρος (που ο Μπέλης ποτε δε τον συμπάθησε) μας είπε πως είναι πλέον πολύ γέρος. Μας σύστησε να του δίνουμε 2 αυγά την εβδομάδα, κάτι βιταμίνες και ξεκαθάρισε χωρίς να τον ρωτήσουμε πως είναι κατά της ευθανασίας. Κάθε Πέμπτη στις 11:30 πήγαινα στο σπίτι των γονιών μου. Δεν έπαιζα μαζί του όπως παλιότερα γτ και ο ίδιος δεν ηθελε. Λίγα χάδια και τον άφηνα να κοιμηθεί. Την περασμένη Πέμπτη που πήγα, η μαμά μου που είπε πως δεν τρωει. Τίποτα. Τον ταιζε στο στόμα και αυτος μετα από λιγο το έκανε εμετο. Ακομα και στο αγαπημένο του φαγητο, του το εδινε η μαμά μου στο στομα και αυτος γυριζε το κεφάλι από την άλλη. Πηρα ένα κουλούρι και έκατσα κοντά του.Δεν έδωσε σημασία. Όταν με είδε να το τρωω, με κοιταξε με το ύφος που είχε από πάντα όταν με έβλεπε να τρωω και του εδωσα μια μπουκίτσα.Την είχε στο στόμα του 20 λεπτά μέχρι να την καταπιεί. Την Δευτερα σταματησε να πινει και νερό. Του έδωσε με το ζόρι ο μπαμπας μου λίγο,αλλά δεν ήθελε. Δεν περπαταει, δεν κινείται καθολου. Η μαμά μου μου είπε να μην παω σημερα γιατι εχει σκελετωθεί και θα στεναχωρεθώ αν τον δω.Χτες με τις αστραπες και τις βροντές εκλαιγε (απο κουτάβι φοβόταν τις αστραπες) και οι γονείς μου κάνανε βάρδιες όλο το βράδυ για να είναι δίπλα του και να τον χαιδευουν. Δεν ξερω αν ηταν για καλή ή κακή μου τύχη, αλλά σήμερα έτυχε ένα εκτακτο περιστατικο και δε μπορεσα να παω στην ωρα μου. Με το που τελειωσα με τον ασθενή, πήρα τους γονεις μου τηλέφωνο. Ο Μπελάκος μου πέθανε στις 11:30 το πρωι. Εζησε πολύ και έζησε καλά.Με τρόπο και αγάπη που άλλα σκυλιά δεν παίρνουν ποτέ.Πήρε και έδωσε πολύ αγάπη. Αν υπάρχει παράδεισος για τα σκυλάκια τότε ο Μπέλης μου θα είναι εκεί.. Γιτι για μένα , όπως πάντα έλεγα «ο Μπέλης είναι το καλύτερο σκυλί του κόσμου».

done! καλή συνέχεια

γκρρμφχ:O:X:mad::mad::mad:

δε θα μου κάνει εντυπωση αν το κάνουν και υποχρεωτικό μια φορά το μήνα... Αλλά τότε πιο το νόημα να έχεις καρτοκινητό?

τελικά το συνέχισα και είδα οτι επεισοδιο εχει κυκλοφορησει. μετά αποκτά ενδιαφέρον, όντως. περιμένουμε τη νέα σεζον λοιπον!

μια απορια γτ δε θυμαμαι. ο μικρος γιος σταρκ, ο αναπηρος, ζει?η πεθανε και το ξεχασα?

το θεμα ειναι πως επεστρεψε οταν το ειδε στο app και του ειπαν να καλεσει στο 1260 για να ζητησει επιστροφη, και ΑΝ εγκριθει θα του τα πιστωσουν...

πηγε φιλος μου στο καταστημα εγνατια με βενιζελου και χωρις να το ζητησει,με την ανανεωση 10 ευρω που εκανε του ενεργοποιησαν πακετο αξιας 5 ευρω για να παρει 200 λεπτα προς ολους. Ντροπη για να παιρνουν τα μπονους οι υπαλληλοι να ενεργοποιουν ετσι αυθαιρετα πακετα...

σουβλάκι σουβλατζίδικον σουβλακερί Δώσε πίτα στον χωριάτη ο ζωντοχοίρος γυρο γυρο όλοι καβάλησα το καλαμάκι στο όρθιο/στο πόδι/στο χέρι σουβλάκι.gr(αν κανεις και κανα σαιτ) σουβλάκι εξπρες καλαμάκι μαν ψηστήρι σουβλάκι μου Αντε, πείνασα...σταματάω

ανάλογα που ζες και που ..παρκάρεις. Αν ζεις σε πόλη και παρκάρεις όπου βρεις , τότε λίγο δυσκολο αν σε κλέψουν(μακρυα απο μας) να βγουνε να τεσταρουν με τα μπικ μπικ ποιο αμαξι θα βγάλει συναγερμό. Μπορείς να παρκαρεις 2 τετραγωνα μακρυα απο το σπιτι σου

μην είσαι η κατερίνα απο το χτεσινό πάμε πακέτο;:lol:

δλδ ειστε ακομα μαζί; Κάθε ποτε βρισκεστε? απλα σιγα σιγα θα δει πως δεν του τα ζαλιζεις και θα βελτιωθειτε νομιζω. Εκτός αν εισαι στη θεση της πρωην του και ο τυπος εχει βρει αλλη και ειστε στα τελειωματα

¨και μιας που αρχισαμε τις ερωτησεις, δε μας λες ολη την υποθεση για να μη στα βγαζουμε με το τσιγκελι?

και γιατι χαλασες αυτη την ωραια ατμοσφαιρα?