isolde

Καλημέρα, έχω μια απορία αλλά δεν είμαι σίγουρη σε ποιο θέμα να ρωτήσω. :) Υπάρχει κανείς που να χρησιμοποιεί το i-phone 3G και/κυρίως ως i-pod? Ο ήχος του είναι εξίσου καλός με ένα "κλασσικό" i-pod? Ενδιαφέρομαι να αγοράσω ένα mp3player 16G flash κλπ, αλλά αναρωτιέμαι μήπως μπορώ να κάνω την ίδια δουλειά με το i-phone. Thanks

Συμφωνώ απολύτως, είναι από τις ωραιότερες ταινίες που έχω δει.

Υπάρχει καμιά διαφορά δηλαδή επί της ουσίας με τις τωρινές ρυθμίσεις? Και τι είναι αυτό με τα 70 τμ? :wacko: Στους μικρούς χώρους δεν θα πρεπε κανονικά να απαγορευθεί εντελώς?

Α ωραία. Παράλληλα εγώ, ο marvin και ο gmac θα παλεύουμε για την καθαρή ατμόσφαιρα στα εστιατόρια και την υπεράσπιση του δικαιώματος στην υγεία! Cheers :)

Οι "επιδράσεις" του τσιγάρου όμως είναι θετικές έτσι? Όσο για τον "τραμπουκονόμο", ας μην τα ξαναλέμε- στην Ελλάδα οι νόμοι γίνονται για να μας κοροιδέψουν, να μας περιορίσουν, να μας καταπιέσουν. :wacko: Ακόμα και ένα μέτρο καθαρά υγεινονομικό, που έχει παγκοσμίως ληφθεί μετά από έρευνες δεκαετιών, στην Ελλάδα είναι "φασιστοτραμπουκονόμος". Επίσης, αυτό με την "μηδενική κίνηση" των Στάρμπακς πού ακριβώς κολλάει? Μήπως γι αυτό έχουν ανοίξει περίπου 200 καταστήματα σε όλη την Αττική? Θα ξαναρωτήσω: ολοι εσείς που τα λέτε αυτά, έχετε πάει ποτέ εκτός Ελλάδος να δείτε τι γίνεται με το "φασιστομέτρο"? Ή φοβάστε ότι θα πάτε και δεν θα βρίσκετε εστιατόριο και καφετέρια γιατί κλείσανε όλα λόγω του μέτρου? :rolleyes:

Βρε παιδιά συγγνώμη, στην Γαλλία, την Αγγλία, την Ιταλία και την Γερμανία και δεν ξέρω κι εγώ πού αλλού, κλείσανε όλες οι καφετέριες και τα εστιατόρια της χώρας? Ή μήπως στην Ελλάδα, παραιτήθηκαν ΟΛΟΙ οι καπνιστές εργαζόμενοι από τις Τράπεζες και τις μεγάλες εταιρείες επειδή απαγορεύθηκε σε αυτούς τους χώρους το κάπνισμα? Ή δεν παίρνουν ας πούμε οι Ελληνες αεροπλάνο? Τρένο? Μετρό?? Προσαρμογή και αλλαγή νοοτροπίας χρειάζεται μόνο, όπως γίνεται ΠΑΝΤΟΥ σε αυτόν τον κόσμο. Αν είναι δυνατόν πια. Λες και ζούμε για να πάμε να κάνουμε τσιγάρο στις καφετέριες.

Ακριβώς τα ίδια πιστεύω κι εγώ gmac. Εγώ είμαι πρώην καπνίστρια, το έχω κόψει πάνω από 2 χρόνια και καταλαβαίνω πολύ καλά αυτούς που καπνίζουν, και ότι είναι δύσκολο ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ να ευχαριστηθείς μια έξοδο σε ένα εστιατόριο πχ χωρίς τσιγάρο. Αλλά τα πράγματα αλλάζουν (πχ μέχρι πριν δέκα- δώδεκαχρόνια, εγώ κάπνιζα σε υπερατλαντικό ταξίδι :rolleyes:, και την δεκαετία του 50 ο κόσμος κάπνιζε στους κινηματογράφους, σήμερα αυτά μας φαίνονται απίθανα) και τέλοσπάντων, τα μέτρα αυτά παίρνονται για σοβαρούς λόγους και όχι "για να μας καταπιέσουν" κλπ. 'Εχω την γενικότερη αίσθηση ότι στην Ελλάδα ο κόσμος δεν αντιλαμβάνεται ότι οι νόμοι γίνονται (στην πλειοψηφία τους) προς όφελος του και γι αυτό πρέπει να τηρούνται. Δεν ξέρω αν είναι θέμα "επιπέδου", που ανέφερε κάποιος πιο πάνω, αλλά αυτή είναι η βασική μας διαφορά με τους άλλους Ευρωπαίους.

Από πού προκύπτει τώρα αυτό? Ειδικά οι Γάλλοι έχουν μεγάλη "παράδοση" ως καπνιστές και ήμουν πρόσφατα στο Παρίσι, αλλά δεν είδα πουθενά να καπνίζουν σε μπιστρό κλπ. Επίσης σε κάτι Σουηδίες κλπ, μια χαρά καπνίζει ο κόσμος, απλώς βγαίνει έξω στους -10 να καπνίσει. Έτσι έκανα κι εγώ εκεί πάνω ως καπνίστρια-φοιτήτρια, και μιλάμε πριν από μια δεκαετία, όχι φέτος. Τώρα για το τι κάνουμε εδώ στην Ελλάδα και τι όχι, είναι γνωστό. Εδώ μέσα σ'αυτό το φόρουμ θεωρείται απολύτως δεδομένο (και αποδεκτό μερικές φορές αν έχω καταλάβει καλά?) να μην τηρηθεί το μέτρο, όπως πολλά άλλα.

'Εχω παρακολουθήσει μαθήματα σε σχολή ειδική για Πιλάτες και οι τιμές είναι όντως αρκετά υψηλές. Το σύστημα που ακολουθείται συνήθως σε αυτές τις σχολές είναι 5-6 μαθήματα ατομικά στην αρχή, με ασκήσεις προσαρμοσμένες στο σωματοτυπο και τις ανάγκες του καθενός (το κόστος μπορεί και να φτάσει τα 300-350 ευρώ γι αυτά), έτσι ώστε να τις συνηθίσεις και να μπεις στο πνεύμα, και στη συνέχεια μπορείς να κάνεις ατομικά ή ομαδικά μαθήματα (σε γκρουπ λίγων ατόμων), που είναι σε αυτές τις τιμές περίπου (40-50 ευρώ, έχω ακούσει και παραπάνω σε σχολές στην Αθήνα). Υπάρχουν φυσικά άπειρα γυμναστήρια που κάνουν μαθήματα πιλάτες σε χαμηλότερες τιμές αλλά 1. Ναι μεν είναι μια μέθοδος "προσιτή" σε όλους και σε όλες τις ηλικίες (και ανεξάρτητα από προηγούμενη εμπειρία με γυμναστική) αλλά όταν γίνονται σωστά, οι ασκήσεις δεν είναι και απαραίτητα εύκολες (υπάρχουν διάφορα επίπεδα εξάλλου) και καλό είναι να γίνονται από ειδικευμένους γυμναστές. 2. Για να γίνει και πιο σωστά και να έχει καλύτερα αποτελέσματα, είναι προτιμότερο να μην γίνονται μόνο οι ασκήσεις στο στρώμα, αλλά και με τα ειδικά όργανα πιλάτες, που είναι πραγματικά καταπληκτικά και σχεδιασμένα έτσι ώστε να βοηθούν πολύ το σώμα. Γι αυτό και κατά την άποψή μου είναι καλύτερο να επιλέγει κανείς τις ειδικές σχολές, που έχουν και πλήρη εξοπλισμό, ακόμα κι αν είναι κάπως ακριβότερες. Το λέω γιατί έχω παρακολουθήσει και μάθημα σε άλλο κέντρο, με σκέτα στρώματα και πραγματικά δεν είχε καμία σχέση. Αν έχεις υπομονή πάντως, βλέπεις πολλά αποτελέσματα αρκετά γρήγορα. ΙΜΟ είναι η καλύτερη γυμναστική για το σώμα (δεν έχει καμία σχέση με την γυμναστική που γίνεται στα γυμναστήρια, με όργανα, βάρη ή αεροβική. Απλώς λειαίνει, μακραίνει τους μυς, βελτιώνει την στάση του σώματος, την αντοχή κλπ). :)

Όσο ήμουν φοιτήτρια πάντως το έκανα το συμβόλαιο στο δικό μου όνομα, αλλά ίσως και να μην είναι ο κανόνας, δεν ξέρω. Κανονικά αυτού του είδους τις φθορές, Freak, μπορείς να τις αναζητήσεις, αλλά φοβάμαι ότι στην πράξη θα ταλαιπωρηθείς και δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο. Όσο για τα χρώματα που λέγαμε, ναι μεν καλό είναι να μην κάνεις τέτοιες αλλαγές γενικά, αλλά αφού έτσι κι αλλιώς ο ιδιοκτήτης είναι υποχρεωμένος να το ξαναβάψει για τον επόμενο ενοικιαστή, δεν θα αντιμετωπίσει και τόσο μεγάλο πρόβλημα αν έχεις απλώς κάνει ένα μπεζ πάνω από το λευκό. Με τα μαύρα, κόκκινα, μπλε κλπ ίσως να τα χρειαστεί να τα περάσει πολλές φορές από πάνω για να φύγουν- με αυτή την έννοια είπα ότι καλό ειναι να αποφεύγονται χωρίς προηγούμενη συνεννόηση. Πάντως, καλό είναι για οποιαδήποτε τέτοια πρωτοβουλία, να ενημερώνεται πρώτα ο ιδιοκτήτης.

Χμμ όχι. Είσαι υποχρεωμένος να το παραδώσεις όπως το παρέλαβες- δηλ. σε μια αξιοπρεπή κατάσταση, χωρίς να έχεις σπάσει το νιπτήρα ας πούμε ή (στο θέμα που συζητάμε), αν έχεις παραλάβει το σπίτι με τοίχους σε υπόλευκο χρώμα, καλό θα ήταν να μην το επιστρέψεις με τον έναν τοίχο μαύρο και τον άλλο κεραμιδί. Αυτό δεν σημαίνει ότι όσο μένεις στο σπίτι δεν συμπεριφέρεσαι σα να είναι δικό σου. Αρκεί όποια ζημιά κάνεις να την αποκαταστήσεις (το σπάσιμο του νιπτήρα, το βάψιμο σε εξτρίμ χρώματα κλπ). Στις ζημιές δεν περιλαμβάνονται οι συνήθεις φθορές που προκαλούνται από τη χρήση και που δεν βαραίνουν τον ενοικιαστή.

Σε όσα σπίτια έμεινα με ενοίκιο, πλήρωνα πάντα το συνολικό ποσό της ΔΕΗ. Για να είμαι ειλικρινής δεν το είχα σκεφτεί ποτέ να κάνω τέτοιο διακανονισμό (σε αντίθεση με τα κοινόχρηστα, που περιλαμβάνουν έξοδα και για τον ιδιοκτήτη και τον ενοικιαστή, ανάλογα με την εργασία που έγινε στο διαμέρισμα/πολυκατοικία). Πάντως, αν βάλεις την ΔΕΗ στο όνομά σου, να μην ξεχάσεις να την διακόψεις φεύγοντας. Δεν θες να μείνει στο δικό σου όνομα για πάντα ένας λογαριασμός σε ένα άσχετο σπίτι. Επίσης, σε σχέση με το βάψιμο των τοίχων- συνήθως ο ιδιοκτήτης παραδίδει στον ενοικιαστή το σπίτι βαμμένο, αλλά μπορεί να συμφωνηθεί να το αναλάβεις εσύ (εγώ σε αυτήν την περίπτωση θα ζητούσα έκπτωση στο ενοίκιο. Δεν μπορεί να ζητάει ακριβώς τα ίδια με άβαφο και φρεσκοβαμμένο σπίτι). Τώρα αν εννοείς ότι θέλεις να βάψεις μερικούς τοίχους σε άσχετα, σκούρα χρώματα, καλό θα ήταν να το πεις στον ιδιοκτήτη. Κανονικά είναι δικαίωμά σου να κάνεις ό,τι θες (από τη στιγμή που δεν καταστρέφεις το σπίτι ή δεν προκαλείς φθορές πέρα από τις συνήθεις), όμως πολλοί γκρινιάζουν με τα χρώματα στους τοίχους γιατί υποτίθεται ότι θα χρειαστεί περισσότερη δουλειά όταν θα πρέπει να το ξαναγυρίσουν σε λευκό χρώμα. Φυσικά μπορείς να συνεννοηθείς να αναλάβεις εσύ το βάψιμο στο κανονικό χρώμα όταν θα φύγεις, εξάλλου είσαι υποχρεωμένος να το παραδώσεις όπως το παρέλαβες, όπως είπε και ο pro.

Συμφωνώ απόλυτα για το Boy A, από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει τελευταία.

Ξέρω πολύ καλά -δόξα τω Θεώ, δεν τα ξεχασα κιόλας!- τι λέει το Σύνταγμα, thanks για την υπενθύμιση πάντως. Η ελευθερία της ανάπτυξης της προσωπικότητας δεν ισούται προς δικαίωμα αυτογελοιοποίησης. Και το τι προσβάλλει τα δικαιώματα και τα χρηστά ήθη, φυσικά κρίνεται κατά περίπτωση. Κατά τ'άλλα εννοείται ότι οι αποφάσεις του ΕΣΡ μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο κριτικής, όπως και οι δικαστικές απόφάσεις, τα άρθρα των εφημερίδων, τα βιβλία κλπ. Δεν ζούμε επί Στάλιν ούτε επί Τσαουσέσκου ούτε Χίτλερ. Nope. Λυπάμαι, η χώρα στην οποία αναφέρεσαι ήταν η Ολλανδία. (Εξάλλου το "παραλίγο" που από μόνος σου αναφέρεις δεν είναι και τόσο αμελητέας σημασίας, αλλά δεν θέλω να επεκταθώ γιατί το θέμα μας δεν είναι η ίδρυση του κόμματος). Αν δεις ποτέ πάντως τηλεόραση στην Σουηδία ή στη Νορβηγία, θα καταλάβεις τι εννοώ. Εσύ μπορεί να πιστεύεις ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται αναλογα προς το πρωινό ξύπνημα, ωστόσο και το ΕΣΡ, όπως και τα δικαστήρια, φυσικά και έχει ως σημείο αναφοράς το νομοθετικό πλαίσιο. (Αντιπαρέρχομαι το ότι αν ρωτήσεις δικηγόρους, θα μπορούσαν να σου απαντήσουν κάτι ανάλογο μ αυτό που είπες περί πρωινού ξυπνήματος και για τους δικαστές :p). Αλλά όπως και το ΕΣΡ, έτσι και τα δικαστήρια, δεν έχουν το αλάθητο ούτε οι αποφάσεις τους είναι θέσφατα Γι αυτό το λόγο υπάρχει το ΣτΕ (για το ΕΣΡ), το Εφετείο, ο Άρειος Πάγος για τα πολιτικά και ποινικά δικαστήρια, το ΕΔΔΑ για την περίπτωση που δεν δουλέψουν όλα τα άλλα κλπ. Ξανά, διαβλέπω υπερβολική ανησυχία για τον ρόλο του ΕΣΡ. Ούτε ανεξέλεγκτο είναι, ούτε τα μέλη του είναι οι τελευταίοι άσχετοι. (αλήθεια, χωρίς την παραμικρή διάθεση ειρωνίας, έχεις διαβάσει αυτές τις αποφάσεις και τις ακυρωτικές του ΣτΕ ή απλώς έχεις διαβάσει για αυτές στις εφημερίδες? Γιατί εμένα προσωπικά δεν μου αρκεί να μου πει κάποιος σε ένα φόρουμ/ ή ένας δημοσιογράφος του Ιού ξέρω γω "αυτοί αποφασίζουν ανάλογα με το πώς ξυπνήσαν το πρωί", ούτε να μου πει και το αντίστροφο πχ. "τα μέλη του ΕΣΡ είναι θεοί και καλά κάνουνε". Μπορεί να είμαι υπερβολική, αλλά προτιμώ να σχηματίζω μόνη μου άποψη. Όσο σημαντική είναι η δεοντολογία (για την οποία δέχεσαι τον έλεγχο) άλλο τόσο (και περισσότερο)σημαντική είναι η προστασία στοιχειωδών δικαιωμάτων, πχ της αξιοπρέπειας των συμμετοχόντων ή πχ των παιδιών - και πληζ, μην το ξαναγυρίσουμε στο ότι οι γονείς είναι υπεύθυνοι κλπ κλπ Εννοείται πως και οι γονείς έχουν ευθύνη, αλλά σε μια κοινωνία/κράτος δικαίου, που σέβεται τους πολίτες από τα μωρά ως το πιο ηλικιωμένο και ανήμπορο, οι γονείς δεν είναι μπαμπούλες, ούτε πάνω από την τηλεόραση ούτε πουθενά. Ούτε έχω καμιά δουλειά εγώ ως μητέρα να τρέμω μην κάνει ζάπινγκ το παιδί μου την ώρα που εγώ απαντάω στο τηλέφωνο/είμαι στην κουζίνα μην τύχει και πέσει πάνω στην Πάνια. Πρέπει το κράτος να παρέχει κάποιο μίνιμουμ προστασίας σε αυτές τις περιπτώσεις, όσο και αν δεν μας αρέσει, επειδή εμείς πχ δεν έχουμε παιδιά ή επειδή γουστάρουμε να γελάμε με τα Παρατράγουδα.

Χμ. Δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι υπάρχει συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα αυτογελοιοποίησης. Σίγουρα πάντως όχι κατοχυρωμένο από διεθνείς συμβάσεις περί δικαιωμάτων, που είναι κατά τι ανώτερες ακόμα και του δικού μας συντάγματος. Επίσης, όσον αφορά τις δυτικές χώρες δεν ξέρω κατά πόσο είναι σκόπιμη μια τέτοια σύγκριση, μια και άλλα γίνονται εδώ, άλλα στην Γερμανία, άλλα στην Ιταλία. Η δική μου εμπειρία είναι από την Σκανδιναβία (που κάθε άλλο παρά οπισθοδρομικές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν οι εκεί χώρες σε άπειρα κοινωνικά ζητήματα) και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι ούτε για αστείο δεν θα υπήρχε εκεί Πάνια, αλλά ούτε και Μικρούτσικος, Θρασκιά κλπ. Τώρα δεν θυμαμαι αν υπήρχε ειδικά ΕΣΡ, αλλά νομίζω ότι τελικά είναι απλά θέμα διαφορετικής νοοτροπίας, κουλτούρας, συνηθειών κλπ. Και πραγματικά δεν ξέρω αν αυτό που γυρνάει την ελληνική ειδικά κοινωνία στο Μεσαίωνα (αν δεχτούμε ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο) είναι η κατάργηση/διακοπή εκπομπών, τηλεπαιχνιδιών κλπ. Προσωπικά το πρόβλημα της επιστροφής στο Μεσαίωνα το μετράω από άλλους παράγοντες και όχι από κει, αλλά οκ, ο καθένας έχει φυσικά τα κριτήριά του. Τέλος, θα με ενδιέφερε να εξηγήσεις λίγο, αν θες, τι εννοείς με τις διαφορές δικαστηρίων και ΕΣΡ. (Εξυπακούεται ότι δεν ταυτίζονται, απλώς αναρωτιέμαι πώς το εννοείς στην προκειμένη περίπτωση).

Συμφωνώ απόλυτα με Captum και gmac.

Ναι, το θυμάμαι αυτό με το Lion King. (Αν και είναι αρκετά διαφορετική η περίπτωση μιας κινηματογραφικής ταινίας και του ελέγχου των τηλεοπτικών προγραμμάτων- εξάλλου και το δικαστήριο που αναφέρεις στο παράδειγμα μια άνωθεν αρχή είναι- απλώς είναι επιφορτισμένη και με άλλα χιλιάδες θέματα εκτός από μια τυχαία περίπτωση τηλεοπτικού/κινηματογραφικού προιόντος. Και δεν είμαι σίγουρη ότι το να υπάρχει μια αρχή ειδικά επιφορτισμένη με αυτό το ζήτημα, όπως το ΕΣΡ, είναι μια χειρότερη λύση- αντιθέτως). Απ'ό,τι καταλαβαίνω δηλ. λες ότι θα μπορούσε να υπάρχει μια ένωση τηλεθεατών, όπως είναι η ένωση καταναλωτών ας πούμε, που θα μπορούσε να διαμαρτυρηθεί για την ακαταλληλότητα πχ ενός προγράμματος. Αυτή όμως η ένωση δεν θα έπρεπε με την σειρά της να απευθύνει την καταγγελία κάπου? Στα δικαστήρια? Ή σε μια αρχή ανεξάρτητη τελικά όπως είναι το ΕΣΡ (που απαρτίζεται και - αν όχι μόνο - από νομικούς? Η από μόνη της θα αποφάσιζε για το αν θα συνεχιστεί ένα πρόγραμμα ή όχι? Σε τι βάσεις? Και με ποια qualifications? - τουλάχιστον το ΕΣΡ ας πούμε ότι έχει και 2-3 αξιόλογους νομικούς (τολμώ να πω, γνωρίζοντας κάποιους απ'αυτούς). Και επί της ουσίας τι διαφορά θα είχε αυτή η ένωση από αυτό που γίνεται τώρα? Κάποιοι θα αποφάσιζαν. Εσύ προσωπικά θα μπορούσες να συμμετέχεις αλλά και να μη συμμετέχεις - δεν φαντάζομαι να εννοείς ότι θα γίνει η Εκκλησία του Δήμου. Πάλι στο ίδιο δεν καταλήγουμε? Κάποιοι άλλοι, να αποφασίζουν για το τι θα δούμε? Εκτός αν δεν έχω καταλάβει καλά τι εννοούσες. :)

Diplomat, αυτά που λες έχω την εντύπωση ότι τα κάνει έτσι κι αλλιώς (πχ.υπέρβαση χρόνου διαφημίσεων κλπ). Ποια είναι όμως η δική σου πρόταση? Δηλαδή αυτό που λες με την κοινωνία πολιτών, πώς μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη, κατά την άποψή σου?

@spyretto- το ξέρω ότι γίνονται καταγγελίες- αυτές συνήθως αφορούν (αν κρίνω από το περιεχόμενο των αποφάσεων) την ακαταλληλότητα των προγραμμάτων για τους ανήλικους, το χαμηλό επίπεδο των εκπομπών, την παραβίαση της ιδιωτικής ζωής επωνύμων (πχ σε περίπτωση πένθους κλπ). Αυτά δεν έχουν καμία σχέση με στοιχειοθέτηση αιτήματος προσβολής της προσωπικότητας του τηλεθεατή. Αλλά οκ, ας πούμε ότι είναι τεχνική λεπτομέρεια. :) Μπορεί να μην συμφωνούμε σε όλα, αλλά αυτό εδώ ακριβώς εννοούσα κι εγώ. Έχω την εντύπωση ότι γίνεται κάπως επιλεκτική, τυχαία ενασχόληση και ότι τα πρόστιμα είναι ένας επιφανειακός τρόπος που δεν λύνει το "πρόβλημα" για τις εκπομπές τύπου Παρατράγουδα. Τέλος, συμφωνώ μαζί σου, άλλωστε το είχα γράψει κι εγώ, στο ότι το "ποιοτικό" (ή αντιστρόφως) δεν είναι το ίδιο για άλλους. Φυσικά και υπάρχει η δυνατότητα της αλλαγής καναλιού, για όποιον δεν γουστάρει να βλέπει κάτι τέτοιο, αλλά θα προτιμούσα να υπάρχει ένα μίνιμουμ προστασίας -για τις περιπτώσεις όπως αυτή που αναφέραμε με τους ανθρώπους που δεν έχουν οι ίδιοι συναίσθηση του τι κάνουν, για τα μικρά παιδιά κλπ Γι αυτούς τους λόγους δεν διαφωνώ, όπως είπα, με την ύπαρξη ενός τέτοιου οργάνου, αρκεί να δρα μέσα στο πλαίσιο σαφώς ορισμένων αρμοδιοτήτων και χωρίς σπασμωδικές αποφάσεις.

Δεν συμφωνώ καθόλου, αλλά οκ :) Αν δεν βρίσκετε πρόβλημα στο να γελάει η μισή Ελλάδα με "βλαμμένους", οι οποίοι δεν είμαι κι απολύτως σίγουροι ότι δεν έχουν το ακαταλόγιστο (σε αντίθεση πχ με τους παίκτες της Στιγμής της Αλήθειας που ξέρουν πολύ καλά γιατί πάνε και τι κάνουν), τότε πάσο. Δεν έχω φυσικά σκοπό να υπερασπιστώ καμιά εκπομπή, απλώς δεν συμφωνώ με την άποψη περί Παρατράγουδων, that's all. Επίσης, επειδή αναφέρεται συχνά, η "προσβολή της προσωπικότητας" (του τηλεθεατή!) δεν ταυτίζεται ακριβώς με το "δεν μου αρέσει/με θίγει (?)/ είναι χαμηλού επιπέδου/ καφριλίκι αυτό που βλέπω" κλπ. (Θέλω να πω: αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε να σταθεί αγωγή κατά του καναλιού για προσβολή της προσωπικότητας του άρθρου 57 Αστικού Κώδικα, επειδή κάποιος είδε την Στιγμή της Αλήθειας και θεώρησε ότι είναι βλακεία/απαράδεκτο/ξεφτίλα κλπ. Πολύ αμφιβάλλω!- ίσως θα μπορούσε κάποιος πιο σχετικός με αυτά τα θέματα να μας πει πιο σίγουρα :) Εξάλλου οι αποφάσεις του ΕΣΡ που έχω διαβάσει -μερικές!- δεν κάνουν λόγο για αυτό, αλλά για προστασία αναφερομένων προσώπων, χαμηλό επίπεδο, κίνδυνο για τους ανήλικους κλπ).

Spyretto, έχω παρακολουθήσει αρκετές φορές (με τη θέλησή μου λολ :p) τη Στιγμή της Αλήθειας, και πραγματικά μου διαφεύγει γιατί κάποιος μπορεί να αισθάνεται ότι προσβάλλεται η προσωπικότητά του από την παρακολούθηση της εκπομπής και μόνο. Σύμφωνοι, δεν είναι και το Μονόγραμμα ας πούμε, αλλά από πού προκύπτει η προσβολή της προσωπικότητας του τηλεθεατή? (Εκτός αν εννοείς των παικτών, που είναι άλλο θέμα. Προσωπικά, ούτε εκεί το βλέπω, αλλά οκ.) Νομίζω ότι στην περίπτωση της συγκεκριμένης εκπομπής το πρόβλημα ήταν περισσότερο θέμα αισθητικής -και δεν είμαι σίγουρη ότι είναι λόγος επαρκής για την διακοπή της.

Συμφωνώ με το πνεύμα των απαντήσεων του gmac. Έχω ζήσει και εδώ και αλλού (εντός Ευρώπης) όπου τα προγράμματα της τηλεόρασης δεν είχαν την παραμικρή σχέση με τα της ελληνικής tv, και πραγματικά, εγώ προσωπικά δεν ένιωσα ποτέ ότι καταπατείται η ελευθερία της προσωπικής επιλογής, ούτε να παραβιάζεται η αισθητική μου επειδή δεν είχα την δυνατότητα να βλέπω Πάνια, Μικρούτσικο, ή τα διάφορα ριάλιτυ - πολύ απλά επειδή εκεί το -μάλλον αυστηρό- κράτος αποφάσιζε για το τι είναι κατάλληλο. (Για την ακρίβεια, μάλλον μ'άρεσε που έβλεπα Seinfeld και Law and Order στις 9 το βράδυ). Το βασικό μου πρόβλημα με το ΕΣΡ δεν είναι ακριβώς το ότι παραμβαίνει, αλλά η ασάφεια και η αμφίβολη αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων του. Δηλαδή, σύμφωνοι, αν δεχτώ ότι το ΕΣΡ πρέπει να κάνει αυτά τα οποία χοντρικά αναφέρει ο gmac, τότε θα πρέπει και να αναρωτηθώ, γιατί συνεχίζω να βλέπω την Πάνια και τον Μικρούτσικο. (Μην απαντήσει κανείς "αν δεν θες μην τα βλέπεις"- αυτό εξυπακούεται. Το ζητούμενο δεν είναι να κλείσεις την τηλεόραση- αλλά να έχεις την δυνατότητα να δεις και κάτι της προκοπής - ή , επειδή το "κάτι της προκοπής" φυσικά δεν είναι το ίδιο για τον καθένα, ας πούμε ότι εννοώ ότι δεν χρειάζεται, κάθε φορά που ανοίγεις την τηλεόραση, να βλέπεις να διασύρονται άνθρωποι που είναι προφανώς ανήμποροι να αντιληφθούν τι συμβαίνει -σόρρυ, αναφέρομαι ΞΑΝΑ στην Πάνια.) Δε νομίζω ότι μια random επιβολή προστίμου μπορεί να κάνει την δουλειά δηλαδή, αλλά ούτε και έχω πειστεί για την σοβαρότητα των αιτιολογιών των απόφάσεών του (hint hint- νομίζω ότι είναι αρκετά σκόπιμη, ειδικά αν πρόκειται να εμπλακεί κανείς σε μια τέτοια κουβέντα, η έστω και διαγώνια ανάγνωση μερικών αποφάσεων. Προσωπικά δεν μου λέει τίποτα να διαβάζω απλώς γι αυτές στις εφημερίδες και στα blogs, but that's just me. Νομίζω πάντως πως έτσι αποφεύγονται και τα βιαστικά συμπεράσματα- άλλο η απόφαση για τον Μπομπ τον Σφουγγαράκη, άλλη για την εκπομπή της Θρασκιά, άλλη για τον Παπακαλιάτη- δεν ξέρω αν είναι σωστό όλες αυτές να κρίνονται συλλήβδην, και μαζί μ'αυτές, να απορρίπτεται και η αξιοπιστία και η σοβαρότητα του οργάνου συνολικά- πράγματα για τα οποία, όπως ξαναείπα, ούτε εγώ έχω πειστεί. ) Αυτό που θέλω να πω χοντρικά είναι ότι, επί της αρχής, δεν είμαι καθόλου αντίθετη στην ύπαρξη ενός τέτοιου οργάνου- αρκεί να λειτουργεί σωστά, μέσα στο πλαίσιο των αρμοδιότητων του και χωρίς 2 μέτρα και 2 σταθμά. Και φυσικά λαμβάνοντας υπ'όψη την χιλιετία στην οποία λειτουργεί- μπορεί για μένα οι σειρές του Παπακαλιάτη να είναι το αίσχος το ίδιο, αλλά γελάω ακόμα με την απόφαση περί φιλιού (στο μέτρο που αφορούσε το φιλί και μόνο - δεν εννοώ τα υπόλοιπα).

Οκ. Αλλά έχω την εντύπωση ότι μέχρι πρότινος η εκπομπή της Πάνια μια χαρά τα πήγαινε από τηλεθέαση- και δε νομίζω ότι το επίπεδό της είναι πολύ ανώτερο της "αμερικάνικης τηλεόρασης".

Έβλεπα χθες λίγο το The World is not enough στο Star- πραγματικά είναι σαν να βλέπεις -ειδικά σε σχέση με τα 2 καινούρια- εντελώς άλλες ταινίες ( εννοώ σαν να μην ανήκουν στην ίδια σειρά). Νομίζω ότι και ο Sean Connery και ο Pierce Brosnan και ο Daniel Craig είναι και οι 3 ιδανικοί για το ύφος των ταινιών που εμφανίστηκαν. Όπως έχω πει και στο άλλο thread, τον Daniel Craig τον βρίσκω απίστευτα απωθητικό εμφανισιακά (και ούτε τρελαίνομαι με το χωρίς καθόλου χιούμορ ύφος /ερμηνεία του στις ταινίες), αλλά δυσκολεύομαι να φανταστώ ποιος άλλος σύγχρονος ηθοποιός σε αυτήν την ηλικία θα ήταν πιο κατάλληλος για τον ρόλο.

Χμ. Συμπαθητικό ήταν, ελαφρώς καλύτερο απ'ό,τι περίμενα - δεν ήμουν σίγουρη πώς θα λειτουργούσε αυτό το "prequel" αλλά τελικά μάλλον μοιάζει με μεγαλύτερο σε διάρκεια πρώτο επεισόδιο του επόμενου κύκλου. Σαν σεναριακή ιδέα δεν ήταν κακή (δεν θα άντεχα ακόμα μία απειλή πυρηνικής βόμβας στο L.A. :wacko:). Βαριέμαι λίγο . Προσωπικά πάντως θα μου άρεσε να Το θέμα είναι να τους βγει και ο 7ος κύκλος, γιατί, IMO, από ιδέες μπορεί να τα πάνε μια χαρά, δεν ξέρω όμως αν μπορούν πια να κρατήσουν την σειρά σε αξιοπρεπή επίπεδα με το κόνσεπτ των 24 ωρών, χωρίς να επαναλαμβάνονται (και χωρίς να αναγκαστούν να λήξουν το θέμα στη μέση του κύκλου και να πιάσουν άλλο όπως στον 6ο :rolleyes:)