electrion

Α ρε Σάμο αθάνατη! Σάμο ήμουν κι εγώ για 7μισυ μήνες. Στο 79 ΤΥΠΕΘ όμως, υλικοπολεμίτης. Στις αποθήκες ανταλλακτικών. Δίναμε και παίρναμε ανταλλακτικά από όλες τις μονάδες του νησιού. Θυμάμαι 4ο ΕΤΕΘ, 212 ΤΕ, 169 κάτι.... Νόμιζα ότι θα μου έρχονταν κι άλλες αλλά τα σχεδόν 2 χρόνια που πέρασαν άρχισαν και επιδρούν στη μνήμη. Καλά ήταν, αλλά το χειμώνα τι βροχή και λάσπη ήταν αυτή...! Βαρέθηκα να κάνω σκοπιά και να βρέχει. Ούτε βατράχι να ήμουνα, τόσο νερό. Ζούγκλα ;)!! Καλή θητεία σε όσους μπαίνουν αυτές τις μέρες. Συμβουλή: βρείτε τρόπους να τα έχετε καλά με όλους και να περνάτε φίνα. Αν δηλώσετε Σάμο, πολύ πιθανό να πάτε. Τότε (2005), όσοι τη δήλωναν, πήγαιναν κιόλας. Ειδικά η σειρά σας θα σκάσει μύτη άνοιξη στο νησί, που είναι φοβερά! Αν πάτε και σε κανα Σύρραχο (φυλάκιο), ζωή και κότα (χωρίς να είσαι Ιώτα). Αν είστε βέβαια πεζικό ίσως είναι λίγο ζόρι, δεν ξέρω. Όλα τυχαία είναι και αλλάζουν από χρονιά σε χρονιά.

Συμφωνήσαμε λοιπόν. Ούτε εγώ εννοούσα να γίνονται όλοι κολλητάρια με τα φαντάρια. Αυτό είναι και πρακτικά δύσκολο αν σκεφτεί κανείς ότι κάθε τόσο άλλοι έρχονται άλλοι φεύγουν. Ένα ελάχιστο ενδιαφέρον και, όπως είπε και ο φίλος Johny-B, ιεραρχικά να έχει το νου του π.χ. ο πιο χαμηλά και να αναφέρει στους πιο ψηλά. Αυτά. Μπράβο ρε hydro για αυτό που κάνεις. Εγώ ίσως (λέμε τώρα) και να τα κατάφερνα, γιατί γενικά δύσκολα τα παρατάω, αλλά δε θα έμπαινα καν στη σκέψη, χα χα χα!

Φίλε Bayern4 θα σου πω τα εξής μόνο για να μη χαθείς κι εσύ με το τι πρέπει να πάρεις ή όχι μαζί. 1) Πάρε μαζί σου ότι χρησιμοποιείς καθημερινά και συχνά αλλά όχι υπερβολές. Τα παιδιά έχουν δίκιο π.χ. για τα δικά σου καλά ξυριστικά. Γιατί αυτά που χρησιμοποιείς στην καθημερινή σου ως τώρα ζωή, θα τα χρειαστείς οπωσδήποτε και μέσα. Και δε λέω για κανένα φορητό, το αμάξι σου κλπ κλπ χα χα χα! Τα βασικά είδη εννοώ. 2) Πάρε μαζί και πράγματα που είναι μικρά, δεν τα χρησιμοποιείς συχνά αλλά αν δεν έχεις κάποια στιγμή και σου χρειαστούν, άντε να τα βρεις. Π.χ. όπως σε μένα τραυμαπλάστ για τις φουσκάλες στα πόδια από τις αρβύλες. Εγώ δεν είχα και μαμήθηκα. Και λέω μικρά πράγματα για να μη μαζέψεις μαζί σου 50 σάκους και δε μπορείς να τα κουβαλάς. Γιατί την πρώτη μέρα θα κουβαλάς τα δικά σου + αυτά που θα σου δώσουν. 3) Sleeping bag σε μας στο κέντρο δεν επιτρεπόταν όλες τις μέρες που κάτσαμε εκεί. Κάνε όπως καταλαβαίνεις. Εγώ τα κατάφερα μια χαρά χωρίς αυτό σε όλη τη θητεία μου. Και το κρεβάτι μια χαρά ήταν πάντα. Αρκεί να βρεις τον τρόπο να μην το χαλάς εντελώς.... Κινητό. Πιστεύω χαλαρά παίρνεις. Άλλο αν μπορεί να μη βρίσκεις πρίζα να το φορτίζεις και να περιμένεις στην ουρά. Η αλήθεια είναι ότι συνήθως υπάρχουν δυο τρεις πρίζες για 100 και πλέον άτομα. Ή και χειρότερα. Στο κέντρο μιλάμε Άντε και καλή θητεία!

Δεν ξέρω αν έχει χίλια μύρια άλλα να κάνει αλλά είναι και αυτή η δουλειά του. Αλλιώς κοιτάει μόνο τον εαυτό του. Μόνο την πάρτη του. Είναι λοιπόν κακός στη δουλειά του. Γιατί έχει ευθύνη και για αυτούς που έχει χρεωθεί. Και δε λέω όλους τους φαντάρους αλλά αυτούς που έχει από κάτω ιεραρχικά. Δηλαδή στον πόλεμο θα κοιτάει μόνο πως θα τη γλιτώσει ή πως θα γλιτώσει όλο το λόχο του, τάγμα δεν ξέρω κι εγώ τι. Δε θα εμψυχώνει τους στρατιώτες του; Δε λέω ότι είναι το ίδιο. Άλλα τα μεγέθη και οι καταστάσεις. Αλλά μην ξεχνάς και αυτά που λενε οι κύριοι στις αναφορές για να δείξουν ποια είναι η αξία τους. Ότι στον πόλεμο η αναφορά έχει το νόημα πόσοι είναι παρόντες και πόσοι έπεσαν στη μάχη. Δεν έχω λόγο αντιπαράθεσης με κανέναν. Απλά λέω τη γνώμη μου. Ούτε ξέρω τι έχετε υπογράψει, ποια είναι επίσημα τα καθήκοντά σας κλπ κλπ. Αν αυτά που λέω είναι παράλογα, συγγνώμη.

Συμφωνώ! Δεν είναι αυτή η δουλειά του αλλά είναι ΚΑΙ αυτή η δουλειά του. Ο κάθε βαθμοφόρος δε χρεώνεται π.χ. κάποια όπλα; Ο αρχιφύλακας π.χ. ενός φυλακίου δε χρεώνεται όλο το φυλάκιο και αυτούς που βρίσκονται σε αυτό; Αν χαθεί μια σφαίρα τι γίνεται; Αν χαθεί ένα όπλο; Αν χαθεί ένας στρατιώτης; Αν αυτοκτονήσεις ένας στρατιώτης; Μη λέμε χαζά! Υπεύθυνος είναι ο ίδιος ο στρατιώτης αλλά και αυτός που είναι από πάνω του. Αλλά ποιος δίνει σημασία; Λίγοι. Από όλο το ΤΥΠΕΘ, που ήμουν εγώ τότε, κανα δυό άτομα (καραβανάδες που τους λένε) νοιάζονταν για το έμψυχο δυναμικό του λόχου τους. Από τους άλλους, άλλοι πουλάγαν μαγκιά, άλλοι κοίταζαν μόνο πως θα γλιτώσουν το τομάρι τους από τυχόν κόκκινους ελέγχους και επισκέψεις υψηλόβαθμων και άλλοι απλά δεν έδιναν πολλή σημασία. Από την άλλη, δε λέω ότι θα κάτσουν και πάνω από τον κάθε φαντάρο να του ζητούν να τους λέει το μακρύ και το κοντό του. Αλλά υπάρχουν και οι ΕΠΟΠ δεκανείς και λοχίες (μην πω και τους απλούς), που υποτίθεται έρχονται πιο κοντά στον απλό φαντάρο, αλλά εχουν επαφή και με τους από πάνω. Σαν ενδιάμεσος κρίκος που θα μπορεί να μεταφέρει πιθανές περίεργες συμπεριφορές. Εγώ δεν έχω παράπονο, δεν έτυχε να έχω, γιατί τελικά δε χρειάστηκα κάτι. Αλλά μου φάνηκε ηλίθια η αδιαφορία τους όταν μας άφηναν στο βουνό (φυλάκιο). Τέλος πάντων. Ίσως να κάνω λάθος αλλά δεν αντιλήφθηκα ποτέ το λοχαγό μου (που στο τάγμα ήταν πιο κοντά μας) να παίρνει ένα τηλέφωνο να ρωτήσει αν όλα πάνε καλά.

Δε θα διαφωνήσω με αυτό αλλά ούτε θα συμφωνήσω. Από τη μία, ναι στρατός είναι αυτός, δε μπορούμε να είμαστε λες και πάμε εκδρομή, πικ νικ κλπ κλπ. Να μας νταντεύουν δηλαδή. Από την άλλη όμως είναι τόσο έντονη η αλλαγή για κάποιους μέσα που δε μπορεί να φανταστεί κανείς τι μπορεί να προκαλέσει. Ναι, ο κάθε αξιωματικός δε φταίει, αλλά αν ήταν σε πόλεμο κι έχανε έναν έναν τους στρατιώτες του από αυτοκτονίες και ατυχήματα θα ήταν ευχαριστημένος; Δεν το κατάλαβα αυτό. Όχι να το παίζουμε μόνο αδιάφοροι και αυστηροί. Ένα σώμα υποτίθεται ότι είναι όλοι. Ό ένας καλύπτει τον άλλο και όλοι τον έναν. Οφείλει ο ανώτερος να προσέχει τους στρατιώτες του! Στο κάτω κάτω, άντε πήγαινε πες το αυτο ("... και στο κατω κατω δεν φταινε και παντα οι αξιωματικοι αν καποιος δεν την παλεβει και θελει να τελειωσει την ζωη του...") στους γονείς του όποιου παιδιού πάθει κάτι. Αυτά. Και δεν τα λέω όλα αυτά για να τα πω. Έχω νιώσει κι εγώ αρκετά έως πολύ άσχημα ψυχολογικά. Ποιος το κατάλαβε; Μας άφηναν δύο μήνες στο φυλάκιο και ούτε που μας έπαιρναν ένα τηλέφωνο να δουν τι κάνουμε....

Γεια σας μάγκες!! Τι μου θυμίσατε τώρα! Είναι εποχή που μπαίνει νέα σειρά, ε; Μάλιστα, μάλιστα! Δεν έχω χρόνο να κοιτάξω προηγούμενα post σας αλλά μιας και το θέμα με αγγίζει, δε μπορώ να μην πω κι εγώ κάτι. Λοιπόν, εγώ παρουσιάστηκα Νοέμβρη 2004 και απολύθηκα τον Αύγουστο του 2005 (9μηνο, όπως καταλάβατε). Σειρά 289. 1μισυ μήνα περίπου Χαΐδάρι ως Έρευνας Πληροφορικής αλλά λόγω 9μήνου μετατάχτηκα Υλικού Πολέμου και τους υπόλοιπους 7μισυ μήνες στη Σάμο. Για όσους ξέρουν, στο 79 ΤΥΠΕΘ στο Κοκκάρι. Δύσκολα στην αρχή, μέχρι να προσαρμοστώ αλλά μετά αρκετός χαβαλές. Είναι και το σώμα τέτοιο βλέπετε. Μάγκες από Δευτέρα (αν δεν πέφτει δουλειά) θα ξαναμπώ. Αν κανα νέος έχει καμιά απορία, ευχαρίστως να βοηθήσω. Αν ξέρω βέβαια! Σε όσους μπουν μέσα, καλή θητεία ("Θα πήξετε ποντικαράδες!!!")! Σε όσους απολυθούν... "Απολύομαι ψαρούκλες, τα μαλλιά μου κάνω μπούκλες" και καλοί πολίτες. Για όσους έχουν ακόμα..... "Πόσες μέρες μετράς βρε σειρά;" Τα μελέ.

Αυτό το σαρκοφάγος πολύ μοβόρικο μου ακούγεται. Γιαυτό θα αποκαλέσω τον εαυτό μου παμφάγο. Αν και το ανθρωποφάγος που είδα κάπου ήταν κορυφαίο. Τρώω λοιπόν από όλα αλλά κυρίως ζυμαρικά. Δεν τα βαριέμαι σχεδόν ποτέ. Τα κρεατικά βέβαια αν είναι από χωριό π.χ. κι έχουν έντονη μυρωδιά, δε μου κάθονται και πολύ καλά. Η μυρωδιά μου προκαλεί μια τάση... Ειδικά αν είναι βραστά.................. Αυτά όμως που είναι στα κάρβουνα δεν παίζονται. Α ρε κι έρχεται Τσικνοπέμπτη! Θα πέσει τρελή μάσα!

Σε ευχαριστώ sofi-k! Τελικά η μόνη λύση είναι αυτό που φανταζόμουν από την αρχή. Πρήξιμο, πίεση σε καθημερινή βάση. Θα συμφωνήσω δηλαδή ότι, χωρίς να τους το λες κάθε τόσο και λιγάκι, σε γειώνουν κανονικά. Το άσχημο είναι ότι δεν είμαι τέτοιος τύπος και δύσκολα μου βγαίνει να τα χώνω. Αλλά πρέπει. ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ; Το να κάνω αίτηση για ISDN το αποκλείω πάντως. Δεν πληρώνω μία παραπάνω. Ας χάσω τη συνδρομή, δεν πειράζει. Θα μου μείνει το routerάκι. Δε θα μπω στη λογική τους. Πάμε γερά λοιπόν!:mad:

Βλέπω αρκετό έρωτα να πλανάται στην ατμόσφαιρα :love: αλλά και αρκετές μοναξιές. Αλλά, όπως και να το κάνουμε, όλο και κάτι καλό θα κάνουμε τελικά. Εγώ δεν έχω κανονίσει τίποτα. Αλλά μυρίζομαι συγκέντρωση με τα νέα μας συμπεθέρια. Τα πεθερικά της αδερφής μου, δηλαδή, που παντρεύεται τέλη Γενάρη. Οπότε, προς τα εκεί πάει το πράμα. Standard! Και δε λέει να την κάνω και να μην πάω, τι θα πουν οι νέοι μας συγκενείς; :innocent: Φυσικά, δεν τρελαίνομαι για τέτοια. Πιο πολύ μου αρέσουν τα ήρεμα και ζεστά πράματα :baby: , παρά οι μεγάλες συγκεντρώσεις, που πολλές φορές είναι και απρόσωπες. Τεσπα. Για μετά που θα μπει ο χρόνος, το να βγω έξω μου κάνει μάλλον χαζό. Γιατί το έχω δοκιμάσει παλιά αρκετές φορές και, με το χαμό που γίνεται :angry: , φτάνεις να μπάινεις σε μαγαζί στις 3 το πρωί, να πληρώνεις παραπάνω και να φεύγεις στις 5. Καλύτερα θεωρώ να βγω ή την προπαραμονή (όπως πέρυσι) ή κάποια άλλη μέρα ρε αδερφάκι μου. Αυτά. Ωραία θα είναι βρε :up: !!

Γεια κι από μενα, έναν ακόμα ταλαίπωρο του PCM. Έχω "καταθέσει" τις εμπειρίες μου κι απόψεις ήδη σε άλλο post (http://www.myphone.gr/forum/showthread.php?t=14235&page=2) και δεν έχω τη διάθεση να επανέλθω στα ίδια (για να μη συγχιστώ πάλι). Δε διαφωνώ ότι συμβαίνουν και καλά και άσχημα πράγματα παντού. Ποιος μου λέει εμένα π.χ. ότι η τάδε εναλλακτική εταιρία δε θα μου κάνει την οποιαδήποτε στραβή και με χαλάσει; Τέλος πάντων. Προσωπικά περισσότερο έχω θυμώσει με τη λογική ότι προωθούμε adsl, κάνουμε λόγο για "κοινωνία της πληροφορίας" και δε μπορούμε να συνδεθούμε ούτε με 20 kbps. Γιατί για αρκετό καιρό (πάνω από χρόνο που προσπαθώ) δεν έχω καταφέρει να συνδεθώ με πάνω από 16 kbps (ονομαστικά πάντα, ε!). Δεν είμαι σε θέση ούτε μια σελίδα να κατεβάσω, χωρίς να περιμένω κανα πεντάλεπτο... Κάνω λοιπόν όλες τις αιτήσεις μου για adsl στην αρχή και μετά την (περιττή για μένα, μιας και θα έπρεπε να γίνει αυτόματα) αίτηση για απεγκλωβισμό από PCM. Και η super λογική της αίτησης: να χώσουμε κάποιον άλλο που δε θέλει internet (να βάλουμε τα σκουπιδάκια κάτω από το χαλί και να πιάσουμε κατσαρίδες και ποντίκια) για να ελευθερωθεί γραμμή. Όταν κύριε πΟΤΕ κάνεις αναβάθμιση για διπλασιασμό της ταχυτητας γιατί δε ξεφορτώνεσαι αυτό το ηλίθιο για την εποχή μας PCM σε περιοχές με "σημαντικό" πληθυσμό; Και σε περιοχή που υποτίθεται τα τελευταία χρόνια γεμίζει συνεχώς με πλουσιόσπιτα; Να πω ότι είναι καμιά φτωχή γειτονιά και κανείς δεν ασχολείται με το διαδίκτυο; Δε θα το πω. Ακριβώς το αντίθετο. Να σημειωθεί ότι ο γράφων μόνο πλούσιος με πλουσιόσπιτο δεν είναι. Δυστυχώς είναι από εκείνους τους παλιούς κατοίκους που βλέπουν την περιοχή τους να γεμίζει σπίτια και αυτοκίνητα χωρίς κανένα σχέδιο. Εμένα πάντως μου αρέσει και το γεγονός ότι γνωρίζουν λέει το πρόβλημα στην περιοχή. Δεν είμαι δηλαδή ο μόνος. Αλλά δε βλέπω να γίνεται και κάτι. Αν κάνω όμως αίτηση για ISDN γιατί θα τρέξουν να το βάλουν; Δεν είναι υποχρέωσή τους να λύσουν το πρόβλημα στην περιοχή έτσι κι αλλιώς; Πρέπει να τα σκάσουμε για να πάρουν το συνεργείο τους και να βάλουν ISDN; Εγώ πάντως περιμένω. Το πολύ πολύ να μεταπουλήσω τις προσεχείς μέρες το πακέτο που πήρα και αρχίζει να βγάζει αράχνες. Αυτά τα ολίγα. Αρκετά σας ζάλισα, sorry. :cry:

Και σιγά μην ήμουν τυχερός! :cry: Πλέον είμαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται να δω φως. Τουλάχιστον όχι για φέτος. Ούτε στον Όλυμπο να έμενα. Αλλά εκεί μπορεί να ήταν καλύτερα. Όλο και κάποια Αφροδίτη :love: θα έσκαγε μύτη. Έστω μια Άρτεμις (χωρίς το τόξο της), μια Δήμητρα. Τέλος πάντων, ας επανέλθω στο θέμα. Μετά από τόσο καιρό η γραμμή μου είναι ακόμα σε PCM. Η υπάλληλος μου πρότεινε τη λύση να κάνω πρώτα αίτηση για ISDN αλλά με εφάπαξ πληρωμή άλλα 50 κάτι ευρώ +5 (αν θυμάμαι καλά) επιπλέον στο πάγιο. Δηλαδή κερατιάτικα!!!!!!!! Δε σφάξανε! :knife: Έδωσα 106 ευρώ, να δώσω άλλα 56, να περιμένω πάλι μπας και ο Άγιος Βασίλης φύγει από τον κόσμο της φαντασίας, πάρει και κανά δυο τάρανδους και έρθει στο σπίτι μου να βάλει ISDN. Από την άλλη, τι περιμένω κι εγώ; Θυμήθηκα το πόσα χρόνια κάνανε οι άχρηστοι :fool: (συγγνώμη για την έκφραση αλλά έχω φορτώσει πλέον) να βάλουν τηλέφωνο στο σπίτι. 10 ολόκληρα χρόνια :wacko: περιμέναμε από αρχές 80 μέχρι αρχές 90 για μια γραμμή. Ε, τώρα που έχουμε εξελιχθεί λίγο παραπάνω ας πούμε ότι σε 5 χρόνια θα έχω adsl (αν υπάρχει ακόμα). Δεν ξέρω τι να κάνω. Να αρχίσω να τους πρήζω; :whip: Ίσως. Αλλά που χρόνος για κυνήγι; :hunter: Έχουμε και καλύτερα πράγματα να ασχολούμαστε από κάτι... ας μην πω καλύτερα. Καλά χριστούγεννα σε όλους. :)

Σαν άκουσμα, ναι είναι κάτι το τραγικό. Και έτσι ήταν, αλλά όχι τόσο για μένα παρά για τη μητέρα μου (αδερφή του). Εγώ ήμουν αρκετά μικρός και παραδόξως (όπως το λαμβάνω τώρα πια) δε με έχει "στιγματίσει". Μπορεί να ακούγεται περίεργο αλλά έτσι είναι. Απλά θυμάμαι άπειρες φορές που έβλεπα τη μητέρα μου για χρόνια (ακόμα και τώρα βέβαια αλλά σπανιότερα) να κλαίει. Προσωπικά όμως πιο πολύ πόνεσα με το χωρισμό μου. Για ένα χρόνο πέρασα πολύ δύσκολα και άγγιξα τα όρια της κατάθλιψης. Αλλά...; Με τον καιρό όλα πάλι καλά. Μαθαίνουμε από τα διάφορα γεγονότα και προχωρούμε. Διαμορφώνουμε προσωπικότητα και βρίσκουμε πάντα κάτι για να είμαστε χαρούμενοι. viktoria για πολύ καιρό ένιωθα απελπισία γιατί δε μπορούσα πραγματικά να κάνω κάτι για να αλλάξει αυτό που είχε συμβεί. Ένιωθα ότι μιας και δεν είναι αναπόφευκτο (όπως ο θάνατος), κάτι μπορεί να αλλάξει. Και όμως. Τίποτα. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιείς, τόσο καλύτερα τελικά.... Κι επειδή δε θέλω να πέσουμε ψυχολογικά.... ΟΛΑ ΚΑΛΑ, ΟΛΑ ΑΝΘΗΡΑ!! :D (οπως έλεγε κι ο Βουτσάς σε μια ταινία) Υ.Γ. Μέσα πέσατε. Πράγματι αυτός ήταν ο θείος μου.

Θα πω κάτι κι εγώ, που δεν ξεφεύγει καθόλου από αυτό που θα περίμενε κανείς να ακούσει. Κάτι κλασικό δηλαδή, αλλά που το βρίσκω αληθινό. Έχω περάσει κι εγώ από μικρός διάφορα γεγονότα, με αντικειμενικά πιο άσχημο το χαμό του αγαπημένου μου θείου από αίτια άσχετα με την υγεία του (όποιος κατάλαβε κατάλαβε....) παραμονές Χριστουγέννων, παραμονή της γιορτής του, το 1984. Αν έχει ασχοληθεί κανείς με 17 Νοέμβρη θα θυμηθεί τι λέω. Ήμουν τότε σχεδόν 6 χρονών. Έχουν γίνει κι άλλα κι άλλα με αρκετή δόση λύπης και στεναχώριας (για μένα και σε ηλικία που να καταλαβαίνω περισσότερα, θέλω να πιστεύω), όπως είναι ένας χωρισμός. Το θέμα είναι ότι δε θυμάμαι ποτέ Χριστούγεννα να μην είμαι καλά. Πάντα τα αγαπούσα και πάντα με κάνουν να χαίρομαι. Δεν καταλαβαίνω πως. Και εκείνο το παιδικό τραύμα δεν έχει συνδυαστεί καθόλου με τα ίδια τα Χριστούγεννα. Γιαυτό θα καταλήξω στο κλασικό. Δε μπορούμε, όσο είμαστε υγιείς νοητικά, πνευματικά και ψυχικά, να μην πονάμε. Αλλά ο καιρός βοηθά όσο τίποτε άλλο. Μένει βέβαια μια λύπη, μια πικρία, μια μικρή μελαγχολία αλλά αυτό σε τίποτα δε συγκρίνεται με το αρχικό συναίσθημα. Η ελπίδα και η αισιοδοξία να είναι καλά. Άντε και καλά μας Χριστούγεννα!!!

Αν μπεις στο site του ΟΤΕ στο url: http://www.ote-shop.gr/page_content.asp?wid=275&hop=h μπορείς να ελέγξεις για την περιοχή σου τι παίζει, δίνοντας το νούμερό σου. Το θέμα είναι, όπως λέει και η υποσημείωση, "* Με τη μηχανή αναζήτησης διαθεσιμότητας, μπορείτε να δείτε αν έχει εγκατασταθεί ADSL τεχνολογία στην περιοχή σας. Υπάρχουν περιπτώσεις που το αίτημα σας δεν θα μπορεί να ικανοποιηθεί στην παρούσα φάση (π.χ. η τηλεφωνική σας σύνδεση να είναι σε PCM , η απόσταση σας από το τηλεφωνικό κέντρο του ΟΤΕ να είναι μεγάλη κ.α)". Γιαυτό πάρε καλύτερα τηλέφωνο στο 134 και ρώτα αν η γραμμή σου είναι σε PCM ή ό,τι άλλο σε απασχολεί. Μπορεί και να λάβεις απαντήσεις ;) . Καλή τύχη...