zippo2

Puressence - It doesn't matter anymore από το δίσκο Only Forever :)

Δεν νομίζω ότι είναι τόσο εύκολο απλως να "αγοράσουν οι ελληνοκύπριοι" τα κατεχόμενα. Απλούστατα οι Τούρκοι θα πουν "όχι" στην αγορά τους από ελληνοκύπριους. Τα χρήματα δεν είναι το παν ούτε λύνουν όλα τα προβλήματα.

Ε μισό λεπτό! ;) Μου θυμίζεις εγγλέζους συντηρητικούς ;) Έγινε επανάσταση στην Κύπρο. Εθνοαπελευθερωτικός αγώνας ονομάζεται συνήθως. Οτι έγιναν λάθη; Βέβαια. Αλλά όχι και η... ρομαντική άποψη ότι έφυγαν οι Άγγλοι και έγινε το μπάχαλο. Πρώτα από όλα κρεμάγαν 15χρονους αγωνιστές οι άγγλοι στην Κύπρο. Ακριβώς! Κρεμάλα! Αυτά δια την πολιτιστική ανωτερότητα τους! Δεύτερον όταν το Λονδίνο διαπίστωσε ότι η ανεξαρτησία του νησιού ήταν αναπόφευκτη και ότι δεν μπορούσαν να την αντιμετωπίσουν με τίποτα έκαναν τα μάλλα για να στρέψουν τους τουρκοκύπριους εναντίον των εληνοκύπριων και να προσπαθήσουν να τους καθυποτάξουν χρησιμοποιώντας τους τουρκοκύπριους και στη συνέχεια βάζοντας στο παιχνίδι και την Τουρκία. Το ότι η πολιτική ηγεσία (προ χούντας) στην Αθήνα δεν ήθελε να αναμειχθεί είναι νομίζω γνωστό. Παρομοίως η τότε πολιτική ηγεσία δεν ήθελε να ξεκινήσει ο αγώνας για την απελευθέρωση της Β. Ελλάδας από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει και πολλά. Οπως είπα έγιναν κι από Κύπρου μεριά πολλά λάθη (αλλά πάλι πλούσια ανεξάρτητη και ασφαλής είναι - χωρίς ασφαλώς να ξεχνάμε τα κατεχόμενα). Και τα εγκλήματα της χούντας. Αλλά να μην δίνουμε και συγχωροχάρτι στην εγγλέζικη πολιτική και φυσικά στην Τουρκία!

Ε καλά όχι μόνο λόγω της θρησκείας! Διότι όταν διαλύθηκε και η Οθωμανική Αυτοκρατορεία προέκυψαν κάτι παράξενοι τύποι που μιλούσαν ελληνικά και ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι! Από κάπου θα ήρθαν κι αυτοί, κάτι θα έκαναν όλον αυτό το καιρό. Και μάλιστα στο ίδιο ακριβώς έδαφος που μιλούνταν η αρχαία ελληνική γλώσσα!

Έπειτα από την έλευση της χριστιανοσύνης (αλλά και πριν) θέμα δεν ήταν ποιός ήταν τι (έλληνας, ρωμαίος, βάρβαρος κτλ) αλλά σε τι πίστευε... Πάντως στους "ειδωλολάτρες" Ελληνες νομίζω πως σαφώς τους συμπεριφέρθηκε ο Θεοδόσιος με τον Αλάριχο σαν "επικίνδυνα προς την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία" στοιχεία. Βέβαια έπαιζαν πολλά... Τα ευαγγέλια ήταν γραμμένα στην ελληνική οπότε σαφώς η Νέα Ρώμη στράφηκε στην ελληνική γλώσσα για να διασφαλίσει την συνέχεια της ως χριστιανική αυτοκρατορία. Αλλά δεν ήταν "ελληνική" όπως ίσως νοούμε την αρχαία ελλάδα ή και τη σύγχρονη ελλάδα. Για παράδειγμα ο Κωνσταντίνος είπε το "εν τούτο νίκα" στα λατινικά... ρωμαίος ήταν ο άνθρωπος (αλλά βέβαια ρωμαίος σήμαινε απλώς κάτοικος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας) που είχε γεννηθεί στη σημερινή σερβία. Γι'αυτό είπα στην αρχή ότι ίσως η καλύτερη περιγραφή του βυζαντίου έιναι ως μίας "πολυεθνικής αυτοκρατορίας". Και κάτι που βέβαια "πάτησε" στον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό αλλά εξελίχθηκε σε κάτι νέο.

Δεν ήταν μόνο Ελληνες, σ'αυτό θα συμφωνήσω. Πάντως ο χαρακτηρισμός "Έλληνας" στο Βυζάντιο σήμαινε από μία εποχή και μετά, από όσο γνωρίζω, τους "εθνιστές" και αυτούς που δεν ασπάζονταν την νέα χριστιανική πίστη. Γι' αυτό και ο Θεοδόσιος έβαλε τον βάρβαρο Αλάριχο να τους αλλαξοπιστήσει βιαίως. Ήταν το αγκάθι στο πλευρό της Νέας Ρώμης. Βέβαια σε μερικές ελληνικές πόλεις... βρέθηκε ο αλάριχος να τρέχει και να τον κυνηγάνε όλοι μαζί! (όπου έβρησκε τα δύσκολα λάκιζε!) Αλλά αυτός ήταν που ξεκίνησε μία "γενοκτονία" της αρχαίας ελληνικής πίστης του Δωδεκάθεου σε όποιες πόλεις το κατάφερε - δυστυχώς και στην Αθήνα και χάσαμε έτσι και πολλά αρχαία μνημεία και ναούς- αν και κατά την ταπεινή μου άποψη τίποτα δεν χάνεται κι αν πάρεις την ορθοδοξία θα δεις πάρα πολλούς συνδετικούς κρίκους με την αρχαιοελληνική λατρεία. Σε ό,τι αφορά τον πλούτο του Βυζαντίου, όταν η δυτική Ρώμη κατέρρευσε και βυθίστηκε η δυτική Ευρώπη στο Μεσαίωνα, ήταν φυσικό να είναι καλύτερα τα πράγματα, μακράν, στο Βυζάντιο. Γι' αυτό και δεν δέχθηκε το Βυζάντιο ένωση με την Νέα Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Καρλομάγνου, αν θυμάμαι καλά, που δεν ήταν βέβαια ούτε αγία, ούτε νέα, ούτε ρωμαϊκή και οΘεός να την έκανε αυτοκρατορία! Το Βυζάντιο ήταν ήδη πολύ καλά εδραιωμένο με σταθερή διττή διακυβέρνηση (αυτοκράτορας - πατριάρχης) που μάλιστα εξήγαγε και στη Δύση. Βέβαια έτσι δεν συμμετείχε και στις ζυμώσεις που τελέστηκαν στην πλέον ριμαγμένη από τους βαρβάρους δυτική αυτοκρατορία και τους "απογόνους" της.

Έχει όντως ενδιαφέρον η Βυζαντινή ιστορία. Δεν έχει την "αναγνώριση" της αρχαιοελληνικής αλλά είναι κιαυτή πολύ ενδιαφέρουσα. Αρκεί να μην τη δεις "εθνικιστικά". Πολυεθνική αυτοκρατορία ήταν με την ελληνική ως γλώσσα καθώς εκείνα τα χρόνια ήταν σαν την αγγλική σήμερα. Έχει ενδιαφέρον και το πως δημιουργήθηκε η "Νέα Ρώμη" την αντιπαράθεση με τη δυτική και κυρίως το πολιτικοθρησκευτικό μοντέλο του Βυζαντίου κάτι το οποίο καλώς ή κακώς εφαρμόζουμε και σήμερα. Οπότε βοηθάει να γνωρίζουμε πέντε πράγματα γι'αυτην την αυτοκρατορία (από τις πλέον μακροβιότερες όλων των εποχών) αφού μας επηρεάζει ποικιλοτρόπως ακόμα και σήμερα!