Τελικα υστερα απο μια εβδομαδα προβολης και αφου αντισταθηκα στις σειρηνες των p2p ταξιδεψα και παλι τα 250 χλμ μεχρι τη πιο κοντινη αιθουσα για να δω την πιο αναμενομενη για εμενα ταινια της χρονιας. Οπως ειχα δηλωσει και στο αλλο thread (με θεμα τον Craig) υπηρξα μεγαλος fan της σειρας και εξακολουθω να ειμαι. Ο Bond ειναι αναμφιβολα ο μεγαλυτερος κινηματογραφικος μυθος αν συνδιασει κανεις την απηχιση (ποσοτικα αλλα και γεωγραφικα/πολιτισμικα) και τη μακροβιοτητα της σειρας. Πολυ απλα κανεις αλλος δεν καταφερε να κανει κατι παρομοιο και με δεδομενο οτι η σειρα θα συνεχισει υστερα απο τη μεγαλη τελευταια επιτυχια, πολυ δυσκολα θα υπαρξει κατι αντιστοιχο.
Ο διαχρονικος λογος της επιτυχιας αυτης της σειρας ταινιων υπηρξε ενας συνδιασμος αρχετυπικων χαρακτηρων (ο υπερηρωας, οι κακοι, οι συμμαχοι, ο προδοτης κτλ) και αυτο που οι Αγγλοι θα ονομαζαν "a contemporary feeling" (η αισθηση του μοντερνου-συγχρονου). Εκλαϊκεύοντας τη σκεψη μπορει κανεις να πει οτι εχουμε να κανουμε με την ιδια ιστορια/μυθο καθε φορα προσαρμοσμενη στην εκαστοτε εποχη. Ειναι λιγο υπερβολικο κατα τη γνωμη μου να συζηταμε για εξελιξη του χαρακτηρα και να ζηταμε ανατροπες και επανιδρυσεις οταν η δυναμη ενος μυθου παντα βρισκεται στην αρχετυπικη του υποσταση. Σιγουρα η οπτικη γωνια και ο τροπος παρουσιασης μπορει να αλλαζει, επειδη καθε εποχη εχει τα δικα της προτυπα, αλλα ο σκληρος πυρηνας παραμενει ο ιδιος.
Για εμενα προσωπικα και ετσι οπως εχω αντιληφθει τον ηρωα και τη θεματολογια των ταινιων του η ταινια ειναι κλασσικος Bond και μαλιστα στα καλυτερα του. Πολλοι μπαινουν στη λογικη των συγκρισεων μεταξυ των ταινιων και των ηθοποιων που τον υποδυθηκαν παραβλεποντας ενα σημαντικο γεγονος: ο Bond ειναι σε καθε φιλμ ενας ηρωας της εποχης του φιλμ. Αυτη ειναι και η μεγαλη γοητεια αυτης της σινεμυθολογιας. Ο ηρωας δεν μεγαλωνει (μεσα σε 45 σχεδον χρονια δεν μεγαλωσε ουτε μια μερα) και η εποχη δεν παραμενει η ιδια (οι ιστοριες διαδραματιζονται το ιδιο ευκολα στα ψυχροπολεμικα 60's, στα φιλελευθερα '70s, στα '80s της ευημεριας κ.ο.κ). Καθε φορα -οσο ουτοπικο και αν ειναι- ο χαρακτηρας και οι παρελκομενοι του ειναι συγχρονοι. Αυτη ειναι ισως και η συνταγη για να φτιαξεις και να διατηρησεις ενα μυθο. Ο καθε ηθοποιος λοιπον που φορεσε το μανδυα του Bond ηταν μαλλον η καλυτερη επιλογη για την εποχη του. Πολλοι λενε οτι ο Connery ηταν ο καλυτερος, αλλα ποσοι μπορουν να τον φανταστουν σε ενα σεναριο απο αυτα που παιχτηκαν στα 70's? H προσωπικη μου συμπαθεια, ο Roger Moore, ηταν ιδανικος για τα '70s αλλα δεν μπορω να τον φανταστω (ακομα και νεο) στο τελευταιο αυτο σεναριο. Ο Daniel Craig ειναι αναμφιβολα ο Bond των '00s.
Ολα τα παραπανω για το θεμα των συγκρισεων. Οσον αφορα την ιδια την ταινια τα περισσοτερα εχουν ειπωθει αλλα θα επαναλαβω καποια που θεωρω αξια αναφορας.
- Τα credits της αρχης ειναι πραγματικα εμπνευσμενα και το τραγουδι καλο, η δε εμμονη σε αυτη τη γνωστη φορμα εναρξης μοιαζει με κλεισιμο του ματιου στο θεατη η σαν το σιγοψυθιρισμα μεταξυ συνωμοτων.
- Τα locations ειναι μαγευτικα και το κοσμοπολιτικο στυλ στο απογειο του.
- Η παραγωγη ειναι απο τις πιο ακριβες και αυτο γραφει στο σελιλοιντ. Ολα τα φιλμ της σειρα υπηρξαν ακριβες παραγωγες αλλα αυτο εδω δινει και την αισθηση του mega-budget movie, κατι που δεν ηταν παντα εμφανες. Απο αυτη και μονο την αποψη θεωρω θετικη την εξαγορα της MGM απο τη Sony αφου η τελευταια φανηκε διατεθειμενη να επενδυσει πολυ χρημα.
- Το ανελέητο κατα μερικους product placement (που δικαιολογειται απο την προηγουμενη αναφορα) δεν με ενοχλησε καθολου, ισως επειδη ειμαι fan της συγκεκριμενης εταιριας (και πολυ το ευχαριστηθηκα που δεν ειδα ουτε ενα Nokia τηλεφωνο η Mac υπολογιστη) η ισως επειδη πιστευω οτι η χρηση "ανωνυμων" συσκευων που επιβαλει η "political correct" λαιλαπα των καιρων μας ειναι απλα μια μπαρουφα μεσα στην corporate dominated εποχη που ζουμε.
- Το στορυ ηταν πολυ ενδιαφερον και οι ταινια ακομα και εκει που εκοβε ταχυτητα δεν εχανε ρυθμο. Το σεναριο και οι διαλογοι ηταν εξυπνοι και σε σημεια απολαυστικοι. Ειμαι σιγουρος οτι θα εχουμε πολλα memorable quotes απο αυτην εδω την ταινια.
- Οι θυληκες παρουσιες ηταν εντυπωσιακες, θα συμφωνησω με αυτα που εγραψε ο φιλτατος Veco για την Eva Green (αν και την ειχε αρχικα αποριψει) για το ποσο τρομερα θελκτικη ειναι σε καποιες σκηνες. Επισης ο ρολος της Vesper Lynd ειναι αναμφισβιτητα ο πιο καλογραμενος, πολυπλοκος και βαθυς γυναικειος ρολος σε ταινια James Bond.
Ψεγαδια δεν βρηκα, αλλα δεχομαι την υποκειμενικοτητα των αποψεων μου ως fan. Tελος για να κλεισω θα πω κατι που ενοιωσα αμεσως μετα το τελος της προβολης, την οποια -σπανιο για Ελληνικη αιθουσα- ακολουθησε θερμο χειροκροτημα απο τους θεατες. Μετα απο πολλα χρονια είναι η πρωτη ταινια της σειρας που πραγματικα δημιουργει προσμονη για την επομενη. Το "JAMES BOND WILL RETURN" στο τελος των credits ειναι μια διαβεβαιωση που ανακουφιζει αλλα ο χρονος που θα μεσολαβισει φανταζει ηδη μεγαλος.
