BLAZ3

Λοιπον 8α σας πω μια αληθινη ιστορια που την εζησα εγω και ο κολητος μου. Ενα βραδυ εγω και ο κολητος μου πηγαμε σε μια γειτονια για να κατσουμε να σηζητησουμε ενα θεμα που μας απασχολουσε. Η ωρα ηταν 11:25,και ειχαμε καθισει μπροστα σε 2 κολονες της Δ.Ε.Η. Ετσι οπως μιλουσαμε ξαφνικα βλεπουμε και εγω και ο κολητος μου ταυτοχρονα δυο σκιες λιγα μετρα πιο μπροστα απο τις κολονες. Αμεσως σκευτικαμε πως ηταν φαντασματα γιατι εκεινη την περιοδο ψαχναμε για στιχιωμενα σπιτια. Ο κολητος μου ο λαζος με ειπε πως μερικα φαντασματα μπορουν να σε κανουν κακο και μερικα οχι. Σκεφτικα πως αυτα θα μπορουσαν να μας εισβαλουν μεσα στο σωμα μας. ΕΓΩ ΚΟΚΑΛΩΣΑ και ο λαζος προσπαθουσε να βρει τροπο να τα διωξει. Πρεπει να καθοντουσταν πανω απο τρια λεπτα κανωντας προς-πισω απο τις κολονες. Ξαφνικα δεν ξερω που βρηκα το θαρος, πηρα τον λαζο απο τα χερια και πηγαμε κοντα στα φαντασματα, καθως περπατουσαμε φοβομουνα ολο και ποιο πολυ, οσπου φτασαμε στα 2 μετρα πισω απο τα φαντασματα, και λεω στον λαζο δυο φορες (ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ). Στην δευτερη φορα που το ειπα ( ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ) ακουσαμε και οι δυο <<ΚΙ ΟΜΩΣ ΦΟΒΑΣΤΕ>>. Με το που το ακουσαμε αφτο τρεξαμε αμεσως και πηγαμε στο σπιτι μου να ηρεμισουμε. Απο εκεινη την στιγμη και μετα για 4 μηνες δεν περασαμε ουτε εγω ουτε και ο λαζος απο εκεινο το σημειο. ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ...