Vima

Μετά από τόσο καιρό μόλις σήμερα πληροφορούμε νεώτερα για τους πρωτοετής.Χαίρομαι Marieke που τα πήγες καλά.Ανεβαίνεις λοιπόν Κομοτηνή! Καλή συνέχεια λοιπόν κ καλο κουράγιο, τόσο σε σένα όσο και στ' άλλα παιδιά!Να περνάτε καλά!!

Έτσι κι εμείς είχαμε κανονίσει ένα ταξιδάκι στη Ρώμη, αλλά ακόμη πηγαίνουμε.....Υπομονή!

Marieke, το τηλεφώνημα από το Α.Τ. θα αργήσει λίγο ακόμη. Όταν σας πουν τάδε ημέρα τάδε ώρα θα πρέπει να είστε εκεί για να πάρετε τα σχετικά δικαιολογητικά και να δηλώσετε τότε σχολές προτίμησης.

Marieke, παίζει ρόλο η βαθμολογία για το που θα πάτε και όσα θα έχετε να κάνετε μέσα στη σχολή. Αν π.χ. βγάλεις υψηλή βαθμολογία, γίνεσαι διμηρήτης ή κάτι τέτοιο και δεν φυλάς σκοπιές, πεζές περιπολίες...καταλαβαίνεις...!!!!

Marieke, Συγχαρητήρια,συγχαρητήριο. Συμμερίζομαι τη χαρά σου. Με τη βαθμολογία σου είμαι σχεδόν σίγουρη πως θα πας και στο τμήμα που θέλεις. Να περνάς καλά. Μπράβο σου!!!!!!!!!!!!!!!!

Θα σας ειδοποιήσουν από το Αστυνομικό Τμήμα όπου έκανες τα χαρτιά σου. Αυτό δεν θα γίνει όμως τώρα αμέσως. Θα περάσουν ημέρες... Συγχαρητήρια και καλό κουράγιο απ' εδώ και μπρος. Θέλει κουράγιο και δύναμη.

Είναι ο κωδικός της σχολής

Κ Α Λ Η Ε Π Ι Τ Υ Χ Ι Α Σ Ε Ο Λ Ο Υ Σ Σ Α Σ!!!!!!

Για την Αστυφυλάκων!

Γνώμη μου είναι πως είσαι μέσα! Για ν' ανέβουν κι άλλο από πέρσυ λίγο δύσκολο το βλέπω. Καλή επιτυχία!!!!

Να σου πω φίλε μου! Πέρσυ πήραν πάρα πολλούς με το 10%, με 1000 μόρια περίπου λιγότερο από τα δικά σου! Φέτος γενικά θα πάρουν λιγότερα άτομα. Από την άλλη ακούστηκε πως στο 5ο πεδίο που ανήκει η Αστυφυλάκων, θα πέσουν κάπως οι βάσεις. Με όλα τα παραπάνω ως δεδομένο, και με τα μόρια που έχεις είσαι πιστεύω οριακά μέσα με το 10%. Κάνε το σταυρό σου, αν το θέλεις πολύ και καλή επιτυχία!!!

Βασίλη, σε ό,τι με αφορά, σ' ευχαριστώ για την επέμβασή σου, νομίζω πως ήρθε στην κατάλληλη στιγμή. Προσπαθούσαμε να πείσουμε μερικούς για τον τρόπο που πρέπει να αντιλαμβάνονται μερικά πράγματα και να τα βγάζουν προς τα έξω. Εδώ μέσα τέτοιου είδους σχόλια, μόνο κακό μπορούν να κάνουν, δε συμφωνείς;

Weskers, κάτι άσχετο. Μπορείς να με πληροφορήσεις πόσα βραδυνά κάνεις το μήνα τώρα κατά τη διάρκεια της πρακτικής σου άσκησης; Βασικά τελειώνεται την επόμενη εβδομάδα έτσι δεν είναι; Σε ρωτώ απλά για να κάνω σχετική σύγκριση! Σ'ευχαριστώ!

Μάλλον το βάψιμο των μαλλιών πρέπει να ξεχάσεις. Εντάξει δεν έγινε και τίποτε!

GMAC & WESKERS θάθελα κι εγώ με τη σειρά μου να συμληρώσω μερικά πράγματα. Όλοι γνωρίζουμε τα παλαιότερα χρόνια πως γινόταν κανείς αστυνομικός. Ήταν αλλιώς τα πράγματα κι εκεί μέσα έμπαινε κάθε καρυδιάς καρύδι. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο. Τα παιδιά διαγωνίζονται μέσω πανελλαδικών σκίζονται κυριολεκτικά και με τις υπόλοιπες προβλεμπόμενες διαδικασίες για να πετύχουν. Νάστε σίγουροι πως πολλοί το κάνουν για εμπαγγελματική αποκατάσταση αφού η ανεργία έχει χτυπήσει κόκκινο. Όμως όταν ένας 18χρονος αποφασίζει, ενώ έχει κι άλλες επιλογές, να γίνει αστυνομικός, δεν μπορεί θα το κάνει κι επειδή το θέλει και λίγο έστω. Αν αυτό το λίγο υπάρχει σαν μικρή φλογίτσα στην καρδιά του, νάστε σίγουροι πως αυτή η φλόγα θα γίνει φωτιά αν υπάρχει και η στοιχειώδης συνείδηση μέσα του. Επομένως, δεν μπορεί παρά να συμπεριφέρεται ανθρώπινα στον απλό πολίτη, να είναι ευγενής, να μην έχει καβαλήσει το καλάμι. Κανένας δεν είναι ανώτερος κανενός. Από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι και τον απλό σκουπιδιάρη του δρόμου. Όλοι οι άνθρωποι έχουν την αξία τους! Συμφωνώ πως η ορολογία <μπάτσος> είναι πέρα για πέρα απαράδεκτη. Γιατί συνεχίζουν κάποιοι να πιστεύουν πως αν τους αστυνομικούς του ονομάσουν μπάτσους , με αυτό τον τρόπο τους ειρωνεύονται και τους υποτιμούν με τον τρόπο τους....Είπαμε κι ας ξεκαθαριστεί αυτό. Κανένας δεν είναι ανώτερος κανενός. Όταν με την καρδιά μας πιστέψουμε στις ανθρώπινες αξίες που μπορούν να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους, τότε θα μπορέσουμε να δούμε κι αυτόν τον τόπο με αλλιώτικα μάτια....γιατί τώρα το μόνο εγώ βλέπω είναι πως οι περισσότεροι εθελοτυφλούν!

Φίλε μου gmac, νάσαι σίγουρος πως το μόνο πράγμα που δεν θάθελα να κάνω, είναι να βγάλω το άσπρο για μαύρο και δεν δικαιολογώ τα αδικαιολόγητα, αφού ανέφερα κιόλας ένα προσωπικό μου παράδειγμα στο οποίο μάλιστα μου συνέβει μια ΑΔΙΚΙΑ με όλη τη σημασία της λέξης (για να μη σου γράψω πολλά και τις συνθήκες που συνέβει) και αυτό είναι ένα από τα πολλά. Έχεις δίκαιο για όλα που αναφέρεις. Ντρέπομαι κυριολεκτικά για ό,τι στραβό συμβαίνει. Λυπάμαι πολύ! Γιατί αυτά συμβαίνουν στην πατρίδα μου..την οποία υπεραγαπώ. Έτσι γαλουχήθηκα τουλάχιστον. Τώρα αν αξίζει να την αγαπώ όπως την αγαπώ, αυτό είναι μια άλλη ιστορία που δεν μπορούμε να την αναλύσουμε επί του παρόντος. Το θέμα είναι ο κάθε ένας απ' εμάς τι μπορεί να προσφέρει με τον τρόπο του στο κοινωνικό σύνολο! Κάνε το χρέος σου ως Έλληνας πολίτης, ως Έλληνας αστυνομικός και έχε καθαρή συνείδηση. Κι εγώ εδώ θα μπορούσα να σου αναφέρω κατεβατά ολόκληρα από λάθη,λάθη και πάλι λάθη! Αυτό εδώ μέσα δεν θα βοηθούσε κάποιους νέους ανθρώπους που προσπαθούν ν' ανοίξουν τα φτερά τους σ' έναν χώρο που κρύβει παγίδες. Καλό είναι βέβαια να γνωρίζουν τα προβλήματα που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν στο χώρο που επέλεξαν, όμως γιατί πάντα στεκόμαστε στα κακώς κείμενα και δεν αναφέρουμε πουθενά ή έστω ως υποσημείωση ηρωϊκές πράξεις απλών ανθρώπων..θυσίες θάλεγα! Γιατί πάντα πρώτα το μαύρο και μετά όλ' τ' άλλα????

[ πιάσε απ' ένα άλλο τζιπ <το δικό μου> που ήταν παρκαρισμένο μόνο για 30΄λεπτά στην άκρη του δρόμου και δεν ενοχλούσε κυριολεκτικά κανέναν και μη έχοντας καν απαγορευτική πινακίδα στο συγκεριμένο σημείο ] ....και εννοώ βέβαια πως μου τόγραψαν!!! Ας γελάσω...!!Αδίκως βέβαια επειδή κάποιος έκανε λέει καταγγελία...

[Μετά από 4 ώρες που πέρασα από το ίδιο σημείο, το τζιπ ήταν εκεί χωρίς να έχει δεχτεί κλήση ή να του έχουν αφαιρεθεί οι πινακίδες. Θεωρείς ότι ήταν τόσο απασχολημένοι ή απλά δεν ασχολήθηκε κανείς;] Αν και δεν απευθύνεσαι σ' εμένα, θάθελα να σου γράψω την δική μου εκδοχή. Πολλά παράδοξα μπορεί να συμβούν σ' αυτή τη χώρα που ζούμε. Πιάσε από το παράνομα παρκαρισμένο τζιπ πάνω στο πεζοδρόμιο που πέρασαν το είδαν και δεν τόγραψαν, ή που δεν πέρασαν καθόλου, πιάσε απ' ένα άλλο τζιπ <το δικό μου> που ήταν παρκαρισμένο μόνο για 30΄λεπτά στην άκρη του δρόμου και δεν ενοχλούσε κυριολεκτικά κανέναν και μη έχοντας καν απαγορευτική πινακίδα στο συγκεριμένο σημείο, πιάσε το ένα, πιάσε το άλλο, άκρη δεν θα βρούμε. Πάντα θα υπάρχουν τα παράδοξα στην ιστορία. Μη καταδικάζουμε τους πάντες και τα πάντα επειδή κάποιοι, κάπου, κάποτε έδειξαν αρνητική συμπεριφορά. Και ποιος μου λέει πως κατά τη διάρκεια της απουσίας σου των 4 ωρών δεν ήρθε η τροχαία και δεν μίλησε συμπτωματικά με τον οδηγό του τζιπ και αν αυτός ο οδηγός δεν ήταν ΑμΕΑ ή κάτι άλλο, ή κάτι άλλο....Άστα να πάνε...άκρη δεν βρίσκεις. Αλλά μη πέφτεις στην παγίδα και μην θεωρείς το γεγονός ως το μοναδικό. Τα Γιάννενα σίγουρα δεν γίνονται Αθήνα ή Θεσσαλονίκη, αλλά λάβε υπόψη σου, πόσο λίγα περιπολικά υπάρχουν σ' ολόκληρη την Ελλάδα. Μάθε κι έλα να μου πεις κι εμένα. Άσε εγώ ξέρω κι επειδή ξέρω...Άσε καλύτερα! Μη καταδικάζεις ποτέ, πριν ολοκληρώσεις την έρευνα γύρω από το ζήτημα...!!!

Weskers φίλε μου με πρόλαβες σε όλα. Έτσι είναι όπως τα γράφεις για όσον αφορά το ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ, την προσοχή, την αποτελεσματικότητα, τα περιπολικά. Ακριβώς έτσι όπως τα περιέγραψες....κι ας λένε κάποιοι!! Επαναλαμβάνω χωρίς αυτό να προκαλεί πως όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια..και ναι εγώ είπα πως η πιο δύσκολη σχολή στο στρατό είναι η Ευελπίδων αλλά και η Ικάρων που λες δεν πάει παρακάτω. Είνα κρίμα κάποιος αφού μπει στη σχολή της 1ης προτίμησής του να το βάζει στα πόδια γιατί δεν μπορεί ν'ανταποκριθεί..και ξέρεις δίνει παραίτηση γιατί ξεκινάει κάτι που στην πραγματικότητα δεν το πιστεύει, δεν το αγαπάει!

Αδιαμφισβήτητα νιώθει κενό.Κάπου μέσα μου νιώθω πως ενώ μπορούσα και με το παραπάνω δεν το αποτόλμησα. Γεγονός είναι πως η ζωή με αποζημίωσε με τον καλύτερο τρόπο....γιατί όταν σπέρνεις προσπάθειες θερίζεις νίκες και επιτυχίες. Marieke οφείλω να σε συγχαρώ τόσο εσένα όσο και τ' άλλα παιδιά για τις επίμονες και επίπονες προσπάθειες που κάνετε και σας εύχομαι η φετινή χρονιά να είναι καταλυτική και να πετύχετε τον στόχο σας!

Όχι δεν είναι αυτός ο λόγος που γράφω κάπως αρνητικά για το στρατό. Δεν έχω προσωπικά καμμιά απολύτως σχέση ούτε με στρατό, ούτε με αστυνομία. Όταν όμως έχεις πολύ δικούς σου ανθρώπους που περνάν τώρα το λούκι, όταν καθημερινά μαθαίνεις και κάτι καινούργιο που συμβαίνει, όταν συμμετέχεις παντού και σε όλα, αποκτάς εμπειρίες και γνώσεις πάνω στο αντικείμενο. Τώρα όσον αφορά στρατό και αστυνομία, ομολογώ πως λαμβάνοντας υπόψη και ζυγίζοντας τα υπέρ και κατά και των δύο κατηγοριών, η ζυγαριά σαφώς κλείνει υπέρ της αστυνομίας. Εμένα προσωπικά, αν μου δινόταν η ευκαιρία για τον τομέα του στρατού θα διάλεγα ΣΤΥΑ γιατί πιστεύω πως είναι μια από τις πιο ιδανικές σχολές. Τώρα αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω θα γινόμουν αυτό που δεν έγινα.!Σαν τρίτο πρόσωπο όμως μπορώ και βλέπω λίγο καλύτερα τα πράγματα. Marieke, αν έχεις βγάλει υψηλή βαθμολογία, μη φοβάσαι, θα τα καταφέρεις ό,τι κι αν γίνει...αλλά ακόμη κι αν δεν είναι έτσι. Κανείς δεν χάνεται!

Επειδή τυγχάνει να γνωρίζω λίγα πράγματα ίσως παραπάνω, η Ευελπίδων είναι μια δύσκολη σχολή και θάλεγα πως είναι η δυσκολότερη. Γενικά ο Στρατός είναι σε όλα του πιο δύσκολος από την Αστυνομία. Θέλει πολύ κουράγιο και πειθαρχία. Είναι αποκατάσταση δεν λέω, μα μόνο και μόνο για τον τίτλο ή για τον σίγουρο μισθό, είναι λάθος να κάνουμε επιλογές. Μακάρι φίλε μου σου εύχομαι από καρδιάς να τα καταφέρεις..Όσο για το αίμα, που φοβάσαι, αν είναι από τις ελάχιστες φορές που σου παίρνουν, είναι σχεδόν φυσικό. Άλλο το όπλο και άλλο το αίμα. Εγώ που έχω περάσει τόσα και έχω γίνει βράχος πιστεύω, όταν είναι να μου πάρουν αίμα, απλά κοιτάω αλλού, γιατί η εικόνα και μόνο με κάνει να νιώθω άβολα. Γι' αυτό μη νομίζεις πως είσαι ο μοναδικός. Πίστεψε στον εαυτό σου κι όλα θα πάνε κατ' ευχήν. Καλή σου επιτυχία!!!

....κι ας συμπληρώσω κι εγώ φίλε μου Weskers πάνω σ' αυτό περί κόμπλεξ, ...έξω απ' το χορό κανείς πολλά τραγούδια λέει...ή μήπως δεν είναι έτσι? Αυτά τα εκατοντάδες παιδιά που κάθε χρόνο γίνονται <μπάτσοι> είναι σίγουρα καλύτεροι από πολλούς άλλους τεμπέληδες που σκυλοβαράνε ολιμερίς στις καφετέριες...Δε λέω κι αυτό χρειάζεται, αλλά να λείπουν καλύτερα οι χαρακτηρισμοί. Λίγο φιλότιμο χρειάζεται σε ό,τι κάνει κανείς. Όλα μπορούν ν'αλλάξουν προς το καλύτερο αρκεί να το θέλουμε....κι σε σένα Weskers εύχομαι καλή συνέχεια...κουράγιο...εκεί πάνω στον Έβρο τα πράγματα είναι πιο δύσκολα...! Νάσαι πάντα καλά!

Μα ήδη φίλε μου Weskers -που μη νομίζεις γνωρίζω τις απόψεις σου πολύ καλά γιατί σε διαβάζω εδώ και πολύ καιρό- αντιλαμβάνομαι πως γινόμαστε μελοδραματικοί. Ξέρεις όμως κάτι κι εσύ κι όλοι αυτοί που δεν συμπαθούν τους μπάτσους ή όσους ανθρώπους που μέσα από το επάγγελμά τους προσπαθούν να καλύψουν τα κόμπλεξ τους. Όταν αγαπάς αυτό που κάνεις και είσαι ενεργό κομμάτι αυτής της κοινωνίας και προσφέρεις συνειδητά και δουλεύεις με φιλότιμο, αυτό ποτέ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και από κανέναν ΚΑΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ ! Όταν αυτό το επάγγελμα είτε αστυνομία είναι, είτε στρατός, είτε πωλητής, κουλουρτζής ή καντηλανάφτης το κάνει κανείς ευσυνείδητα, ξεπερνά παρά τις αντιξοότητες τον εαυτό του, γίνεται φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση. Και μπράβο σ’ αυτόν τον ελεύθερο επαγγελματία που μπορεί μέσα από τη δουλειά του να πάρει και την porche του, να κάνει και τη βίλα του και ό,τι άλλο επιθυμεί. Κανείς δε του λέει να μη το κάνει, όμως με όλ’ αυτά που προσωπικά ανέφερα πιο πάνω ήθελα να χτυπήσω έστω και για κλάσματα δευτερολέπτου κάποιες λεπτές χορδές… Συγνώμη αν για μερικούς αυτό χαρακτηρίζεται υπερβολικό. Κι εγώ βλέπω και βιώνω καθημερινά τα κακώς κείμενα σ’ αυτόν τον ταλαίπωρο τόπο κι ίσως μάλιστα χωρίς να το καταλαβαίνω να συναινώ και να εκτελώ λανθασμένες αποφάσεις, όμως απώτερος σκοπός μου ήταν και θα είναι να μπορώ να έχω ψηλά το μέτωπο…αν μπορεί κανείς να το καταλάβει αυτό. Σίγουρα εκείνοι που έχουν ψηλά τη μούρη νομίζοντας πως είναι κάποιοι και το εκμεταλλεύονται πλανώνται οικτρά αν νομίζουν πως κέρδισαν κάτι παραπάνω από ένα απλό ανθρωπάκι που αδυνατεί να έχει ακόμα και τα προς το ζην. Κι εγώ παρεξηγώ λάθη που συμβαίνουν…όμως αυτά πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν. Δεν μπορώ όμως να μη σκύψω με σεβασμό σε όλους αυτούς που θυσιάζονται καθημερινά με τον τρόπο τους για τα πιστεύω τους που δεν θέλουν να καταπατήσουν. Όταν αγαπάς την πατρίδα σου θέλεις να τη βλέπεις να προκόβει και να νιώθεις περηφάνια κι όχι ντροπή…!!

Νιώθω πως τελικά μέσα στην άμορφη μάζα της ανθρώπινης διαφθοράς υπάρχουν άτομα σαν και σας που αγωνίζονται να διαφυλάξουν όλα εκείνα που τους προστάζει η ψυχή και η συνείδησή τους. Μια συνείδηση που για τους πολλούς έχει ξεφτίσει σαν όρος, έχει τσαλαπατηθεί, έχει αμαυρωθεί με τον χειρότερο τρόπο…κι όμως….ακόμη και τότε αυτή η ίδια συνείδηση μπορεί να υψωθεί γενναία και βασανισμένη όσο ποτέ και να ουρλιάξει…κρατήσου…μη δειλιάζεις…!!! Φίλοι μου, δεν είναι λόγια του αέρος αυτά που ανταλλάσσουμε εδώ μέσα…είναι λόγια που πιστεύω πως μπορούν να φλογίσουν κρύες και άψυχες συνειδήσεις. Φιλοσοφούμε πολλοί θα ισχυριστούν και θα μας προσπεράσουν. Εμένα προσωπικά, μου είναι εντελώς αδιάφορο το τι θα πουν οι πολλοί. Εκείνοι που ξαπλωμένοι στο κρεβάτι του ψυχικού θανάτου περιμένουν μάταια τη ζωή. Σίγουρα είναι πολύ εύκολο να μας παρασύρει κι εμάς το ρεύμα της εποχής. Η παλικαριά όμως, εκεί είναι! Εκεί σε θέλω! Ν’ αντιστέκεσαι στο κάθε τι που μπορεί να σε πληγώσει θανάσιμα. Η πονεμένη μας κοινωνία έχει απόλυτη, άμεση ανάγκη από άτομα σαν κι εσάς ή ας πούμε σαν κι εμένα…Ίσως εγώ αυτό που έπρεπε να προσφέρω να τόχω κάνει ήδη. Ποιος ξέρει; Η πατρίδα για την οποία πολλοί μιλούν έχει μακραίωνη ιστορία που αν οι νέοι μας δεν την νιώσουν στο πετσί τους δεν θα μπορέσουν δυστυχώς ποτέ τους να προσφέρουν ούτε ένα απλό λιθαράκι στο οικοδόμημα που λέγεται κοινωνική προσφορά και αλληλεγγύη….κι ας συνεχίζει η αδικία να μας χτυπά αλύπητα. Έτσι ήταν και έτσι θάναι για πάντα. Ας είμαστε εμείς το καλό παράδειγμα προς μίμηση για τους άλλους…Τι κι αν στα βάθη της ραγισμένης μας καρδιάς ανακαλύψουν αυτό που με το αίμα της καρδιάς μας έχει σκαλίσει με χρυσά γράμματα η συνείδησή μας: «Αγάπη δεν σ’ απαρνήθηκα ποτέ»