Φίλοι. Ενα κακόγουστο αστείο πλέον;

Θα ήθελα αρχικά να πω ότι αυτό είναι ένα από τα πλέον πιο ενδιαφέροντα θέματα που έχουμε ανοίξει στο site. Και πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι στο οποίο συμφωνεί το 99,9% από εμάς. Όσο για το υπόλοιπο 0,01%, θα ήθελα απλώς να απαντήσω, με όλη μου την καλοπροαίρετη διάθεση, ότι εγώ προσωπικά θα προτιμούσα μισό πιάτο φαγητό έχοντας να το μοιραστώ με κάποιον που πραγματικά με νοιάζεται παρά να τρωω μόνη μου στο πλουσιότερο τραπέζι του κόσμου. Και χωρίς να γίνομαι κυνική,(δεν είμαι άλλωστε και μόνο που με αγγίζει ένα τέτοιο θέμα)δεν ζούμε στην Αφρική, οπότε.ας μην κρυβόμαστε πίσω απ'το δάχτυλό μας.

Έρχομαι λοιπόν κι εγώ να προσθέσω τη δική μου εμπειρία. Κάποτε, ίσως όταν ακόμη ήμουν κάπως ανώριμη ή μάλλον.άμαθη για να παίξω σ' αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι που λέμε «φιλία»,είχα τολμήσει να πω ότι έχω 5 φίλους κάποιο διάστημα. .(φοβερός αριθμός αριθμός τώρα που το σκέφτομαι, τελείως άπιαστος, κι όμως το πίστευα τότε.)Και ήταν άτομα που ήμουν διατεθειμένη να κάνω τα πάντα γι'αυτούς. Μόνο που πληγώθηκα κατ' επανάληψη!!!(σε περίπτωση που κάποιος θέλει να δει το αποκορύφωμα όλων των φορών, ας κοιτάξει στο θέμα με τα περιστατικά στη μέρα των γενεθλίων) Τώρα πια, μπορώ να πω το ίδιο μόνο για ένα άτομο. Ίσως βέβαια θα' θελα πάρα πολύ να μπορώ να το κάνω και για άλλο 1 ή 2, αλλά δυστυχώς είναι κι αυτοί στην κατηγορία των πολλών ερωτήσεων, να τους αλλάξεις δε γίνεται, να τους αφήσεις δε μπορείς κ.τ.λ.

Αυτό που τελικά συμπεραίνω είναι ότι δυστυχώς οι περισσότεροι από εμάς έχουμε πληγωθεί από φιλίες(;) κι ίσως αυτό πολλές φορές να μας κάνει και ανεπανόρθωτα επιφυλακτικούς σε κάτι που ίσως να αξίζει στο μέλλον..

Τα συμπεράσματα δικά σας. Εγώ απλά σας παραθέτω κάποια από τα δικά μου, τελικά..

*Φίλος είναι αυτός που ποτέ δε χρειάζεται να εξηγείς γιατί έκανες κάτι έτσι.

*Αυτός που δεν έχεις λόγο να του ζητήσεις συγγνώμη.

*Αυτός που όταν τον πήρες τηλ. γιατί τον χρειάζεσαι ποτέ δεν σου απάντησε sorry αλλά έχω κανονίσει να.

*Αυτός που δεν κομπλάρεις όταν δεν έχεις θέμα συζήτησης κι ούτε χρειάζεται να έχεις για να του πεις να βγείτε.

*Αυτός που δεν χρειάστηκε να σκεφτείτε 5 λεπτά πριν αναρωτηθείτε αν είναι στα παραπάνω..

Sorry αν σας κούρασα. Thank's for reading..

Kalimera/Kalispera se olous

Diavasa polles apo tis apopseis pou yparxoun pio panw.Se polla symfwnw kai se alla diafwnw.

Auto omws pou den mporw na katalabw einai h apopsh oti parolo pou kapoios den mou ferete san filos,sinexizw na ton exw filo giati etsi prepei h giati tha meinw xwris filous an ton diwxw.EEE kai ti egine????Einai kalytera na les oti exeis filous kai sthn pragmatikothta na se exoun oloi grameno????Distixws stis meres mas alhthinh filia den yparxei.Kai an yparxei einai poly spanio kai bravo se auton pou thn exei.Egw prwsopika meta apo 10 xronia ta tsougrisa me thn parea mou kai krathsa 2-3 filous pou pragmatika axizoun.Kalytera 2-3 pragmatikous filous para 15 aplous "gnwstous".

Auta kai apo mena kai sixaritiria gia to topic,poly endiaferon.

PAOKARA MIA ZHW

Καλημέρα,

εγώ να προσθέσω με τη σειρά μου ότι, κατα την άποψή μου πάντα, είναι σημαντικό να έχεις κοινά βιώματα με τους στενότερούς σου φίλους...

Ένα παράδειγμα:

Οι περισσότεροι για να μην πω όλοι από τους "φίλους" μου μέχρι πέρσι προέρχονταν από το σχολείο, φροντιστήριο, και δεν συμμαζεύεται.

Επίσης, έχω και αρκετά παιδιά που ξέρω από Internet, από την χρυσή εποχή του Red Alert 2, και οι οποίοι είναι πάντα αραχτοί για καφεδάκια, φαί , διασκέδαση κτλ...Αλλά όχι προσωπικές εξομολογήσεις και πολλά πολλά..

Μετά το σχολείο κτλ, οι φιλίες μου σβήστηκαν με ένα μεγάλο σουγγάρι, αφού όλοι οι φίλοι μου με τα πανάσχημα αποτελέσματα που είχαν στις τότε Πανελλήνιες (τα οποία με ώθησαν και μένα να είμαι Αγγλία φέτος) τράβηξαν για Καλαμάτα, Μεσολόγγι, Ξάνθη, και διάφορα κοντινά στο σπίτι μου μέρη :) ...

Φέτος όμως, στο πανεπιστήμιο πια -και δεν μιλάμε για αραλίκι επαφή μία στις 20, μιλάμε για κοντινά δωμάτια και κτίρια στις εδώ εστίες- έχω βρει τουλάχιστον 3 άτομα τα οποία μπορώ να τα πω ΦΙΛΟΥΣ με όλη τη σημασία της λέξης!

Πρόκειται για άτομα που, με βάση τη νέα πραγματικότητα εδώ και τις εκάστοτε δυσκολίες πρσαρμογής, μου έχουν ανοίξει την καρδιά τους (σε συνήθως νυχτερινές συζητήσεις επί ευαίσθητων θεμάτων), και γώ το ίδιο, και μάλιστα στον ένα έχω συμπαρασταθεί πάρα πολύ για ένα αισθηματικό πρόβλημα που έιχε για αρκετό καιρό...Μαζί και στα ξενύχτια, μαζί και στην κατάθλιψη, μαζί και στη χαρά όταν το ξεπέρασε...Γενικά πιστεύω ότι όσο περισσότερο βρίσκεται κάποιος στο 'ίδιο καλούπι' με κάποιον άλλον τόσο καλύτερα για μια ειλικρινή φιλία...

Ειδάλλως...Επιφανειακοί φίλοι, χαβαλέδες κτλ υπάρχουν πολλοί...Δεν χρειαζόμαστε περισσότερους...