Αναζήτηση
Showing results for tags 'open source'.
Found 1 result
-
Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει το «κλισέ» πως ζούμε την εποχή της πληροφορίας. Ταυτόχρονα, μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι ζούμε «βίαιες» αλλαγές στον ίδιο τον τρόπο που γνωρίζαμε την πληροφορική μέχρι σήμερα. Η έννοια του παραδοσιακού υπολογιστή με τα τοπικά δεδομένα έχει αρχίσει να απαξιώνεται, την ίδια στιγμή που η μοντέρνα αισθητική επιτάσσει φορητές συσκευές ως τερματικό μέσο και τα πραγματικά δεδομένα να βρίσκονται στο cloud και διάφορες άλλες εμπορικές υπηρεσίες. Όμως, σε ένα κόσμο που οι εταιρείες-κολοσσοί αρχίζουν να «οχυρώνονται» στα δικά τους οικοσυστήματα, μήπως πρέπει να αρχίσει να μπαίνει στην κουβέντα των καταναλωτών η έννοια της ελευθερίας επιλογής, χρησιμοποιώντας αυτά τα μέσα; Σήμερα, μετά από χρόνια «ζυμώσεων», αγοραπωλησιών και δοκιμών, βλέπουμε Google, Microsoft και Apple να μάχονται να δημιουργήσουν ο καθένας ένα πλήρες οικοσύστημα, από το λειτουργικό μέχρι τις υπηρεσίες. Κάθε χρήστης, πλέον, καλείται να επιλέξει το λειτουργικό που θα αγοράσει (συχνά άρρητα συνδεδεμένο με το υλικό του) και, αναλόγως, θα αναγκαστεί να περιοριστεί σε ότι υποστηρίζει το δικό του σύστημα καλύτερα. Οι εξελίξεις δείχνουν ότι η διάθεση συνεργασίας μεταξύ εταιρειών μειώνεται δραστικά και, τελικά, όποιος εξαρτάται από το εκάστοτε λειτουργικό αναγκάζεται να ακολουθεί τα «καπρίτσια» του. Τα παραδείγματα δεν είναι λίγα... Από τον (σχεδόν) «αποκλεισμό» του Gmail στα Windows Phome, μέχρι τις κομμένες φωτογραφίες του Instagram στο Twitter, είναι σαφές το που βαδίζουμε. Δημιουργείται η αίσθηση ότι ο κόσμος θα επιλέξει αν θα επικροτήσει ή όχι αυτές τις τακτικές. Μήπως, όμως, ο κόσμος έχει διαλέξει ήδη; Σύντομη ιστορική αναδρομή Η ιστορία μερικές φορές κρύβει τις απαντήσεις για το αύριο. Πριν αρκετές δεκαετίες, όταν οι υπολογιστές ήταν ακόμα για τους λίγους, δεν υπήρχε η έννοια της συμβατότητας και της ελευθερίας της επιλογής. Μέχρι και τη δεκαετία του '70, η ιστορία ήταν περίπου όπως είναι τα σημερινά προϊόντα της Apple: Αγοράζεις το κουτί μας, το λογισμικό μας, σου δίνουμε τη γλώσσα προγραμματισμού μας (συνήθως στο extra πακέτο) και δουλεύεις μόνο στο δικό μας οικοσύστημα. Σας θυμίζει κάτι; Η «χειραφέτηση» του λογισμικού από το υλικό προέκυψε με την ίδρυση της γλώσσας C και του Unix. Η ιδέα ήταν απλή: Γιατί να μη φτιάξουμε ένα λειτουργικό σύστημα βασισμένο στη C (που είναι ανεξάρτητη υλικού), ώστε να μπορούμε με λίγο κόπο να το κάνουμε να τρέξει σε διαφορετικούς υπολογιστές... Και σιγά-σιγά, φτάσαμε στο σήμερα, να μπορεί δηλαδή ο καθένας να φτιάξει το σύστημα που θέλει και να τρέχει το λογισμικό της αρεσκείας του! Κατά ειρωνία, ένας εκ των κυριότερων «οραματιστών» αυτού του εγχειρήματος, ο Dennis Ritchie, απεβίωσε μόλις λίγες μέρες μετά από τον πρόσφατο «οραματιστή» του ακριβώς αντίθετου concept, το Steve Jobs, λαμβάνοντας σαφώς λιγότερη δημοσιότητα και αναγνωρισημότητα. Ο κύβος ερρίφθη Αυτό το «αναχρονιστικό» μοντέλο, έχει γίνει πλεόν η σύγχρονη πραγματικότητα. Σήμερα, όλοι γνωρίζουμε ότι η Apple κερδίζει περισσότερα από όσα όλοι οι άλλοι κύριοι ανταγωνιστές της μαζί. Και, όπως είναι προφανές, όποιος κερδίζει τα περισσότερα χαράσσει το δρόμο και στους υπόλοιπους για να ακολουθήσουν την τακτική του. Η στρατηγική της Apple με την τεράστια εμπορική της επιτυχία, είχε δύο βασικούς άξονες: Περισσότερες υπηρεσίες, λιγότερες επιλογές χρήστη. Η τακτική αυτή είναι ξεκάθαρη μέσα από τα προϊόντα της... Από την απλή απουσία επιλογών στις ρυθμίσεις της κάμερας, μέχρι το κλειδωμένο υλικό των Mac, η φιλοσοφία είναι "εμείς ξέρουμε καλύτερα τη δουλεύει για σένα, εσύ μας πληρώνεις για να στο παρέχουμε". Δεν είναι καθόλου περίεργο ότι κάτι αντίστοιχο δήλωσε και η νέα υπεύθυνη για τα Windows, Julie Larson-Green, σχετικά με την επιλογή να «επιβληθεί» το Metro UI στα Windows 8: "Δεν θέλαμε να αναγκάζεσαι να κάνεις την επιλογή εσύ". Ο καταναλωτής, λοιπόν, επέλεξε ήδη λιγότερο κόπο, λιγότερη ταλαιπωρία, λιγότερες επιλογές. Η σημερινή εξέλιξη των υπολογιστών δε βασίστηκε στη νοοτροπία ότι θα παιδευθούμε καλύτερα, ως χρήστες, θα μάθουμε τις τεχνολογίες και θα γίνουμε καλύτεροι κύριοι των συσκευών μας, αλλά στο ότι θα ψωνίζουμε ότι δουλεύει εύκολα και όμορφα με την πρώτη ματιά ακόμα κι αν κοστίζει περισσότερο. Τι καλύτερο, λοιπόν, για κάθε εταιρεία, να παραμερίσει κάθε έννοια διαλειτουργικότητα και συμβατότητας και να προωθήσει τα συμφέροντα της. Ένας ανοικτός και ελεύθερος κόσμος Είναι γεγονός ότι η επιλογή είναι στα χέρια μας. Τίποτα δεν είναι πραγματικά δωρεάν, αλλά το θέμα είναι πως επιλέγει κανείς να επενδύσει: Με χρήματα ή με γνώση. Συχνά το καλύτερο μοντέλο είναι ο συνδυασμός των δύο. Ουδείς μπορεί να απαιτήσει από τον κάθε χρήστη να αφιερώσει... όλη του τη ζωή στο να γίνει τεχνολογικός «παντογνώστης». Όμως οφείλουμε να είμαστε πιο συνειδητοποιημένοι και πιο προσεκτικοί στις επιλογές μας. Και μπορεί τα gadgets να θεωρούνται για κάποιους ένα απλό χόμπι ή διασκέδαση, όμως σήμερα η σημασία του τομέα της πληροφορικής είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Είναι πεδίο ανταλλαγής και διαμόρφωσης απόψεων και κάτι που, πλέον, όχι απλά βοηθά αλλά και καθορίζει τη ζωή μας. Είναι σημαντικό, λοιπόν, να επενδύσουμε στα ανοικτά και ελεύθερα πρότυπα, επειδή μόνο ακολουθώντας τα μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν περιοριζόμαστε στις επιταγές της εκάστοτε εταιρείας. Κάτι τέτοιο δεν είναι κάποιου είδους «ακτιβιστική» δράση, αλλά μία έκφραση ελευθερίας. Συχνά, μπορεί να πρέπει να... διαβάσουμε και κανένα manual για να καταλάβουμε τι κάνει κάτι. Η άποψή μου είναι «διαβάστε το». Μάθετε τι είναι αυτό που χρησιμοποιείτε, τι κάνει και γιατί αξίζει να το επιλέξετε. Όταν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κάτι ελέυθερο και ανοικτό, προτιμήστε το από μία κλειστή και κλειδωμένη λύση. Μερικές φορές μπορεί να μην είναι τόσο όμορφο, εύχρηστο ή και πλήρες, αν όμως μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες έστω και με λίγη παραπάνω προσπάθεια, αξίζει τον κόπο να επενδύσετε σε αυτό. Κι όταν οι ανάγκες σας δεν ικανοποιούνται από ένα ελεύθερο λογισμικό, τότε αγοράστε (με την πραγματική έννοια) το λογισμικό που σέβεται καλύτερα τα πρότυπα και τα πρωτόκολλα, επιβραβεύοντας την εταιρεία που δείχνει σεβασμό προς εσάς. Δεν έχω σκοπό να «ενοχοποιήσω» ούτε το εμπορικό λογισμικό, εν γένει, ούτε την έννοια του κέρδους. Ζούμε σε ένα κόσμο που κινείται με βάση το εταιρικό κέρδος και οφείλουμε να το αποδεχθούμε. Το ζήτημα είναι ότι αυτό το σύστημα δουλεύει σωστά όταν όλες οι πλευρές γνωρίζουν τις παραμέτρους που το διέπουν. Οφείλουμε με τις πράξεις μας να υποδεικνύουμε στις εταιρείες το δρόμο που συμφέρει όλους μας. Η επιτυχία έγκειται στο κατά πόσο μπορούμε να ταυτίσουμε το εταιρικό κέρδος, με το κοινωνικό όφελος. Και γι αυτό πρέπει να γινόμαστε καλύτεροι χρήστες, πιο συνειδητοποιημένοι καταναλωτές, με περισσότερη ενημέρωση και καλύτερη τεχνολογική παιδεία... Disclaimer: Το παρόν κείμενο αποτελεί υποκειμενική άποψη του συντάκτη, ο οποίος διατηρεί το δικαίωμα να κάνει λάθος. Σκοπός είναι η συζήτηση επί του θέματος και όχι η επιβολή της συγκεκριμένη γνώμης.
