paidia deite auto....
Όταν ξεκινήσαμε, το 1982, τις κινητοποιήσεις για το διαχωρισμό της κάνναβης και την αποποινικοποίηση της χρήσης, τα συμφέροντα που βλέπαμε να κρύβονται πίσω από την καταστολή της χρήσης, ήταν μόνο αυτά της προώθησης της ηρωίνης και των νόμιμων ψυχοφαρμάκων (Ε.Σ.Ε.Α.Ν.: «Βασικές Θέσεις», 1982).
Στην πορεία, ανακαλύψαμε τα οικονομικά κέρδη των πολυεθνικών του αλκοόλ, που η κάνναβη ανταγωνίζεται (Οικονομόπουλος: «Ναρκωτικά και πολιτική», 1983), και τους πολιτικο-κοινωνικούς λόγους (Γρίβας: «Αποδιοπομπαίος τράγος», 1984).
Γνωρίζαμε ότι η κάνναβη δεν είναι ναρκωτικό, ότι είναι ατοξική σε σχέση με το αλκοόλ και μοναδικό φάρμακο για πολλές ασθένειες, με πρώτη το γλαύκωμα.
Δεν γνωρίζαμε όμως, σε βάθος, την έκταση των ευεργετικών χρήσεών της που είναι τόσες, ώστε ν? αποκαλείται σήμερα, σ? όλο τον πολιτισμένο κόσμο, «το φυτό που μπορεί να σώσει τον πλανήτη». Ομολογώ ότι σοκαρίστηκα, όταν πληροφορήθηκα την πραγματικότητα για τις οικολογικές χρήσεις της και τα οικονομικά συμφέροντα πίσω από την απαγόρευσή της.
Δεν ήξερα ότι οι σπόροι της κάνναβης περιέχουν, αμέσως μετά τη σόγια, το υψηλότερο ποσοστό πρωτεϊνών στο φυτικό βασίλειο και ότι είναι άριστο διατροφικό μέσο, ούτε ότι η βιομάζα της κάνναβης δίνει μεθανόλη και υγρό καύσιμο που ανταγωνίζεται το πετρέλαιο, τον άνθρακα ή την πυρηνική ενέργεια, με ανυπολόγιστα ευεργετικές συνέπειες για το περιβάλλον.
Δεν ήξερα ότι το χαρτί που παράγεται από την κάνναβη, είναι 50 έως 100 φορές διαρκέστερο και 100 φορές ευκολότερο να κατασκευαστεί, απ? οποιονδήποτε άλλο τρόπο παραγωγής χαρτιού, σώζοντας τα δάση που ξυλεύονται για χαρτοπολτό, ούτε ότι τα υφάσματα από κάνναβη είναι ανθεκτικότερα, ζεστότερα και περισσότερο οικολογικά από τα βαμβακερά, που προϋποθέτουν τη χρήση τοξικών χημικών λιπασμάτων, καταστροφικών για το περιβάλλον.
Δεν ήξερα ότι τα περισσότερα προϊόντα που αντικατέστησε το νάιλον, είχαν προέλευση την κάνναβη, ούτε ότι τα παράγωγα του φυτού ήταν οι κυριότεροι ανταγωνιστές των προϊόντων της πετροχημικής βιομηχανίας (χρώματα, βαφές, λάδια μηχανών, λιπάσματα κ.α.). Ούτε ήξερα ότι τον ξυλοπολτό με θαυμάσια θερμική και ηχητική μόνωση που δίνει ένα στρέμμα κάνναβης, πρέπει να τον δώσει η ξύλευση 4,1 στρεμμάτων άλλων δέντρων.
Όταν διάβασα την πρώτη μορφή του (υπό έκδοση) βιβλίου του Κλεάνθη Γρίβα, «Κάνναβη, το κυνήγι των μαγισσών» - απ? όπου και τα παραπάνω στοιχεία συγκλονίστηκα. Ήταν η αποκάλυψη της συνομωσίας ισχυρών οικονομικο-πολιτικών συμφερόντων πίσω από την ψευδολογία, τη συκοφαντία και την παράλογη καταστολή, ενός από τα πιο ευεργετικά φυτά του πλανήτη. Και, ταυτόχρονα, έμαθα για τις κινητοποιήσεις που γίνονταν στις Η.Π.Α., στη Μ. Βρετανία και τη Γαλλία. Δημοσιεύσεις, εκδηλώσεις, διαδηλώσεις και συνέδρια. Το «Flash» του Σεπτεμβρίου είχε μια ολοσέλιδη φωτογραφία από πρόσφατη διαδήλωση στη Νέα Υόρκη, το «ΚΛΙΚ» του ίδιου μήνα είχε ένα κείμενο, σχετικά με την κίνηση νομιμοποίησης της κάνναβης στην Αμερική, πολύ ενημερωτικό, που προκάλεσε τη δίωξη του περιοδικού από τον εισαγγελέα. Τι φοβούνται άραγε οι απαγορευτές; Τι μυστήρια συμφέροντα εξυπηρετεί η σκόπιμα (;) τυφλή τακτική τους; Και μέχρι πότε οι πολίτες που γνωρίζουν την αλήθεια θα σιωπούν, μπροστά στην τραγωδία ποινών του τύπου 10 χρόνια (!) για κατοχή 3 γραμμαρίων χασίς;
Τα πράγματα, όμως, φαίνεται ότι θ? αλλάξουν ριζικά. Έγκυρες οργανώσεις, όπως η CAN, η HEMP, η ACT, η NORML, η IMMM, η CCA, στις Η.Π.Α., η LCC στη Μ. Βρετανία, η CIRC και η MLC στη Γαλλία, και δεκάδες άλλες σ? όλο τον κόσμο, θέτουν όλο και πιο επιτακτικά το αίτημα της διεθνούς νομιμοποίησης της κάνναβης. Και η αποκάλυψη των οικολογικών διαστάσεων του θέματος, θα βαρύνει αποφασιστικά.
Για την Ελλάδα, όπου το 1928 υπήρχαν δέκα (!) εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας κάνναβης για εξαγωγή, αυτό θα έχει ιδιαίτερη σημασία.
Πιο μεγάλη, όμως, έχει τώρα η προσπάθειά μας να κατατείνει στα δύο άμεσα ανθρωπιστικά αιτήματα: