indulge_yourself

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον gmac! Όλα τα μέρη που προαναφέρθηκαν είναι υπέροχα, αλλά για διακοπές... Αν μπορεί κάποιος να μείνει στο Περτούλι για παράδειγμα (που το λατρεύω) του βγάζω το καπέλο, αλλά καλώς ή κακώς θέλουμε να έχουμε περισσότερες επιλογές στον τόπο που μένουμε. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, θα διάλεγα να κατοικήσω μόνιμα στην Κρήτη, που την ξέρω από την καλή και την ανάποδη και συνδυάζει τα πάντα! Απομόνωση και ζωή, βουνό και θάλασσα, ταβερνάκια και clubs, χωριά και μεγάλες πόλεις και κυρίως το κρητικό πνεύμα... Δεν τη βαριέσαι ποτέ!

α)Ταξιδάκια β)Τρελαίνομαι για μπιλιάρδο γ)Bowling δ)Παλιότερα έφτιαχνα κοσμήματα από πηλό, αλλά έχω χρόνια να ασχοληθώ...

Στο λύκειο, πριν από πολλαααά χρόνια, ο καθηγητής Φυσικής έγραψε στον πίνακα ένα πρόβλημα και συνέχιζε στη λύση του, όταν είδε ένα μαθητή να τον γράφει και να μιλάει με το διπλανό του. Σταματάει και τον ρωτάει "Γιώργο, εσύ γιατί δε γράφεις;" Ο Γιώργος πουλώντας πνεύμα "Θα τα βγάλω φωτογραφία όταν τελειώσετε." Τσαντισμένος ο καθηγητής του ρίχνει μια σφαλιάρα και απορημένος ο Γιώργος του λέει "Τί ήταν αυτό;" Θεϊκή απάντηση του καθηγητή: "Το φλάς!!!"... Ακόμα γελάμε με το σκηνικό...

Σημασία έχει αν θα μπορείς να το κάνεις αυτό και στα 25 σου (τυχαία η ηλικία, εννοώ όταν θα ξεμπερδέψεις με σπουδές) και να δεχτείς το κόστος... Τώρα αυτό μαγκιά είναι, ανευθυνότητα είναι, όπως το πάρει κανείς.... Κατά τη γνώμη μου μαγκιά είναι να καταφέρεις να είσαι ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ εντάξει απέναντι στους άλλους και τον εαυτό σου....

Να την πω την αμαρτία μου κι εγώ... Το έχω κάνει μια φορά μετά από τσακωμό από την 4χρονη τότε σχέση μου (όχι ότι αυτό με δικαιολογεί). Όμως είχα τόσες τύψεις που δεν το απόλαυσα κι εκτός αυτού το μετάνιωσα οικτρά! Από τότε φυσικά κατάλαβα ότι δεν είναι του χαρακτήρα μου, δεν το έχω ξανακάνει και όταν αναζητώ κάτι άλλο ή τέλος πάντων καταλαβαίνω ότι δε με καλύπτει η σχέση μου, χωρίζω πρώτα και μετά συνεχίζω. Τις περιόδους που ήθελα μόνο σεξ, απλά δε βρισκόμουν σε σχέση...

Συμφωνώ όσο δεν παίρνει! Όσες φορές το έχω καλοσκεφτεί, κατέληξα να το μετανιώσω! Follow your instict...

@HaVai Δεν κάνει τίποτα! Μακάρι να πας και να περάσεις πολύ όμορφα!!

Συμφωνώ και επαυξάνω!!!! Σιχαίνομαι ό,τι έχει σχέση με λούτρινα λαγουδάκια, αρκουδάκια, σκυλάκια, γατάκια, ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!! Ούτε όταν ήμουν μικρότερη μου άρεσαν... Να προσθέσω κι ένα δώρο που μου είχε στείλει ο πρώην μου για τη γιορτή μου στα 5 χρόνια σχέσης... μια γλάστρα! :lol::lol::lol: Δεν το λέω από την άποψη των χρημάτων, σιγά. Ας έστελνε 5 τριαντάφυλλα αν δεν ήθελε να διαθέσει λεφτά. Αλλά γλάστρα??? Μήπως ήθελε να μου πει κάτι :happy: ?? Ξεράθηκα στο γέλιο όταν την έλαβα!!

@HaVai http://www.arhodikopanagoula.gr/index_gr.htm Σου παραθέτω το link του ξενώνα με την παρατήρηση ότι έχει 2 κτίρια. Αυτό που μέναμε εμείς είναι 50 μέτρα από το κτίριο που φαίνεται στην εικόνα, αλλά είναι επίσης ωραίο. Η διαφορά τους είναι ότι στο 2ο κτίριο (εκεί που μέναμε) δε σερβίρουν πρωινό (γι' αυτό και η χαμηλότερη τιμή), όμως είναι δίπλα τα καφέ και μπορείς να το φας έξω. Σε άλλη περίπτωση έχει καφετιέρα και ψυγειάκι στον όροφο (δηλαδή κοινόχρηστο με άλλα 3 δωμάτια). Να παρατηρήσω ακόμη ότι όταν είχαμε πάει ήταν μια παρέα που είχαν κλείσει τα άλλα 3 δωμάτια και ήταν σα σπίτι τους, γιατί εκτός από το τζάκι στο δωμάτιο έχει κι ένα τζάκι στον όροφο με ένα καναπεδάκι και τραπέζι κι αυτοί έφτιαχναν εκεί πρωινό και έπιναν καφέ και τα έλεγαν μπροστά στο τζάκι! Τους ζήλεψα λίγο... Αρκετά αναλυτική, δεν έχεις παράπονο... :lol: Εγώ πάντως θα ξαναπήγαινα!

Το μουσικό θέμα της διαφήμισης του FIAT BRAVO. Απίστευτο ιταλικό τραγούδι! Για όποιον ενδιαφέρεται λέγεται "Meravigliosa creatura" της Gianna Nannini.

Οι δικές μου προτάσεις για 3ήμερα και για όσους μένουν Αθήνα (λόγω απόστασης - περίπου 3,5 ώρες) είναι οι εξής: 1) Πορταριά Πηλίου : Απίστευτο χωριό, έχει τα πάντα, δίπλα στη γραφική Μακρυνίτσα και πολύ κοντά στο Βόλο (που σημαίνει ότι αποφεύγεις τις πολλές στροφές). Τσαγκαράδα Πηλίου που είχα πάει είχε πολύ δύσκολο και επικίνδυνο δρόμο. Στην Πορταριά είχαμε μείνει σε δωμάτιο με τζάκι πεντακάθαρο και στο κέντρο του χωριού με 70 ευρώ. Την προτείνω ανεπιφύλακτα! 2) Ελάτη Τρικάλων και δε λέω Περτούλι ή Νεραϊδοχώρι, γιατί είναι παααάρα πολύ μικρά χωριά. Καλύτερα να μένεις στην Ελάτη και να επισκεφτείς όταν θελήσεις τις ταβέρνες και καφέ των άλλων χωριών ή το χιονοδρομικό Περτουλίου. Τέλεια τοπία με μαγική ατμόσφαιρα και απίστευτο φαγητό (και φτηνό)! Πάλι σε δωμάτιο και τζάκι, πάλι πεντακάθαρο, αξιοπρεπέστατο, σπιτικό πρωινό με ζεστό ψωμί, όλα αυτά στην προνομιακή :p τιμή των 70 ευρώ. 3) Νεοχώρι στη Λίμνη Πλαστήρα. Ο γύρος της λίμνης είναι φανταστικός και τα δωμάτια ποικίλουν σε τιμές και ποιότητα. Η αλήθεια είναι ότι εκεί είχα κλείσει σε δωμάτιο με 100 ευρώ αλλά είχε και πολύ φθηνότερα. Επίσης ωραίο φαγητό και τοπικές σπεσιαλιτέ. 4) Από Πελοπόννησο Δημητσάνα ή Στεμνίτσα. Λόγω καταγωγής έχω γυρίσει όλη την Πελοπόννησο και πιστεύω πως είναι τα 2 ωραιότερα χωριά για χειμερινή απόδραση, αλλά δεν έχω να προτείνω δωμάτιο γιατί εκεί κοντά έχω σπίτι. Σημειώστε πως όλα τα παραπάνω τα προτείνω κυρίως σε ζευγάρια, γιατί είναι αρκετά ρομαντικά. Όποιος θέλει πληροφορίες για δωμάτια, τα έχω κρατήσει. Καλά να περάσετε!!!!!! :):):)

Συμπληρώνοντας να πω ότι όταν επιστρέφεις στους γονείς και έχεις ανταπεξέλθει στην "αποστολή" σου, έχεις πλέον κερδίσει το σεβασμό τους και δε σε αντιμετωπίζουν σαν παιδί. Και υπόψιν ότι κι εγώ δεν ήμουν Παναγία, τις έκανα τις τρέλες μου και μάλιστα για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, απλά στην πορεία θυμήθηκα :p τον αρχικό μου στόχο και συμμαζεύτηκα μόνη μου...

Εγώ πάλι έφυγα στα 19 μου για 4 χρόνια σπουδών κι επέστρεψα στο σπίτι μου στην Αθήνα όταν τελείωσα. Το μηνιαίο εισόδημα, όπως γίνεται σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, το έστελναν οι γονείς μου, αλλά ήταν περιορισμένο και standard, γεγονός που σήμαινε ότι π.χ. με 550 ευρώ βρέξει-χιονίσει έπρεπε να πληρώσω νοίκι, ρεύμα-νερό-κοινόχρηστα, λογαριασμό κινητού, έξοδα για σχεδόν καθημερινό μαγείρεμα, εισιτήρια (όταν ανέβαινα Αθήνα) και προσωπικά έξοδα. Αυτό, όπως και να το κάνεις, σε αναγκάζει να "σκληρύνεις" λίγο και να καταλάβεις πως δεν είναι όλα τόσο εύκολα όσο φαίνονται όταν είσαι μαθητής και δε σε νοιάζει. Τώρα που βλέπω πιο σφαιρικά τα πράγματα, καθότι σαφώς ωριμότερη, πιστεύω πως αυτά τα χρόνια εκτός σπιτιού ήταν άκρως απαραίτητα για τη μετέπειτα εξέλιξη του χαρακτήρα μου και γενικότερα της ζωής μου, γιατί εκτός από το οικονομικό είναι και άλλες δυσκολίες που πρέπει να ξεπεράσεις χωρίς τη βοήθεια των γονέων σου, είτε γιατί είναι μακριά και δε θέλεις να τους στεναχωρήσεις είτε γιατί ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ! Και για να έρθω στο σήμερα, μένω με τους γονείς μου και παράλληλα φτιάχνω το σπίτι μου (αφού έχω αυτή τη δυνατότητα), διότι 27 και με γονείς δε μου κάθεται καλά μετά από 4 χρόνια μόνη. Αυτά και από μένα και συγγνώμη για το μεγάλο post.

Πρώτη φορά στη ζωή μου είχα τόσο καλή χρονιά και σαφώς δε θέλω να ξεχάσω ούτε δευτερόλεπτό της! Ενδεικτικά κάποια γεγονότα που μου συνέβησαν είναι η απόκτηση 3 πτυχίων (2 ξενόγλωσσων και 1 κανονικό), η παραίτηση από την πρώην εξαντλητική δουλειά μου, η πρόσληψη σε μια εταιρεία που ήθελα πάντα και η γνωριμία και σχέση με την αγάπη της ζωής μου (που συνεχίζεται μέχρι τώρα). Ε, ας μην είμαι και αχάριστη! Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι το 2008 να φέρει υγεία, γέλιο, χαρά και αγάπη σε όλους και κυρίως σε αυτούς που δεν τους πήγε τόσο καλά το 2007!

http://ilias.webatlantis.org/2007/03/08/unforgettable-photos-that-changed-the-world Εδώ βρίσκονται κατά τη γνώμη μου κάποιες φωτογραφίες που δεν μπορούν να μη μας αφήσουν ασυγκίνητους... Και με την αφορμή της αναμονής για την έλευση του νέου έτους ας ευχηθώ να υπάρχει ειρήνη στον κόσμο μας, για να μην υπάρξουν ξανά τέτοιες φωτογραφίες...