trifilli

Όταν έγινε ο σεισμός του 1999, ήμουν 9 χρονών και καθόμουν στον υπολογιστή με τον αδερφό μου, ο οποίος μου υπαγόρευε ένα κείμενο για να το γράψω στο Word. Με το που ξεκίνησε ο σεισμός, χώθηκα κάτω από το γραφείο με τον αδερφό μου και έβαλα τα κλάματα! Κοιτούσα το φωτιστικό να χορεύει σαν τρελό, κοιτούσα και το ρολόι μου (15:05 περίπου πρέπει να ήταν) και περίμενα να δω το σπίτι να καταρρέει! Η μητέρα μου φώναζε "Μπείτε από κάτω!", αλλά είχαμε ήδη μπει. Η γάτα μου κοιμόταν του καλού καιρού :cat: :zzz: και, με το που αντιλήφθηκε το σεισμό, άρχισε να τρέχει σαν τρελή! Ύστερα σου λένε ότι τα ζώα προαισθάνονται το σεισμό!...

Ωστόσο, ο άνθρωπος με την καραμπίνα σταμάτησε να πυροβολεί. "Ίκαρε! Τι κάνεις, Ίκαρε; Καλά είσαι;" Έκπληκτοι οι δύο φίλοι συνειδητοποίησαν πως ο άγνωστος είχε μπερδέψει τον Τζακ με κάποιον άλλο. "Κάποιο λάθος κάνετε, κύριε!..." πήγε να διαμαρτυρηθεί ο Τζακ. "Έλα τώρα! Ο Ίκαρος από την Άνω Λεμονιά δεν είσαι; Δε με γνώρισες; Ο Γιάννης του ψαρά είμαι!" "Ξέρετε... Νομίζω ότι πρόκειται για πα..." "...για πάρα πολύ ευχάριστη συνάντηση! Πόσο μου έλειψες, Ίκαρε! Συγγνώμη που σε τρόμαξα με την καραμπίνα. Εννοείται ότι δεν τη χρησιμοποιώ ποτέ, απλώς ήθελα να σας τρομάξω! Σας πέρασα για κλέφτες! Αλλά ας αφήσουμε αυτό το ανόητο λάθος. Τα νέα σου!" Ο Τζακ σάστισε. "Ε, τα ίδια..." "Η Σουζάννα καλά;" "Εξαιρετικά". "Κι εμένα, η Σούλα είναι πάρα πολύ καλά. Σε ενδιαφέρουσα!... Είναι το έβδομο". "Με το καλό", ευχήθηκε ο Τζακ. "Δε μας σύστησες τον κύριο", είπε ο Γιάννης, δείχνοντας προς το μέρος του Πέδρο. "Α, ναι. Ο Πέδρο. Πέδρο, ο Γιάννης". "Χάρηκα, κύριε Γιάννη!" "Κι εγώ, Πεδράρα! Πάμε στο σπίτι, να σας δείξω...

Θα πάρουμε 1 νόμισμα από το πρώτο σακί, 2 από το δεύτερο, 3 από το τρίτο κ. ο. κ.. και θα τα ζυγίσουμε. Αν όλα τα νομίσματα ήταν χρυσά, θα ζύγιζαν 55g. Ωστόσο, εφ' όσον υπάρχει τουλάχιστον 1 νόμισμα κάλπικο, η ζύγιση θα δείξει συνολική μάζα μικρότερη από 55g. Η διαφορά της μάζας που δείχνει η ζύγιση από τα 55g, διαιρεμένη διά 0,5 φανερώνει το πλήθος των κάλπικων νομισμάτων, επομένως και το σακί από το οποίο αυτά προήλθαν .

Μετά απ' αυτό, πώς να μη θέλω κι εγώ να γνωρίσω Ισπανούς τουρίστες για να μάθω Ισπανικά;

Όταν ο αδερφός μου ήταν μικρός (φτέρνισμα θα τον έχει πιάσει με όλα τα "μαργαριτάρια" του που έχω γράψει εδώ), είδε από κοντά ένα γάιδαρο και ρώτησε: "Μαμά, αυτός είναι αληθινός ή τηλεόραση;"

ΤΝ 97, σωστός. Θα πρόσθετα και κάτι επιπλέον, σχετικά με ορισμένους μαθητές-υποκινητές καταλήψεων, ωστόσο φοβάμαι μήπως το θέμα λάβει πολιτική διάσταση.

Συμφωνώ... Μπροστά στο προηγούμενο, αυτό μου φάνηκε κατώτερο. Πιστεύω ότι είχε πολλά "παραγεμίσματα", αφήστε που η σκηνή με τη Θεοπούλα και τη Σόνια τράβηξε πολύ παραπάνω από όσο έπρεπε. Έξυπνο το εύρημα με τους Κρητικούς (αν και άργησα να καταλάβω ότι επρόκειτο για υπαινιγμό σχετικά με το "Της αγάπης μαχαιριά"), αλλά η σκηνή με τη Σόνια...:cold:

Και ο Ζαγοράκης ξεκίνησε και έκλεισε τη σταδιοδρομία του στην Εθνική με εξαίσιο τρόπο.

Πρώτος μίλησε ο Τζακ. "Πέδρο... Πεινάω!" "Κι εγώ, Τζακ! Γι' αυτό, τι θα έλεγες αν τρώγαμε...

Ήταν όμως νοικιασμένο από τους ίδιους... Ή μάλλον, για τους ίδιους. Ποιος ξέρει γιατί προθυμοποιήθηκε κάποιος να νοικιάσει για εκείνους ένα αμάξι!

Ώστε είχε δίκιο τελικά η μητέρα μου! Εγώ δεν κατάλαβα τίποτα!...

Βασικά ξέρω αγγλικά, αλλά το πρόβλημα είναι ότι πήρα το Proficiency πριν 3 χρόνια και είναι εξαιρετικά δύσκολο να μην ξεχνάω το λεξιλόγιο, γιατί λόγω σχολείου δεν προλαβαίνω να διαβάζω τίποτα στα αγγλικά. Το καλοκαίρι διάβασα την αγγλική έκδοση της Jane Eyre (με την ελληνική μετάφραση ανοιχτή δίπλα!) και λίγα αγγλικά περιοδικά από πρακτορεία τύπου. Γαλλικά μέχρι και το Β1, αλλά προς το παρόν ως εκεί, γιατί δεν έχω όρεξη να συνδυάζω ξένες γλώσσες και σχολείο. Και τέλος, θέλω να μάθω ισπανικά, ίσως μετά το σχολείο.

Ακόμα και το 84%, που τάχθηκε υπέρ του αποκλεισμού του κόμματος από τις εκλογές, είναι λίγο! Αν είναι δυνατόν, με το πρόσχημα της ελευθερίας έκφρασης και του εκλέγειν και εκλέγεσθαι να νομιμοποιούνται τέτοιες κινήσεις! Πού βαδίζουμε;

Δε μου έχει τύχει να νομίζω ότι ξέρω κάποια άτομα από εδώ, απλώς ορισμένα, κρίνοντας από αυτά που γράφουν, μου θυμίζουν γνωστούς ή συγγενείς μου. Για παράδειγμα, όταν διαβάζω τα μηνύματα της Angelina_22, σκέφτομαι: "Αυτό θα μπορούσε να το έχει γράψει η ξαδέρφη μου". Και υπάρχει και ο DENIOR, οι απόψεις του οποίου ταυτίζονται σχεδόν πάντα με τις δικές μου (εξαιρουμένων των απόψεών του για το "Καφέ της Χαράς", αλλά δε βαριέσαι!)

"Ζουμπουλία Αμπατζίδου, ετών 50"... Στο επεισόδιο με τον Καρυστινό στο ρόλο του κακού.

"Δεν κατάλαβα, Πέδρο... Αυτά γράφει;" ρώτησε έκπληκτος ο Τζακ "Όπως ακριβώς τα ακούς!" "Ίσως να πρόκειται για κάτι συνθηματικό... Ίσως θα έπρεπε να το αποκρυπτογραφήσουμε!" πρότεινε ο Τζακ.

"Τι μονολόγησες, Τζακ;" ρώτησε ο Πέδρο. "Ramirez....το όνομα αυτό έκρυβε ενα βρώμικο ερωτικό παρελθόν που πολύ θα ήθελαν οι δυο άντρες να ξεχάσουν. Αλλά να που τελικά ξαναμπήκε αυτό το όνομα στην ζωή τους", επανέλαβε ο Τζακ. "Για ποιον μιλάς, Τζακ;" "Για μας, βέβαια!" "Μα δεν έχουμε τέτοιο παρελθόν με καμιά κοπέλα! Τρελάθηκες;" "Όχι, Πέδρο. Απλώς στο μυαλό μου σε έχω κάνει ήρωα. Σε θαυμάζω που είσαι τόσο γενναίος και προσπαθώ να σε δω σαν να είμαι ένας απλός παρατηρητής, σαν αφηγητής της ιστορίας σου!" "Τζακ, δεν είναι κολακευτικό να έχεις βρώμικο ερωτικό παρελθόν!" "Σωστά, έχεις δίκιο. Θα το αλλάξω: Το όνομα αυτό έκρυβε ένα μεγάλο μυστικό, που ο Πέδρο είχε καταχωνιάσει στο βάθος του μυαλού του, μα που ξαναβγήκε στην επιφάνεια!" "Ωχ... Τζακ... Πού το ήξερες;" "Ποιο, Πέδρο;" "Τζακ, έχεις δίκιο... Τι αναμνήσεις ξυπνά αυτό το όνομα!" "Ποια είναι η Ramirez; Κοπέλα;" "Κοπέλα; Όχι βέβαια! Όταν ήμουν μικρός, θέλοντας να ενισχύσω οικονομικά την οικογένειά μου, έπιασα δουλειά σε ένα εργαστήριο ζαχαροπλαστικής." "Το ζαχαροπλαστείο λεγόταν Ramirez;" "Ακριβώς. Η αλήθεια είναι ότι ο φιόγκος πάνω στο φάκελο είναι του ζαχαροπλαστείου, ακριβώς ίδιος με το φιόγκο που χρησιμοποιούνταν για το τύλιγμα των κουτιών με τα γλυκά". "Και τώρα σε θυμήθηκαν;" "Έτσι φαίνεται. Ας ανοίξουμε το φάκελο". Με γρήγορες και επιδέξιες κινήσεις, ο Τζακ έβγαλε από το φάκελο ένα γράμμα.

Ένα που άκουσα προχτές: "Δεν τον ενδιαφέρει καρφί".

Τον έναν μου παππού δεν τον θυμάμαι, γιατί πέθανε πριν γίνω ενός έτους. Όταν ήμουν γύρω στα 4-5, μου μιλούσε για τον παππού μας ο αδερφός μου, ο οποίος τον είχε γνωρίσει, αφού είναι μεγαλύτερός μου. Όταν αναφερόταν σε εκείνον, έλεγε "ο παππούς ΜΟΥ". Έτσι, νόμιζα ότι ο αδερφός μου έχει δύο παππούδες κι εγώ μόνο έναν!

Ρωτάω: Σήμερα έχει πανσέληνο ή αύριο; Απάντηση: Μπα, σαν να άκουσα ότι δε θα 'χει φέτος.

Αν δεν κάνω λάθος, σύμφωνα με τον Μπαμπινιώτη, η σωστή ορθογραφία είναι "κτήριο". Αν όντως προερχόταν από το κτίζω και γραφόταν με γιώτα, θα είχε, ουσιαστικά, την ανύπαρκτη κατάληξη -ριο. Πιθανότα, η λέξη από την οποία προέρχεται το "κτήριο" ήταν το "οικητήριον" ή "ευκτήριον". DENIOR, συγχαρητήρια. Πάντα πρόσεχα πόσο σωστά και ορθογραφημένα χρησιμοποιείς τα ελληνικά στο forum και το θέμα αυτό επιβεβαιώνει και το ενδιαφέρον σου για τη γλώσσα. ΜΠΡΑΒΟ και πάλι ΜΠΡΑΒΟ...

Σήμερα είπα το καλό: "Πέταξα την μπάλα στη μάνα του Καραγκιόζη".

Συμφωνώ σε όλα. Το κακό με το ΚΟΜΙΞ είναι ότι είναι ότι, πλέον, τα γράμματα του εξωφύλλου καλύπτουν την εικόνα...

Σωστός!

Η μικρή περιοχή τι ορίζει ακριβώς;