Έγινε κι αυτό, να κάθομαι εδώ μονάχη και να μην αρκεί η σιωπή για να ταξιδέψω..
Να μην αρκεί να κλείσω τα μάτια μου για να ονειρευτώ..
Τα μάτια ξεχείλησαν και τα δάκρυα πως να τα κρατήσω, πως να τα κρύψω ψυχή μου.
Βαθιές ανάσες, κοιτώ τον ουρανό κουράγιο για να πάρω μήπως και ξεχαστώ..
μα πάλι ψυχή μου δεν μπορώ. Δεν το ελέγχω πια..
Έγινε κι αυτό, να είμαι πάλι μοναχή μου.. εγώ κι εσύ.. εγώ για να κλαίω κι εσύ ψυχή μου για να ακούς