Παίζω πιάνο από την τρίτη δημοτικού, δηλαδή 14 χρόνια, και το Γενάρη θα δώσω για πτυχίο. Κανείς μουσικός στην οικογένεια, καμία παρακίνηση, πίεση, κτλ. Κανείς φίλος επίσης. Για να είμαι ειλικρινής ήμουν τόσο μικρός που δε θυμάμαι καν το λόγο που ξεκίνησα. Ίσως να είχα δει κάτι στη τηλεόραση. Σημασία όμως έχει ότι μου αρέσει πολύ και αυτός είναι ο λόγος που θα ασχοληθώ επαγγελματικά.
Η μουσική είναι από τα πιο ωραία πράγματα αλλά θέλει πολλή δουλειά γιατί έχει και τεχνικές δυσκολίες. Ο δάσκαλος είναι επίσης απαραίτητος με την προϋπόθεσή ότι είναι καλός(δυστυχώς στη χώρα μας υπάρχουν πολλοί που νομίζουν ότι ξέρουν αλλά δεν ξέρουν), γιατί σου κάνει το έργο ευκολότερο (τεχνικά και εκφραστικά). Δεν υποβιβάζω τους αυτοδίδακτους, τους θαυμάζω γιατί εάν είχαν και τη σωστή καθοδήγηση πιστεύω ότι θα είχαν εκπληκτικά αποτελέσματα και επίσης μου αρέσει που ασχολούνται με τη μουσική για το σωστό λόγο. Ούτε από πίεση, ούτε για να έχουν ένα χαρτί, απλά και μόνο επειδή αγαπούν τη μουσική.
Συγγνώμη, αν ξέφυγα από το θέμα.