unicorn_love

Με λένε 'Αννα και είμαι 25 χρονών. έγινα μέλος πριν μερικές ώρες. Θεώρησα απαρραίτητο να γράψω εδώ πέρα, γιατί είδα πως λείπει η εμπειρία κάποιου που τελικά να εχει μείνει έγκυος σε μικρή ηλικία. ο καθένας εδώ πέρα αραδιάζει ότι θεωρία θέλει, αλλά ποιοσ από σας βρέθηκε ξαφνικά με κάτι ζωντανό μέσα του? 14 χρονών έμεινα έγκυοσ. Πήγα στο αγόρι μου τον Μάκη (17) και του το είπα. Μου είπε πως η ζωή του ξεκινάει τώρα ουσιαστικά και πως έχει πολλά όνειρα και στόχους και παρόμοια με αυτά που λέει η stardust (μην παρεξηγηθείς δεν το λέω για κακό) και μετά μου λέει ότι δεν εχει καιρό να ασχολείται μαζί μου και μου κλείνει την πόρτα στη μούρη. κι εγώ είδα τον κόσμο μου να γινεται κομμάτια. οι γονείσ μου καθολικοί και οι δύο αρνήθηκαν να με αφήσουν να κάνω έκτρωση. τουσ το είπα αναγκαστικά γιατι στα 14 και χωρίσ λεφτά τι να κάνεισ? ένα μήνα έκλαιγα για τη ζωή μου που καταστράφηκε. σχολείο δεν πήγα εκείνη τη χρονιά. οι άλλοι να λένε για τη βυζαντινή αυτοκρατορία κι εγώ να αγο΄ραζω ρούχα για νεογέννητα. πάει όλη μου η ζωή και τα όνειρα μου. το παιδί γεννήθηκε και εγώ το μεγάλωσα. πήγα σχολείο και έδωσα εξετάσεισ όπωσ άλλοι. Έκλαψα πολύ, ξενύχτησα πολύ. αλλά έκανα καινούριουσ φίλουσ, και διάβαζα για τισ εξισώσεισ με δύο αγνώστουσ την ώρα που έβαζα για ύπνο τη Χριστίνα. Η μητέρα μου με βοήθησε πολύ. στα 19 έδωσα τισ εξετάσεισ του ib(ξερει κανείσ τι είναι?) και έβγαλα 42 στα 45. Πήγα στο πανεπιστήμιο και το Χριστινάκι με αγκάλιαζε πριν φύγω το πρωί. Πέτυχα τουσ στόχουσ μου και τώρα έχω και το παιδί μου και το φίλο μου και όλα πάνε μια χαρά. Δυσκολέυτηκα δε λεω, αλλά αν τελικά είχα κάνει έκτρωση η Χριστίνα δε θα υπήρχε. Θα έχανα το παιδί μου. Στις θεωρίες όλα καλά, αλλά όταν νιώσεις το πρώτο κλώτσημα του παιδιου και όταν αργότερα δεις το πρώτο χαμόγελο, τα ξεχνά όλα. 'Αννα