solidsn2004

Γεια χαρά και πάλι! Επέστρεψα με 2 ιστορίες που άκουσα πρόσφατα και με έκαναν να δακρύσω. Ιστορία 1η: Δίπλα από το σπίτι μου ζει μια οικογέννεια δασκάλων με 2 παιδιά τα οποία έχουν πλέον αποφοιτήσει απο τα πενεπιστήμια. Συζητώντας λοιπόν με τη μητέρα μου για παραφυσικά και τέτοια μου είπε μια ιστορία για τον γιο της οικογένειας που της την είπε η μητέρα της οικογέννειας και με έκανε να ανατριχιάσω. Ποιο συγκεκριμένα πριν κάποια χρόνια ο γιος πέρασε ψυχολογία στη Θεσσαλονίκη και βρήκε ένα σπίτι και νοίκιασε. Μετά απο κάποιες μέρες ο γιος έπερνε τηλέφωνο τη μητέρα του και της έλεγε πως έβρισκε τα ντουλάπια και τα συρτάρια στην κουζίνα ανοιχτά κάθε φορά που ξυπνούσε. Δεν ανυσήχισε η μητέρα του μιας και νόμιζε οτι θα τα ξεχνούσε ο ίδιος ανοιχτα. Όσπου ένα βράδυ γείρω στις 3 πέρνει τηλέφωνο ο γιος στο σπίτι του ταραγμένος λέγοντας πως εκείνη την ώρα που μιλούσε τα ντουλάπια και τα συρτάρια στην κουζίνα ανοιγόκλειναν μόνα τους μπροστά του!!! Η μητέρα του μη ξέροντας τι να κάνει τον παρέτρεψε να πει το πάτερ ημών όπως και έπραξε. Μετά απο λίγο σταμάτησαν και το παιδί σηκώθηκε και πήγε να μείνει σε ένα φίλο του να μείνει. Τις επόμενες μέρες μετακόμησε. Ιστορία 2η: Την ιστορία αυτή μου τη διηγήθηκε ένα φιλαράκι μου και έλαβε χώρα σε ένα χωριό της βόρειας ελλάδας όπου και κατοικεί. Στο χωριό αυτό υπάρχει ένα σπίτι οπου ζούσε και ζει ακόμα μια οικογένεια με 3 παιδιά. Ο φίλος μου έκανε παρέα με τη μικρή κόρη της οικογέννειας όταν ήταν μικρά παιδιά και θυμόταν που του είχε αναφέρει οτι στο σπίτι της ακούγονταν το βράδυ ουρλιαχτά απο ανθρώπους καθώς και ζώα. Δεν είχε δώσει πολύ σημασία μέχρι πριν απο κάποια χρόνια όπου το ανέφερε στη μάνα του και αυτή του διηγήθηκε την ιστορία. Κάθε βράδυ μέσα από το σπίτι ακούγονταν φωνές ανθρώπων και ήχοι ζώων. Μια φορά ακουγόταν απο το διάδρομο ένα κατσίκι και άλλα τέτοια φρικιαστικά. Το ποιο τρομακτικό ήταν οτι ένας τοίχος μέσα στο σπίτι ανέπνεε και ήταν φουσκομένος ο σοβάς και μπορούσες λέει να παρατηρήσεις οτι φούσκωνε και ξεφούσκωνε. Το φαινόμενο είχε αρχίσει να γίνεται όλο και ποιο έντονο αν και η οικογένεια είχε μάθει να ζει με αυτό. Τελικά αποφάσισαν να καλέσουν έναν παπά μήπως και κάνει κάτι. Ο παπάς ήρθε αλλά δε κατάφερε να κάνει κάτι και το πρόβλημμα συνεχιζόταν. Η ιστορία για το σπίτι ακούστηκε και στα γείρω χωριά με αποτέλεσμα μια μέρα να περάσει απο το σπίτι αυτό ένας χόντζας απο ένα γειτονικό πομακοχώρι. Χτύπησε την πόρτα και τους ρώτησε αν μπορεί να μπει μέσα να το εξετάσει. Η οικογένεια δέχτηκε. Ο χόντζας έβγαλε τα παπούτσια του πριν μπεί στο σπίτι και με το που κάνει 2-3 βήματα πετάγεται έξω απο το σπίτι έντρομος. Ξαφνιασμένη η οικογέννεια τον ρωτάνε τι έπαθε και τους ανταποκρίθηκε οτι με το που μπήκε μέσα ένιωσε να πατάει σε πτώματα ανθρώπων και ζώων!!! Μετά απο ανασκαφές βρέθηκαν σκελετοί ανθρώπων και ζώων που υπολογίζονταν πριν το 1800!!! Αυτά απο μένα. Ότι νεότερο προκύψει θα επιστρέψω να το μοιραστώ μαζί σας. Καλά να περνάτε!!!

Γεια χαρά και απο μένα. Αν και έχει περάσει πολύς καιρός από τις ιστορίες που θα σας διηγηθώ, διαβάζοντας τις ιστορίες σας αποφάσισα να μοιραστώ κάποιες προσωπικές εμπειρίες. Ιστορία 1η: Ήταν καλοκαίρι και ήμουν περίπου 7 ετών. Εκείνο το βράδυ είδα ένα πολύ περίεργο όνειρο που με ταρακούνησε. Στο όνειρο περπατούσα σε ένα δρόμο και γείρω μου ήταν μαύρο σκοτάδι. Δε μπορούσα να δω τίποτα. Μετά απο πολύωρο περπάτημα άρχισα να βλέπω στο βάθος ένα φως να αχνοφένεται. Αποφάσισα αν και κουρασμένος στο όνειρο να το ακολουθήσω. Περπατώντας και πάλι για κάμποση ώρα άρχισα να πλησιάζω όλο και περισσότερο στο φως μέχρι που ανακάλυψα οτι είχα φτάσει στο χωριό μου που βρίσκεται περίπου 10 χιλιόμετρα απο την πόλη. Το φως ερχόταν απο το σπίτι της γιαγιας μου. Καθως μπαίνω στην αυλή του σπιτιού κοντοστάθηκα και βλέπω το φως μέσα απο το σπίτι της γιαγιας μου να τρεμοπαίζει. Φοβήθηκα και δεν ήθελα να προχωρήσω επειδή αισθανόμουν φόβο. Ξαφνικά ακούγεται μια φωνή βραχνή να με προσκαλεί μέσα στο σπίτι φονάζοντας το όνομα μου και λέγοντας "έλα". Πλησιάζω στην είσοδο και με το που ανοίγω την πόρτα βλεπω κάτι που με συντάραξε. Η γιαγια μου έχει είχε ένα σύνθετο στην είσοδο του σπιτιού και σε ένα ράφι υπήρχε ένα πιάτο με ένα κρανίο μέσα και ένα κεράκι αναμένο πάνω στο κεφάλι του!!! Ξύπνησα ιδρωμένος και ταραγμένος. Την επόμενη μέρα ζητούσα να δω τον παππού μου γιατι τον αγαπούσα πάρα πολύ και σθνήθως πηγαίναμε θάλασσα κάθε μέρα μαζί! Η μητέρα μου μου είπε οτι είχε πάει ένα ταξίδι και δεν ήξερε πότε θα επιστρέψει. Φυσικά μετά απο ένα μήνα μου είπαν οτι ο παππούς μου πέθανε. Ιστορία 2η: Η ιστορία λαμβάνει χώρα και πάλι στο χωριό μου ξανά καλοκαίρι μέσα ιουλιου. Η γιαγιά μου είχαν οικογεννειακή επιχείρηση φούρνο/αρτοποιείο και όπως κάθε καλοκαίρι βοηθούσα κι εγώ στην παρασκευή άρτων και γλυκών. Συκονόμασταν 1 το βράδυ και παρασκευάζαμε μέχρι το πρωί. Εκείνη την περίοδο ήρθαν κάτι συγγενής της γιαγιάς μου που δε θαμάμαι ακριβώς τη συγγένια είχαν με τη γιαγιά μου. Ήταν ένα ζευγάρι ο Δημήτρης και η Κλέλια 30 και 26 χρονών αντίστοιχα. Ο Δημήτρης είχε γεννέθλια εκελινη τη μέρα. Κάποια στιγμή κατα τις 3 μετά τα μεσάνυχτα βγαίνουμε με τη γιαγιά μου έξω από το φούρνο να δροσιστούμε για λιγο και να κάνουμε ένα διαλειμα. Καθόμασταν σε πλαστικές καρέκλες και μπροστά μας ακριβώς ήταν παρκαρισμένο το φορτηγάκι που πηγαίναμε τις παραγγελίες σε πρατήρια. Εκεί που μιλούσαμε ξαφνικά πίσω από το φορτηγάκι βγαίνει το κεφάλι του Δημήτρη και μας κοιτάει με γουρλωμένα τα μάτια. Τρομάξαμε γιατι δεν είχαμε καταλάβει οτι μας κοιτούσε και τον είδαμε ξαφνικά. Αφου ανασκουμποθήκαμε του λέει η γιαγιά μου: "Μπράβο παλικάρι πήγε 3 η ώρα και είσαι ακόμα έξω?" Ο Δημήτρης δε μίλησε και συνέχισε να μας κοιτάει με γουρλωμένα τα μάτια. Παραξενεύτηκα και εγώ και η γιαγιά μου. Συνεχίζει η γιαγιά μου: "Γιατί δε μας μιλάς? Τη συμπεριφορά είναι αυτή?". Τίποτα. Παραμένει σιωπηλός. Οπότε γυρνάει η γιαγια μου το κεφάλι προς το φούρνο και φωνάζει μια κοπέλα που δουλευε εκεί να έρθει να δει:"Ελένη έλα να δείς ο Δημήτρης δε μας μιλάει". Έτυχε και γύρισα κι εγώ το κεφάλι προς το φούρνο την ώρα που τη φώναζε και μόλις ξαναγυρίσαμε προς το φορτηγάκι είχε εξαφανιστεί. Σηκωθήκαμε και πήγαμε να ψάξουμε από πίσω μήπως και κρυβόταν αλλά δεν υπήρχε ψυχή!!! Μας φάνηκε περίεργη η συμπεριφορά του αλλα ούτε που μας πέρασε από το μυαλό οτι ήταν κάτι μεταφυσικό. Το επόμενο πρωι βλέπουμε την Κλέλια και της διηγούμαστε την ιστορία. Σοκαρίστηκε. Μας απάντησε πως το προηγούμενο βράδυ δεν βγήκαν έξω και πως ο Δημήτρης δεν αισθανόταν πολύ καλά και έπεσε για ύπνο απο νωρίς. Συγκεκριμένα στις 2:57 συκώθηκε να παει στην τουαλέτα και ο Δημήτρης κοιμόταν δίπλα της!!! Σοκαριστήκαμε. Σύντομα θα ποστάρω ακόμα 2 ιστορίες... Φιλικά solidsn2004