Δεδομένα: Λόγω κλιματολογικών συνθηκών η Ελλάδα δεν έχει βοσκοτόπια κατάλληλα για αγελαδοτροφία, παρά μόνο στη Βόρεια Ελλάδα (όπου βρίσκεται και το σύνολο των μονάδων). Οι αγελάδες λόγω φυσιολογίας δε μπορούν να τρέφονται μόνο με αλεσμένες ζωοτροφές (π.χ. σιτάρι, σόγια), αλλά χρειάζονται τουλάχιστον 1% του βάρους τους καθημερινά σε "σανό" (χονδροειδείς ζωοτροφές). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το κόστος εκτροφής να είναι υψηλότερο σε σχέση με τις Βορειο-Ευρωπαΐκές χώρες (π.χ. Δανία, Ολλανδία).
Οι εταιρείες χρησιμοποιούν αυτό ως δικαιολογία για την υψηλή τιμή του προϊόντος. Βέβαια αγοράζουν σε εξευτελιστική τιμή από τους παραγωγούς. Γιατί; Όταν μπηκαμε στην (τότε) ΕΟΚ, σε κάθε αγελαδοτρόφο δόθηκε ένας τίτλος ποσόστωσης που απαγόρευε την παραπάνω παραγωγή. Καθώς αρχικά υπήρχαν πολλοί μικροί παραγωγοί, οι εταιρείες προσέφεραν χαμηλές τιμές αγοράς, γεγονός που οδήγησε τους μικροπαραγωγούς στην έξοδο από το χώρο, καθώς τους ήταν αδύνατο να επιμερίσουν τα πάγια έξοδα τους λόγω του μικρού μεγέθους της αγέλης που είχαν. Σιγά-σιγά οι τίτλοι συγκεντρώθηκαν στα χέρια λίγων με μεγάλες μονάδες. Βέβαια, ακόμα και μεγαλο-παραγωγοί έχουν πλέον πρόβλημα με τις τιμές που εταιρείες προσφέρουν...
Επιπλέον, οι εταιρείες χρησιμοποιούν ως δικαιολογία το κόστος της διπλής παστερίωσης. Αυτό γίνεται με ευθύνη όλων (αγροτών, κτηνιάτρων, υπουργείου, εταιρειών), καθώς η υγεινη κατάσταση στις μονάδες είναι απαράδεκτη και έχει ως αποτέλεσμα τη μόλυνση του γάλακτος και την υποβάθμιση του προϊόντος.
Το μεγάλο ερώτημα που γεννάται είναι ότι παρά τα αντικειμενικά προβλήματα της αγελαδοτροφίας στην Ελλάδα, το καρτέλ του γάλακτος αγοράζει πολύ φτηνά και πουλάει πολύ ακριβά... (3 φορές πάνω). Βάσει τψν ευρωπαΐκών κανονισμών η διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος είναι 7-8 μέρες, κάτι που οι ντόπιες εταιρείες δε δέχονται, με τη δικαιολογία της χαμηλής ποιότητας του εγχώριου γάλακτος. Η πραγματικότητα είναι ότι όταν η Ελλάδα εναρμονιστεί με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς (που παρεμπιπτόντως υποχρεούται), οι μεγάλες διεθνείς αλυσίδες σούπερ μάρκετ θα εισάγουν κατευθείαν φτηνό γάλα από την Ευρώπη (θα τους έρχεται πιο φτηνά να το εισάγουν, εκτός αν η τιμή του πετρελαίου ξεφύγει και άλλο), οδηγώντας το ντόπιο καρτέλ σε μείωση των υπερκερδών του.
Αυτή η χαριτωμένη ιστορία είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες, απλά "έσκασε" στη δημοσιότητα τελευταία. Είδατε να έγινε τίποτα;;;
Μόνο αν οι καταναλωτές να συνειδητοποιήσουν τη δύναμη τους , υπάρχει περίπτωση να αλλάξει κάτι, αλλιώς αν περιμένετε από βραδυκίνητους και διαπλεκόμενους κρατικούς μηχανισμούς, τότε το γάλα θα φτάσει 10 ευρώ :X