georgio15

παιδια! θα σας πω τι μου συαιβει σημερα το πρωι ενω κοιμομουν! οκ, η ιστορια με τον αντρα και το ατυχημα ηταν λιγο ψευτικη, αλλα αυτη που θα σας πω ειναι 100000000000000000% αληθινη. εω κοιμομουν και εβλεπα ενα ωραιο ονειρο με την παμελα αντερσον ( περιττεσ λεπτομεριες :Ρ), ακουω τισ περσιδεσ του παραθυρο μου να τριζουν, λεω ( ο αερασ θα ειναι), μετα ακουσα καποιον να ανεβαινει στο κρεβατι λεω ( το γατι θα ειναι). ξαφνηκα ηθελα να αλλαξω πλευρο και δεν μπορουσα, ολα ηταν μουδιασμενα και δεν μπορουσα να κουνηθω. ξαφνικα νιωθω μια παραξενη αισθηση στο στηθοσ μου, και μετα μια ελαφρια πιεση. ηθελα να ανοιξω τα ματια μου και να δω τι ηταν, αλλα δεν μπορουσα! ηταν τοσο βαρια που ισα ισα τα ανοιξα και ειδα μια μαυρη φιγουρα πανω μου. οπα λεω! παιζει να ειναι η Μορα! παρολο παραξενο δεν φοβιθηκα! ειπα τρεισ φορεσ το πατερ ημων αλλα τιποτα. μετα λεω να πω ενα ποιματακι που μου ελεγε η γιαγια μου για την Μορα, παει καπως ετσι: -- Μορα, Μορα, μετρα τα αστερια τ'ουρανου και την αμμο της θαλασσης, κιοτανε θα τα μετρησεις, τοτε ελα να με πιασεις -- μολισ το ειπα 3 φορεσ και αυτο, εφυγε. ομως και παλι ηθελα να ανοιξω τα ματια μου και δεν μπορουσα. μαλλον θα με ειχε παρει αμεσωσ ο υπνος γιατι εβλεπα οτι εφευγα απο το δωματιο, και μολισ ανοιγοκλινα τα ματακια μου τα ομορφα, ημουν παλι ξαπλωμενος. μολις ξυπνησα ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ. κοιταξα παντου και ξαναφωναξα το ποιματακι αυτο αμετριτεσ φορεσ, σηκωθηκα και εφυγα τρεχοντασ. τα συμπερασματα δικα σας!!!!

παιδια επισησ θυμηθηκα ενα περιστατικο που μου συναιβει. Ηταν 00.30 και γυρνουσα μονοσ μου απο ενα παρτυ των φιλων μου που ειναι και γειτονεσ. Εκει που περπαταω, ξαφνικα μου ερχετε μια μποχα, λεω καποιο σκυλι θα ειναι που του ηρθε η αναγκη, αλλα δεν ηταν αυτη η μυρωδια. Σαν πετρελαιο ή θυαφι ηταν. Τελωσ παντων, εκει που περπαταγα ακουγα και καποια αλλα βημματα, λεω καποιοσ παιδεραστησ θα ειναι και θα θελει να με βιασει, επιτελους παναγιτσα μου! πλακα κανω. επειδη φοβομουν κοιταξα κατω για να δω αν υπαρχει καποια σκια ανθρωπου που με ακωλουθει. ΤΙΠΟΤΑ. λεω το μυαλο θα ειναι. συνεχιζω. μετα μυρισα πουρο, λεω '' εχε χαρη να ειναι το φαντασμα τησ Μονικα Λεβινση''. Γυρναω πισω και τι να δω, ενα κυριο με μαυρο πουκαμισo, γυαλια και να καπνιζει πουρο. ''Για σου'', μου λεει. ''για σασ'', εσυ πρεπει να εισαι ο Γιωργοσ. εμεινα! πωσ ηξερε το ονομα μου, ''ναι, και το δικο σασ?" δεν 8ελω να θειξω προσωπα για αυτο δεν λεω το ονομα του. ''ωραια, και τι θελετε απο εμενα?'', '' θελω να σου πω, αυριο οταν θα βγεισ στισ 11.45, να μην πασ απο αυτο το δρομακι που συνηθιζεσ'', ''γιατι?'', "θα καταλαβεισ, τωρα πρεπει να φυγω" μου δινει το χερι του και εγω το πιανω για να τον χαιρετισω, ηταν παγωμενο!!!! μεσα σε λιγα λεπτα ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ. λεω κανενασ απο τα παιδια 8α μου κανει πλακα. Την αλλη μερα βγηκα εξω, οπωσ συνηθιζα,, 11.40 για να παω στην θεια μου. εκει που περπαταω θυμηθηκα τα λογια του ξενου να μην παω απο αυτο το δρομακι, και ετσι δεν πηγα. μολισ εφτασα σπιτι τησ θειασ μου, εκεινη εβλεπε το Εκτακτο Δελτιο Ειδησεων. Και δεν θα το πιστεψετε, σημερα στισ 11.45, σε αυτον τον δρομο που μου ειπε να μην παω, ειχε γινει ενα τρακαρισμα και 15 ατομα εχασαν την ζωη του. Τρομαγμενοσ παω σπιτι μου, εκει που περπαταγα βλεπω ενα κυδειοχαρτο με το ονομα του!!!! παιδια εχω ανατρυχιασει, ακομα το θυμαμε!!!! Υ.Γ. λεω μερικα χιουμοριστικα πραγματα για να σπασει ο παγοσ!

ρε! αυτεσ μαλλον ειναι βασανισμενες ψυχεσ που προσπαθουν να ηρεμισου και μαλλον εμεισ τουσ ενοχλουμε, ετσι αυτα αντιδρουν. Ακουστε και κατι αλλο, εκει που ημουν ξαπλωμενοσ στο κρεβατι της μανασ μου, γυρναω και ωλεπω κατι σαν χερι πανω στο μαξιλαρι και να κουναει τα δακτυλα, επειδη ημουν χωρισ τα γυαλια και εχω λιγη μυωπια λεω ειναι οκ. αλλα καλου και κακου ειπα ο Πατερ Ημων 3 φορεσ και ηρεμισα. Μετα απο λιγο σηκωθηκα να παω τουαλετα και περασα απο το δωματιο τησ αδερφησ μου, την βλεπω να κοιματε και αντικρισα κατι σαν την Σαμαρα απο το THE RING να στεκεται πανω απο τοκρεβατι της, ανοιγοκλισα τα ματια μου και εξαφανισθηκε!!!

Γεια σας ειμαι ο Γιώργος και είμαι νέοσ στο φορουμ. Σημερα με επιασε μια επιθυμια για να τρομαξω λιγο και εψαξα για τρομαχτικεσ ιστοριες, και επεσα στο δικο σας. Εχω ακουσει παρα πολλες ιστοριες για ενα στοιχιωμενο σπιτι στιν Τασκενδη (απο εκει καταγεται η μανα μου), και οτι μικρη εμενε εκεινη και η οικογενεια τησ εκει. Μου εχει αναφερει οτι την νυχτα, τα μεσανυχτα, οταν κοιμοταν τα πνευματα δεν την αφηναν να αλλαξει πλευρο, την ακινητοποιουσαν. Τσιριδες, ουρλιαχτα και κλαμματα μεσ την νυχτα την ενοχλουσαν να κοιμηθει. Θα σας αναφερω εκεινο που με εκανε να δακρισω απο τον φοβο. Μια μερα που οι δικοι τησ ελειπαν ην αφησαν μονη στο σπιτι. (σημειοτερον ηταν μερα μεσημερι). Εκεινη βρηκε την ευκαιρια να ξαπλωσει στο κρεβατι των γονιων τησ. Εκει που ξαπλωσε ειδε την κουρτινα να κινηται μονη της, νομιζε πωσ ηταν ο αερας, αλλα ελα μουντε! Ο αερασ κανει την κουρτινα μετα απο λιγο να ανοιξει? Και τωρα ειναι που εκλασα μεντες (σορυ για την φραση, αλλα μονο ετσι περιγραφεται), μου ειπε οτι διεκρινε ενα κεφαλι παραμορφωμενο να μπαινει αναμεσα απο τισ κουρτινες. Εκεινη προσπαθησε να φυγει αλλα τα αλλα πνευματα τισ κρατουσαν τα ποδια. Τα σατανικα γελια τους, αντοιχουσαν παντου. Μετα λυποθημισε (εκεινη μου ειπε οτι κουραστηκαι αλλα μαλλον ΤΡΟΜΑΞΕ). Μετα ξυπνησε στο κρεβατι της! ''''' Επεισης 30 χρονια μετα που παντρευτικαι τον πατερα μου, του ειπε κετι τετιες ιστοριες, αλλα εκεινοσ δεν την πιστεψε. Ετσι ο πατερασ μου ειχε καποιεσ δουλειεσ και πηγε Τασκενδη (τοτε και τωρα μενουμε Αθηνα). Τι να κανει, εμεινε με τουσ γονεισ της μανασ μου σε εκεινο το σπιτι (να σημειωσω οτι το σπιτι ηταν χτησμενο πανω σε ενα νεκροταφιο). Ενα βραδυ εκει που ητα ξαπλωμεοσ στο καναπε, και οι κουρτινες ηταν ανοιχτεσ με αποτελεσμα το φεγγαρι να φωτιζει τον χωρο. Διεκρινε στην γωνια που ηταν μια παλια πολυθρονα, εαν αντρα να καθεται και να τον κοιταει. Περιττο να σας πω πωσ οτι ιστοριουλες του λεμε, αυτος ιδρωνει. :Ρ Με τουτα και με εκεινα δεν σασ ειπα μερικα λογια εμενα. Ειμαι ο Γιωργος, ειμαι 15 ετων και μενω στην Αθηνα. Εχω τρεισ αδερφεσ και ειμαι ο μικροτεροσ. Το θεμα ειναι οτι νομιζω οτι ειμαι φρικιο. Δηλαδη, τυχαια μου ερχονται σκηνεσ απο μια τυχαια ταινιακαι διαπιστωνω οτι μεσα στην εβδομαδα, παιζεται αυτη η ταινια. Το ιδιο γινεται και με τα φαγητα. Ξυπναω και ολη την μερα εχω διαθεση να φαω (πχ μουσακα) και μολισ γυρναω οντωσ η μανα μου εχει φτιαξει μουσακα. Ενταξει πιστευω οτι στην αρχη ειναι συμπτωση, αλλα τοσεσ συμπτωσεις??? Μετακομισαμε προσφατα σε ενα σπιτι που εχει την καλυτερη αυρα, μαλλον οι ''νομιμοι κατοικοι του'' μασ θελουν εδω. Στο προηγουμενο η ατμοσφαιρα ηταν πολυ ανυσηχη και μερικεσ φορεσ εβλεπε σκιεσ να κοινουνται. Οπως μιας γατασ. Αλλα εκεινη την περιοδο ΔΕΝ ειχαμε καπια. Δεν εχω καμια γιαγια και παπου απο καμια πλευρα. Η γιαγια μου πεθανε οταν ημουν 6 χρονων και δεν την θυμαμαι. Αλλα ο παπουσ πεθανε πρι 4 χρονια και τον αγαπουσα πολυ. Και αυτοσ με αγαπαει και καθε φορα που το σκεφτομαι δακριαζω (δεν κλαιω γιατι τι σοη αντρες ειμαστε:Ρ). Ολα αυτα τα χρονια δεν με εχει επισκεφτει ουτε μια φορα στον υπνο μου. ΠΟΤΕ. Και εχω παραπονο...