Pitsikoulina

Εκτός ότι δεν έχω "καλό" pc, και να είχα δεν θα έπαιζα γιατί νομίζω ότι είναι πολύ στημένο το gaming σε καρέκλα. Εγώ ξαπλώνω μέχρι και μπρούμυτα, κάθομαι, και θέλω κάποια απόσταση από την οθόνη. Pc έπαιζα στο δημοτικό, όταν δεν ήξερα τι πάει να πει κονσόλα. Χωρίς παρεξήγηση, προσωπικά γούστα είναι αυτά :Ρ Πάντως, πλαγίως, και οι κονσόλες πλέον pc έχουν γίνει, δυστυχώς Βασίλη, την Χάνα Μοντάνα άσε να στην χτυπάω μόνο εγώ. Είναι το αγαπημένο μου <3

Εννοώ ότι δεν μπορώ να τις περπατήσω, χάνω ισορροπία :Ρ Εννοώ ότι δεν μ αρέσει καθόλου σαν είδος και ό,τι έχω παίξει από αυτή την κατηγορία δεν το τερμάστησα ποτέ. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ, βαριέμαι.. Κάτι τέτοιο. Πάντως εντάξει, αν κάποιο παιχνίδι αξίζει θα το παραδεχτώ. Από πλατφόρμες, τα μόνα που αγάπησα είναι το Rayman και το Pac-Man World 20th Anniversary (PSX και τα δύο). Αλλά ήμουν του δημοτικού τότε, οπότε έχουν και συναισθηματική αξία. Σήμερα το μόνο που με ενδιαφέρει από το είδος είναι το Cuphead, που είναι και ξεχωριστή περίπτωση λόγω τέχνης Αν μισούσα τις κονσόλες δεν θα έπαιζα κιόλας :Ρ

Μισώ τις πλατφόρμες, αλλά το Mario 64 είναι ιστορικό. Μέγα λάθος να το υποβαθμίζουμε

Το Dead Island είναι τέλειο. Μόνο η τελική μάχη δεν μ' άρεσε

Η ταινία έχει τρία σημαντικά κενά ( ), αλλά αν δώσετε προσοχή ή την δείτε μία δεύτερη φορά θα βγάζει σίγουρα καλύτερα νόημα. Πάντως b movie, με προϋπολογισμό 40 εκατομμύρια, δεν είναι :Ρ (http://www.boxofficemojo.com/movies/?id=annihilation.htm)

Audioslave - Shadow on the Sun

Άντε βρε thePRODIGY. Το κοινό περιμένει απάντηση εναγωνίως..

Μου έμεινε να τερματίσω το Dead Space ng+. Είχα ξεκινήσει πρόσφατα επίσης και το Ni No Kuni που είναι μια γλύκα

Συμφωνώ και πιστεύω ότι είναι απαραίτητη η κατάργησή τους. Οι πλαστικές δεν είναι φιλικές προς το περιβάλλον και προκαλούν θανάτους σε ανυποψίαστα ζωάκια που τις τρώνε νομίζοντας ότι είναι άλλα ζωάκια. Ούτε οι χάρτινες είναι λύση, γιατί εξαιτίας τους καταστρέφονται δασικές εκτάσεις. Οι υφασμάτινες τσάντες και σακούλες είναι πιο βολικές, ανθεκτικές και γενικότερα η ιδανική λύση.

Το Annihilation το έχω δει δύο φορές και πιστεύω ότι η αξία του θα αυξηθεί στο μέλλον. Δεν θα πω το γνωστό "δεν είναι για όλους", αλλά μόνο ότι απλά θέλει υπομομή γιατί κρατάει πολλή ώρα. Εικαστικά είναι υπέροχη, η μουσική της είναι απόλυτα ταιριαστή με την όλη ατμόσφαιρα, και η ηθοποιία φυσικά είναι πολύ καλή. Όπως όλες οι ταινίες όμως που κρατάνε δύο ώρες, έχει κι αυτή περιττές πληροφορίες που δεν εξυπηρετούν σε τίποτα (όπως πχ και το Blade Runner 2048) που αφορούν κυρίως την απάτη και τις τύψεις. Απλά δεν κολλάνε πουθενά, και ούτε μου δημιούργησαν την όποια παραπάνω συμπάθεια ή αντιπάθεια για την πρωταγωνίστρια. Μου άρεσε πολύ η απεικόνιση του εξωγήινου πλάσματος, το οποίο δεν είχε την κλασσική μορφή που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σε άλλες ταινίες, αλλά ήταν σαν ρευστό, σαν φως, σαν καθαρή ενέργεια. Την ξανάβλεπα άνετα τρίτη φορά 8/10

Η χαζοχαρούμενη με το μουρουνέλαιο και η χαζοχαρούμενη της trivago

Θυμάμαι μια σειρά με παρόμοια πλοκή, αλλά εκεί ο πρωταγωνιστής δεν αποτυνχάνει..

Επί τη ευκαιρία, είδα το Angel's Egg (του 1985 παρακαλώ). Από τις λίγες φορές που σαστίζω και δεν είμαι καθόλου σίγουρη τί συνέβη ακριβώς στο τέλος (και στην αρχή.. και στη μέση..). Περίεργη ταινία με την καλή έννοια, και υπέροχη καλλιτεχνικά και μουσικά. Το σενάριό της είναι μινιμαλιστικό, και η μουσική της (αλλά και όλη η αίσθηση της μοναξιάς και της μικρότητας του ανθρώπου μπροστά στην ύπαρξη που βγάζει) θυμίζει έντονα το παιχνίδι Shadow of the Colossus. Το προτείνω σίγουρα σε όλους, κυρίως σε όσους θέλουν να δουν ένα anime πέρα από τα "συνηθισμένα". 8/10 Επίσης προτείνω το anime επιστημονικής φαντασίας Akira, χωρίς να πω πολλά πολλά. Είναι απλά το κορυφαίο αγαπημένο μου. 10/10

Έχω καταλάβει ότι λιγότερο είναι σημαντικό το πότε γεννήθηκε κάποιος. Μεγαλύτερη σημασία έχουν οι επιρροές (περίγυρος, διαφήμιση) αλλά φυσικά το πόσο το ψάχνει ο καθένας μόνος του!

Ξέρω 21 στα 23. Είμαι του 93. Κάτι πάει στραβά στη θεωρία σου, junglist..

Εκτός από το Tucker and Dale vs Evil (2010) που προτείνεται πολύ σωστά από πάνω, να προσθέσω και το Shaun of the Dead (2004) με το θείκό αγγλικό του χιούμορ. Επίσης και το Zombieland (2009) ήταν καλό, όχι αγαπημένο μου αλλά μου άρεσε

Για χρονολόγιο fb ό,τι πρέπει. Και κοινωνικό μήνυμα από δίπλα: "η χαρά βρίσκεται στα απλά πράγματα". Τελειότητα.

DVD σε 110''? Είσαι ήρωας :ninja:

Σχςτικά με το Πλανητάριο, το λέμε με τον φίλο μου και είναι στο πρόγραμμα : ) Σίγουρα έχει να κάνει και με το είδος της ταινίας, κατά πόσο έχει εφέ και μουσική κλπ. Γενικά sci-fi είναι από τα αγαπημένα μου, άρα ίσως να ήθελα ένα πιο καλό σύστημα. Αλλά και πάλι, δεν μου είναι απαραίτητο για να δω το μεγαλείο μιας ταινίας (ναι, το μεγαλείο :P). Το Interstellar το είδα σε 52άρα (δεν τα πάω καλά με τις ίντσες αλλά νομίζω τόσο ήταν). Υπέροχη ταινία και εμπειρία. Το Terminator Genisys το είδαμε σε μία ειδική οθόνη, πολύ ποιοτική (δεν θυμάμαι όνομα), στον κινηματογράφο. Δεν μου είπε τίποτα όμως. Το Martian πάλι στον κινηματογράφο και, παρόλο sci-fi, πάλι δεν τρελάθηκα καθόλου. Άρα επιμένω, μια αντικειμενικά καλή ταινία νομίζω θα είναι "εμπειρία" ακόμα και σε ένα πιο αδύναμο σύστημα, σε λογικά πλαίσια πάντα. Αρκεί θα έλεγα η ταινία να είναι blu ray ή brrip φυσικά. Tsiv, κατάλαβα, απλά λέω τη γνώμη μου, chill. Και ναι, πάμε παρακάτω, δεν υπάρχει τίποτα εδώ :)

Άρα χωρίς home cinema όλες οι ταινίες χάλια; Πώς σκέφτεστε έτσι βρε παιδιά ΧD Και ναι, θα ήθελα να έχω, αλλά δεν το θεωρώ καθόλου απαραίτητο.

Μια ταινία θα την δεις και εκτός κινηματογράφου, στο σπίτι σου. Η οθόνη δεν έχει σχέση λοιπόν. Πολύ καλό το 7άρι για την συγκεκριμένη ταινία, νομίζω.

Να 'σαι καλά : )

Δεν χρειάζεται να σου πει ο νόμος ότι δεν κάνει να καπνίζεις σε κλειστούς κοινόχρηστους χώρους, ή να παρκάρεις σε ράμπες αναπήρων, ή να περνάς με κόκκινο, ή τόσα άλλα.. Έχει δίκιο ο king2009. Η κατάσταση είναι κακή, και η πλειοψηφία μας δεν έχει ούτε κουλτούρα, ούτε συνείδηση, ούτε αυτογνωσία.

Φυσικά. Αλλά, αναλόγως, άλλοι θέλουν να κλέβουν, να βιάζουν, τρακάρουν πάνω σε ανυποψίαστους κλπ. Το ότι ο καθένας κάνει ότι θέλει δεν σημαίνει ότι αυτό είναι και το σωστό: αυτό που λέμε σωστό με την κοινή λογική, όχι το τι θεωρεί σωστό ο καθένας ατομικά. (Και ακριβώς επειδή ο καθένας κάνει ότι θέλει η κοινωνία είναι τόσο χάλια).