chris2004

Καλησπέρα σε όλους. Τις πρώτες μέρες της καραντίνας αναγκάστηκα να χρησιμοποιώ Internet απο το κινητό. Παράλληλα συνδεόμουν και με κάποιο WiFi που μου είχε δώσει προσωρινά γείτονας. Φαίνεται ότι κάποιες στιγμές είχα αποσυνδέσεις και το γυρνούσε στο 4g, όπου με χρέωνε αυτόματα 7€/200mb. Δεν το πήρα χαμπάρι και ο λογαριασμός πήγε γύρω στα 300 ευρώ. Αφού τους κάλεσα και εξήγησα τι συνέβη, και ότι θα μπορούσαν να κάνουν μια έκπτωση αφού ούτως η άλλως τις άλλες μέρες έδωσαν 20GB δώρο μου το αρνούνται. Λέω μετά θα ζητήσω διακοπή συμβολαίου να αλλάξω εταιρεία, μου το αρνούνται αυτό. Δηλαδή δεν θα έχω υπηρεσίες και το πάγιο θα τρέχει με λίγα λόγια. Τι μπορώ να κάνω, να προχωρήσω σε έγγραφο αίτημα και μετά καταγγελία ΕΕΤΤ;

Και γιατί χρειάζονται 10 εργάσιμες ημέρες να διασταυρώσουν;Τόσο μεγάλη διαδικασία είναι να κοιτάξουν τη λίστα με τους ΚΑΔ;

Βλέπω ενα κατεβατό δικαιολογητικά, και περίμενε 10 εργάσιμες να διασταυρώσουμε κτλ. Μου φαίνεται ότι κάνουν ότι μπορούν να σε αποθαρρύνουν. Δεν θέλω να περιμένω 10 εργάσιμες και να μου πουν κάποια άλλη δικαιολογία. Αλλά ΟΚ, μπορεί να είναι ιδέα μου.

Εχει καταφέρει κανείς γενικότερα να αγοράσει με τιμολόγιο απο σκρουτζομάγαζο;

To LG G7 ThinQ? Έχει ίδια CPU με το Poco, NFC και Headphone και φαντάζομαι σχετικά καθαρό Android. ΟΚ έχει λίγο έως αρκετά παραπάνω...αλλά τι λέτε;

Γι'αυτό τι γνώμη έχετε; https://www.gsmarena.com/xiaomi_black_shark-9164.php

Μιλάς για την έκδοση με 4gb RAM ή 6. Βλέπω στο amazon.it στα 399, ~300 με ενδοκοινοτική, αλλά δεν αναφέρει RAM.

Ευχαριστώ μέχρι τώρα για τις προτάσεις. Τελική τιμή τα 300 :)

Καλησπέρα σε όλους, Ενδιαφέρομαι για ένα κινητό, γύρω στα 300 ευρώ με έμφαση στο performance και στο λειτουργικό. Θα το περάσω τιμολόγιο, οπότε πρέπει να είναι από κάποιο κατάστημα το οποίο δεν θα με ταλαιπωρήσει με απαλλαγή ΦΠΑ. Κάμερα ίσως είναι το τελευταίο που με απασχολεί. Τα Huawei τα έχω απορρίψει λόγο λειτουργικού. Τα Xiaomi Mi που έχουν Android One, έχουν την έλλειψη headphone jack και NFC (ΟΚ το NFC δεν είναι και τόσο τραγικό). Το Samsung A7 δεν έχει USB-C. Τείνω πρός το Nokia 7.1 αλλά έχει αδύναμο(?) CPU. Η το Huawei P20 lite (και να κάνω τη καρδιά μου πέτρα με το λειτουργικό). Να επισημάνω ότι αυτή τη στιγμή έχω το Nexus 5X το οποίο σέρνεται...Πραγματικά έχω την εντύπωση ότι σε αυτά τα χρήματα δε υπάρχει τίποτα σοβαρό. Παλιότερα ακούμπαγες 300 και έπαιρνες υπερκινητάρα όπως το Nexus 5. Anyway, έχετε κάποια πρόταση, ή πρέπει να ανέβω σε Budget?

Παιδιά, έχει ιδέα κανείς που να πάω στην Αθήνα για να βρώ τα σχέδια απο το πάργκινγκ της πολυκατοικίας μου...τί δικαιολογητικά χρειάζονται κτλ; Γιατί έχω μια μικρή διαφωνία σχετικά με το ποιό είναι το πάρκινγκ του καθενός.

Πάρα πολύ σωστά. Βέβαια δεν υπάρχουν ισχυρά συνδικαλιστικά όργανα όπως στα δημόσια ιδρύματα τα οποία χρηματοδοτούνται απο τα ίδια τα κόμματα. Άλλωστε και καταλήψεις και αποχές να έκαναν δεν θα ένοιαζε κανέναν....και είναι βλακεία γιατί πληρώνουν.

Και πολύ άργησαν να το κάνουν. Θα έπρεπε ταυτόχρονα να είχαν αναγνωρίσει και τα επαγγελματικά δικαιώματα, αλλά καθυστερούν την εφαρμογή όσο μπορούν για να αποφύγουν τα γνωστά επεισόδια.

Δεν θέλεις να πάς σε αγγλόφωνο επειδή δεν τα καταφέρνεις στα αγγλικά τόσο καλά ή επειδή απλά δεν έχεις πτυχίο; Συνήθως ζητάνε TOEFFL ή IELTS που είναι απείρως ευκολοτερα απο το Proficiency. Είναι μεγάλη κουβέντα για το αν αξίζει το μεταπτυχιακό. Ένα μεταπτυχιακό είναι γύρω στα 10.000 - 15.000€ απο την εμπειρία μου. Το επίδομα μεταπτυχιακού είναι +100€. Δηλαδή θα σου πάρει 100-150 μήνες να βγάλεις τα λεφτά του :p. Βέβαια θα σε βοηθήσει να διεκδικήσεις μεγαλύτερους μισθούς κάποια στιγμή. Προσωπικά επειδή πρόσφατα ήμουν στη διαδικασία αναζήτησης εργασίας είχα πρόβλημα επειδή είχα πολλά χρόνια εμπειρία! Έτσι έκρυψα μερικά και με δέχτηκαν...με τον ανάλογο μισθό βέβαια. Υπήρχε και το άλλο φαινόμενο. Εδώ με απλό πτυχίο δεν σε παίρνουν π.χ για πωλητή...γιατί πρέπει να σε πληρώσουν 800+ Ευρώ...γιατί να μη πάρουν τον απόφοιτο λυκείου να κάνει την ίδια δουλειά με 600; Οπότε υπάρχει περίπτωση το Μεταπτυχιακό να σε εμποδίσει κι'όλας να βρείς δουλειά. Οπότε γνώμη μου είναι να μπείς σε κάποια μεγάλη εταιρεία, και αν αποφασίσεις να ακολουθήσεις καριέρα εκεί, κάποια στιγμή κάνεις part-time μεταπτυχιακό ώστε να διεκδικήσεις μια καλύτερη θέση.

Εντάξει...αυτό ισχύει εν μέρει και αφορά κυρίως το πόσο κοινωνικός είσαι εσύ. Εγώ πήγαινα στο Deree και εκεί ισχύον τα ίδια όσον αφορά το οικονομικό επίπεδο αρκετών φοιτητών. Το να κάνω φιλίες μόνο και μόνο για μελλοντικό οφελος εμένα δεν μου ταίριαζε και δεν το έκανα. Είναι εξ'άλλου λιγάκι δύσκολο να κάνουν παρέα άτομα που έχουν χοντρά φράγκα...με απλά ελαφρώς ευκατάστατους των οποίων οι γονείς τους μπορούν να πληρώνουν τα δίδακτρα, άντε και λίγο χαρτζηλίκι...αλλά μέχρι εκεί. Οι γόνοι επιχειρηματιών σκάνε με τις BMW και βγαίνουν στα Κλάμπ και χαλάνε 200 Ευρώ τη βραδιά, αν θέλεις να είσαι μέρος της κλίκας πρέπει να μπορείς να ακολουθήσεις. Η φραγκάτη φοιτήτρια που μένει στο Π. Ψυχικό και τη Φιλοθέη θέλει έξοδο στη χειρότερη περίπτωση στο Κολωνάκι...όχι καφε στη Πλ. Εξαρχείων. Οπότε κρατάτε μικρό καλάθι όσον αφορά αυτό το θέμα Το career center απο την άλλη που σου βρίσκει άμεσα δουλειά...πάλι πολύ καλο για ναναι αληθινό μου φαίνεται. Κατα τ'άλλα το αμερικανικό σύστημα εκπαίδευσης είναι απλά εξαιρετικό. Άσχετο...πόσο είναι το κόστος για ένα MBA;

Και μένα η κοπέλα μου δεν είχε κουράγιο να ξαναδώσει ενώ για λίγα μόρια έχασε οικονομικά που ήθελε...και κατέληξε κοινωνική λειτουργός και έμεινε 5 χρόνια άνεργη μέχρι να βρεί δουλειά. Θα ξέρεις καλύτερα απο μένα πόσο ψυχοφθόρα είναι η διαδικασία των εξετάσεων, (μιας και γώ ήμουν ακόμα με το παλιό σύστημα των 4ών μαθημάτων), και πολλοί δεν εμπιστεύονται τον εαυτό τους να διαθέσουν άλλο ένα χρόνο και να ρισκάρουν άλλη μια αποτυχία, το οποίο θα έχει τραγικές συνέπειες στη ψυχολογία τους. Η διαφορά είναι ότι η πιθανή σου αποτυχία στις εξετάσεις σε καταδικάζει να είσαι είτε ανιδείκευτο προσωπικό, είτε στο ΤΕΙ άνω ραχούλας με την Χ' τρελή ειδικότητα που ούτε σε ενδιαφέρει, ουτε πρόκειται να σε αποκαταστήσει επαγγελματικά. Άλλη διαφορά είναι ότι πιθανές ατυχίες της ζωής σου(όπως π.χ προβληματική οικογένεια), οι οποίες σε εμπόδιζαν να συγκεντρωθείς στα μαθήματά σου, δεν σου επέτρεπαν να γράψεις ικανοποιητικό βαθμό να μπείς εκεί που θές. Στο ιδιωτικό λοιπόν, σπουδάζεις αυτό που θές εσύ βγάζεις την σχολή και η αγορά εργασίας κρίνει. Εγώ ήξερα παιδί που για να πληρώσει τα δίδακτρά του δούλευε όλο το βράδυ μπάρμαν και το πρωϊ πήγαινε στη σχολή. Εγώ απο την άλλη πιστεύω ότι είναι καλύτερα να μην δώσεις καθόλου λεφτά για φροντιστήριο...και να χαρείς την εφηβική σου ηλικία σαν παιδί, όχι 16ωρα χωμένος στα βιβλία για την μοναδική μέρα της ζωής σου που θα κρίνει όλη την υπόλοιπη. Πίστεψέ με η κατάσταση έχει βγεί εντελώς εκτός ελέγχου. Στα χρόνια τα δικά μου τα φροντιστήρια τα αρχίζαμε στην 3η Λυκείου, μόνο Μαθηματικά και Φυσικοχημεία...ή Αρχαία κτλ ανάλογα τη δέσμη. 3 φροντιστήρια το πολύ. Τώρα τα παιδιά τρέχουν απο την 1η Γυμνασίου απο φροντιστήριο σε φροντιστίριο και πλέον δεν ζούν καμία παιδική ηλικία. Στην ουσία λοιπόν πάτε σε ιδιωτικό λύκειο. Στην ιδιωτική εκπαίδευση (φροντιστήρια) βασίζεστε για να επιτύχετε στις εξετάσεις. Πίστεψέ με τα δίδακτρα για 6 χρόνια φροντιστήρια(πιθανόν και ένα 7ο/8ο σε περίπτωση αποτυχίας) είναι αρκετά περισσότερα απο το ιδιωτικό πανεπιστήμιο. Φυλάς όλα αυτά τα χρήματα λοιπόν, τα οποία στην τελική μπορεί να πάνε χαμένα (σε περίπτωση αποτυχίας) και σπούδασε αυτό που θες σε κάποιο ιδιωτικό. Αν μάλιστα ήταν και αναγνωρισμένα (που θα γίνει και αυτό), βλέπω πολύ κόσμο να το κάνει.