Τέσσερα (+1) κολεγιόπαιδα στήνουν παγίδα σε πρώην αρχιμαφιόζο και αφού τον απαγάγουν, του κόβουν ένα δάχτυλο του δεξιού του χεριού, εκβιάζοντάς τον με αυτό τον τρόπο να τους βοηθήσει χρησιμοποιώντας τους διάφορους γνωστούς του, στην αναζήτηση της αδερφή του ενός, η οποία έχει πέσει θύμα απαγωγής. Τα πράγματα όμως δεν πάνε όπως περιμένουν, κρυμμένα μυστικά βγαίνουν στην επιφάνεια, οι ρόλοι αντιστρέφονται και όλο το σχέδιο καταλήγει σε ένα μεγάλο φιάσκο.
Στον απόηχο του Pulp Fiction, πολλές ήταν οι ταινίες που θέλησαν να έχουν την δόξα του και την ατμόσφαιρά του, λίγες όμως κατάφεραν να πλησιάσουν αυτά τα δύο. Η συγκεκριμένη προσπάθεια αποτελεί μια μαύρη κωμωδία μυστηρίου, μία τρομερά έξυπνη ιδέα η οποία όμως κατέληξε σε ένα όχι και τόσο δουλεμένο σενάριο, γι’ αυτό και αποπνέει μια παιδική αφέλεια(χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό). Με σκοτεινή ατμόσφαιρα και συνεχείς ανατροπές, ξετυλίγεται με υπέροχο τρόπο, καταφέρνει να μην κάνει πουθενά κοιλιά, καθηλώνοντας τον θεατή μέχρι το τελευταίο λεπτό. Όλο το cast το χαρακτηρίζει μια φοβερή χημεία, με καλύτερο όλων τον Christopher Walken στο ρόλο του απαχθέντος gangster Charlie Barret να του ταιριάζει γάντι, απογειώνοντας την ταινία με το βλέμμα του και τις καλοδουλεμένες του ατάκες.
Και ενώ στην αρχή μοιάζει να κινείται στα όρια του midnight movie και του λίγο πιο εμπορικού, στην πορεία στρώνει χαρακτήρα και μέσα από την ειρωνεία, τον κυνισμό του και τον αυτοσαρκασμό του, καταλήγει εντέλει σε ένα παιχνίδι μυαλού, μια καλοστημένη παρτίδα poker, στην οποία κερδίζει αυτός που ξέρει να διαβάζει καλύτερα τον αντίπαλό του. Διότι η ζωή δεν έχει λογική, δεν ακολουθεί την λογική, ούτε εκτελεί διαταγές. Ready to be a suicide king??
Chris “Skinny legs and all” Zafeiriadis