Terra_Incognita

Επομένως, απ' οτι καταλαβαίνω τώρα, δεν αμφισβητείς το οτι υπάρχουν συνταξιοδοτικά/αποταμιευτικά/επενδυτικά προγράμματα με εγγυημένη απόδοση (εγγυημένη ελάχιστη απόδοση, σε ότι αφορά Unit Linked), τα οποία δεσμεύουν τις ασφαλιστικές εταιρίες να καταβάλλουν στους ασφαλισμένους συγκεκριμένα ποσά στη λήξη (ήδη υπάρχουν τέτοια συμβόλαια που έχουν λήξει και έχουν καταβληθεί τα εγγυημένα κεφάλαια ή συντάξεις), αλλά διατυπώνεις ερωτηματικά για το κατά πόσον είναι συνετή η διαχείριση των χρημάτων και επομένως διερωτάσαι για το κατά πόσον μια ασφαλιστική εταιρία είναι φερέγγυα . Για όλα τα προβλήματα της αγοράς στα οποία αναφέρεσαι, συμφωνώ και ΕΠΑΥΞΑΝΩ (επί τη ευκαιρία, ο έλεγχος που διεξάγει η ΕΠΕΙΑ σε γνωστό όμιλο -που δραστηριοποιείται και στον ζωικό κλάδο- βγάζει "άνοιγμα" 200εκ. !!!). Μακάρι όλοι αυτοί να αποκαλυφθούν και υποχρεωθούν (λόγω και Solvency II), να εξαγοραστούν ή να κλείσουν για να τελειώνουμε με τους λάθρα επιβιώνοντες. Όσο αφορά την AIG, ορθή ή παρατήρησή σου και προσθέτω ενημερωτικά οτι ακούγεται πολύ έντονα οτι η Alico περνάει στα χέρια της ERGO (βλ. VICTORIA). Και η GROUPAMA την ΑΓΡΟΤΙΚΗ. Ίδωμεν...

@mylogic_x: "Θα συμφωνήσω ότι καμία απόδοση δεν είναι ΕΓΓΥΗΜΕΝΗ σε καμία ασφαλιστική..." Δηλαδή οι πελάτες μας που σήμερα παίρνουν συντάξεις από τα συνταξιοδοτικά συμβόλαια που είχαν κάνει πριν 20-30 χρόνια με εγγυημένο τεχνικό επιτόκιο 6% ή 5%, πώς συνταξιοδοτήθηκαν; Δεν εισπράττουν την ΕΓΓΥΗΜΕΝΗ ΙΣΟΒΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗ που αναγραφόταν στο συμβόλαιό τους;

Bάσει του νόμου, το σύνολο των υποχρεώσεων της Ασφαλιστικής Εταιρίας προς τους ασφαλισμένους της καλύπτεται με τα Μαθηματικά Αποθέματα, τα οποία είναι δεσμευμένα για λογαριασμό τους. Ο Νόμος ορίζει συγκεκριμένα, σε τί είδος επενδύσεων μπορούν να είναι τοποθετημένα, το δε ύψος τους είναι ανάλογο των εργασιών της κάθε Εταιρίας. Η επάρκεια των αποθεμάτων και του περιθωρίου φερεγγυότητας ελέγχεται και πιστοποιείται από την αρμόδια Εποπτική Αρχή (Ε.Π.Ε.Ι.Α.), η οποία από της συστάσεώς της (1/1/2008), έχει δείξει πολύ καλά δείγματα γραφής. Τα δεσμευμένα αυτά Μαθηματικά Αποθέματα εξασφαλίζουν τους Ασφαλισμένους και σε περιπτώσεις πτώχευσης, ανάκλησης άδειας λειτουργίας ή πώλησης της ασφαλιστικής εταιρίας. Επιπλέον των Μαθηματικών Αποθεμάτων, οι διάφοροι ασφαλιστικοί κίνδυνοι είναι ασφαλισμένοι από πλευράς ασφαλιστικής εταιρίας, σε μεγαλύτερες ασφαλιστικές, τις λεγόμενες Αντασφαλιστικές, οι οποίες αναλαμβάνουν τον κίνδυνο σε περίπτωση αδυναμίας εξυπηρέτησής του από τον πελάτη τους-ασφαλιστική εταιρία. Υπάρχουν βεβαίως ασφαλιστικές εταιρίες που δεν αντασφαλίζουν τα προϊόντα τους ή που δεν διατηρούν τα απαραίτητα Μαθηματικά Αποθέματα. Αυτή ακριβώς είναι και η δουλειά της Επιτροπής Εποπτείας (ΕΠΕΙΑ) να κάνει τη ζωή δύσκολη σε όσες εταιρείες δεν έχουν τα απαραίτητα κεφαλαιακά αποθέματα και δουλειά των ασφαλισμένων είναι να ερευνουν και να εντοπίζουν αξιόπιστες και φερέγγυες εταιρίες και όχι την πιό φτηνή και "μάρκα μ' έκαψες". Σχετικά με την AIG: Το πρόβλημα της εταιρίας δεν ήταν η εξυπηρέτηση των υποχρεώσεών της προς τους ασφαλισμένους της. Ήταν το πρόβλημα που δημιουργήθηκε στην ρευστότητά της από την λάθος πολιτική των διοικούντων, οι οποίοι την μετέτρεψαν κατ' ουσίαν σε "επενδυτική τράπεζα". Η χρηματοδότηση από το Αμερικανικό Δημόσιο, βοηθάει την AIG να ξεπεράσει το πρόβλημα. Επίσης για να αποφεύγουμε τις απλοϊκές προσεγγίσεις: Η Alico-AIG στην Ελλάδα δεν συνεπάγεται οτι αντιμετωπίζει πρόβλημα λειτουργίας και εξυπηρέτησης των υποχρεώσεών της (τωρινών και μελλοντικών), καθότι -πέραν των άλλων- αποτελεί ξεχωριστή εταιρία. Και είναι δυο φορές επικίνδυνος εκείνος ο ασφαλιστής που προσεγγίζει τον ασφαλισμένο της AIG για να τον πείσει να ακυρώσει το Σ/Ο του (με σίγουρη ζημιά για τον ίδιο), όπως και εκείνος που θεωρεί οτι είναι χρυσή ευκαιρία για να "λεηλατηθεί" το δίκτυο ασφαλιστών της εταιρίας. (Διευκρίνιση: προς αποφυγή παρεξηγήσεων, είμαι ασφαλιστικός σύμβουλος, που στο παρελθόν είχα συνεργαστεί για ένα διάστημα με την AIG.)

Για τα "κανόνια" στα οποία αναφέρεστε, αυτό που είναι πραγματικά εκπληκτικό, είναι το γεγονός οτι οι οπαδοί της φιλελεύθερης "οικονομίας της αγοράς", οι οποίοι κυβερνούν στον Δυτικό κόσμο, έσπευσαν να κατεβάσουν τα βρακιά τους και να ρίξουν πολύ (μα πολύ λέμε) νερό στο κρασί τους για να βοηθήσουν τη διάσωση κάποιας εταιρείας με προσωρινά προβλήματα, λόγω της λανθασμένης και επιθετικής επενδυτικής διαχείρισης των κεφαλαίων της. Αυτός είναι ο καπιταλισμός και η σχέση του με το αστικό κράτος! Τα δικά σας κέρδη δικά μας και οι δικές μας ζημιές, δικές σας. Το "λάθος" συμπέρασμα από τα ανωτέρω, είναι οτι οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες είναι εν γένει αναξιόπιστες και δεν μπορεί να βασίζεται κανείς σε αυτές. Επειδή η μονομέρεια είναι ανώφελη, να πούμε οτι τα κρατικά-κοινωνικά ταμεία δεν είναι καλύτερα. Το ίδιο παιχνίδι παίζεται κι εκεί. Πέρα από τις όποιες εισφορές είναι απαραίτητη η συνδρομή του κρατικού προϋπολογισμού και μάλιστα με ποσά μεγάλα. Η όποια οικονομική κρίση, δεν θα αφήσει αλώβητο κανέναν τομέα, όπως και αν αυτός εμπλέκεται με το χρηματοποιστωτικό σύστημα. ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ, κανείς από τους δυο τομείς δεν μπορεί να λειτουργήσει από μόνος του. Μακάρι να πετύχουμε να είναι ικανοποιητικό το επίπεδο ασφάλισης που θα παρέχουν οι κοινωνικοί φορείς, ώστε η ιδιωτική ασφάλιση να καταστεί άχρηστη. Ωστόσο μέχρι τότε, η ύπαρξή της είναι αναγκαία και το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι η άσκηση πίεσης με κάθε τρόπο ώστε να υπάρχει εντατικός και αυστηρός έλεγχος σε ΟΛΕΣ τις εταιρείες.