Προτείνετε ένα βιβλίο

[c-max]

"ραντεβου με τον ραμα" 1 και 2 τα αλλα δεν τα εχω διαβασει,του αρθουρ κλαρκ.Προσωπικα μου αρεσαν πολυ.

Διαβασα και τον "αρκτικο κυκλο" του Dan Brown -στην παραλια :D -και θα ελεγα οτι δεν ειναι τιποτα σπουδαιο.Ενω ξεκινησε καλα δεν καταφερε να κρατησει το μυστηριο ως το τελος.Μια καλη περιπετεια τιποτα παραπανω

[lewton]

Mόλις τελείωσα το δεύτερο βιβλίο από τη σειρά "The Tawny Man Trilogy" της Robin Hobb, συγγραφέως του Έπους των Φαρσίερ και των Εμπόρων των Θαλασσών.

Η νέα τριλογία της είναι η συνέχεια του Έπους των Φαρσίερ, 15 χρόνια μετά το τέλος του, και μπλέκεται πολύ ωραία με τους Εμπόρους των Θαλασσών, καθώς γίνονται πολλές αναφορές (πχ ανακαλύπτεις ποιά ήταν η μυστηριώδης Άμπερ, για όσους το έχουν διαβάσει).

Δεν έχει βγει ακόμα στα Ελληνικά πάντως...

[nikoleon]

Τέλειωσα κι εγώ χθες το "Οχτώ", καλό αλλά δεν ενθουσιάστηκα κιόλας.

 

Έχει διαβάσει κανείς τον "Αιρετικό" του Tom Egelund (αν το γράφω καλά) ;

[freckles]

Εγώ μεταξύ των 12-13 βιβλίων με τα οποία εξοπλίστηκα για τις διακοπές μου (yes, I'm a freak :p), αγόρασα και το "Γεννήθηκα 'Ελληνας" του Νίκου Αλιάγα. Αρχικά, κρίνοντας από τον τίτλο νόμιζα πως επρόκειτο για άλλη μια βιογραφία, αλλά ξεφυλλίζοντας το (και αργότερα διαβάζοντας το), είδα ότι απέχει πολύ από αυτό το χαρακτηρισμό. Πραγματικά πολύ καλό, αξίζει να το διαβάσετε.

 

Σας παραθέτω το κείμενο του οπισθόφυλλου:

 

 

Μέσα από το βλέμμα των άλλων ο Νίκος Αλιάγας ανακαλύπτει τον πλούτο της προσωπικής του ιστορίας: είναι ο Έλληνας στη Γαλλία - ο Γάλλος στην Ελλάδα..

 

Στο βιβλίο του μας καλεί να μοιραστούμε μαζί του αυτή την πολύτιμη κληρονομιά και μας προσκαλεί να τον συνοδεύσουμε στο ταξίδι του: ένα ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο. Στη δική του Ελλάδα, μια χώρα που γνώρισε και αγάπησε μέσα από τις διηγήσεις του Σπύρου, του παππού του.

 

Μας καλεί να ακολουθήσουμε τα ίχνη των θεών και των ηρώων της αρχαίας Ελλάδας, δείχνοντάς μας παράλληλα έναν τρόπο για να αντιστεκόμαστε στον παραλογισμό και την ανία της γκρίζας καθημερινότητας.

 

Γεννήθηκα Έλληνας... εξομολογείται ο Νίκος Αλιάγας, αποδεικνύοντας πώς κατάφερε να αποκωδικοποιήσει το μίτο της ζωής του.

[VeCo]

Τέλειωσα κι εγώ χθες το "Οχτώ", καλό αλλά δεν ενθουσιάστηκα κιόλας.

 

Έχει διαβάσει κανείς τον "Αιρετικό" του Tom Egelund (αν το γράφω καλά) ;

 

Τον "Αιρετικό" (του Tom Egeland - κοντά έπεσες :) ), τον πήρα εδώ και πέντε μέρες και έχει πάρει σειρά για να διαβαστεί. Προς το παρόν τελείωσα το "Ψηφιακό Οχυρό", εξαιρετικότατο βιβλίο, πολύ καλύτερο από το "Οχτώ". Τυπικός Νταν Μπράουν σε κρατάει σε εγρήγορση και σε αγωνία (δεν ήταν λίγες οι φορές που έκλεβα και διάβαζα πιο κάτω για να δω τι θα γινόταν). Το τελείωσα σε 3 μέρες, με τράβηξε όπως και τα προηγούμενα του ίδιου συγγραφέα. Τώρα έχω ξεκινήσει το "Η Άνοδος της Βαβυλώνας" και μόλις το τελείωσω σειρά παίρνει ο "Αιρετικός".

[nikoleon]

Τώρα έχω ξεκινήσει το "Η Άνοδος της Βαβυλώνας" και μόλις το τελείωσω σειρά παίρνει ο "Αιρετικός".

 

Μαζί μου φαίνεται το ξεκινήσαμε. Ήδη έχω διαβάσει περίπου τις 100 πρώτες σελίδες και φαίνεται λίγο "Ιντιάνα Τζόουνς", χωρίς να είναι κακό αυτό.

Θα δείξει στη συνέχεια...

[VeCo]

Κι εμένα για τέτοιο που φαίνεται. Αν και είμαι πιο πίσω έχω διαβάσει 50 σελίδες. Σήμερα το βράδυ που θα το προχωρήσω θα είμαι σίγουρος.

[Bayern7]

Τελείωσα προχθές το «100 χρόνια μοναξιάς» του Γκαμπριελ Γκαρσία Μάρκες...

 

Πρέπει να πέρασαν 4-5 χρόνια από το τελευταίο βιβλίο που μου ξύπνησε τέτοια πληθώρα συναισθημάτων...

Πραγματικά καταπληκτική ροή λόγου. Λεπτομερείς περιγραφές που δεν κουράζουν, ίσα ίσα σε τραβάνε ακόμα περισσότερο.

Τέτοια μεστότητα λόγου μόνο στον Χεμινγουει και στον Καζαντζακη έχω συναντήσει.

Επιανα το βιβλίο και ξεχνούσα να το αφήσω...

my 2 cents...

 

Επίσης πριν τον Μάρκες, διάβασα το "The Narrative of Arthur Gordon Pym" του Edgar Allan Poe...

Καλό στο πρώτο μισό, αρκετά κουραστικό στο δευτερο μισό. Περιμενα περισσότερα.

Ειδικά για το θέμα που πραγματευεται... :(

[nikoleon]

Τέλειωσα το "Η άνοδος της Βαβυλώνας". Δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα, ίσως κι επειδή το θέμα γύρω από το οποίο περιπλέκεται η όλη ιστορία να μην είναι τόσο "πιασάρικο".

 

Το τέλος δεν θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ολοκλήρωση, παρά μια προετοιμασία του αναγνώστη για το δεύτερο μέρος .

 

Σειρά έχει το "Angels & Demons" (Illuminati) του Dan Brown, το οποίο διαβάζω σε e-book. Θα το κάψω πάλι το Qtek. :D

[Nikos_s3]

τελείωσα το ''Ο Αθέατος Κόσμος'' (Τζων Σμόλενς) :)

λίγο διαφορετικό από αυτά που έχω συνηθήσει, το βιβλίο σε στυλ νουάρ μου φάνηκε αρκετά καλό...ωραίες περιγραφές, μου θύμισε ακριβώς το στυλ παλιάς ασπρόμαυρης νουάρ ταινίας...:)

 

next one is ''Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθησα και έκλαψα'' (Pauho Coelho) :)

[VeCo]

Τέλειωσα το "Η άνοδος της Βαβυλώνας". Δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα, ίσως κι επειδή το θέμα γύρω από το οποίο περιπλέκεται η όλη ιστορία να μην είναι τόσο "πιασάρικο".

 

Το τέλος δεν θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ολοκλήρωση, παρά μια προετοιμασία του αναγνώστη για το δεύτερο μέρος .

 

Σειρά έχει το "Angels & Demons" (Illuminati) του Dan Brown, το οποίο διαβάζω σε e-book. Θα το κάψω πάλι το Qtek. :D

 

Έκοψα πολύ πίσω, μάλλον δεν με τραβάει... Ούτε 100 σελίδες δεν έχω διαβάσει... Πάντως θα το τελειώσω δεν υπάρχει περίπτωση...

[lalidis]

γυριστε τον γαλαξια με οτοστοπ.

[Nikos_s3]

τελείωσα και το ''Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθησα και έκλαψα'' (Pauho Coelho) :)

το βιβλίο είναι γραμμένο με το γνωστό στυλ του συγγραφέα και τα νοήματα ουσιώδη...καλό μεν, δεν θα το θεωρούσα από τα πρωτοκλασσάτα του Κοέλο δε...:)

 

next one...χχμμ...θα δω το απόγευμα τι έχει μείνει στην βιβλιοθήκη από τις τελευταίες προμήθειες και θα ενημερώσω..:)

 

edited: αποφάσισα...''Ο κανόνας των τεσσάρων'' (Ian Caldwell-Dustin Thomason) :)

[lewton]

τελείωσα και το ''Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθησα και έκλαψα'' (Pauho Coelho) :)

το βιβλίο είναι γραμμένο με το γνωστό στυλ του συγγραφέα και τα νοήματα ουσιώδη...καλό μεν, δεν θα το θεωρούσα από τα πρωτοκλασσάτα του Κοέλο δε...:)

 

next one...χχμμ...θα δω το απόγευμα τι έχει μείνει στην βιβλιοθήκη από τις τελευταίες προμήθειες και θα ενημερώσω..:)

 

edited: αποφάσισα...''Ο κανόνας των τεσσάρων'' (Ian Caldwell-Dustin Thomason) :)

Αν έχεις άλλη εναλλακτική απέφυγέ το αυτό.

Μεγάλη πατάτα.

[freckles]

Συμφωνώ απόλυτα, με απογοήτευσε πλήρως, με το ζόρι το διάβασα :cry:

 

Απορώ πώς έγινε best-seller.. αλλά οκ, όλοι εμείς το κάναμε που παρασυρθήκαμε και νομίζαμε ότι θα έφτανε έστω και στο μισό στον Κώδικα Ντα Βίντσι..

[VeCo]

1 αρνητική ψήφος κι από μένα. Το παράτησα στη μέση... Και δεν το κάνω σχεδόν ποτέ αυτό...

[Stephen]

Τελικα μαλλον θα συμφωνησω με αυτους που υποστηριζουν οτι ο Κωδικας ειναι ελαφρως "καλυτερος" απο το Illuminati.(που ειναι εξισου ενδιαφερον βιβλιο βεβαια) Ισως γιατι στον Κωδικα ο αναγνωστης ερχεται με αντιμετωπος εκτος απο το σεναριο και με καποια βασιμα και για πολλους...αληθινα γεγονοτα που τον εγκλωβιζουν περισσοτερο στην ιστορια που διαδραματιζεται.

Κατα τα αλλα γενικα το μοτιβο ειναι ιδιο στη πλοκη. Μια δολοφονια, ο καλος, η καλη και ωραια, ο κλασσικος ρουφιανος προδοτης και η αποκαλυψη... :O

 

Ένα μυθικό σκάκι λαξευμένο εξ ολοκλήρου σε ασήμι και χρυσό, στολισμένο με ρουμπίνια, ζαφείρια και σμαράγδια που προσφέρθηκε από οχτώ Μαυριτανούς στον αυτοκράτορα Καρλομάγνο: το θρυλικό Σκάκι του Μονγκλάν. Λέγεται ότι πήρε το όνομά του από τον άρχοντα της περιοχής του Μονγκλάν, στον οποίο δώρισε ο Καρλομάγνος το σκάκι. Εκείνος ανέθεσε τη φύλαξη του πολύτιμου θησαυρού στις μοναχές του Μονγκλάν. Η νεαρή ηρωίδα, ειδική στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, θα εμπλακεί στην αναζήτηση του σκακιού, συμμετέχοντας έτσι στο μεγαλύτερο κυνήγι θησαυρού όλων των εποχών.

 

Ερωτηση : Στο "οχτω" καποιος που δεν εχει ιδεα απο σκακι(σαν παιχνιδι) χανει τπτ απο το σεναριο;

Αλλα εδω θα μου πεις διαβασαμε τον Κωδικα χωρις να εχουμε ιδεα απο Da Vinci.. :lol:

[VeCo]

Ερωτηση : Στο "οχτω" καποιος που δεν εχει ιδεα απο σκακι(σαν παιχνιδι) χανει τπτ απο το σεναριο;

 

Όχι, γιατί όσα πράγματα είναι σκακιστικοί όροι τους εξηγεί με υποσημειώσεις κι γενικά οτιδήποτε πέρα από τα βασικότερα των βασικών για το σκάκι (δηλαδή ότι είναι μαύρα εναντίον άσπρων, 16 πιόνια ο καθένας, 64 τετράγωνα η σκακιέρα, 8 επί 8, μια βασίλισσα, ένας βασιλιάς), επεξηγούνται.

[Stephen]

Thnx VeCo :)

[sakaflias]

 

edited: αποφάσισα...''Ο κανόνας των τεσσάρων'' (Ian Caldwell-Dustin Thomason) :)

 

Elegan kala gia αυτο το βιβλιο αλλα δεν πιανει μια. Ισως οι τελευταιες 50 σελιδες. Αστο καλυτερα

[Nikos_s3]

μόλις τελείωσα το ''Ο κανόνας των τεσσάρων'' (Ian Caldwell-Dustin Thomason)...(σε αντίθεση με τα αρνητικά σχόλια που διάβασα από μερικούς, δεν υπάρχει περίπτωση να πάρω βιβλίο και να μην το διαβάσω ή έστω να το παρατήσω στην μέση..)

σε γενικές γραμμές το βιβλίο μου φάνηκε αρκετά καλό...ναι μεν αργό στην εξέλιξή του ειδικά στο πρώτο μισό, είναι δε πολύ καλογραμμένο και εύκολα αναγνώσιμο...εμπεριέχει αρκετά αληθινά στοιχεία και η υπόθεσή του σε κρατάει...από την μέση και μετά ειδικά θα έλεγα ότι είναι πολύ καλό...

σίγουρα η αίσθηση που μου άφησε είναι θετική...:)

 

next one...πάλι θα δω το απόγευμα και θα ενημερώσω..:O :)

[paschos76]

Η Κόμη της Βερονίκης του Γιώργου Γραμματικάκη.

[swiffer]

Μολις τελειωσα το Middlesex του Τζεφρυ Ευγενιδη.

Δε με ενθουσιασε αλλα με κουρασε κιολας. Ειναι ενδιαφερον. Το συνιστω.

[imela]

Μολις τελειωσα το Middlesex του Τζεφρυ Ευγενιδη.

Δε με ενθουσιασε αλλα με κουρασε κιολας. Ειναι ενδιαφερον. Το συνιστω.

 

Συγγνώμη, αλλά παρατηρώ μια σύγχυση στα λόγια σου..Τελικά το βιβλίο είναι καλό ή όχι;

Φιλικά πάντα,

*imela*

[swiffer]

Xα χα! Εχεις απολυτο δικιο!

 

Ειναι μετριο βιβλιο.