imela

Βασικά, περιμένω να τελειώσω με την πτυχιακή μου για να "φορμάρω" το μηχάνημα μια και καλή, γιατί έχω μια υποψία οτι πολλή RAM μου τρώει το StyleXP που έβαλα και δε μπορώ τώρα να ξε-βγάλω, και οτι από εκεί πηγάζουν όλα τα προβληματά μου... Άραγε, έχει κανείς από σας παρόμοια εμπειρία (σε το styleXP εννοω..)? Φιλικά, *imela*

Όχι, όταν κλέινω το Power DVD, η cpu επανέρχεται....

Η κάρτα γραφικών μου , ναι , είναι nvidia. Το nvidia purevideo decoder θα το κατεβάσω και θα σας πω. Aπ' οτι είδα η cpu καταναλώνεται στο PowerDVD.. Μάλλον εννοεί firmwire, αλλά φοβάμαι να το κάνω μόνη μου αυτό γιατί είχα διαβάσει σε ένα άλλο topic οτι κάποιος χρήστης που έκανε μόνος του, έιχε πρόβλημα με το dvd του μετά.( http://www.myphone.gr/forum/showthread.php?t=74726 ) *imela*

Είναι για κάθε dvd ή ένα dvd? -> Για κάθε Έχεις δοκιμάσει το ίδιο dvd σε ένα επιτραπέζιο dvd player? -> Ναι Μπορείς δοκιμαστικά να δεις την ταινία από το media player? -> Ναι και πάλι τα ίδια... Τρέχεις και άλλες εφαρμογές ταυτόχρονα? -> Aλλές φορές ναι άλλες όχι...Συνήθως όχι. Πάτα Ctrl Alt Delete και δες στο επιδόσεις μήπως έχει "τερματίσει" η cpu ή σου έχει τελειώσει η διαθέσιμη ram. -> Ω, ναι...χρήση cpu 100%... Tώρα?? *imela*

Έχω τον acer aspire 1524 WLMi, ο οποίος έχει DVD-Dual drive και συγκεκριμένα το Slimtype DVDRW SOSW-852S. Tο πρόβλημα παρουσιάζεται όταν προσπαθώ να δω μια ταινία σε dvd (χρησιμοποιώ το CyberLink PowerDVD 6). Ενώ διαβάζει κανονικά το dvd, κατά την αναπαραγωγή της ταινίας κολλάει και παίζει διακεκομένα εικόνα και ήχο ανά 2 δευτερόλεπτα περίπου, με αποτέλεσμα να περνάω το έργο στο σκληρό και να το βλέπω μετά από εκεί... Ωστόσο, όταν βάζω να δω ταινίες σε divx, δε παρουσιάζει κανένα πρόβλημα...Ακόμα, όταν προσπαθώ να γράψω μια ταινία σε dvd δισκάκι πάντα αυτό θα έχει κάποιο πρόβλημα, ενώ ότιδήποτε άλλο γράψω είναι μια χαρά ( με Nero Burning ROM 6)... Καμμιά ιδέα ή λύση??... Φιλικά, *imela*

Εγώ πάλι, για να ξαναπάμε ontopic, έχω καταβολευτεί με το http://www.worldlingo.com/en/websites/url_translator.html Μια δοκιμή θα σας πείσει! *imela*

Από αύριο και για δυο μερούλες θα χαθώ στην απόμερη παραλία Σεϊτάνι (βλ.εικονα) της Σάμου που ούτε κινητό δε πιάνει για να χαλαρώσω από την πίεση της πτυχιακής.....:up: Φιλικά, *imela* http://img366.imageshack.us/img366/5162/seitani29hw.jpg

Ω, μα ναι! Όταν διάβασα αυτό το βιβλίο λάτρεψα την ιδιότητά μου (μαθηματικός)... Συμφωνώ λοιπόν κι εγώ με την πρόταση του alex61. Δε κουράζει τόσο γιατί εξηγεί αρκετά τα μαθηματικά που αναφέρει..Πραγματικά είναι πολύ καλό το βιβλίο...Απ' τα καλύτερά μου. :) Φιλικά, *imela*

Aκριβώς γι' αυτό σου αφήνει μια αίσθηση μελαγχολίας.. Επειδή τα πορτοκάλια είναι χειμωνιάτικο φρούτο και δεν υπάρχουν το καλοκαίρι.....Προσπαθησα να κάνω μια καλλιτεχνική παρέμβαση :O Φιλικά, *imela*

Ευχαριστώ.. :O Τελειωσά πριν μέρες το κορίτσι με τα πορτοκάλια. Όταν το πρότεινα μερικά posts πιο πάνω είχα πει πως είναι αρκετα συγκινητικό και ειλικρινές..Λοιπόν δεν έπεσα έξω τελικά.. Αρκετά καλό βιβλίο και αρκετά συγκινητικό. Καλή ιδέα για δώρο, αν θές κάτι συγκινητικό dimisakis... Σου αφήνει μια γλυκιά αίσθηση μελαγχολίας... όπως η μυρωδιά ενός πορτοκαλιού το καλοκαίρι! Καλή ανάγνωση σε όσους το επιλέξουν...Εγώ το προτείνω... :) Φιλικά, *imela*

Αφού τελείωσα το Ψηφιακό οχυρό (καλύτερο από τον Αρκτικό κύκλο, αλλά το ίδιο στύλ), διαβάζω το "Το κορίτσι με τα πορτοκάλια" του Jostein Gaarder... Απο οπισθόφυλλο: "Ένα σύγχρονο παραμύθι με φιλοσοφική διάσταση, μια πανέμορφη ιστορία αγάπης. Δύο φωνές ενώνονται σε έναν εκπληκτικό διάλογο και δημιουργούν ένα βιβλίο έμπνευσης και αισιοδοξίας που δίνει απαντήσεις σε βαθιά προσωπικά ερωτήματα. Βρείτε την αγάπη και κυρίως τη δύναμη να επιλέξετε τα πιο δύσβατα μονοπάτια της ζωής. Ένα μυθιστόρημα που υπερβαίνει τα σύνορα του χρόνου και μας οδηγεί σε επίγειους και υπέργειους παραδείσους. Ο συγγραφέας του βιβλίου "Ο κόσμος της σοφίας", που ενέπνευσε ανθρώπους κάθε ηλικίας βοηθώντας τους να κατανοήσουν την ιστορία της φιλοσοφίας, ξετυλίγει το νήμα της ιστορίας ενός μυστηριώδους κοριτσιού που έμελλε να αλλάξει την πορεία της ζωής ενός απλού καθημερινού αγοριού και φιλοδοξεί να αλλάξει και τη δική σας." Μέχρι στιγμής, το βρίσκω αρκετά συγκινητικό και ειλικρινές.. "Μετά το θάνατο του πατέρα μου η γιαγιά κι ο παππούς ήρθαν στο σπίτι μας και βοήθησαν τη μαμά να βάλει τάξη στα πράγματά του. Αλλά δε βρήκαν κάτι σημαντικό, κάτι που είχε γράψει ο πατέρας μου προτού μπεί στο νοσοκομείο. Τότε κανείς δε γνώριζε κάτι σχετικά. Η ιστορία του κοριτσιού με τα πορτοκάλια αποκαλύφθηκε τη Δευτέρα που μας πέρασε. Η γιαγιά πήγε να φέρει κάτι από την αποθήκη με τα εργαλεία και τη βρήκε στο κόκκινο παιδικό αυτοκινητάκι, στην ταπετσαρία του καθίσματος όπου καθόμουν μικρός. Μυστήριο πως βρέθηκε εκεί. Δεν μπορεί να ήταν τυχαίο, γιατί η ιστορία που έγραψε ο πατέρας μου όταν ήμουν τριάμισι χρονών έχει κάποια σχέση με το αυτοκινητάκι. Αυτό δε σημαίνει οτι πρόκειται για μια συνηθισμένη ιστορία για ένα παιδικό αυτοκινητάκι, καθε άλλο, ο πατέρας μου την έγραψε για μένα. Έγραψε την ιστορία του κοριτσιού με τα πορτοκάλια για να τη διαβάσω όταν θα μεγάλωνα αρκετά ώστε να την καταλάβω. Έγραψε ένα γράμμα για το μέλλον..." Φιλικά, *imela*

Πριν από λίγες μέρες τελείωσα το Ζαχίρ... Για αυτούς που διαβάζουν Coelho γιατί τον θαυμάζουν σαν προσωπικότητα και άνθρωπο, και έχουν νοιώσει τα βιβλία του και έχουν νοιώσει κάτι παραπάνω από απλοί αναγνώστες μέσα από αυτά σίγουρα πρέπει να το διαβάσουν.. Όχι για την υπέροχη πλοκή ή τα μυνήματα που περνάει κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης όπως για παράδειγμα ο αλχημιστής ή το ο διάβολος και η δεσποινιδα πριμ, ή το η βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει, τα οποία είναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ απο την πρώτη στιγμη. Πρέπει να το διαβάσουν για το υπέροχο συναίσθημα που σε κυριεύει μόλις το κλείσεις.. Είναι πολύ κοντά στον τρόπο γραφής του 11 λεπτά που εμένα προσωπικά μου άρεσε πιο πολύ από όλα του τα βιβλία. Απλά το Ζαχίρ δεν ήταν καλύτερο. Για όσους διαβάζουν Coelho γιατί ο Αλχημιστής όντως ήταν φανταστικό βιβλίο μάλλον δε θα τους αρέσει... Φιλικά, *imela* "Γι' αυτό είναι σημαντικό να αποδεσμευόμαστε από κάποια πράγματα. Να τα αφήνουμε. Να λυτρωνόμαστε. Πρέπει να καταλάβουμε ότι κανείς δε παίζει με σημαδεμένη τράπουλα, μερικές φορές κερδίζουμε και μερικές χάνουμε. Μην ελπίζετε να σας δώσουν κάτι πίσω, να σας αναγνωρίσουν τις προσπαθειές σας, να ανακαλύψουν τη μεγαλοφυϊα σας, να κατανοήσουν την αγάπη σας. Κλείστε την πόρτα, αλλάξτε δίσκο, καθαρίστε το σπίτι σας, τινάξτε τη σκόνη. Σταματήστε να είστε αυτός που ήσασταν και μεταμορφωθείτε σε αυτόν που είστε." Ζαχίρ

Εγώ τον λέω Δια γιατί όταν χαλάει να μπορώ με άνεση να λέω : "γ@μ..τ@ι" ο Διας!!! Φιλικά, *imela*

Ένα πολύ ωραίο θέμα λοιπόν!! Πάνω από το σπίτι μας στην Αθήνα, (μένουμε σε μια πολυκατοικία στον 5ο) στην ταράτσα έχουμε μια γκαρσονιέρα 30τ.μ. η οποία μετά από πολλά χρόνια έγινε ο προσωπικός μου χώρος.. Έτσι πρίν από 2 χρόνια παρέλαβα ένα αχούρι λογιστικό γραφείο το καθάρισα το έβαψα και άρχισα προσεκτικά και με πολύ μελέτη και προσοχή να το ωδιακοσμώ αφού τα έπιπλα αγοράστηκαν σιγά σιγά καθώς ο χώρος είναι μικρός και ήθελα να τα κάνω όλα με προσοχή. Είναι από την πορτα της εισόδου μπαίνεις κατευθείαν στο δωμάτιο που κοιμάμαι και μετά πιο μέσα έιναι και μια αλλη μικρή τζαμαρία που έχω κάνει σαν καθηστικό με έναν καναπέ ένα τραπέζι και μια χειροποίητη(απο τα χεράκια του ξάδερφου μου, αφού μας έκοψαν το νοβοπάν στο πρακτικερ)βιβλιοθηκούλα χαμηλη...Το ψυγειάκι είναι στο δωμάτιο με το κρεβάτι γιατί δε χωράει στην κουζίνα που αντί για τραπέζι που επίσης δε χωράει έχω βιδώσει ένα πάγκο στον τοίχο που πέφτει για εξοικονόμηση χώρου..Οι τοίχοι στο δωμάτιο με τον καναπέ είναι βαθύ κοκκινο και στο υπνοδωμάτιο είναι μπεζ... Σας παραθέτω και φωτ. γιατί είμαι πραγματικά περήφανη για το αποτέλεσμα... Τα σχόλια δικά σας! Φιλικά, *imela* http://img229.echo.cx/img229/1859/spiti25eg.jpghttp://img22.echo.cx/img22/3029/spiti34sr.jpghttp://img95.echo.cx/img95/3426/spiti19bw.jpg

Όχι ακόμα, περιμένω να μου έρθει από "Πρωτοπορια", μαζί με το ΖΑΧΙΡ το καινούριο βιβλίο του P.Coelhio!! :) Ας κάνω κ άλλη μια ερώτηση για το 8...Μπορούμε να το συγκρίνουμε με τον Πίνακα της Φλάνδρας;;; Παραθέτω και την περιγραφή του Ζαχίρ: http://img294.echo.cx/img294/6308/96014106864qm.jpg Το Ζαχίρ, είναι μια ιστορία αγάπης, απώλειας και τυραννικού πάθους. Ένας διάσημος συγγραφέας που, όπως και ο Πάουλο Κοέλο, γράφει για την πνευματικότητα και που επίσης έχει διανύσει το δρόμο τυ Αγίου Ιακώβου, ανακαλύπτει ότι η γυναίκα του η Εστέρ, πολεμική ανταποκρίτρια, τον εγκατέλειψε χωρίς να αφήσει ίχνη. Στην αναζήτηση της Εστέρ, ο συγγραφέας αναγκάζεται να περιπλανηθεί σε πολλούς δρόμους ακολουθώντας δάφορα στοιχεία. Σαν σύγχρονος Οδυσσεάς, πρέπει να αντισταθεί σε πειρασμούς και να βρει τους ανέμους που θα τον οδηγήσουν στο θεμελιώδες κλειδί: την ξεκάθαρη ανακάλυψη του εσωτερικού του εγώ. Αφήγηση γεμάτη σχόλια και σκέψεις για το χρήμα, τη φήμη και το γάμο, το Ζαχίρ συνοδεύει το συγγραφέα, που βυθίζεται στην έμμονη ιδέα του, στο άγχος να βρει τους λόγους που ώθησαν την αγαπημένη του να τον εγκαταλείψει. Έργο με συναρπαστικούς παραλληλισμούς μεταξύ της ζωής του συγγραφέα Πάουλο Κοέλο και της ζωής του ήρωά του, που κάνουν την ανάγνωση ακόμα πιο ενδιαφέρουσα, το Ζαχίρ είναι εμπνευσμένο από την ισλαμική παράδοση και το διήγημα Το ’λεφ του Χόρχε Λουίς Μπόρχες. Από εκεί πηγάζει και η έννοια του Ζαχίρ, αυτής της παρουσίας που καταλαμβάνει ολοκληρωτικά το πνεύμα και την ύπαρξη όσων ξέρουν ότι είναι αδύνατο να αντισταθεί κανείς στην αγάπη.

Πως θα λέγεται ο Μπόμπ ο Μάστορας όταν θα απολυθεί?? Σκέτο Μπόμπ..

Ειλικρινά κι εγώ την ίδια απορία έχω εδώ και χρόνια κ κάθε φορά που το βλέπω πάλι δεν μπορώ να καταλήξω...Καμμιά ιδέα κανείς??? :blink: *imela*

http://img155.echo.cx/img155/6461/960141043088888887lv.jpg Απο οπισθόφυλλο: "Ένα μυστήριο με ιστορία που υπερβαίνει τη χιλιετία. Ένας γρίφος που κέντρισε τα πιο λαμπρά πνεύματα που γνώρισε η ανθρωπότητα. Μια αρχαία φόρμουλα που χαρίζει τόσο μεγάλη δύναμη, ώστε έχει κυριεύσει την ψυχή όλων όσοι άκουσαν γι' αυτή. Ένα μυθικό σκάκι λαξευμένο εξ ολοκλήρου σε ασήμι και χρυσό, στολισμένο με ρουμπίνια, ζαφείρια και σμαράγδια που προσφέρθηκε από οχτώ Μαυριτανούς στον αυτοκράτορα Καρλομάγνο: το θρυλικό Σκάκι του Μονγκλάν. Λέγεται ότι πήρε το όνομά του από τον άρχοντα της περιοχής του Μονγκλάν, στον οποίο δώρισε ο Καρλομάγνος το σκάκι. Εκείνος ανέθεσε τη φύλαξη του πολύτιμου θησαυρού στις μοναχές του Μονγκλάν. Η νεαρή ηρωίδα, ειδική στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, θα εμπλακεί στην αναζήτηση του σκακιού, συμμετέχοντας έτσι στο μεγαλύτερο κυνήγι θησαυρού όλων των εποχών. Το Οχτώ είναι ένα εξαιρετικά άρτιο μυθιστόρημα, τόσο λεπτοδουλεμένο όσο και τα περίτεχνα διακοσμημένα κομμάτια του σκακιού, γεμάτο γρίφους, αντιθέσεις και περιπέτεια. Πρόκειται αναμφίβολα για ένα από τα πιο συναρπαστικά, ατμοσφαιρικά και πρωτότυπα μυθιστορήματα που γράφτηκαν τα τελευταία χρόνια." Δεν το έχω διαβάσει ακόμα αλλά είναι η επόμενη επιλογή μου! Φιλικά, *imela*

Ακόμα κ τώρα... :wacko: Πολύ γέλιο πάντως..Και αυτά με γράμματα, ειδικά αν πας να φτιάξεις μια λέξη και σε βοηθάει κάποιος χωρίς να το περιμένεις!!!..χεχε.. *imela*

Eγω εχθές εδωσα τοπολογία και αν το περάσω one to go για το πτυχίο!!!! Και ποιό one όμως;;;; Πιθανότητες!! Το μάθημα το κουβαλάω απο 3 έτος!! (5ο τώρα..) Φιλικά, *imela*

Το χειμώνα ουισκι με παγο και λιιιιιιγη coca-cola και το καλοκαιράκι Bacardi cola κυρίως, και καμμιά φορά Amaretto στιμμένο λεμόνι....Από έτοιμα, καμμιά μπυρίτσα ή στη χειρότερη κανενα Rigo..Αυτά... *imela*

Χμ..Εχει διαβάσει κανεις το "ο Γιος της Εσθήρ"?

Eίμαστε 4 κολλητές εδώ και χρόνια, και όταν μια από εμάς κάνει αλητεία, την παιρνουμε τηλέφωνο να μας τα πεί και η πρώτη ατάκα πρίν το καλημέρα σας είναι: Πες μου πού είσαι, για να μην πω τί είσαι!!!.... *Imela*

"Ο θάνατος για μας που δε τον βιώνουμε μας φοβίζει γιατί δεν ξέρουμε αν θα αντέξουμε στην απουσία του άλλου... Αν υπήρχε ένας τρόπος να γεμίσει αυτό το κενό θα είχαμε συμφιλιωθεί μαζί του..." Σκέψεις ύστερα απο μια μεγάλη απουσία στη ζωή μου. *Imela*

Λοιπόν...Ας αναφέρω κι εγώ το παρελθόν μου... Ο πρώτος μου ήταν ο Κορνήλιος. Ένα χρυσόψαρο που με άντεξε 1,5 χρόνο. Ο δευτερός, χρυσόψαρος και αυτός, ο Αιμίλιος, 2 εβδομάδες. Μου πήρε καιρό να τους ξαπεράσω αλλά μόλις τα κατάφερα μπήκε στη ζωή μου ο Μαέβιους. Ένας μπλέ μονομάχος. Ήμασταν μαζί (παραδόξως?!) 2 και... χρόνια.. Την κατάληξη την ξέρετε.. Πρόσφατα στις 14 Φεβρουαρίου μπήκε στη ζωή μου ο Άρης. Μονομάχος κι αυτός. Αλλά κόκκινος. Με έριξε με την ατάκα: " Με λενέ Άρη. Από το Ψ-άρι." Μέχρι στιγμής η σχέση μας πάει πολύ καλά και ελπίζω να κρατήσει!!!!!! Αυτα... *Imela* Υ.Γ. Παρολαυτα, πάντα θα ήθελα ένα σκυλάκι!...